Spirithorses schreef op zondag 13 mei 2007, 9:19:


ja beste bosklosser ik denk dat je er alleen werkelijk achterkomt als je 2 precies de zelfde paarden zou vergelijken, alleen zijn die er niet. Of 2 grote groepen paarden waarvan elke groep op een andere manier getraind is en die zijn er ook niet

Piet

Nee, hoeft niet echt. En op een nieuwe Mengele zit ik zeker niet te wachten. Alles wat ik probeerde te zeggen is dat we op schaal van onze eigen paardjes weinig conclusies kunnen trekken.
Ik denk dat ik zelf twee uitersten heb, weliswaar compleet anders behandeld, maar op grond van die waarnemingen kun je niet zeggen: "dus is het zo"
Maar wanneer is dat echt met een paard uitgetest, hoe zijn hersenen ontwikkelen, hoe hij kan groeien, wat er mogelijk is? Bij mensen weten we dat nog niet eens.
Zadelmak maken, netjes aan de hulpen lopen, goed spring, dressuur, western, trailer gedrag is toch in doorsnee wel het summum? Zaken die heel dichtbij staan bij wat een paard in de natuur kan, worden toegestaan. Alles wat je meer vraagt wordt toch al snel als onnatuurlijk gezien, Of niet paardwaardig, of niet goed voelend....
We vragen niet meer van een paard, dan dat we door de eeuwen heen gedaan hebben. Wie wil een tweede slimme Hans ontwikkelen, of begint na 6 jaar met ongekende acts, omdat zijn paard de eerder genoemde dingen allemaal kent?
Dus wat hebben we aan een slim paard?
En wat weten we er eigenlijk van.

Margot van Lare schreef op maandag 14 mei 2007, 13:26:


Best mogelijk dat je helemaal gelijk hebt Margot, maar ik dacht dat bij huurkoop het eigendom pas overging bij de betaling van de laatste termijn? Of heeft dat te maken met het verschil tussen juridisch en economisch eigendom?

Rilana Sas schreef op maandag 14 mei 2007, 20:26:


Dag Rilana,
Ik zou Simon een keer naar die voeten laten kijken, want het is bijna onmogelijk er iets serieus van te zeggen zonder ze te zien. Zijn de tenen niet te lang?
Gefeliciteerd met je zoon. Leuk dat het goed gaat met Ashlin, de meppert Zo zie je, beetje speedclikkeren, veel geduld en vertrouwen!

groetjes
Piet

Margot van Lare schreef op dinsdag 15 mei 2007, 11:00:


Ja een speciaal soort (aard) beien

Margot van Lare schreef op dinsdag 15 mei 2007, 11:08:


grijjjjjnz

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 15 mei 2007, 13:28:


Laat es zien Els? heb je fotootje?

Piet

fluffy schreef op woensdag 16 mei 2007, 10:40:


Een paard kan blootsvoets lopen over elke ondergrond waar hij dagelijks over loopt.
Als je werkelijk zonder problemen over elke ondergond wilt zul je dat moeten trainen. De beste training is dagelijks een periode op een stuk "vloerbedekking" van 10 cm dikke laag fijn rond grind. Hierdoor zal de hele voet gemasseerd worden en ook de zool "eelt" krijgen en beter bestand zijn tegen de puntbelasting van puin, stenen en denneappels. Of dagelijks de duur langzaam opvoeren over "moeilijke" straten en paadjes.
Je vertelt niet of de zool hol of plat is. Ook een platte zool kan de oorzaak zijn dat een denneappel meer dan normaal drukt op de lederhuid en het hoefbeen erboven en daarom zorgt voor gevoelig en voorzichtig lopen.
Met je hoevenkrabber zool kunnen weghalen, zou betekenen dat er een "dubbele" zool onder de voet zit. Zat er kalk tussen de bovenste en onderste zoollaag?
Dit is dan ook een verklaring voor het gevoeliger lopen, de nieuwe zool is natuurlijk veel minder gewend dan de onderste oude zool.
Een losse straal kan betekenen dat de straal geinfecteerd is.
Ook dit kan mee helpen aan gevoelig lopen, omdat de straal de spiegel is van wat er binnenin de voet gebeurd.
Een scheve , of halve straal geeft mogelijk gevoelige scheve, halve belasting.
Ik zou gewoon de natuurlijk bekapper nog een keer bellen en hem laten kijken.
De eerste paar maanden verandert de voet zoals je zegt het meest, beter een keer teveel begeleid worden dan te weinig.
Laat hem de zool zien en de straal en vraag advies.
Dat een paard een keer uitglijdt ondanks een perfecte straal kan natuurlijk altijd, ik weet niet welke beweging hij maakte. Het wordt een aandachtspunt als hij op die zelfde plaats met hoefijzers onder niet uitgegleden zou zijn.

