Monique, ik vind het hartverwarmend hoe ontzettend goed jij voor je paard bent! Zoveel mensen kunnen een voorbeeld aan je nemen... Je bent ronduit een pracht-paardenvrouw en ik wens jou en je paard alle geluk toe!!!

Heb je er trouwens al aan gedacht om Eric Laaracker (holistisch dierenarts) eens naar Indy te laten kijken?

Veel liefs en geef de moed niet op hoor!!!

Nele

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 20 juli 2007, 11:52:


Laat ze rennen, bokken, spelen en hinniken in je hart, Jacqueline... Ze laat slechts een lichaam achter, maar je zal zonder twijfel wel voelen dat ze nog héél dicht bij je is. "Wees niet droevig", zegt ze, "en neem jezelf niks kwalijk... ik heb bij jou een heel mooi leven gehad en je hebt je uiterste best voor me gedaan"

Hartelijke groet,
Nele

Wat mooi dat jullie zo fijn afscheid hebben genomen van haar. Ook voor Maarten is dit heel erg goed zo, denk ik. Sterfte is voor veel mensen nog steeds iets engs, terwijl het eigenlijk helemaal zo niet hoeft te zijn. In andere culturen wordt zelfs feestgevierd als een ziel over mag gaan naar een andere dimensie. Maar ik begrijp je gevoel perfect hoor: ook ik heb al een paar zielemaatjes moeten afgeven en het blijft moeilijk om die fysieke aanwezigheid te moeten missen. En toch... heb ik nog steeds een heel erg hecht contact met mijn veulen dat enkele jaren geleden gestorven is. En ja, paarden voelen perfect aan wat er gebeurt... Bella heeft Player allang verteld dat het goed met haar gaat

Ik wens jullie heel erg veel warmte toe op dit moeilijke moment!
Dikke knuffel,
Nele

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 20 juli 2007, 21:35:


Jama Eddy, wa doen we er dan aan!?

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 21 juli 2007, 0:14:


HOE WA WANNEER WAAR WIE ??? er ging toch een vergadering komen?? of gaan we spandoeken maken?? autobanden plat steken? stinkbommekes gooien? graffiti spuiten op de boswachter zijne rolls royce??? Had gij geen connecties met de boswacht-brigade?

Sèg Pestkop, inbinden hé!!! pazzop éééé of ik zal Eva er es bij roepen om u een ( ik citeer) *toek op oe bakkes* (einde citaat ) te geven hihi !!!!!

... en jawel... alleen kan ik het ook halen! méé gemak!! Alleen is met twee plezanter

Ma serieus nu en CONCREET: wa is de beste manier om hier tegen te reageren?

Diaan schreef op maandag 27 augustus 2007, 10:14:


Hai, Diaan!

Hangt er een beetje van af wat voor soort massage je paard heeft gekregen, maar ik geloof persoonlijk wel dat een energetische massage een grote verandering kan teweeg brengen en zelfs kan leiden tot afslanken.

Vetophopingen zijn namelijk heel vaak energie-blokkades. Het kan een soort van 'lichaamseigen beschermmantel' zijn tegen de buitenwereld. Het kan ook een uiting zijn van opgekropt verdriet... Denk ook maar aan mensen die zich volvreten om een innerlijk gemis of een groot verdriet letterlijk op te vullen. Naar mijn mening en ervaring heeft het overgrote deel (om niet te zeggen 'alle') van ziektes en aandoeningen een psychische oorzaak. Ook bij dieren is dit zo.

De massage heeft bij jouw paard zonder twijfel een heleboel 'opgekropte' energie weer losgemaakt en doen stromen, zodat ineens alles eens grondig kan worden opgekuist en ook het overtollige vet mag worden verbrand. Je zegt dat je paard vrolijk, allert en eetlustig is... super toch?!

Groetjes!!
nele

eddy DRUPPEL schreef op zondag 26 augustus 2007, 19:45:


PROFI! zie wel maar da ge de volgende keer niet uitglibbert nu hoor hihihi

Pien, kom je ook naar de dagwandeling bij Eddy en Hilde? Ik zou dit wel eens met je willen bespreken. Mijn hart zegt direct "ja" als ik dit lees, maar misschien is dit op dit moment voor me niet zo realistisch. Misschien kan jij me overtuigen van het tegendeel

Groetjes!
nele

Spirithorses schreef op dinsdag 11 september 2007, 23:54:


ik stuur je een mailtje, pien!

Hallow!

Vraagje voor alle hengst-lovers onder ons...

Ik heb een 17 jarige engelse volbloed hengst ter adoptie aangeboden gekregen. Heb wel interesse, te meer omdat hij nog prima in orde zou zijn, nog te berijden en goed gezond. Nu wil ik wel graag het één en ander grondig overdenken vooraleer ik de beslissing neem.

Ik heb zelf twee ruinen. Allebei rond de 13 jaar. De weide waarin ze staan is zo'n 1,5ha en uiteraard hou ik ze zo paardnatuurlijk mogelijk. 2 paardjes kan je natuurlijk niet echt een 'kudde' noemen, maar toch... hoe ga ik best tewerk als ik een nieuw paard - en dan nog een hengst-... 'integreer in mijn kudde'? Tot nu toe zette ik een nieuw paard altijd eerst enkele dagen in een wei vlakbij maar toch afgesloten van de rest, zodat ze al van op afstand kunnen wennen aan elkaar. Daarna gewoon ineens bij 'de rest'. 'De rest' was tot nu toe meestal maar één paardje, dus dat gaf weinig problemen. Maar nu ik er twee staan heb en er nog een derde bij komt, doe ik dat beter nog met tussenstapjes?

En wat het hengst-zijn betreft: het zou een heel erg braaf paardje zijn, netjes opgevoed en het komt dus in de verste verte niet bij me op om de stakkerd nu nog van zijn mannelijkheid te gaan beroven. Toch stel ik me de vraag of hij niet gefrustreerd gaat raken tussen die twee ruinen, zonder merries in de buurt. Hoe hou je een hengst best? Met constant een gezelschapsdame in de buurt? Of is het ook best te doen zonder vrouwvolk?

Graag tips hierover!!!
Alvast merci!
Nele