Ans Jondral schreef op woensdag 2 mei 2007, 17:22:


Sommige mensen maken een verschil:
http://club.studiant.be/centaur/ontstaan.htm

Los van wat ideaal is, prachtig dat er mensen zijn die in staat zijn
een verschil te maken, en niet voor één paard maar voor allemaal,
jaar in jaar uit.

Groetjes, Michiel
Zoals altijd zie ik weer het mooie van de dingen, er kan geen ramp zijn
of ik zie vooral de hulp die er geboden wordt

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 3 mei 2007, 11:33:


Ja en zonder koffie zou het leven ook bar zijn, voor sommigen.
Heeft er even niets mee te maken. Ik denk dat "men" bang is voor
de woede en de energie die vrijkomt als een mens mag proeven
aan een beter leven, en daarna weer terug moet na de oude situatie.
Beter was het geweest als hij het nooit ervaren had, wordt er dan gezegt.
Het is het idee van buitenstaanders, "nooit" het idee van de persoon zelf.
Goed terug naar de paarden.


Herinneringen kan met woorden (zoals meestal bij mensen), dat kan in beelden, geluiden, tast, smaak en geuren zijn.
Ik vermoed, heel simpel, dat als een paard honger heeft dat er een beeld-geur-smaak-tast herinnering van eten bij hem opkomt. Heeft hij eenmaal in zijn leven in de kudde op een grote weide gestaan en dat is hem goed bevallen, dan zou dát boven kunnen komen. Al is het maar soms, meestal zal die herinnering van de hooi brengende verzorger boven komen, dat denk ik ook wel.

Groetjes, Michiel

e m kraak schreef op vrijdag 4 mei 2007, 14:17:


Mensen dromen om hun rationele denken van overdag
in balans te brengen en tot rust te laten komen, een verwerkingsfunktie dus.
Ieder mens droomt 4 of 5 keer per nacht, vooral in de 2de helft van de slaap.
Het bijzondere daarvan is dat hierbij heel veel beelden, gevoelens,
en zintuiglijke indrukken zijn, levensecht dus - alsof het echt gebeurd. Het overmatige taaldenken komt zodoende in balans met de rest van onze zintuigen.

Bij paarden zal dit niet anders zijn, een verwerking van de belevenissen
die ze meemaken overdag. En dat daarbij talloze beelden en andere zintuig
lijke herinneringen er zijn, is zeer voorstelbaar.

Groetjes, Michiel

Ik ben nog steeds enthousiast over eigen blootvoets lopen,
Remco hoe is dat bij jouw?

Mijn blote voeten worden langzaam aan wat sterker.
De hardheid vergroten van de zool is nog het onbelangrijkste begrijp ik nu.
De benodigde ontwikkeling zit hem hem meer in een dikkere bal van de
voet te krijgen, sterkere pezen en spieren ontwikkelen en sterkere botten.
En daarnaast een gezondere loopbeweging aanleren, zonder hiellanding.

Ingrijpend dus, die aanpassing naar blootvoets.
Het is echt een eyeopener voor mij ... nooit gedacht dat schoenen
zo de voet zouden verzwakken en natuurlijk lopen zou belemmeren.
De info hierover zegt, stel dat je een hand zou inzwachtelen de eerste
6 jaren van zijn leven, precies zo strak als een harde kinderschoen.
Wat zou die hand dan kunnen na 6 jaar? Hoe misvormt zou die hand zijn?

Ik ben nu op een site aan het lezen, over barefoot running.
Een man heeft al 56 maratons blootvoets gelopen en zijn uitleg
geeft vele voor mij nieuwe inzichten. Bijvoorbeeld dat bij blootvoets
er telkens lichte aanpassingen zijn bij het buigen van de voet als reactie op
de ondergrond en dat dit voelbaar is in je gehele lijf, die kleine bewegingen
houden de gewrichten soepel en gezond. Er ontstaat een vloeiende manier van lopen door, heel licht en soepel.
Wat verklaard waarom de Kenianen en Zuid Amerikanen superieur
zijn in maratons lopen. Ze hebben lange tijd van hun leven blootvoets
gerent over alle ondergronden en daarin sterke gezonde voeten ontwikkeld
en een betere loopstijl geleerd als wij schoen verslaafden.
Met de dode voetzolen in schoenen (de bodem wordt niet meer gevoelt
bedoel ik) wordt de loop al snel meer stampend en met hiellanding met alle blessure gevoeligheid van dien. Ook bij het gewone wandelen dat ik doe is
dit allemaal navoelbaar.