Piet

Peter Donck schreef op woensdag 16 mei 2007, 23:10:


Mij lijkt het het verstandigste om even te wachten tot je de cursus bij Pien gevolgd hebt. Neem de foto's mee, bespreek ze en zoek vergelijkbare voeten tijdens de praktijk.

Piet

Na het verslag gelezen te hebben van Alexandra Kurland besloten mijn maatje Conrad van Pruijssen en ik ook eens te proberen hoe het was om een kip te clikkertrainen.
Waarom een kip?
Omdat een kip nog veel minder geneigd is om mee te werken dan een paard, omdat ze helemaal niet op mensen gericht is, vlugger panikeert en bij verkeerde timing, teveel druk zomaar de vleugels neemt. Het vraagt optimale concentratie om een paar uur met zo'n beest in de slag te zijn en je wordt er doodmoe van.
Misschien kunnen de vaste lezers het zich nog herinneren, ik heb er toen een verslagje van geschreven.

Min of meer naar aanleiding daarvan ( en omdat er al wat mailtjes heen en weer gegaan waren naar Bob Bailey) is Conrad begin deze week naar Zweden vertrokken om actief aan dezelfde 5 daagse cursus die Bob Bailey in Amerika geeft, deel te nemen.

Hier het samengevatte eerste deel van het verslag uit Zweden vanuit
"het Chicken Camp of BoB Bailey in Sweden met o.a. Marie Fogelquist"
(Toepasselijk naampje he? "Marie Vogelquiz" )
.
Ik zit hier in het prachtige Mockfjard. Naast het trainingscentrum House Of Learning is er ook nog 1 restaurant en 2 supermarkten. Daarentegen is de omgeving geweldig, prachtige natuur.

Gisterenavond, na de eerste dag was ik te moe om nog iets te schrijven. We waren gisteren met 6 mensen, allemaal instructeurs, (of in opleiding)allemaal op het gebied van honden. Vandaag zijn er nog 4 mensen bij gekomen waaronder 2 paarden mensen. Ze hadden zich een dag vergist bij de start van de cursus.

Het is frappant om te zien dat je allemaal weer op zero begint, ondanks dat veel instructeurs al een gevestigde naam zijn binnen hun eigen (hoofdzakelijk honden) werkgebied.

Ik begrijp nu wat Bob Bailey bedoelt met training is a mechinical skill, ik denk dat Egon dit graag zal lezen. Zoals Bob Bailey training presenteert is het nog gestructureerder dan wat ik doe en met nog minder gevoel, zo mechanisch mogelijk dus.
Hij zegt dat kennis van het dier, kennis van leerprincipes, kennis van gedrag en de vaardigheden om te trainen, zorgt voor een efficiënte wijze van trainen, waarvan het dier en de mensen voordelen ondervinden.

Op de eerste dag, geen theorie, alleen maar praktijktraining.
Omdat kippen zo gevoelig zijn en om te zorgen dat we ze niet iets ongewenst aanleren met ongecontroleerde bewegingen, is het de bedoeling om eerst controle te krijgen over ons eigen lichaam.
Het is nodig om zo stil mogelijk stil te staan en toch zo snel mogelijk het voerbakje met daarop vast geplakt de clicker te presenteren aan een denkbeeldige kip die op de tafel zit.

We begonnen dit te doen zonder voer in het bakje. Achteraf maar goed denk ik, als er meteen voer in het bakje gezeten had, dan had het hele cursus lokaal onder gelegen. Vooral als je moet proberen om in 15 seconden het record van 72 voerbewegingen naar een denkbeeldige kip op de tafel te verbeteren.

