Michiel schreef op maandag 25 juni 2007, 16:21:
> Stel ik heb een hectare grond en daarop 1 hengst en 2 merries
<knip>
beter geweest. Dat ze in trek zijn, met lage prijs en goed
> opgevoed, is een groot voordeel. Daardoor hoeven ze niet zo
> snel naar de slacht en de markt die het van paarden uit de stal
> moet hebben, die markt zal zich aanpassen aan de vraag, dus
> minder stal paarden en meer paarden uit een natuurlijk kudde
> verband.
<knip>
> hebt dat het juist dan niet werkt. Je kunt het wel zo
> presenteren dat selecteerd vooraf en maakt je punt duidelijk,
> het is geen reden o dan maar geen veulens toe te staan. Als je
> geen goed adres kunt vinden, die kans bestaat omdat zweep,
> ijzer, stal nog steeds dominant is ... ja dan rest slacht,
> helaas dat is altijd de laatste optie voor een jaarling dat wel
> een prima leven gehad heeft.
<knip>
> Er is geen alternatief, hoogstens kan de geboorte van een
> veulen wat uitgesteld worden, zodat de jaarling een aantal
> jaren langer kan blijven. Het andere alternatief is dat wat we
> nu hebben, en dat zijn paarden die ver af staan van een
> natuurlijk groeps verband.
Wat is dan het andere alternatief in jouw ogen, beleving of ervaring precies?
Hoe kunnen de geboorten (op een natuurlijke manier?) uitgesteld kunnen worden?
En hoeveel te slachten of de meestal-niet-zo-mooie-paardenwereld in te sturen veulens kunnen we per hengst verwachten?
En welk nut dient dat precies?
Wat legitimeert het feit dat je een levend wezen zomaar zijn hele leven na 1 jaar afneemt?
Dat hij/zij 1 goed jaar heeft meegemaakt?
Dat het geluk van andere paarden daarmee gedient is?
Of het geluk van de baasjes die daarmee bevredigd worden in hun interpretatie van een natuurlijk paardenleven?
Is dat hetzelfde als een gelukkig paardenleven?
Is een ruin ongelukkiger dan een hengst?
Is een merrie ongelukkig met een ruin?
Voelt een paard zich beter in een minikudde of in een grote gemengde groep?
Warboel
