eddy DRUPPEL schreef op donderdag 24 mei 2007, 12:54:
> Piet schreef op donderdag 24 mei 2007, 12:20:
>
>> eddy DRUPPEL schreef op donderdag 24 mei 2007, 11:49:
>
De meeste telepathische zieners proberen zich Bewust in het
> onbewuste te sturen . Dan heb ik er veel moeite mee . Als er
> onbewust/onvoorbereid een "zie" moment is , flash back , deja
> vu whatever kan ik er in meegaan daarom ook dat voelen .
Leuk dat je dit zo schrijft.
Ik heb de inleidende cursus communiceren met dieren gevolgd, waarin je gestimuleerd wordt deze 'zie' momenten onder woorden te brengen.
Het is exact zoals je het beschrijft.
De een is hier veel beter in dan de ander, (ik voelde me niet echt sterk erin, terwijl ik toch een aantal frappante zaken boven water bracht.)
Er waren echter mensen die het lichtjaren beter konden dan ik.
Ik ben ervan overtuigd dat ook dit een vak is, wat je kunt ontwikkelen en waarbij de een meer talent heeft dan de ander. Het zien van bv een foto kan zoveel flitsen, deja vu's, gedachten, emoties, begrippen, symbolen,weet ik wat nog meer, je hoofd binnen laten schieten dat het communiceren wordt.
> daarop . Noem het geen condtionering want daarvoor was de
> ervaring tekort en dus geen trainngsmoment of hééééél kort dan
> . Het is dus in mijn ogen geen telepathie als je aanvoelt wat
> een beweging een paard gaat uitvoeren maar onbewust voelen.
Ik ben natuurlijk een psycholoog van de kouwe grond en geef elk moment mijn menig voor een betere
Is dit niet een soort Pavlof reactie? Nog maar een aanzet tot iets en jij reageert al?
In mijn ogen wel degelijk conditionering. Conditionering is toch niet afhankelijk van tijd? Zoiets korts als een lichtflits is ruim voldoende.
> Moest ik dit bewust doen zou ik niet zo'n goede resutaten halen
> . Op het ogenblik dat jij DAT moment hebt heeft het paard het
> ook . Is moeilijk uit te leggen , vrees ik . Enfin ik kan het
> toch ni goed.
Ik denk dan aan reflexen. Onbewust automatisch reageren op een ontstane situatie.
Je moet dan wel de ondergrond hebben om dit te kunnen doen. M.a.w. kennis van de materie om in een reflex op een situatie te reageren.
Je kunt op dat moment dus putten uit je onbewuste bekwaamheid.
Ook dan is er geen sprake van gevoel, we vertalen het echter wel zo, omdat dat ons een prettiger gevoel geeft
Kijkt maar naar Pien, ze wordt een beetje pissig als je zegt dat haar gevoel niet meer is dan een serie reacties, reflexen, op situaties die ze vanuit haar opgeslagen kennis herkent.
Maar misschien zit ik er wel helemaal naast.
Ik geloof, dat dat het is wat we proberen te doen. Een student zoveel kennis meegeven en dat laten oefenen, zodat hij ook die reflexen ontwikkelt.
De basis van Subtiel Trainen is daar een mooi voorbeeld van.
Duidelijk en eenvoudig in een paar handelingen.
Dat kleine aantal handelingen zorgt ervoor dat je ze heel snel kent, er vertrouwd mee raakt en opslaat in je geheugen, zodat je er niet meer over nadenkt maar automatisch, als in een reflex, "op je gevoel" op de juiste basismanier met je paard omgaat.
Piet