Conrad van Pruijssen schreef :
> Dit is 1 van de redenen dat ik hou van een gestructureerde
> trainingsaanpak die je tot in de puntjes beheerst tov van
> trainen obv gevoel omdat je dan niet alle situaties hebt kunnen
> voorbereiden.
>
> Zodat je zeker weet dat je het gewenste resultaat ook kan
> bereiken in clinic omgeving.
Ik snap wat je bedoelt.
Maar er kan een verschil zijn tussen uit en thuis trainen.
Thuis, bekende omgeving, bekende geluiden etc. kan alles nog zo goed gaan, terwijl 'uit' andere geluiden zijn, veel meer prikkels, parapluus langs de zijlijn, kletsende mensen, muziek, microfoon, frietenlucht, hengstige merries etc. en dat maakt het een stuk minder makkelijk om dan tóch je ding te laten zien.
Goed, dat kun je oefenen door van te voren vreemde omgevingen op te zoeken of omstanders te vragen lawaai te maken, te oefenen met parapluus, weet ik veel. Komt nog bij dat je zelf toch ook meer gespannen bent tijdens een demo ergens anders met zoveel ogen die je zien, dus is het weer zaak om ervoor te zorgen dat je zelf goed aardt, ademt enzovoorts (daar kom ik weer) want je moet je rust kunnen overbrengen op het paard.
Heel veel omgevingsfactoren kun je trainen waardoor het gedrag van je paard redelijk voorspelbaar wordt ja.
Maar je moet je er wel van bewust zijn dat het zo is en op dát moment kunnen inspelen op wat er om je heen gebeurt of op dat wat het paard jou daar laat zien. En tegelijkertijd de rode draad van je verhaal vast houden.
En op momenten dat het even 'fout' dreigt te gaan moet je ervanuit kunnen gaan dat dat paard op jou
wil terugvallen. Dan is er niks aan de hand.
Het is niet voor niks dat van de 10 wedstrijdpaarden die thuis goed presteren er maar een paar zijn die ook de showstress aankunnen....
Groet, Pien
Warboel