Iedereen die dit leest zal zich af vragen waarom dit zo belangrijk is. Ik heb mezelf deze vraag ook gesteld toen ik hoorde wat we moesten oefenen de eerste 4 uur.
Ik kan nu volmondig zeggen dat het geen verloren tijd was

Toen we in de middag voor het eerst gingen oefenen met kippen merkte ik hoe snel ze kunnen reageren.
Je moet dan zorgen dat je zoveel mogelijk correcte pogingen kan markeren door op het juiste moment te clicken en het voer presenteren. De oefening is simpel: je moet het moment markeren en belonen als de kip op een zwarte punt pikt met zijn snavel op een schijf met een witte en zwarte ring.

Je traint 15 seconde per kip en bedenkt vooraf hoe vaak ze in deze tijd het zwarte punt kan aanraken met haar snavel.
Ik denk dat het mogelijk is om dit ongeveer 20 keer te doen. Het feit dat het "maar" 20 keer kan ligt meer aan ons dan aan de kip. Wij hebben namelijk als trainer bijna 1 seconde nodig om de goede beweging te markeren en te belonen voordat ze weer het juiste punt aanraakt met haar snavel.

We kregen allemaal 2 kippen tot onze beschikking, 1 “hogeschool” kip en 1 “basisschool” kip.

In het begin mocht de kip alles van de schijf aanraken.
Na een tijdje oefenen was de buitenste zwarte schijf aanraken niet voldoende meer maar moest ze minimaal de witte binnencirkel aanraken. Aan het einde mocht de kip alleen beloond worden als ze de middelste zwarte punt aanraakte met een doorsnede van 2mm.

Deze verbetering binnen 2 uur doorvoeren vraagt heel erg veel van je hand-oog coördinatie. Dat is de reden dat je alles met 2 personen doet. Terwijl jij met je kip bezig bent is de ander coach. Deze kan je achteraf vertellen hoe je timing was, hoe vaak je snel genoeg was, hoe vaak de kip de juiste plaats aanraakte etc.

Na 1 dag was het mogelijk om de kippen uit hun kooi te pakken en te leren een zwarte punt aan te raken. Het klinkt als helemaal niets maar iedereen had aan het einde van de dag een grote glimlach op zijn / haar gezicht en ging moe maar voldaan naar “huis” om te genieten van deze uitzonderlijke prestatie.
Tot zover de eerste dag.

Maar beste vriend, als ik nu terug denk aan onze eerste gezamenlijke clikkersessie hebben wij met onze beperkte kennis van kippentrainen en een heel lastig kippenras heel veel bereikt.
Groet en tot morgen.

Conrad van Pruijssen vanuit het kippenkamp van Bob Bailey.

De hogeschoolkip is de basiskip van de vorige cursus.
Het is dus niet alleen aan te leren, maar zo'n kip onthoudt het nog ook!
Dat je met een kip geweldig leert clikkeren, veel sneller dan met een paard, komt omdat kippie als een razende graantjes weg kan werken, met alle trainers valkuilen van dien. Schijnbewegingen ( zich halverwege in een neergaande kopbeweging bedenken en lekker niet pikken en dan heb jij al geklikt bv, of naast een graantje pikken, ook zo lekker!) verlies van aandacht, je kip bang maken enz.
Als je het wilt proberen met een kippetje Wil, zorg dan eerst dat er 1 of 2 zo mak als een schoothondje worden, door ze dagelijks een poos in handen te nemen. Begin niet zoals wij met een half wilde kip, die je eerst moet clikkeren om op tafel te blijven.
Maar ja, eigenlijk was dat natuurlijk ook resultaat, vooral als ze aan het eind van de training op cue eet Maar een tamme kip is handiger, zeker weten!

Verslag dag 2 van het Chicken Workshop camp van Bob Bailey o.l.v. Marie Fogelquist in Zweden.

Het in slaap vallen na de eerste dag kippen trainen, was geen enkel probleem. Ik ben zelf aanhanger van het overnight learning principe, oftewel het verwerken in je slaap door je hersenen wat je hebt geleerd deze dag.

Dat principe is wat mij betreft vandaag weer bevestigd. Dacht ik het gisteren – op dag 1 – best goed te doen. De eerste paar sessies vandaag lieten zien dat ik veel verwerkt had in mijn slaap. Deze sessies gingen zoveel beter als gisteren. Bijna een 100% score met beide kippen.

