Caatje schreef op zaterdag 23 juni 2007, 21:15:


Mensen worden nergens gegeten, veulens en koeien, kippen, varkens en vis wel. Dus of je het leuk vind of niet, ergens zijn er dus ook mensen die een rol spelen in deze voedselketen.

Ik denk dat verkoop van een 1jarige ook wel gaat lukken als je prijs laag genoeg is, laat dat een troost zijn. Mij gaat het meer om de voordelen van een véél beter familieverband en dat is een kwaliteit die van op elk uur van de dag gevoelt wordt, een leven lang.

Het zou mooi zijn als meer mensen hier voor kiezen en een voorbeeld stellen.

Groetjes, Michiel

Christel Provaas schreef op zaterdag 23 juni 2007, 23:22:


Daarin doe je ook je best natuurlijk!

Precies zo met mijn eigen gezin, ik doe geen enkele
consessie in het levensgeluk van mijn vrouw en 2 kinderen.
Meer dan dat kan ik niet doen, met de dieren maak ik wel nog
wel veel consessies. Zoals dat ik 1 hond heb inplaats van 2,
wat voor het dier veel beter zou zijn. Inzicht hierin heb ik pas
onlangs gekregen, helaas voor mijn hond. Stlle troost ze heeft
al wel een paar nesten mogen heben. Het zou kunnen dat we
allemaal met de paarden die niet in gezinsverband mogen leven
de zelfde consessies doen op hun levensgeluk.

Groetjes, Michiel

marjolijn schreef op zondag 24 juni 2007, 11:27:



Altijd nog beter dan geen pups gehad, echt het is een goede ervaring voor mijn hond geweest. Toen ik het speelse gedrag zag van moeder en pup tussen 8 e 13 weken en bij bezoek herhaalde dit zich op 15 weken. Bovendien ga ik steeds natuurlijker om met mijn hond in de stad en besef dat een 2de hond (bijna?)de zelfde plussen geeft als wanneer je een paard geen geit geeft als maatje maar een 2de paard. Een 2de hond dat zou verplicht moeten zijn, zover ben ik echter nog niet. En de cultuur helemaal niet, die vind nog dat honden aan de lijn moeten blijven, en houden mensen nog liever te vriend door Niet van ze te eisen dat ze hondestrond opruimen met een plastic zakje. Amsterdan sinds kort uitgezonderd.


Daar hoef ik ook geen invloed op, zo wie zo hoef ik niks te beïvloeden, het leven ontwikkeld zich prima doorgaans is mijn ervaring. Mensen staan er voor op een wachtlijst en kiezen heel bewust en betalen veel geld voor een kooikerpup. En gaan allemaal op les als het hun eerste hond is. Een asiel hond redden is natuurlijk ook prima.

Blijft staan dat hengst merrie's en soms een veulen, meer bijdraagd aan paarden welzijn als ik voorheen dacht. Bewustwording gaat traag, waarom eigenlijk?

Groetjes, Michiel

Coralie schreef op zondag 24 juni 2007, 15:20:


Ik weet het niet, ik ben niet in die situatie.
Iets niet durven is trouwens een hele slechte raadgever.
Laten we doen wat wijs is, in alle omstandigheden.
Waarom laat "iedereen" de hondepoep liggen, omdat ze
het warme hoopje eng vinden om op te pakken door het plastic heen.
Gevolg een samenleving die steeds meer anti honds is.
Het inpakken van verse paardenhoop, is het zelfde, ook daarin zijn Tessel en ik een goede uitzondering. Overal waar mensen zich daaraan kunnen storen ruimen we het op zoals het hoort, dat is wijzer dan ik durf niet.

Een veulen zal wel moeten verdwijnen dat is zeker, tenzij je er een hele kudde op kunt nahouden. Maar of dit een reden is om je paarden een gezinsverband te onthouden. Weggeven of verkopen naar een goed adres heeft mijn voorkeur dat is duidelijk. De vraag die belangrijker is, ben je in staat om je eigen merrie kinderloos te laten, zonder hengst en zonder veulen, de rest van haar leven. Die keuze is veel ingrijpender dan de zorgen waar je jaarling naar toe moet.

