Nick Altena schreef op donderdag 9 augustus 2007, 1:44:
> Dan de volgende vraag....
> Indien nu deze oogkleploze ervaren hoefsmid van jou jou gaat
> vertellen dat je paard(en) een ijzer nodig heeft/hebben leg jij
> je daar bij neer en laat je die er onder slaan ?
>
Ik heb er zes voor mezelf staan Nick en zou dan met dat paard minder, niet of anders gaan rijden.
Zoals je gelezen had kunnen hebben, hébben we dit met Sancha gehad. Ook ervaring met hoefschoenen en daar héb ik al over geschreven. Uitgebreid en onderbouwd over conceptuele voor- en nadelen. Dat ze wel een mogelijke oplossing voor de overgangsfase zijn doch geen alternatief voor ijzers. Zoek het maar op.
Vandaar dat ik schrijf 'gegeven de situatie'. Ik realiseer me dat veel paardeneigenaars één paard onder suboptimale omstandigheden houden en daarmee willen ríjden. Een dergelijk paard is bepaald niet in alleen uitzonderingsgevallen GEGEVEN DE SITUATIE het minst slecht af op ijzers.
Ik ken hier heel veel paarden die in hun omstandigheden mishandeld zouden worden door ijzermikken. Dat was in NL niet anders en ik heb geen reden om aan te nemen dat nu alle paarden 24/7 in een familie op Xenophon's wei staan....
Zoals in een ander topic hier met andere woorden herhaald wordt, 'vorm volgt functie'.
Model en samenstelling van de hoef zijn afgeleiden. Zoals Strasser schrijft 'hoeven zijn als de ondergrond waar ze op staan' en op baggerhoeven kun je niet rijden....
Ik vind het fundamenteel laakbaar als een hoefonderhouder slechts een deel van de paarden kan helpen en zich afsluit voor de andere oplossingen die nodig zijn. Als je alleen een hamer hebt wordt elk probleem een spijker.
De ervaring van Arabesk en Arno op hun vakantietrip is overigens héél leerzaam. Die hebben een lovenswaardige keuze gemaakt. Zouden ze door hebben willen rijden, dan waren net als bij de Norikerdames ijzers de enige (nee, hoefschoenen zijn dat niet) keuze geweest zijn.
A&A hebben de omstandigheden veranderd, zijn gestopt.
Ook laat hun ervaring de beperking van blootsvoets zien én illustreert de wijsheid van Xenophons wei.
Ik heb nu twee gasten die proberen hun paarden paardgericht te houden en een kursus NB gevolgd hebben. Zij mógen geen stukje verharding in de wei maken = beschermd landschap.
Hun keuze voor wel/niet beslaan is niet absoluut. Ze hebben nu eenmaal ríjpaarden op een baggerondergrond én het rijden ís een forse extra belasting. Wie daar de ogen voor sluit doet dit tegen beter weten in. Een hoefonderhouder die daar de ogen voor sluit is verkeerd bezig.
hc