wojnowska schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 11:22:


Bianca koevoets, www.thenaturalhorse.nl

Hoi,

Ben het heel erg eens met de berichten die al geschreven zijn, en heb weinig toe te voegen, maar wou toch nog even reageren omdat ik van heel dichtbij precies hetzelfde heb meegemaakt.

Vriendin van mij kreeg een arabiertje van 3 jaar, maar ik heb het vermoeden dat hij zelfs nog iets jonger was. Zelf wilde ze eigenlijk nog even wachten met rijden, maar om laten praten door mensen op stal en zelfs meteen de eerste dag er al op gaan rijden. Paardje was zadelmak, verder niet beleerd.

Vrij snel is ze toen begonnen met dressuur lessen, volgens mij na een week of twee al. Hier was het paard echt nog totaal niet aan toe, niet alleen omdat zijn lichaam het nog niet aan kon (ben ook van mening dat je op zijn vroegst pas rond een jaar of 5 moet beginnen met rijden) maar ook omdat hij geestelijk nog lang niet zover was. De oefeningen waren te zwaar voor hem en elke keer als iets dan goed ging moest hij wéér iets moeilijkers doen. Het resultaat was dat dit jonge speelse zachtaardige ruintje absoluut de bak niet meer in wilde, ging bokken, hoofdschudden, en niet vooruit te branden.
Momenteel heeft ze nog steeds problemen met hem, hij bokt, steigert en heeft af en toe geen rem. Ik ben ervan overtuigd dat de slechte start daar nog steeds iets mee te maken heeft. En ze is al een flinke tijd met NH bezig.

Maak alsjeblieft de keuze om het rustiger aan te doen, om elkaar eerst beter te leren kennen. Mocht de verhouding tussen jullie inderdaad nog niet duidelijk zijn zoals je zelf als mogelijke oorzaak aangaf, dan kan dat prima, en zelfs het beste, vanaf de grond.

Het hoeft helemaal niet zo te zijn dat hij dressuur niet leuk vind, maar ga zelf maar na hoe je je voelt als jou iets opgelegd wordt wat je fysiek en geestelijk nog niet aankan. Dat geldt voor elke discipline. Geef hem zelfvertrouwen door dingen met hem te doen die hij wel al kan en begrijpt en bouw dat dan langzaam uit, dan gaat hij het werk vanzelf leuker vinden. NH en dressuur kan prima samengaan. Succes!

Esther schreef op donderdag 23 augustus 2007, 21:09:


Ik heb me eigenlijk altijd voorgesteld dat mijn kind zou leren rijden op Sieta. Zij is een iets te breed gebouwde new forest van 1,45. Ik ben zelf 1,63 en weeg 48kg dus pas nog prima op haar (overigens zou ze ook bij me blijven als ik te groot zou worden net als dat ze bij me blijft als ze niet meer gereden zou kunnen worden). Ook is ze met kinderen exta voorzichtig, dankzij of ondanks haar manege verleden. Maar goed, ik heb haar toevallig.. Als ik haar niet zou hebben of een ongeschikt paard zou hebben zou ik vragen of ze zou mogen beginnen leren rijden op een paard van pensioncollega's hier. Er zijn er genoeg die zonder zweep en sporen rijden en die ik bitloos mag lenen. Is alleen niet lang genoeg vol te houden omdat de eigenaar vaak zijn paard kwijt is, het niet meer ziet zitten en omdat ik toch vind dat je het beste op verschillende paarden kunt leren rijden.

Het sociale contact op een manege of pension is iets wat volwassenen vaak niet willen missen en zo geldt het voor kinderen natuurlijk ook. Ik vond ook niets leuker dan met vriendinnen op ponykamp en deel uitmaken van het carousselteam, toen ik nog jong was. Ideaal is het natuurlijk om je kind naar een soortgelijk iets als spirithorses te kunnen sturen om te leren rijden, jammer genoeg zijn er daar zo weinig van.
Ik was zondag met mn vriend naar egmond aan zee en reden daar langs een manege, waar ik zowaar alle paarden in paddocks en op de wei zag staan. Weet verder helemaal niets van die manege maar dacht, ach, dat is in ieder geval een begin.
Ik zou mijn kind niet op een manege willen. Zou er niet aan moeten denken dat er in de les dingen als 'je bent te zacht in je hand! TIK erbij! Rij 'm erdoor!' etc. gezegd zouden worden. En ik heb zelf genoeg verdriet gehad van alles wat ik op mijn manege zag.

Hmm.. toch maar een eigen pony kopen voor mijn kind mocht het budget het toelaten en er een goed plekje voor gevonden kon worden... ala haflinger, ijslander, fjord enz. Of een kleinere die dan zou mogen blijven, ik ben toch te emotioneel om een dier wat eenmaal van mij is weer te verkopen. En dan bitloos in de manege les (mocht er een instructrice aan mijn eisen voldoen) haha, dat zou toch wat zijn.. kleine kans dat je dat voor elkaar krijgt denk ik...

Ik vind het heel moeilijk. Ben blij dat ik Sieta heb zodat mijn toekomstige kind op haar kan leren rijden