Dat vind ik ook zo prachtig: "schoen verslaafden" of "die twee kleine gevangenissen uitgooien" of "dode voetzolen". De uitleg die er in
de info te lezen is, gebruikt soms shockerende termen. Vaak moet ik
denken aan het ijzer-blootvoets hier op dit forum wat zo veel raakvlakken
heeft en eenzelfde bewustwording vraagd.

In de stad let ik op hoeveel mensen landen op hun hiel of landen op
platte voet. De meeste kinderen landen nog op hun platte voeten,
wel tot een jaar of 10 of 16 ? Van de volwassenen schat ik nu
(ik heb niet geturft) dat 1 op de 20 met platte voeten land.
Waarvan meer vrouwen dan mannen zo lijkt het me toe.
Ook zit er verschil in vreselijke hiellanders en mensen waarvan de
hiel nét iets eerder de grond raakt en het bijna niet te zien is wat eerst komt.
Er is een vloeiende overgang. Mijn loopstijl verander ik nu bewust als ik met
schoenen loop, blootvoets gaat het bijna altijd spontaan goed.

Groetjes, Michiel

4bozzza schreef op zaterdag 5 mei 2007, 9:50:


Paard op gestaan? Beterschap, heb je al een douch hoes gekocht, 18 euro kost tie wel heel handig.

@Nils: Ja op de ballen van de voet landen of op de platte voet
ongeveer gelijk. Platte voet met een tikkeltje meer gewicht vooraan,
zo loop je spontaan bij blootvoets omdat zo iets scherps-onevenheid
opgevangen kan worden. En scherp-onevenheid is overal buitenshuis,
elk klein steentje en takje geeft een lichte aanpassing in
voet-been-ruggegraad. En dat is juist zo gezond!

@Pien:

Wellicht dat ik daarom meer mannen zie die op hun hiel landen
dan vrouwen die toch minder rationeel zijn doorgaans.
Zijn hier mensen die geleerd hebben zichzelf te aarden?
Nu begrijp ik de oorsprong en de beperkingen van zo'n oefening.
Lopen of staan met blote voeten, is ononderbroken bewust zijn
van je voetzolen in contact met de aarde eronder.
Zonder dat bewustzijn in je voetzolen kun je niet
lekker en veilig lopen, dat haalt je effectief
weg uit hoofd en denken. Oftewel dat brengt het mooi in balans.

@Eddy

IK heb wel 2 jaar Chi-Gong beoefend, geen vechtkunst
het was de energetische kant van Tai-chi.
Heb je een link waar uitleg staat over blootvoets lopen?

Groetjes, Michiel

Spirithorses schreef op zaterdag 5 mei 2007, 18:51:

Goeie oefening Pien! Uitzonderlijk voor de schoen verslaafden, ha ha ha
Ik weet wel dat zodra ik op blote voeten loop, ik bewustzijn onder mijn
voetzolen heb. Bij de paarden heb ik veiligheidschoenen met stalen neus.
Daar mag een paard op gaan staan. Nils schreef eens dat hij wel eens
met blote voeten bij zijn paarden is, als ik het goed herinner.
Nu denk ik, met dit bewustzijn in de voetzolen, dat ik veel voorzichtiger ben
en weet waar ik sta en wat er kan gebeuren, dus de kans op pletten
is daardoor erg klein. Mijn schoenen nu maakt onvoorzichtig, het maakt gewoon niet zo veel uit waar ze staan. Ik heb bovendien prettige stijgbeugels,
ik zie uit daar blootvoets mee rond te rijden.

Groetjes, michiel

Muguet schreef op dinsdag 27 februari 2007, 22:17:

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 5 mei 2007, 21:38:


