marjolijn schreef op dinsdag 26 juni 2007, 11:54:


Daar gaat het niet om. Juist doordat wij als vlees/kip/viseters zo ver van het hierom doden af staan, zijn er massa-slachthuizen ontstaan en gebeuren er zoveel wantoestanden tijdens de slacht! Als we allemaal, net als vroeger zelf ons beest moesten laten slachten om het vlees op je bord, zou het waarschijnlijk een snelle dood betekenen.

Mijn voormalig buurman houdt kippen, voor de eieren en het vlees. Maar hij hakt ze zelf de kop af als hij een kippetje in de pan wil. Dan weet hij dat het dier een goed leven heeft gehad en in een seconde gedood, zonder lijden, en zo min mogelijk angst. Ander vlees haalt hij bij de bio-slager.

Nee het dier maakt het inderdaad niet uit wie het uit het leven rukt, maar weldegelijk HOE...

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 juni 2007, 15:45:

Ik moet toegeven Eddy, dat ik hetzelfde dacht bij de foto's als net door anderen opgemerkt. En weet je waarom? Ik verwachtte inderdaad ook, juist door hoe jij met paarden omgaat, foto's waarop het resultaat van jouw omgang met getraumatiseerde paarden te zien zou zijn. Dus Eddy op een paard wat zich weer kan ontspannen en fier durft te zijn.

Zoals jij het stelt kan ik me ook wat bij voorstellen. Maar het is een feit dat foto's meer zeggen dan woorden. Kijk, na die verwondering over de foto keuze dacht ik wel direct aan waar ik denk dat jij voor staat, en leg het naast me neer. Maar iemand die je nog niet 'kent'...?

Heb het Poedertoren team ook een mailtje gestuurd om te vragen of Mike eventueel ook bij jullie zou kunnen komen staan. Om mijzelf een lange periode te geven om gezond te worden... Mike bleek zeker welkom
Maar de redenen dat ik Mike toch laat waar hij is hebben niets met de foto's van doen hoor!

wojnowska schreef op donderdag 28 juni 2007, 22:25:


Dan hoop ik dat ze door de keuring komt. En jullie er een fijn paard aan zullen hebben. Houd toch ook die röntgenologische keuring in gedachte... Hoor vaker dat Klinisch niet altijd 100% zekerheid bied. Veel succes en geluk ermee! En laat ons weten hoe het is gegaan. Heel benieuwd!

Spirithorses schreef op donderdag 28 juni 2007, 16:24:


Als je ze houdt, laat je ze toch wel steriliseren? Lopen al te veel zwerfkatten in de rondte. Hier op stal ook een poes aan komen lopen. Zomaar op een dag was ze er. Heel gek op aandacht van mensen. Bleek alleen wel drachtig. 5 Schattige kittens geworpen en allemaal zijn de kleintjes na het voorgeschreven aantal weken naar een goed huis gegaan (stalgenoten etc.) Maar de eigenaar van stal heeft haar wel laten steriliseren!

Piet schreef op zaterdag 30 juni 2007, 10:04:
Ook helemaal mee eens! Timing is zéér belangrijk maar ook CONTINUITEIT! Da's even mij aanvulling op het verhaal. Je kunt niet het vertrouwen van je paard winnen en dan ineens een tijd buiten beeld blijven. Dan moet je min of meer opnieuw alles doorlopen. Dat is iets waar ik tegen aan loop momenteel, en daarom heb ik even een leer- en werkpauze met Conrad en Mike ingelast. Conrad zag het nut hier ook van in.

Wel heb ik een hoogstwaarschijnlijk zeer geschikte verzorgster/bijrijdster voor Mike gevonden die nu eerst de SubtielTrainen methode met Mike moet gaan doorlopen van stap 1 af aan. Kortom verplicht les van Conrad. Ze ziet het helemaal zitten, dus wie weet is ze met enkele maanden al veel verder met Mike dan ikzelf

Maar da's niet erg tenslotte: zodra ik er weer voor kan gaan komt het tussen Mike en mij ook helemaal goed. Ik was met Mike eigenlijk toe aan grondwerk m.b.v. de lange lijnen... Daarvoor kwam het 'achtje' maar ik merk dat het enige waarmee ik nog redelijk goed weg kom alleen het Mike leiden van A naar B is. Dat is voorlopig voor mij ook even genoeg.

Nu ik maar hooguit 2x in de week naar Mike toe ga, soms alleen maar even bij hem de wei op en kroelen, is het logisch dat mijn positie als 'leidinggevende' vaker weer in twijfel wordt getrokken door Mike. Al valt het mij op dat als ik alleen al tijdens het aan het touw meenemen op de SubtielTrainen wijze met hem omga, hij het toch redelijk weer oppakt. Maar ik denkniet dat ik nu met hem in een heel vreemde/onbekende situatie terecht zou moeten komen. Dan zal hij waarschijnlijk de leiding over nemen... De manier van omgaan blijft dus wel degelijk 'hangen' bij een paard. Je moet als geaccepteerd leider alleen wel in de picture blijven wat naar de natuur van een paard heel logisch is.

Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 30 juni 2007, 13:48:
...KNIP...

Achteraf gezien dan eigenlijk humor dat ik mijn Level 1 bij Eddy Modde indertijd met Mike, mijn KLOPHENGST, heb kunnen halen.

Dit was mogelijk omdat ikzelf toendertijd nog niet wist dat Mike geen ruin WAS. Én het coole karakter van Mike. Wil best graag met een merrie neuzen maar op die 3-daagse clinic hielden we zowiezo de, voor elkaar vreemde, paarden redelijk uit elkaars buurt... Was er één hengstig geworden is Mike er toch al het paard niet naar om zich op te gaan dringen. Hij gedroeg zich trouwens als een engel die dagen. Hij vond het volgens mij zelf allemaal zéér interessant. Al die paarden die moesten leren wat wij samen al hadden geleerd. De reacties van de verschillende paarden was dan ook heel divers.

Nou waren Mike en ik ook de enige die er voor het examen waren, de rest deed de clinic om kennis met PP NH te maken. Een enkeling was al daadwerkelijk begónnen met Level 1.

Ondanks dat ik van Parelli ben afgestapt hebben Mike en ik ons prima vermaakt die dagen. Omdat we ons Level 1 met deze dagen officieel gingen afronden, stonden we samen tussendoor regelmatig even rustig de andere menselijke en equine deelnemers te observeren In ons foto-album staan drie foto's van Mike en ik tijdens die dagen. Je ziet de rust die van Mike afstraalde... De oortjes...

Ondanks dat ik de dag vóór we naar het hoge noorden reden mijn overleden vader hadden laten cremeren. ( Die dagen samen met mijn paard zo intensief aan het werk te zijn geweest was een goede afleiding van het verdriet.