Peter Donck schreef op maandag 25 juni 2007, 17:22:

Ach ja, niet onbekend toch? Of zijn er hier nog mensen aanwezig die denken dat een dier met een slaapliedje dood wordt gezongen? Dachten jullie dat het hier altijd in één keer goed gaat? Hebben we niet eens een nieuwsbericht gehad over een verkeerd aangeschoten rund dat het slachthuis uit wist te vluchten of zoiets?

Als het goed gaat is een dier in één klap dood. Maar ook slachten wordt routine. En slagers verharden hun gevoelens anders kunnen ze dit werk niet doen. Ze zien geen levende wezens maar vleesproducten voor zich. En dan gaat het wel eens mis... Onverschilligheid, routine: slecht voor wat voor uit te voeren opdracht dan ook!

Ik heb wel eens de discussie gevoerd dat omdat ik van vlees houd wel eens zelf in het slachthuis een dier die pen door de hersenen wil jagen. Voor mijzelf om te kunnen zeggen: "ik ben niet hypocriet!" Ik eet vlees maar wil niet weten hoe het er bij een slachthuis of slager aan toe gaat, en dat stuk vlees het liefst onherkenbaar op mijn bord dan hè! Dát is hypocriet namelijk.

Één ding zal ik in dat slachthuis dan weten, als ik dat dier het pistool tegen het voorhoofd zet zal ik het secuur doen en dan PANG in één keer weg.... Dan weet ik dat dát dier 'goed' af was tijdens het doden.

Er was een tijdje een serie over de Engelse dierenbescherming hier op tv. Op gegeven moment moesten de mensen die inspecteurs wilden worden daadwerkelijk in een slachthuis zelf een koe met het pistool doden! Om te weten hoe het hoort te gaan en hoe het is om dat te doen. Reken maar dat er een paar bij zaten die even flink in de knoei kwamen met hun gevoelens. Maar ik vond het wel een goede les. Zij zelf zagen het nut er achteraf ook van in.

Danielle Schuwer schreef op maandag 25 juni 2007, 19:38:

Niet alleen in Amerika hoor! Hier ook! Jouw paard had 'geluk' (klinkt lullig maar lees even verder) dat ze in de wei door een slager is geschoten. Dit was even geen routine, maar ineens een paard van een mens die er heel erg veel verdriet van had. Dat paard was ineens niet annoniem. Dán gebeurd het wél goed, geloof me...

Een nicht van mij liet haar paarden ook door een paardenslager schieten waarvan ze wist dat hij goed was in dat werk. Voordeel van een slager die zelf slacht is denk ik dat het geen massa vertoning is. Geen lopendebandwerk. Dus secuur.
Als bewijs wel altijd een afgesneden hoef te zien gevraagd als bewijs dat haar paard echt dood was... Ze kon er niet daadwerkelijk bij zijn, dat was te veel van het goede...