Nils Vellinga schreef op maandag 21 mei 2007, 23:36:
Nou..... Dat Mike en de Fjord IJze van mijn vriendin nog bij de vorige pension stal stonden, waar ze als hobby van die Franse koeien houden met ongeveer de vachtkleur van een Fjord, was IJze onder de schrikdraden door ontsnapt en die vonden we rustig grazend tussen die Franse koeien met hun kalveren.... Mandy de eigenaresse schrok zich eerst rot toen ze IJze niet meer tussen de paarden zag staan. Toen ze richting koeien keek viel haar ineens een wel erg vreemde koe op. Met rechtopstaande manen in 2 kleuren, geknipt in een boog, en 1 hoevig i.p.v. 2.

Okee, weer even in mijn Duitse Medizin Komependium gekoekeloerd.
Even samengevat:

Omdat de symptomen zo veelvuldig zijn is Borreliose moeilijk te diagnoseren. Er kunnen bloedtestst gedaan worden op antistoffen tegen de ziekteverwekker maar betrouwbaar zijn deze niet.
Het aantonen van de verwekker kan alleen als het lukt deze levend te isoleren. In dit geval erg moeilijk.

Van de wereldwijd 890 tekensoorten, speelt in Europa alleen de Bos teek (Ixodes ricinus) een belangrijke rol als ziekte overdrager. Deze tekensoort overdraagt honderdmaal vaker Borreliose als andere zoals Babesiose (bloedplassen) en de Vroeg zomer Enzephalitis (FSME, hersenontsteking).

De uit het ei gekomen Tekenlarf wordt eerst een nimf: een geslachtsloos tussenstadium, waaruit later vrouwtjes en mannetjes ontstaan.
Om zich tot volwassen dier te kunnen ontwikkelen moet de larve bloed zuigen. Met de eerste maaltijd neemt ze Borrelien uit muizen en andere in het bos levende knaagdieren tot zich. In de Tekenlarf vermeerderen de bacteriën zich en nestelen zich in de speekselklier en eierstokken van de larf.

Deze bacteriën spuugt de gerijpte Teken nimf tijdens de volgende beet in de bloedbaan van een zogenoemd 'gastheer' (paard, mens, hond, kat...). Terwijl ze bloed zuigt, produceert ze stoffen, die de vermeerdering van de Borrelien veroorzaakt.
Ook volwassen teken kunnen deze bacteriën overdragen. En zelfs larven kunnen voor paarden gevaarlijk zijn als ze uit geïnfecteerde eitjes gekomen zijn en de ziektekiemen al in zich dragen!

Omdat de bacterie vooral in gematigde klimaatzones gedijt, komt ze vooral in het Noordelijk Halfrond voor. Teken geeft het van maart tot oktober maar echt agressief zijn ze einde mei/begin juni (70% van de beten). Ook einde augustus/begin september (30%).
Amerikaanse wetenschappers schatten dat minder dan 10% van de paarden, die door een geïnfecteerde teek zijn gebeten, ziek worden. Meestal verloopt de infectie verborgen: het afweersysteem houdt de veroorzaker onder controle.
Breekt de ziekte uit dan treden er op zijn vroegst 3 dagen na de beet de eerste symptomen op. Veel dierenartsen gaan van 6, andere van 16 weken maximale incubatietijd uit. Meestal verloopt de ziekte stap voor stap. De bacteriën verspreiden zich verder door het lichaam waar ze vele organen besmetten en beschadigen kunnen.

De beste genezingskansen maakt een paard als de ziekte in vroeg stadium herkent en behandeld wordt. En daar zit nou de moeilijkheid: bij mensen is de vroege diagnose makkelijker omdat rond de tekenbeet de huid zich steeds verder rood kleurt. Dit signaal geven paarden niet af of is door de vacht niet zichtbaar. Veel dierenartsen behandelen Borreliose met hooggedoseerde antibiotica. Zo zal een combinatie van Oxytetracylin-spuiten en door het voer gemengde Sulfatrimethoprim goede kansen maken. Maar ook andere, Tetracycline, Amoxycilline, Doxycyline, Erythromycine en Penicilline kunnen ingezet worden.
Na de anti-biotica kuur moet de dierenarts eventuele huidproblemen of andere organische veranderingen behandelen, die zijn ontstaan. In ieder geval moet hij/zij er voor zorgen dat de door de AB beschadigde darmflora weer wordt opgebouwd.

Antibiotica moet minstens 14 dagen gegeven worden. Gemiddeld duurt de kuur 5 tot 6 weken.

Een entstof tegen Borreliose bestaat sinds kort voor honden maar nog niet voor paarden en mensen. De moeilijkheid: in tegenstelling tot Amerika bestaat er in Europa niet 1 maar meerdere ondersoorten van Borellia burgdorferi. Dat maakt de ontwikkeling van een entstof erg moeilijk. Hoe langer de teken bloed zuigen des te hoger neemt de kans op besmetting toe. Tekensprays/poeders kunnen bij paarden niet ingezet worden omdat de hoeveelheid zo hoog gedoseerd zou moeten zijn dat het giftig voor het paard zou zijn.
De enige manier om de kans op Borreliose te verkleinen is om je paard regelmatig op teken te controleren. 4 Tot 6 uur na de beet begint de teek te zuigen, tot ze enkele dagen daarna kersenpitgroot loslaat.
Teken met een tekenpen verwijderen maar vooral geen ontsmettingsmiddel, alcohol of iets dergelijks gebruiken om de teek te verdoven! Daardoor kan deze gaan braken en het eventueel geïnfecteerde bloed terug in het paard spugen.

Als de dierenarts na diverse diagnosen op klachten niets meer invalt kan deze het bloed op de bacterie antistoffen laten onderzoeken. Maar om nou bij elke kreupelheid het bloed te laten onderzoeken en dan bij hoge waarden automatisch Borreliose als kreupelheids veroorzaker uit te komen functioneert niet.
Door zulke voorbarige conclusies krijgen veel paarden antibiotica. Maar door de vele bijwerkingen hiervan doen ze vaak meer schade dan dat ze goed doen…Volgens Dr. Kopp is nog niet éénmaal bewezen dat antibiotica überhaubt het virus de das omdoet. Er zijn onderzoekingen die bewijzen dat Antibiotica de veroorzaker zo goed onder controle houdt dat er in het bloed geen antistoffen te vinden zijn. Maar na een half tot ¾ jaar stijgen bij veel dieren de waarden in het bloed alsnog.
Doordat we hier meerdere Borreliose ondersoorten hebben zijn de onderzoekingen uit Amerika praktisch waardeloos.

marianne laenen schreef op maandag 21 mei 2007, 22:13:


Ja dat begreep ik ook al uit je verhaal. Wie koopt er tenslotte een paard met een gewond achterbeen..... Triest met een hoofdletter.