De “hogeschool” kip was nu naast het accuraat zijn ook een heel stuk sneller, lees: ik was een stuk beter met mijn timing en bekrachtiging ). De andere kip was nu niet meer angstig als je haar uit het hok haalde en ook veel sneller. Ze werd nu zelfs een beetje “aggresief”. Ook dat is een teken dat ik een paar kansen heb gemist om haar te belonen, maar dat ging gelukkig aan het einde van ochtend een heel stuk beter.

Na een uurtje of 2 trainen, was daar de theorie. Naast het feit dat ik nog beter leer clickeren leer ik ook nog Zweeds, de sheets zijn namelijk in het Zweeds, want de Engelse sheet zijn even zoek. Zweeds is best handig te lezen het lijkt op een combinatie van Duits en Engels.

Ik wist van te voren dat de voertaal Zweeds zou zijn maar nu ook de sheets poeeehhhh. Ik maak hier geen probleem van hoor. Als het mogelijk is om een kip die ons ook niet verstaat een hindernisparcour te laten lopen dan moet het toch een “eitje” ) zijn om mij te leren clickeren.

We kregen ook een stukje te zien van 1 van de dvd’s van Bob Bailey te weten “Patient like a chipmunk”. Ongelooflijk wat hij (vooral zijn overleden vrouw Mary Breland (Bailey) en B.F. Skinner hebben getraind. Het zet je (in ieder geval mij) aan het denken van wat er allemaal nog meer mogelijk is. Je kan het zo gek niet verzinnen of ze hebben het getraind, hamsters, ratten, duiven, zeeleeuwen, eekhoorns, kraaien, kippen, ganzen, eenden, varkens, schapen, geiten en nog veel meer.

Rond 11.30 gaan lunchen in Jeruzalem (haha), nee zo heet het enige restaurant in Mockfjard. Geweldige tent, een omgebouwd tankstation. Het eten smaakt er super en is goedkoop. Een heerlijke biefstuk met huisgemaakte pepersaus, gebakken aardappels en salada inclusief drinken voor maar 75 kronen, omgerekend 8 euro!

Na de lunch zou het echt interessant worden, we gingen aan de slag met kleur discriminatie. Het is onverstelbaar wat er allemaal mogelijk is met zo’n kip. We mochten 1 kip uitkiezen waarmee we verder gingen, de andere bleven we trainen voor de basistraining, het aanraken van de zwarte punt op een soort van uitvergrote schietschijf.

De keuze was snel gemaakt, de “hoge school” kip. We kregen allemaal 3 vierkantjes van verschillende kleuren, allemaal voorzien van een zwarte stip. In de eerste (chicken) run, gingen we bepalen wat de kleur zou worden om aan te werken. De kleur die de kip als laatste aanraakt is de minst favoriete kleur.

We mochten nu werken in sessie van 20 seconden, het vertrouwen in ons is gegroeid, wij kunnen nu 20 seconden in opperste concentratie blijven.
(* Even een toevoeging: Een normale sessie met een paard is niet langer dan een kwartier. Niet voor het paard, maar voor de trainer!* P )
De eerste oefening was om van de nieuwe kleur een sterke kleur te maken. Hoe? Heel simpel, alleen (in mijn geval) de kleur geel ligt op de tafel. Zodra de kip deze aanraakt met zijn snavel wordt er geclicked en gereinforced.(beloond)

In het begin lukte het 5 keer in 20 seconde. Aan het einde 10 a 15 in 20 seconden. Het is soms zo lastig om op tijd te clicken, de kippen zijn zo snel, net zo snel als je ze af en toe graan ziet pikken. Na een aantal sessies komt er nog een kleur (rood) bij, degene die de kip als 2e heeft gekozen. De kunst is nu om te zorgen dat ze nog steeds de sterke kleur geel kiest.
Nee, het is helemaal geen kunst. De kip weet prima op welke kleur jij haar hebt getraind. Zelfs als je de kleuren gaat verschuiven. Mocht ze toch een keer de verkeerde pikken dan volgt er negatief punishment.. Je haalt de sterke kleur geel weg en wacht tot de kip rustig wordt. als ze op de andere kleur, rood, gaat pikken doe je niets. Vaak gaat de kip ook nog even dansen ( schrapen met haar poten) Ook nu moet je geduldig wachten. Zodra ze rustig is breng je de sterke kleur, geel, terug. Geloof het of niet ze gaat dan meteen weer op de gele kleur pikken waardoor je haar weer kunt reinforcen.