Groetjes, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op zondag 24 juni 2007, 21:04:



Stel ik heb een hectare grond en daarop 1 hengst en 2 merries en 2 veulens. Die veulens gaan als jaarling naar een zo goed mogelijk adres. Wat zijn dan de voordelen en de nadelen voor deze minie kudde?

Alle tegenargumenten overtuigen me niet. Ik denk namenlijk dat deze jaarlingen wel in trek zijn, omdat ze een uitstekend eerste jaar gehad hebben. Natuurlijk met 4 of 5 jaar was nog beter geweest. Dat ze in trek zijn, met lage prijs en goed opgevoed, is een groot voordeel. Daardoor hoeven ze niet zo snel naar de slacht en de markt die het van paarden uit de stal moet hebben, die markt zal zich aanpassen aan de vraag, dus minder stal paarden en meer paarden uit een natuurlijk kudde verband.

Het gaat niet om sexen natuurlijk hoef ik dacht niet uit te leggen dacht ik. En dat het veulen slecht af is bestrijd ik ook, dat is aboluut bezijdens de realiteit. Kunnen mensen wel met hengsten omgaan? Ook dat houd geen rekening met dat hengsten die zo gehouden worden, normale paarden zijn zonder lastig isolatie gedrag. Zo mak als een lam hoor je me niet zeggen, mooie taak voor trainers toch om mensen hierin te begeleiden. Welke tegen argumenten sla ik hierbij nog over ? O ja die ver gaande verantwoordelijkheid over de grenzen van een goede verkoop heen. Ik denk dat als je dit in de praktijk nodig hebt dat het juist dan niet werkt. Je kunt het wel zo presenteren dat selecteerd vooraf en maakt je punt duidelijk, het is geen reden o dan maar geen veulens toe te staan. Als je geen goed adres kunt vinden, die kans bestaat omdat zweep, ijzer, stal nog steeds dominant is ... ja dan rest slacht, helaas dat is altijd de laatste optie voor een jaarling dat wel een prima leven gehad heeft.

Er is geen alternatief, hoogstens kan de geboorte van een veulen wat uitgesteld worden, zodat de jaarling een aantal jaren langer kan blijven. Het andere alternatief is dat wat we nu hebben, en dat zijn paarden die ver af staan van een natuurlijk groeps verband.

Groetjes, Michiel

Elzaliene Proost schreef op zondag 24 juni 2007, 21:10:


Dat is duidelijk toch, die hengsten kunnen gewoon bij de merries op de weide blijven, net zoals de veulens die daaruit geboren worden. Het overschot is meer een probleem voor de stal fokkerij, en die zal wel inkrimpen, heb ik geen moeite mee.

Groetjes, Michiel

Nathalie Lagasse schreef op zondag 24 juni 2007, 22:00:


Nee geen antropormorfisme, wel een conclusie die zichtbaar is, een wei met 2 veulens erin is nou eenmaal heel veel rijker qua interacties. Een wei met een hegst erin heeft het zelfde voordeel. Het leven voor paarden wordt of steeds saaier of steeds rijker, het is de beweging van stalpaard naar een paard dat leeft temidden van veulens en hengsten. En dan heb ik het nog niet eens over de ervaring van moeder zijn, dat snapt iedereen al.

Groetjes, Michiel

Esther schreef op maandag 25 juni 2007, 22:10:


Daar heb je helemaal gelijk in, en weinigen zijn zo stom.
Kun je wel zeker weten dat er geen goede toekomst is?
Het geen toekomst- argument is wel heel zwart of het is een enorm idealistisch, waarbij alleen die paarden het goed hebben die
in een natuurreservaat kunnen leven.

Wat is het toch, dat een aantal mensen zoveel moeite hebben met dat jaarlingen geen goed leven kunnen krijgen als ze verkocht moeten worden?
Hebben jullie zo veel moeite om een goede plek te vinden voor een jong paard? Of zijn dat allemaal vermoedens? Of is het gewoon een grote visie net zoals er mensen zijn die geen kinderen willen omdat er al mensen te veel op aarde zijn, naar hun idee.

