Heel mooi verhaal! Blijf je alleen zitten met de hengsten waarmee gefokt (moet) worden... Hier komt de 'Poedertoren' om de hoek kijken, waar Eddy mee bezig is. bewijzen aan het grote publiek dat vruchtbare hengsten met elkaar samen kunnen leven en helemaal niet een éénzaam bestaan hoeven te lijden (bewuste woordkeuze).

Nadeel van vruchtbare hengsten in een groep zetten is dat ze nooit iets met hun hormonen kunnen. Aan de andere kant heb je in het wild ook een hengstengroep van diegene die uit een kudde zijn gestoten, omdat er dáár nou éénmaal maar één de leider kan zijn.

Ik zit ook al weer een tijd met deze gedachten vanwege Mikes testosteron. Eigenlijk zou ik hem een leven in een merrie kudde gunnen, maar die kans is zeer klein omdat die merries van andere eigenaars zullen zijn en toch het grootste percentage van eigenaren hun merrie niet gedekt willen hebben, in Mike's geval niet vanwege eventuele veulens, want die komen er nooit maar vanwege angst voor verwondingen bij de merrie. Ik kan het me financieel niet veroorloven. Niet eens één merrie...

Ben de laatste weken heel erg intensief bezig geweest met wat ik eventueel vanwege mijn gezondheid allemaal met Mike zou kunnen doen. Ben nu in contact gekomen met twee fantastische vrouwen die een aantal paarden op de NH wijze houden. Weidegang, hele jaar rond met schuilstal etc. Hier mogen de merries wel gedekt! Ze hebben er ook een jonge hengst bij staan. En een ruin die ook denkt dat hij hengst is

Maar zulke mensen zijn dus helaas schaars. Daar ben ik in mijn zoektocht voor mijzelf en Mike wel achter...

Denkend aan die hengstengroep in het wild is het misschien toch helemaal niet zo'n ramp als hengsten, in ieder geval met elkaar, in een groep samen mogen leven. In de natuur is dat tenslotte ook zo. Niet elke hengst die geboren wordt zal uiteindelijk zijn eigen kudde verkrijgen!

Ben jij het met de laatste alinea eens Eddy? Jij hebt ook een hengstengroep tenslotte?

Nils Vellinga schreef op zondag 24 juni 2007, 17:14:

Inderdaad Nils! Staat dat ook niet in de volgorde van wat belangrijk is voor een paard? Sex staat niet bepaald bovenaan...

Nils Vellinga schreef op zondag 24 juni 2007, 20:00:

Pfffoeh... Dan ben ik in DIT geval tenminste eens niet hypocriet!
Ben geen vegetariër, maar eet geen vlees van bay/kinder dieren. Mits het ergens doorheen zit waarvan ik het niet weet wat natuurlijk zou kunnen.
Geen Kalfs- zwezerik, medaillons, gehakt, kroketten, geen Zuiglam, lamsbout, lamskoteletjes, Geen piepkuiken, vleeskuikens enzovoort en zoverder....

Eet wel rustig paardenrookvlees, vind ik zelfs lekkerder dan runder (zouter) en paardeworst... Ook voor die koe of dat varken vind ik het sneu dat het naar de slacht gaat. Ook leuke beesten... Maar verdarrie wat kan dat vlees van ze toch lekker smaken!

Blijft wel het probleem van de geboorte van deze dieren en het overschot waar iets mee gedaan moet... Kunnen al die mannelijke dieren niet in leven houden, waar moet je er mee heen? Goh, hebben gecastreerde hengsten in ieder geval nog de 'mazzel' dat zij in ieder geval wel nuttig en gewild zijn voor de mens. Ze mogen vaak blijven leven, even er buiten gelaten 'hoe?'.

Eddy schreef het al: hier komen we niet uit!

Ans Jondral schreef op zondag 24 juni 2007, 20:09:

Mee eens! Gelijke monniken, gelijke kappen dan!!!

Spirithorses schreef op donderdag 21 juni 2007, 22:12:

Dat hangt dan volgens mij van de ruiter af Pien! Ik zit juist achter mijn zitbeenknobbels (met parelli geleerd) dus met iets naar achter gekanteld bekken. Kijk ook maar naar de foto's in mijn foto-album... Ook Carmen mijn voormalig bijrijdstertje reed niet met holle rug...