Het is echt ongelooflijk om te zien hoe snel de kippen leren, oftewel hoe snel wij als trainers verbeteren. Daarna gebruik je de sterke kleur geel en de kleur die de kip als eerste koos in mijn geval blauw (de kleur die het meest favoriet is bij de kip oftewel de kleur die tijdens de vorige cursus als sterkste kleur is getraind).

Het is weer aan ons om te zorgen dat de kip de juiste kleur kiest, zodat ik het kan reinforcen. Dit is soms nog lastig omdat blauw ook wel heel moooii is. Maar de meeste pogingen slagen. Mede door het feit dat onze timing steeds beter wordt. Na de zoveelste koffiebreak van vandaag,ongeveer elke 30min, die trouwens niet voor de flauwekul zijn. Normaal ben ik van het doorgaan, maar dit is zo intensief en vraagt zoveel van je concentratie dat het maar goed is dat er zoveel breaks zijn.. Het leuke is wel dat je tijdens de breaks weer even je succes kan vieren en terug kan kijken op wat je allemaal al bereikt hebt.

We halen dezelfde truck uit als de vorige keer. Ik mixte de kleuren door elkaar. Blauw dichtbij,geel verder weg, maar ze laat zich niet voor de gek houden en blijft de juiste kiezen. Daarna gaan we proberen haar af te leiden, door zelf op de verkeerde kleur te tikken (zoals een kip) het lukt soms de kip 1 keer te foppen maar na het toepassen van de negatief punishment door het wegnemen van de kleur waarmee iets te verdienen valt en het weer terug brengen als de kip kalm is wordt de kleur alleen maar sterker doordat ze meteen gereinforced wordt als zij weer op de juiste kleur pikt.

Je ziet dat het heel veel tekst is voor oefening die maximaal 20 seconde duurt. Grappig is dat je de hele dag door het gepiep van eierwekkers hoort, omdat alle vier de tafels hier gebruik van maken.

Je raadt het al: de laatste oefening is alle drie de kleuren op tafel. De aanpak is zoals hierboven. De kip is niet gek en weet heel goed wat hij moet doen om reinforced te worden.

Zelfs als we alle drie de kleuren van plaats veranderen, uit elkaar leggen, afleiden door tikken op de andere kleuren of ergens anders op de tafel, trapt de kip er niet in en blijft keurig op de juiste kleur pikken.
Het is echt geen toeval. De kip weet heel goed wat hij doet. Ongelooflijk wat een kip met zijn hersentjes kan doen. Waartoe moeten wij mensen dan wel niet in staat zijn. (helaas gebruiken we nog zo weinig).

Oja, Marief Fogelquist weet ons nog even vlak voor het einde van de dag helemaal gek te krijgen door ook nog symbool discriminatie uit te leggen. We krijgen 4 figuren allemaal in dezelfde kleur: vierkant, cirkel, driehoek en pentagon. We mochten alvast kijken wat het te trainen figuur wordt, Degene die als laatste door je kip wordt gekozen en ze kiest heel simpel.

Leg de 4 figuren aan het einde op de tafel, zet de kip aan het begin en klaar voor de start af. Je schrijft op wat de volgorde van interesse is, dit alles zonder te clickeren.

Ik hoor je al denken, ja, hij pakt de figuren in de volgorde van afstand. Nee!de kip heeft echt een voorkeur, je mag de figuren een paar keer in een andere volgorde leggen en ze blijft ze met dezelfde voorkeur uitkiezen. Statistisch is het praktisch niet mogelijk dat dit toeval zou zijn.

Zowel ik als mij chicken friend waren te vermoeid om hier nog veel verder mee te gaan . Waarna de dag werd afgesloten.

