Jolanda Linders schreef op zaterdag 2 juni 2007, 8:43:
> Hoi!
>
> Bedankt voor jullie reacties!
> op blijven nemen in tegenstelling tot met het 'conservatievere'
> hoevenvet e.d.?
>
> Groetjes, Jolanda
Ik begin hoe langer hoe meer te tijfelen aan het hou-de-hoeven-vochtig-want- anders- zullen -ze- scheuren verhaal.
Kan ik dat echt onderbouwen? Heb ik dat genadeloos onderzocht? Nee.
Het is heel snel putten uit mijn onbewuste bekwaamheid. Oftewel uit mijn gevoel
Ik heb op Equistyle een poos naar de lezing van Raf Anthuenis zitten luisteren, (vond het jammer dat ik van mezelf naar de demo van Chris moest) en zijn (Strasser) verhaal over het elke dag bevochtigen van de hoeven was ook heel logisch, omdat paarden in het wild ook elke dag naar een waterplaats gaan, maar.....
Ik bevochtig de voeten nooit! Ze worden nat als de grond nat is en daarmee basta!
Zie ik scheuren? Nee, in geen enkele voet die ik zelf bijhoud. Nooit!, al regent het weken niet.
Ik begin dan ook steeds meer te vermoeden dat de voeten alleen onder droge omstandigheden zullen scheuren als de hoefwand te lang is en/of er een verkeerde balans in zit.
De zool is altijd mijn referentiepunt, de hoefwand kan dan eens een paar mm langer zijn, maar nooit dat het zo zou kunnen krimpen dat het van daaruit gaat scheuren.
Wel als er 2 cm losse hoefwand onder hangt die logischerwijze niet door het achterliggende weefsel voorzien wordt van vocht.
(Kijk eens naar de hoefwanddoorsnede van K.C. La Pierre) Dat onderste stuk zal verdrogen en krimpen en van daaruit scheuren. Als de onderkant door belasting via een scheurtje uit elkaar gaat wijken zal de scheur natuurlijk niet stoppen bij de zool, maar hoger schieten en dan heb je het gedonder.
Mijn vraag is dan ook , waarom zie ik nooit scheuren?
Gewoon omdat het lichaam ervoor zorgt dat ze niet verdrogen?
Piet