Overigens eet ik geen vlees, wel vis. En vind dan ook dat ik een vis moet durven vangen, doden en schoonmaken. Grappig trouwens dat de boeddhisten uit Tibet, daar weer wat minder moeite mee hebben, die laten hun noodzakelijke (berggebied) vlees doden door niet-boeddhisten.

Groetjes, Michiel

4bozzza schreef op dinsdag 26 juni 2007, 10:21:


Ligitimatie is het dan ook niet, een goed leven gehad hebben en toch vroeg sterven, zijn twee dingen die niets met elkaar te maken hebben.
Toch hoor je nabestaanden wél zelf zeggen "gelukkig heeft ze wel een mooi leven gehad" als troost, Je moet het alleen niet een ander opdringen om zo te denken, alles op zijn tijd.

Even dieper: Legitimatie bestaat helemaal niet, voor niets en niemand. Oftewel alles is legitiem, dat is het zelfde. Er is geen werkelijk onderscheid tussen iets wat niet en wel had mogen gebeuren. Allemaal gepraat achteraf, de dingen zijn zoals ze zijn, de rest is fantasie. En de fantasie is dat wat alle lijden veroorzaakt niet de gebeurtenissen zelf.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op dinsdag 26 juni 2007, 14:50:


Een sterk voorbeeld: marteling is echt geen fantasie, toch liggen onze ziekenhuizen vol met slachtoffers van allerlei ongelukken die een grotere fysieke pijn doorstaan, zonder te klagen. helden zijn het.

Nu kun je zeggen dat de marteling enorm veel angst en opnzekerheid met zich mee brengt over wat er met je gaat gebeuren. Dat is inderdaad wat ik bedoel met dat fantasie het grootste lijden brengt.
Duidelijker kan ik het niet uitleggen.

Groetjes, Michiel
www.thework.org voor wie er meer van wil leren.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 juni 2007, 11:55:


Je verteld hiermee niets nieuws Eddy
Met mijn ogen heeft het dan ook niet te maken.
Wat interessanter is, zijn de veulens van Pien, Egon, jouw,
en noem maar op. Hebben jullie geen goed adres kunnen vinden
de afgelopen jaren, voor jullie heerlijk gesocialiseerde paarden?
En zijn ze uiteindelijk dan slecht terrecht gekomen?
Pien raakt zelfs haar 2de kans paarden goed kwijt.
Dus als je er moeite voor doet ...

Ik begin bijna te denken dat elke gedachtensprong aangewend wordt
om maar geen hengst,veulen, merrie samen te laten leven. En dat is ook heel logisch ...
het mooie van de eerste stadia van verandering

Groetjes, Michiel

Liesbet schreef op dinsdag 26 juni 2007, 16:51:


Ja we kunnen het ons bijna niet voorstellen, toch is dit waar.
Ik heb jarenlang les gehad van Tibetanen, de Dzogchen richting van de Bon.
Was vorige week nog een special over op tv, een van mijn leraren was Lopon Tenzin Namdak, is nog te zien hier: Op zoek naar Zang Zung
http://www.boeddhistischeomroep.nl/uitzendingList.aspx?lIntType=0

Geen volk die zo respect vol met dieren om gaan als de Tibetaans Boeddhisten. Ze hebben er moeite mee dat er miertjes onder hun schoenen vertrapt worden en zegenen de vissen in het water. De ironie wil dat ze wel vlees moeten eten omdat er lange tijd van het jaar geen ander voedsel te krijgen is en was, in dat geisoleerde hoog gebergte. De Dalai Lama is na lange tijd in India toch maar vegetarisch geworden, omdat de noodzaak tot vlees eten daar niet bestaat. Een grote overgang gezien dat de hele tybetaanse keuken daarmee taboe voor hem werd. ook weer niet zo moeilijk omdat er heerlijke indaase gerechten voor in de plaats komen.

Groetjes, Michiel