Dankzij die mooie foto's van Nathalie zijn wij op onze wei ook beginnen bricoleren.
Onze weide (1 hectare) was eerst onderverdeeld in 3 stukken, wat de paarden eigenlijk beperkte om eens goed "te kunnen doortrekken".

Palen en draad gaan halen en een grote binnenrechthoek gemaakt. Het lange stuk is 200 meter. 't Is dus eigenlijk een koerspiste geworden. Vandaag Eva met Apache in rengalop in de "buitenste kader". Er wordt dus echt aan zijn conditie gewerkt hé.

Daarna alle paarden samen een rengalop met Gerd erachter op zijn fiets. (Hij kon ongeveer 10 m volgen) Ze waren zo zot als wat en Couscous, die liep twee keer zo snel als de anderen. Dat was gewoon een raket. Ik was heel blij dat ik er niet op zat. Die one reign stop zie ik bij haar ook niet zo vlug gebeuren.

Ze moeten in ieder geval nu veel meer lopen om bv te gaan drinken of om naar de schuilstal te gaan. En het middenste stuk gras kan nu recuperen.

Iedereen tevreden.

Ik moet er vandaag aan toevoegen dat ze voor de rest van de dag "verankerd" staan op het nieuwe stukje gras dat ze er elke dag bijkrijgen. De meeste beweging gebeurt met hun kaken.

Marianne

Kan dit paard niet in een "travaille" bekapt worden of vinden dit ook dierenmishandeling?
Ramt ze dat misschien ook allemaal uit elkaar.

Moet dit paard naar de slacht omdat haar hoeven niet kunnen bekapt worden?!!!

Piet schreef op zondag 5 augustus 2007, 11:20:


Ben er een beetje mottig van...

http://www.antwerpsetrekruiters.be/trek2007/webalbum/All/index.htm

Hier een impressie van de Trek 2007!

Marianne

Peter Donck schreef op zaterdag 18 augustus 2007, 14:38:


Hier, Brecht/Schilde vraagt men van 100,00 bij de boer, (dan wel 's nachts binnen) tot 130,00 (altijd buiten met schuilstal) - voor jong en oud!

Dus je ziet, voor kwaliteit moet men betalen.

Voor een weide van een hectare tussen de 500,00 en de 850,00 per jaar naargelang de ligging.

Marianne

Esther schreef op zaterdag 18 augustus 2007, 18:20:


Amai, dan leven onze paardjes in het walhalla! Laat ze dan maar een beetje gevoelig lopen over de steentjes...

Marianne

Ondertussen hebben we nog altijd geen goed zadel voor Couscous....!

We hadden een Deuber ultraflex western model (gelukkig tweedehands) voor haar gekocht maar volgens ons is ze daar niet gelukkig mee.

Ik denk dat het zadel veel te zwaar voor haar is (14kg). Ze kent alleen maar een licht dressuur zadel, een endurance zadel van 4 kg en onze Barefoot.

Die Deuber, met verstelbare zijpanelen, ligt nu op Apache. Het past hem als gegoten. Je legt het zadel op zijn rug en het ligt goed.

Couscous wordt nu terug gereden met die Barefoot, een zadel waar ik niets meer van moet hebben.

Heeft er iemand ervaring met een Australisch stockzadel? Zou dat iets zijn voor een arabier? Misschien ook te zwaar.

We hebben verschillende western zadels op haar geprobeerd maar niets paste. Couscous heeft heel smalle schouders en wordt daarachter breder, dus een conisch paard met een korte rug.

Marianne

Piet schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 10:14:


Gerd en ik komen ook, als niet-specialisten!
Tot zaterdag!

Marianne

Piet schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 10:38:


Ik zal dan maar over het eten beginnen hé.
Zeg Piet, hoe zit het met borden en glazen enz.?
Ook zelf meebrengen?

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 10:43:


Apache heeft het strooien rokje van de grote honger opgegeten!
Gerd zit nu zonder!