Ik ga even verder op een nieuwe pagina (P)

O ja, ondertussen blijf je de basis van de schietschijf bevestigen op je andere kip. Dit wordt gedaan om je eigen afwisseling alleen nog maar groter te maken, doordat je continue moet schakelen van oefening en kip. Daarnaast moet je ook nog alles vastleggen in je logboek en om te gekte voor mezelf compleet te maken neem ik ook nog alles op zowel op video als op een voice recorder.
Poeehh en je dan s'avond afvragen waarom je zo moe bent. ))

Met de “basisschool” kip van mijn chicken friend was het nodig om de schiefschijf nog verder te versimpelen.
Er werd een grote ronde witte schijf gemaakt met alleen in het midden een stip. Dit hielp goed om het voor haar gemakkelijker te maken, te bepalen waar zij moest pikken om reinforced (beloond) te worden.
Een ander probleem wat we beiden hadden met “Hennie basisschool” was het feit dat als ze op de rand van ronde schietschijf pikt deze over de tafel wegschoot. Als je op dat moment de fout maakt om te klikken, denkt te kip dat het de bedoeling is om de schijf over de tafel te verplaatsen. En echt, het duurt veel langer om dit gedrag af te leren dan om het juiste aan te leren.
Maar wel leerzaam dat zo’n kip je helpt om zelf beter te worden.

Bij 1 kip was het nodig om op de zwarte stip ook nog voer te leggen, zodat ze dat pikt en daarna ook nog eens gereinforced wordt. De stap daarna is om het voer op de zwarte punt van de schijf te plaatsen waarna het wordt vast geplakt. De kip is hierdoor nog steeds gefocused om op het voer te pikken wat op de zwarte punt van de schijf ligt. Ze kan het dan niet meer op eten maar bij correct pikken wordt ze natuurlijk gewoon gerinforced.

Zo eeehhh, een hele lap tekst voor 1 dagje trainen.

Het is voor mij ook een goede oefening om alles nog eens extra op te schrijven, hierdoor onthou ik het zelf ook nog beter. Als je dan zo terugkijkt heb je toch een hele hoop geleerd op een dag.

Ik hoop dat het overnight learning principe ook deze nacht weer gaat werken, zodat we morgen nog beter kunnen zorgen voor de kippen.

Doe iedereen de groeten vanuit het prachtige Zweden
Conrad van Pruijssen.

Bij deze gedaan :)
Piet

Ja tuurlijk, maar ik had wat andere prioriteiten, konnieweg dus.
Maar vergis je niet, zijn grondigheid kennende, krijg ik straks 5 dagen videofilm voor mijn neus, met de stem van Conrad erbij. Iedereen die hem kent weet dat dat ook best vermoeiend kan zijn

Eigenlijk zet ik deze verslagen hier ook neer om niet alleen te laten zien wat er allemaal mogelijk is met clikkertraining, maar ook om er op te wijzen, dat er kennis voor nodig is om het te gebruiken.
Veel mensen zien het als hun paard "een snoepje geven" beginnen er mee en komen binnen de kortste keren in de problemen, omdat hun paard opdringerig , brutaal en schooierig wordt.
Dus is clikkeren niet geschikt voor hun paard.
Maar zo is het niet.
Als je ziet dat Conrad beschrijft dat zelfs de kip agressief werd omdat hij een paar keer niet juist handelde, laat dat niet alleen de impact zien die deze manier van trainen op een dier heeft. M.a.w. hoe snel je het iets kunt leren als je het goed doet, maar ook brengt het binnen de kortste keren de tekortkomingen van de trainer aan het licht.
Het is dus de meest belonende, maar ook inspannendste en de meest concentratie vragende manier van trainen die ik ken.
Daarbij moet je van te voren geleerd hebben, welke fouten je niet moet maken.

Piet

Het wordt duidelijk dat de helden vermoeid raken daar in Zweden, maar het lukt nog steeds om uit de meterslange mails, volgens mij komt het door al die koffietijd een redelijk verslag van de clikkerontwikkeling van de voor zover ik weet eerste Nederlandse paardentrainer die dit volgt, te persen.
Hier dus het vervolg, deel drie vanuit:

het Chicken Workshop camp van Bob Bailey o.l.v. Marie Fogelquist in Zweden.