Hier nog een oude tekst die ik bewaard had, mag in de toekomstige FAQ

Vliegenmaden, een reëel gevaar!
We kennen ze allemaal, de vliegen die we in de volksmond "strontvliegen" noemen. Deze vleesvlieg (Lucilia sericata), is zeer gevaarlijk voor dieren. De vlieg legt eitjes o.a. op dieren en voelt zich voornamelijk aangetrokken tot dieren die iets mankeren, b.v. omdat ze diarree hebben, wondjes, of een strontje aan de bips, daarnaast heeft de vlieg een voorkeur voor wollige en langharige dieren. Wanneer de vlieg eitjes legt op uw dier, dan komen daar maden uit. U denkt misschien dat dit lange tijd in beslag neemt, echter in de zomer komen deze maden zeer snel uit en binnen enkele uren doen zij zich tegoed aan het vlees van het dier. Ze boren gaten in de huid en eten dus als het ware het dier op, wanneer het niet tijdig ontdekt wordt blijft er niets meer dan een velletje over. Wanneer de maden bij de buik beginnen te boren zijn de kansen van het dier meestal verkeken, organen worden dan zeer snel aangetast, wanneer de maden elders op het lichaam zich ontwikkelen zijn er soms nog kansen. Het gaat echter zeer snel, gedurende de zomertijd is enkele uren voldoende om al een heel gat in het dier te eten. Met name schapen zijn vaak het slachtoffer van deze afschuwelijke maden, maar ook honden, katten en zeer veel kleine knaagdieren (met name konijnen) sterven als gevolg van deze maden of kunnen op het nippertje gered worden. Vele voorzorgsmaatregelen kunt u nemen zoals het tijdig verschonen van hokken, geen etensresten laten staan op het aanrecht, waaiers aanzetten, vliegenvangers benutten, echter slechts één vlieg die eitjes legt is al voldoende om zeer grote schade aan te brengen en kan al de dood tot gevolg hebben. Binnen enkele uren kunnen er al grote verwondingen ontstaan, wanneer uw dier in een risicogroep valt, is het, met name bij warm weer, aan te bevelen uw dier dagelijks te checken op maden, echter zelfs dan is het niet altijd te voorkomen omdat de maden zich zeer snel kunnen ontwikkelen. Wanneer uw dier maden heeft is het zaak deze om te beginnen zo spoedig mogelijk te verwijderen. Trek de maden van uw dier af, gebruik hierbij eventueel huismiddeltjes zoals een betadine-oplossing of wassingen met biotex. Wanneer u de grootste hoeveelheid er af heeft, ga dan zo spoedig mogelijk naar de dierenarts. Daar kan uw dier gewassen worden met een speciaal middel, daarnaast kan het nodig zijn dat uw dier medicatie nodig heeft, zoals bijvoorbeeld antibiotica om ontstekingen te voorkomen en zalf om de wonden te verzorgen.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 5 mei 2007, 22:23:


Oke, aangezien ik niet kan deleten, zal die toekomstige FAQ
ook nooit af mogen zijn, zodat jouw bericht als reactie er op
voort kan borduren.

Groetjes, Michiel

Nog een overeenkomst tussen hoefijzers en mensen schoenen is
de ongevoeligheid waardoor een slechte looptechniek bevorderd
wordt. Ik neem tenmiste aan dat dit bij paarden precies zo werkt?
Of heeft iemand daar een ander idee over?

Deze tekst over de looptechniek van maratonlopers
verduidelijkt dit:

www.runningbarefoot.org

I like to run barefoot because that's the way my body likes it. It's easier, it's gentler, it's apparently, even faster than running with shoes on. It's more comfortable. In hot weather, it's a lot cooler than inside shoes.

Since that first barefoot marathon, I have completed dozens of road marathons, hundreds of shorter trail and road races, and even a 50 kilometer ultra-trail-marathon, which reportedly, was more than 33 miles, barefoot! After each race, especially the long events, I often watch in wonder as the finishers painfully peel off their running shoes, the same running shoes which were supposedly protecting them from PAIN!

But, therein lies the fatal flaw, the painful paradox, of all running shoes. They block pain! But not the pain which they cause. Shoes block the pain which we would feel, if our bare feet were allowed to slam into the running surface. Sure, that sounds like a wonderful benefit. But, we are not designed to run without the benefit of feeling pain when we are running badly. Shoes, by blocking pain, allow us to run badly - to continue pounding the pavement, when if we were barefoot, we would have quickly adapted the way we run, to land more gently!

Ken Bob Saxton

Piet schreef op zondag 6 mei 2007, 7:56:



Er zit geen eelt onder zo'n maraton voet, de zool kun je vergelijken met
een dun soepel leren lapje, zoals bij een babyslofje maar dan levend.
Het is ongeveer het zelfde als de hand van een werkman. Het is stevig en
toch vol gevoel. Een vlezige hand heeft zo iemand, de bal van de voet krijgt ook meer dikte, het lijkt wel wat op de straal van een paard (maar dan altijd soepel) en met de zelfde funktie!

De man uit het citaat zegt van zichzelf dat hij een gevoelig
typ is en absoluut niet houd van hard werken. Zijn eerste maraton was op
schoenen, hij was toen 30. Hij was toen zo kapot dat hij het niet weer geprobeerd heeft, tot zijn 40ste nadat hij blootvoets had leren kennen en waarderen. In die maraton was hij blootvoets 30 minuten sneller als op schoenen en fitter na afloop. En 10 jaar ouder hé.