Jeanet Spinder schreef op vrijdag 22 juni 2007, 19:33:
...KNIP...
Ik heb veel meer steun aan dit zadel, in gallop had

Dat ligt aan jou dan denk. Het is bekend dat je op de Barefoot, als je altijd hebt leren zitten d.m.v. steun wat een zadel aan je geeft (neem een dressuurzadel waarop je in een bepaalde houding wordt gedwongen), opnieuw moet leren zitten. Ik ken mensen die dit probleem ook tegenkwamen, maar ikzelf en mijn toenmalig bijrijdstertje van 13 jaar hebben daar nooit last van gehad. Heb dan wel de Barefoot Western maat 2, en niet die round skirt. Voelde me van begin af aan op de Barefoot western helemaal thuis
En met het testzadel en daarna eigen zadel reed ik eerst op mijn geleasde draverruin. Mijn eigen paard nu is een Welsh Cob van 1.60m.

Huertecilla schreef op zaterdag 23 juni 2007, 16:36:


Dat je dit bedoelde begreep ik ook HC. En ben het er helemaal mee eens. Mijn vriendin van stal heeft de 'gewone' Barefoot met de smalle fenders. Op haar Fjord die qua bouw gefokt is om aangespannen te lopen.
Wij beiden zijn recreatie ruiters, heb zelf al maanden niet gereden, ik (in betere tijden) en mijn vriendin of haar bijrijdster rijden hooguit een uurtje op een dag, met soms een dag (of twee) niet. Aan de afdrukken van de speciale pads en stand van haren en zweet zien wij dat die niet perfecte drukverdeling geen problemen opleverd. Ook niet fisiek bij onze paarden: nergens pijnlijke rugspieren of drukplekken.

Zou ik echter écht lange afstanden rijden, dus uren in het zadel, denk ik eerder voor een zadel met een flexibele boom te kiezen!

Maar nooit voor een zadel mét gewone boom. Dat een zadel met zo'n boom nooit altijd goed past is voor mij een bewezen feit.

Spirithorses schreef op zaterdag 23 juni 2007, 22:53:

...KNIP...

Ik dus ook, maar zoals al geschreven OP mijn Western Barefoot!
En niet alleen dat vastzetten is een probleem van op je zitbeenknobbels zitten...
Test die we indertijd met Eddy Modde hebben gedaan: een medeleerling gaat op handen en knieën staan, dus speelt even 'paard'. Nou gaat er een ander op haar/zijn rug zitten net als een ruiter, maar dan zonder zadel natuurlijk. Gaat de 'ruiter' OP haar zitbeenknobbeltjes zitten voelt het 'paard' dit behoorlijk in de rug. Gaat de ruiter dan iets erachter zitten is het voor het 'paard' (maar uiteindelijk ook voor de ruiter) veel comfortabeler.

Probeer het maar eens uit.

...KNIP...

Dit laatste begrijp ik dus even niet Pien... Dit kan volgens mij echt alleen maar aan de zit van de ruiter zelf liggen.

Jet van Gulik schreef op vrijdag 22 juni 2007, 15:11:


Nou... heb door de omstandigheden waarin ik al 2,5 jaar verkeer het wel eens overwogen Maar nee hoor! Heb nu een keus gemaakt en daar blijf ik als alles gaat zoals het nu gaat bij. Mike is er nog hoor

Spirithorses schreef op zondag 24 juni 2007, 23:23:


Plus dat als je onderuit gezakt zit je achter kan blijven in de bewegingen van het paard.
B.v. je zit (wat je inderdaad bij sommige 'cowboys' ziet) als een zoutzak zal ik maar zeggen, en je paard schrikt en maakt een plotselinge versnelling vooruit, dan rol je door die manier van zitten onderuit. Dan voel je ook echt je paard voorwaarts onder je vandaan gaan omdat je achter bij zijn beweging blijft. Dan moet je de éénheid met de beweging van je paard snel herstellen om alsnog goed te kunnen reageren.

Spirithorses schreef op zondag 24 juni 2007, 23:06:


Ik koop geen vlees uit de bio industrie, dus dan heeft een volwassen dier een 'leven' gehad. Een jong dier krijgt niet eens de kans om te leven en dat vind ik een rot idee... Ik geef eigenlijk aan met het eten van paardenvlees dat ik omdat ik zelf een paard heb niet discrimineer. Bij een paard staat dat 'leven' alleen wel ter discussie, dat zagen we o.a. wel aan de 'kwaliteit' van de vele hoeven van slachtpaarden bij de natuurlijk bekappen cursus. Eigenlijk zou er een NH-keurmerk voor paardevlees moeten komen, zodat je ook van dit vlees weet dat het paard waar het van afkomstig is een goed leven heeft gehad...