Op de ochtend van de 3 dag werd ik om 7u wakker. Zodat ik tijd had om mezelf en alle apparatuur weer gereed te maken.
Zoals Piet al op het forum schreef, krijgt hij straks weer een hele lading dvd en geluidsfragmenten over hem uitgestort. Dit is de beste manier om van elkaar te leren door het uitwisselen van ervaringen kunnen we ons zelf verder ontwikkelen en de dieren uiteindelijk beter trainen.

Om 8:15 werd ik opgehaald door mijn zweedse chickencoach. Ja, ik was eens een keer niet de enige man. Veel mannen denken nog dat clickeren voor softies is, maar wij niet.( *Niet soft, maar Subtiel, Conrad! ) Clickeren is voor iedereen die het maximale uit zijn dier wil halen. Het grootste deel van de deelnemers is instructeurs binnen de honden wereld. Ze zetten de clicker in voor obedience, agility en zelfs hunting training. Het zijn allemaal professionele trainers die gaan voor het hoogste doel, de beste hond, maar dan wel op de beste (lees vriendelijkste) manier.

De derde dag begon met deel 2 van dvd van bob bailey “Patient like a chipmunk”. In dit deel werd er vooral aandacht geschonken aan het trainen van kraaien en duiven, om bijvoorbeeld dingen af te geven of op te pikken. Er werden zelfs duiven getraind, om achter de vijandelijke linies, valsstrikken te ontdekken. De kraaien werden getraind om met een hele kleine camera naar gebouwen te vliegen, de camera tegen het raam te houden, foto’s te maken en weer terug te vliegen. Daarnaast lieten ze zien hoe de eerste dolfijnen getraind werden voor shows, zelfs een project waarbij de dolfijnen in de zee zwommen en zelf konden komen en gaan.
Dit klinkt pas als trainen met volledige vrijheid, geen lijn of touw wat aan het dier vast zit maar alleen maar vrije wil.
(* zoals Shiny? )

Daarna gingen we weer snel verder met de praktijk training.
Het bleek dat ik de verkeerde kip de symbolen had laten kiezen. Ik dacht slim te zijn en hiervoor mijn “hogeschool” kip te pakken. Maar het was de bedoeling om de “basisschool” kip de symbool discriminatie aan te leren. Na een paar pogingen bleek mijn basisschool kip deze les te hebben gemist )). Ze was hiervoor nog nooit getraind want ze koos geen enkel symbool uit omdat ze er nog niets van begreep. Hier lag een schone taak voor mij als trainer om de kip van het begin af aan te trainen. Dit was helemaal een uitdaging, je bent zelf nog aan het leren en moet dan al een kip opleiden. Maar niet zeuren, een mooiere kans als deze was er niet.

De andere kip (de hogeschool) werd verder getraind in de kleuren discriminatie. Het was de bedoeling om de kip 100% foutvrij te maken. Er werden dus allerlei afleidingen gebruikt, zoals het weghalen van alle kleuren, ver weg leggen van de juiste kleur, het door elkaar schuiven etc. Dit ging beter en beter omdat mijn eigen hand / oog coördinatie aan het verbeteren is, of zoals Bob Bailey zegt: “your mechanical skills to train are improving.”

Na de lunch werd er weer wat aandacht aan de theorie gegeven. Gelukkig waren er nu ook Engelse sheets aanwezig. 2 van 10 mensen werken als dierenarts en trainer in een dierentuin in Zweden en hebben het geluk dat zij hun dagen mogen vullen met het trainen van apen. Dit levert leuke, hilarische verhalen op in de vele, vele coffeebreaks.

We worden als trainer echt op de proef gesteld. Doordat je 2 kippen hebt van een andere niveau en die ook nog 2 totale andere zaken moet trainen moet je in opperste concentratie blijven. Je wordt gelukkig ook nog ondersteunt door je logboek waarin je dingen kan terug zoeken. Naast je bemoeienis met je eigen kippen, coach je ook nog een andere cursist en zie je zijn 2 kippen werken. Daarnaast moet ik ook nog voor Piet, in de toekomst elke andere geïnteresseerde en nageslacht alles uitgebreid op video vast leggen.