Sieta schreef op woensdag 17 januari 2007, 22:36:


En even in 't kort onze Indy:
Die kon alleen maar steigeren en héél snel lopen, met een bit in haar mond.
Bit eruit en 't was al heel snel gedaan met die zotte kuren.
Nu is Indy een poezemoezeke.

Onze dochter Eva, was er in de Eifel, op vreemd terrein, buiten mee gaan rijden terwijl ze de teugels verkeerd aan de sidepull had vastgemaakt, kruiselings dus.
Eva merkte het pas bij het afzadelen, zo braaf is onze Indy nu geworden, dankzij bitloos. Gewoon doen!

Marianne

Anita Cats schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 20:29:


Clickeren Anita!

Apache zag er eerst ook niet het nut van in om een voetje te geven en bekappen was dan misschien niet zo gevaarlijk maar het duurde een eeuwigheid en vroeg héééél vééél geduld van de bekapper. En af en toe kon hij ook wel eens flink met een been uithalen!

Met clickeren was het echt waar na één beurt opgelost. Vraag iemand je te helpen met de voedselbeloningen.

Bij Apache gaat het nu al perfect zonder voedselbeloning, hij biedt nu spontaan de hoef aan waar je langsloopt. En natuurlijk krijgt die flinke jongen nog zijn beloning, maar het moet nu niet meer continu en hij is er heel relaxed in geworden. Hij wéét dat bekappen genieten is, hij krijgt knuffels en af en toe een hapje.

Hij staat gewoon in het middelpunt.
De drie merries staan dan reikhalzend in de paddock te kijken: "En wanneer mogen wij???"

Maar het geheim is in het begin heel technisch clickeren!!!

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 22 augustus 2007, 13:35:


Het forum draait precies weer op volle toeren!

Ik zal in't kort de "verkoopstaktieken" van Eddy uit de doeken doen.

Eerst en vooral ben ik met Apache bij Eddy te rade gegaan. Eddy was de eerste die ik echt iets met Apache zag doen, niet vanaf de grond, maar erop. Apache begon te bewegen en vanalles aan te bieden terwijl ik Eddy NIETS zag doen.

Maar ik ben Eddy niet en uiteindelijk hebben we beslist er een paardje bij te nemen dat wat lichter te rijden zou zijn. Eddy is helemaal niet over een ander paard begonnen, dat is volledig van mijn kant gekomen.

Dan ben ik Joker gaan proberen, het andere uiterste van Apache... Ik durfde er eerst amper op bewegen, Joker reageert gewoon op alles.

Ik kon zoveel op Joker rijden als ik wilde, zolang ik nodig had om te beslissen of ik hem aandurfde, zonder tijdsdruk. Ik denk niet dat er veel mensen in zo'n luxepositie een paard kunnen kopen. Eddy heeft mij ook nooit geforceerd om iets te doen wat ik nog niet aandurfde, hij liet alles van mijn kant komen.

Uiteindelijk heb ik Joker niet gekocht want hij heeft een klein hartje, en ik ook...
Maar uiteindelijk heb ik wel veel geleerd en nu trek ik er alleen op uit met Indy terwijl ik vorige winter al buikkrampen kreeg toen ik daar nog maar aan dacht.

Nu hebben we Couscous erbij, maar dat is nog een ander verhaal.

Marianne

Spirithorses schreef op woensdag 22 augustus 2007, 19:26:

Wij hebben hier eigenlijk dezelfde ervaring. Wij hebben hier zandwegen maar ook verharde wegen met scherp grind door het zand.
Bekappen we Apache volgens het boekje, dan kunnen we niet met hem rijden, laten we een randje staan, dan gaat het wel.
Hij wordt nu twee jaar natuurlijk bekapt en heeft een heel sterke, harde hoefwand gekregen maar heeft nog steeds een erg brede witte lijn. Waarschijnlijk wordt die op deze manier van bekappen ook nooit smaller...

Moeilijk!

Marianne