Michiel schreef op vrijdag 8 juni 2007, 15:51:
> Piet schreef op vrijdag 8 juni 2007, 10:41:
>
>> Er ligt een geweldig areaal aan grond, wat beheerd wordt
> Iemand ideeen hoe dit concept aangepast kan worden naar eigen
> wens?
>
> Groetjes, Michiel
Vandaag een workshop SubtielTrainen gegeven "op" een dressuurstal, Er was een onderlinge dressuurwedstrijd. Ik was een stuk van het middagprogramma
De beoordeling over hoe dat ging laat ik aan de 8 mensen (= handen vol) over, die eraan meededen ( ik geloof zelf dat ik de meesten wel iets nieuws kon vertellen.) Zeker is dat de dames de eerstkomende dagen niet anders dan MOOOII gaan roepen tegen elkaar. Het paard-mens oefenen als mens-mens is vaak hilarisch
Wat me dan tevens voor de zoveelste keer weer opvalt is dat dressuurmensen, net zo goed iets nieuws willen leren als bosklossende recreatieruiters.
Maar ook interessant vond ik een poosje met de eigenaar praten. Voormalig landbouwer, intelligente, vriendelijke man, overtuigd dat hij het beste voorheeft met de paarden en met nu meer dan 20 paarden in zijn "bestand", dat hij in 1990 langzaam is opgestart.
Op mijn vraag hoe het ging, vertelde hij dat er steeds meer concurrentie van mensen die concurreren op prijs komt. Vroeger had hij een wachtlijst met meer dan 10 mensen, maar ja,.... dat was vroeger.
Ik vroeg of hij niet liever concurreerde op kwaliteit dan op prijs.
Dat deed hij ook, want de paarden gaan elke dag vanaf een uur of tien tot in de avond naar buiten en ze krijgen een prima verzorging.
Ik vertelde dat er een snel groeiende groep mensen is die bij hem niet willen "staan" omdat ze hun paard helemaal nooit op stal willen hebben. Verwachte reactie: "Ja, maar je kan hier geen paarden in de winter in mijn wei zetten." D'r blijft niks vanover.
Ik zei dat ik dat wist, met hem eens was, maar dat het misschien interessant kon zijn om erover na te denken of er misschien alternatieven aan te bieden zijn.
Ik zag toch een heeeeel klein nadenkend lichtpuntje in zijn ogen.
Logisch, deze man is een ondernemer, die bijtijds ervoor gekozen heeft dat hij, dankzij bv. de druk van schaalvergroting en verminderende subsidies van " Brussel" in de landbouw , besloten heeft met een neventak ( hij heeft er twee, een minicamping en een paardenstal) te beginnen.
Ik kan je al bijna 100% zeker vertellen dat dingen als asfaltering van gedeelten van zijn grond mentaal en financieel enorme stappen te ver zijn.
Waarom ook, hij heeft geen, of bijna geen klanten die hun paard 's-nachts buiten willen laten staan. -wat je niet aanbiedt, ken je niet-
Misschien zou het goed zijn om deze man eens te vragen wat hij vindt van de meningen hier en het tekort aan plaatsen wat mensen ervaren. Een schuilstalletje met een aantal are grond, of simpelweg de mogelijkheid paarden in een kudde jaarrond buiten te laten lopen.
Misschien wil hij en zijn familie wel in discussie en komen we tot een proberenswaardig alternatief, gerelateerd aan de plannen die je hebt, Michiel.
Liesbeth, als je dit leest, wat denk jij? Dit , plus de gedachtes van Michiel eens laten lezen?
PIet