Piet schreef:
> Dat er rondom het
> begrip
bitloos vooruitgang wordt geboekt, zie ik om me
> heen.
> Aan de andere kant begrijp ik ook dat iemand het een
> verschrikkelijk moeilijk idee vindt, om dat stukje
> "zekerheid" waar ze, sinds ze als kind hebben geleerd hun
> paard mee "in bedwang" te houden, achterwege te laten, omdat
> het ook zonder kan.
Bij onze stand op Equistyle heb ik er weer eens lekker over mogen bomen met een aantal bezoekers (pfff, misschien dat ik daarom nog steeds zo kapot ben);
Telkens weer was het verweer: "Ja maar, op míjn niveau' of 'warmbloeden kun je niet zonder bit rijden, vééls te gevaarlijk' offeh.... 'ja maar, als je door het verkeer moet dan...'
Precies dezelfde discussie als over het rijden zonder ijzers: Harde weg, hoog niveau, veel slijtage, slechte hoeven etc.
Vervolgens vertel ik ze dan dat wij al onze paarden, overal en altijd, onder alle omstandigheden
bitloos, zweeploos, spoorloos en ijzerloos rijden, dat er hier bij
elk paard gelijk het bit uit gaat, de ijzers eronderuit gesloopt worden.
Echt waar, veel nieuwe rijders hebben nog niet eens in de gaten dat het paard geen bit in heeft of geen ijzers draagt.
Ik blijf herhalen: Controle en zit volledig tussen de oren van de rijder en de verfijndheid zit em in de manier van leren je lijf te kennen en adequaat te gebruiken bij het paardrijden. Pas dan kun je tot een wederzijdse communicatie komen. Meer is het niet, voor velen al een hele opgave want je moet gaan leren loslaten en laat dat nu nét zijn waarmee de meesten de grootste moeite mee hebben.
Ik denk dat "puurheid' daar nog het beste bij in de buurt komt.
Zo wil ik rijden en dat wil ik uitdragen, puurheid, in de breedste zin van het woord! Al die tralala leidt je daar alleen maar van af.
Pien