De symbol discriminatie blijft erg ingewikkeld we zijn nu bezig met 2 symbolen. In mijn geval de driehoek en de cirkel. Het succes van de juiste keuze maken is echter nog te wisselvallig.
Om dit op te lossen kun je het verkeerde gedrag uit laten sterven door het pikken op het verkeerde symbool niet te belonen, dus alleen te belonen als het juiste symbol wordt gekozen. Dit duurt vrij lang en vraagt veel geduld, maar als je het eenmaal hebt, dan is het ook erg sterk.
Marie Fogelquist heeft liever niet dat we dit gebruiken omdat dan de volgende klassen problemen ondervindt om een ander symbool aan te leren. We gebruiken dus negatief punishment.(straffen) Zodra de kip op het foute symbool pikt halen we het goede symbool weg. Hierdoor ontnemen we de kans voor de kip om reinforced (bekrachtigd, beloond) te worden. We wachten 1 a 2 seconden waana we het juiste symbool weer terugleggen.
Gezien mijn kip hierin nog nooit getraind was vroeg dit enige tijd en vooral veel geduld en concentratie op een goede timing voor het geval het wel goed ging.

De hogeschool kip wordt nu nog verder klaar gestoomd voor de eindtest. Welke eindtest???
Dat is het lastige als je geen zweeds verstaat, Het is een verrassing, de test bepaalt of je geslaagd bent of niet. Wat houdt de test in?
Het duurt 41 seconden!!.
In die tijd mag je kip geen enkele fout maken bij het kiezen van de kleuren. Marie Fogelquist haalt alles uit de kast om je kip af te leiden.
Vandaag heeft mijn coach zich als eerste opgegeven voor de test en heb ik gezien hoe gaat Marie er in is. Helaas lukte het hem niet om te slagen voor de test. Geen probleem hij heeft ook nog 1,5 dag. Wat het meeste lastige is in de test is het feit dat de juiste kleur 20 seconden lang wordt weggehaald waarbij de kip rustig moet wachten zonder andere kleuren te pikken of te gaan dansen.

Het leren wachten is dus ook hetgeen wat ik ben gaan trainen na de lunch van vandaag. Het begint met 1 seconde en moet uiteindelijk worden opgetrokken naar 20 seconden. Dit gaat in heel kleine stapjes waarbij je de tijd interval random houdt. Je telt zelf in je hoofd, (helaas altijd sneller dan de tijd die de coach bijhoudt. Ik denk een kwestie van wishful thinking.) :)
Ik geraakte vandaag toch tot 15 seconden!. De sterke kleur van mijn kip is geel, rood is het minst favoriet en blauw was de vorige cursus haar favoriete kleur. Als er heel veel afleiding gepresenteerd wordt samen met de kleur blauw dan wil ze daar nog wel eens in trappen.
Niet getreurd, ik heb nog 1,5 dag om de wachttijd te verhogen met 5 seconde en de kleur geel nog sterker te maken. Daarnaast heb ik gezien hoe de test gaat, hiervan heb ik geleerd dat je de sterke kleur niet alleen moet terugbrengen in het midden van de tafel maar ook aan de andere kanten. Zo wist Marie Fogelquist namelijk de kip van mijn zweedse coach te saboteren.

De cursus duurde tot 17u vandaag, maar dat hield ik niet vol. Rond 16.30 was ik de kip meer aan het frustreren dan aan het trainen. Het leek mij een wijs besluit om het voor vandaag gezien te houden. Het hoofd was vol en de concentratie op. Vanavond op tijd naar bed zodat ik morgen er weer fris tegen aan kan. Het zou zonde zijn om helemaal naar Zweden te reizen en dan zonder certificaat terug te keren. Oftewel morgen nog een zware dag om de kip klaar te krijgen. Oeps, foutje, een zware dag om mijn skills zover te verbeteren dat ik de kip kan laten doen wat ik wil.

Zover de 3e dag van het chicken camp.

Groet
Conrad van Pruijssen
www.SubtielTrainen.nl

Nawoord: het is leuk in de voorbije verslagen dingen te lezen die hier al eerder uitgebreid bediscussieerd zijn. Bijvoorbeeld het lokken met voer, wat Baley en Co dus wel doen en het het laten uitsterven van verkeerd, niet gevraagd gedrag. Ook is er sprake van alleen 1 op 1 beloning. Vraagje: Hoeveel voer kun je in een kip proppen op een dag?
Piet