Conrad van Pruijssen schreef op donderdag 24 mei 2007, 9:40:
.
> De kans is vrij groot dat deze mensen dan eindigen in STAP4 maar daar is helemaal niets mis mee. Zij hebben geen behoefte om de te leren om deze kennis aan andere mensen over te dragen. Er is dus helemaal geen noodzaak om door te gaan naar STAP5.
>
> Mensen in stap4 zijn dan vergeten dat ook zij ooit zijn begonnen om volgens een gestructureerde wijze met heel duidelijke richtlijnen en criteria te trainen. Door de tand des tijds zijn zij het gevoel gaan noemen omdat ze niet meer in staat zijn om uit te leggen hoe zij trainen en waarop hun beslissing om iets wel / niet of anders te doen is gebaseerd.
>
> Wat ik heb geleerd tijdens het vijfdaagse chicken camp van Bob Bailey is om (het begin van) de transitie te maken om van onbewust bekwaam naar STAP 5 te gaan te weten BEWUST ONBEWUST BEKWAAM.
Duidelijk verhaal, die stap 5 kwam ik tegen toen ik laatst mijn zoon in de auto op een grote parkeerplaats rijles heb gegeven. Telkens zag ik welke vaardigheid hij miste om iets goed te kunnen. O ja hij kan niet remmen
O ja hij kan niet super zachtjes rijden, o ja hij mist de vaardigheid om te sturen als hij achterwaarts rijd. Zo kon ik hem telkens de passende opdrachten geven waardoor hij vaardig en soepel de auto leerde bestuuren. We zijn zo 5 keer bezig geweest, en toen is hij met een instructeur de weg op gegaan. Echt een vak hoor iemand rijles geven, je moet weten welk klein bouwsteentje eerst komt, om daarop verder te bouwen.
Groetjes, Michiel
Warboel