Trouwens bij de melkvee houder vlak bij onze stal zie ik hoe belangrijk de melkproductie van de koe voor de mens is: als er een kalfje is geboren wordt het de volgende dag voorgoed weg gehaald bij dekoe omdat de melk voor ons mensen bedoelt is. Het kalfje krijgt als het moet handmatig biest in een fles gevoerd en daarna iets wat je vergelijken kunt met poedermelk voor baby's waar alle stoffen die de mens(!) er naast de natuurlijke in nodig vind toegevoegd zijn. Eigenlijk moeten we deze melk dus ook niet kopen! Weet alleen niet hoe dat met Bio-melk zit... Mag het kalfje dan wel bij mama blijven drinken..?

Zoals ik al schreef: hier komen we niet uit gewoon. Of misschien is dit te negatief... We komen er misschien ooit wel uit maar dan stapje voor stapje.

Danielle Schuwer schreef op zaterdag 23 juni 2007, 10:10:

Lijkt mij dat Joy door haar zeer jonge leeftijd nog de kudde regels moet leren, ze weet zich geen raad. En Cheyenne blijkbaar ook maar die is te overmoedig. Je ziet het nu ook gebeuren tussen die oudere merrie en Cheyenne. De oudere merrie tikt Cheyenne op de 'vingers'. Staat Joy nu ook in een kudde met een oudere merrie? Dan kan zij leren juist assertiever te zijn.

Dat is volgens mij de fout die veel mensen maken met de 'opfok' van veulens/enters/twenters: alleen leeftijdgenoten en geen volwassen ervaren paard(en) erbij die ze opvoed volgens de kudderegels.... Zie het bij mij op stal helaas ook. Volgens mij zijn mensen bang dat een volwassen ervaren paard de veulens wat aan doet of zo?

Peter Donck schreef op maandag 25 juni 2007, 14:36:


Shit! En ik ben juist ook zo gek op melk... Blijft er nog IETS over waar ik me niet schuldig bij hoef te voelen...? Zou dit misschien allemaal komen omdat we gewoon met te veel MENSEN zijn op dees aardkloot?!

Peter Donck schreef op maandag 25 juni 2007, 17:22:

Ach ja, niet onbekend toch? Of zijn er hier nog mensen aanwezig die denken dat een dier met een slaapliedje dood wordt gezongen? Dachten jullie dat het hier altijd in één keer goed gaat? Hebben we niet eens een nieuwsbericht gehad over een verkeerd aangeschoten rund dat het slachthuis uit wist te vluchten of zoiets?

Als het goed gaat is een dier in één klap dood. Maar ook slachten wordt routine. En slagers verharden hun gevoelens anders kunnen ze dit werk niet doen. Ze zien geen levende wezens maar vleesproducten voor zich. En dan gaat het wel eens mis... Onverschilligheid, routine: slecht voor wat voor uit te voeren opdracht dan ook!

Ik heb wel eens de discussie gevoerd dat omdat ik van vlees houd wel eens zelf in het slachthuis een dier die pen door de hersenen wil jagen. Voor mijzelf om te kunnen zeggen: "ik ben niet hypocriet!" Ik eet vlees maar wil niet weten hoe het er bij een slachthuis of slager aan toe gaat, en dat stuk vlees het liefst onherkenbaar op mijn bord dan hè! Dát is hypocriet namelijk.

Één ding zal ik in dat slachthuis dan weten, als ik dat dier het pistool tegen het voorhoofd zet zal ik het secuur doen en dan PANG in één keer weg.... Dan weet ik dat dát dier 'goed' af was tijdens het doden.

Er was een tijdje een serie over de Engelse dierenbescherming hier op tv. Op gegeven moment moesten de mensen die inspecteurs wilden worden daadwerkelijk in een slachthuis zelf een koe met het pistool doden! Om te weten hoe het hoort te gaan en hoe het is om dat te doen. Reken maar dat er een paar bij zaten die even flink in de knoei kwamen met hun gevoelens. Maar ik vond het wel een goede les. Zij zelf zagen het nut er achteraf ook van in.

Danielle Schuwer schreef op maandag 25 juni 2007, 19:38:

Niet alleen in Amerika hoor! Hier ook! Jouw paard had 'geluk' (klinkt lullig maar lees even verder) dat ze in de wei door een slager is geschoten. Dit was even geen routine, maar ineens een paard van een mens die er heel erg veel verdriet van had. Dat paard was ineens niet annoniem. Dán gebeurd het wél goed, geloof me...

Een nicht van mij liet haar paarden ook door een paardenslager schieten waarvan ze wist dat hij goed was in dat werk. Voordeel van een slager die zelf slacht is denk ik dat het geen massa vertoning is. Geen lopendebandwerk. Dus secuur.
Als bewijs wel altijd een afgesneden hoef te zien gevraagd als bewijs dat haar paard echt dood was... Ze kon er niet daadwerkelijk bij zijn, dat was te veel van het goede...