Waarom zou hij pijn in zijn voeten hebben? Heeft een werkman ook pijn in
zijn handen na een dag werken? Schoenvoeten zijn overgevoelig geworden
die kunnen niet zonder pijn een kilometer lopen over asvalt. Die maraton-
voet voelt ook elk steentje en elk takje, maar voelen is nog geen pijn.
Vandaag heb ik een boswandeling gemaakt van 5,5 km blootvoets, over takjes, bladeren, zand, kiezels, asvalt en kluiten harde grond. Vorige week
de zelfde route, nu ging ik aanmerkeijk sneller en gemakkelijker. Het viel
me op dat asvalt zo gemakkelijk plat is zonder takjes en steentjes. 2 maand
geleden voelde asvalt nog aan als schuurpapier. Zo gaat het
gewenningsproces dus steeds verder.

En dat is ook mijn doel, normale sterke voeten hebben die niet pijnlijk
zijn als ze eens een stukje moeten lopen, anders dan over gras.
Ik heb zelfs weer vertrouwen gekregen in hardlopen, blootvoets ditmaal.
Dat had ik afgezworen om dat dit aanvoelde als een te zware en
eenzijdige belasting voor mijn lijf. Nu met een gezondere blootvoets
techniek krijg ik er weer zin in.

Groetjes, Michiel

Eva Saegerman schreef op maandag 7 mei 2007, 16:38:


Egaliseert foam of verdeelt het druk?
Het is maar net wat je met een woord wil uitdrukken.

Wat er in werkeijkheid gebeurd zijn 2 verschillende manier van
druk verdelen, je mag ook zeggen 2 verschillende manieren van egaliseren.
Een teenslipper van neopreen egaliseert de druk van een steentje
zodat het niet zeer doet maar je voelt het wel. Een houten klomp
verdeelt de druk van een steentje zo goed dat je alleen het hoogteverschil voelt omdat de klomp een beetje scheef gaat.
Meer is het niet, de een egaliseert zoals kringen in het water als je er een steen in mikt, de ander verdeelt druk als een plat vlak.
Een plat vlak op een bewegend paardelijf heeft echter ook zijn nadelen.
Gewoon practisch hier naar kijken.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op dinsdag 8 mei 2007, 11:46:


Als je achter je zitbeentjes zit, dan heb je al een stuk minder puntbelasting.
Die druk nog meer egaliseren met een boomloos zadel die de ruggegraad
ook vrij houd., doet een paard echt geen kwaad. Laat het paard het zelf
maar aangeven, dat is ideaal natuurlijk. Vorig jaar heb ik 2 docenten aan de
opleiding van osteopathie en paarden fysiotherapie naar hun visie en ervaring
gevraagd. En ze hebben geen voorkeur voor boomloos of boom zadels, de
praktijkmensen vertrouw ik wat meer dan een theoretisch verhaal over "zacht
verdeelt geen druk" en nu allemaal boomloos eruit en boomzadels aan gaan
schaffen. Ik ben blij dat ik daar niet in mee gegaan ben. Als mijn paard een
boomzadel prettiger vind zitten, ja dan schakel ik over, eerder niet omdat
boomloos ook vele voordelen heeft. Ik heb echt geen zin om met 2, 3, 4
zadels aan te schaffen in een paar jaar, omdat de omstandigheden telkens
wisselen.

Groetjes, Michiel

Nele schreef op vrijdag 11 mei 2007, 2:22:


Wat dacht je van propoliszalf, druppels of propoliscreme Nele?
Dat gebruik ik altijd en overal. Ik denk dat dit nog 10 keer
beter werkt als honing, en makkelijker in gebruik, omdat de
wond dit opneemt en er geen bijen op af komen.

Zie info van www.brookn.nl en www.propolis.nl
Het is mijn huismiddel bij wondjes en muggebulten.
Bij Jur zijn grote wond heb ik toen het makkelijk smeerbare
creme gebruikt. Al heeft de staleigenaar er ook een of ander blauwe
spray opgedaan, blijft een week zitten, weet iemand want dat is?

Groetjes, Michiel

Huertecilla schreef op zaterdag 12 mei 2007, 16:16:


In mijn ogen niet, een paard op stal is net zo natuurlijk
als een beer in het woud. Vergeten wordt vaak dat de mens
met al zijn fratsen, net zo een onderdeel van natuur is, als de
zon en de oceaan. Het begrip "natuur" onderscheid zich van al
het andere, alleen door de verhalen die we op de realiteit plakken.
Natuur en realiteit zijn hetzelfde, hoe we over de dingen denken
maakt álles onnatuurlijk! En dat is geen prettige plek om in te leven
meestal.

Groetjes, Michiel