annemarie bodde schreef op zondag 19 augustus 2007, 15:27:


Ik ben helemaal niet zo gecharmeerd van het dually halster; ik heb er zelf ook een en ik vind dat het makkelijk scherp inwerkt op de paardenneus omdat het knevelt als je er druk opzet. En als je nooit druk gebruikt, waarom dan dit halster en geen gewoon 'stal'halster?
Bovendien draait de neusriem van dit halster altijd aan één kant (is dat ook bij andere dually halsters zo?).

Ik heb ook een 2,5 jarige Quarter, een hengst. Spirit en ik ondernemen allerlei leuke dingen maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt dit jonge paard vóór zijn 5 e in te rijden; wij zijn nog in een grondwerk- en fietsstadium: http://www.spirithorses.be/spirit.html

Ook al lijkt hij al sterk en is hij rustig, da's de grootste valkuil van de Quarter. In zijn hoofd en lijf is hij net zo goed pas 2,5 als elk ander paardenras. Laat je niet afleiden door al die spiermassa!

Groet, Pien

Coolen schreef op maandag 20 augustus 2007, 13:49:


Ik reageer even heel snel want ik wil eigenlijk niet lang achter de pc zitten op mijn vrije dag, maar mijn beste remedie tegen mok is:

1: Paard uit de stal, ook 's nachts, (pies, poep, bacteriën, schimmels, slechte pompfunctie door teveel stilstaan en dus geen doorbloeding en verminderde aan-afvoer van bloed en voedingsstoffen.)
2: Paard Natuurlijk Bekappen en véél beweging geven (pompfunctie, doorbloeding).
3: Zalf, smeren helpt pas afdoende wanneer je de oorzaak wegneemt.
4:: Oorzaak achterhalen: slechte doorbloeding, ijzers, urinezuur, slecht werkend/overbelast systeem etc.

Mok komt van binnenuit, het symptoom zit slechts aan de buitenkant.

Ondanks de vette klei en de modder hebben wij NOOIT mok bij onze paarden. Wel hebben nieuwe paarden het vaker, maar dat gaat als vanzelf over wanneer je deze tips in acht neemt.

Succes, Pien

Aafke schreef op maandag 20 augustus 2007, 16:04:


En tóch meen ik het wel !!!!
Ik ben al heel lang op zoek naar iemand die het TweedeKans Paarden gebeuren van mij wilt overnemen. Het woordt teveel om zelf te blijven doen.
Maar inderdaad: Dan wel op mijn manier, soort van zelfstandig dependance onder onze naam, in filosofie geheel verbonden aan Spirithorses, al wil ik me er dan zelf niet meer mee bemoeien. En dat heeft niks met verdiensten te maken, degene die het gaat overnemen mag zelf zijn verdiensten houden, daar gaat het mij helemaal niet om. Mij gaat het er alleen maar om een breed netwerk op te zetten en contacten te leggen om die knollen te kunnen helpen. Nu wijs ik meer paarden af dan me lief is omdat ik er de plek en de tijd niet meer voor heb.

Had je niet gedacht he....

Pien

Patricia ter Haar schreef :


Dus ze verkiest het lopen in een rondje aan een touw boven spelen met haar vriendjes op de weide? Wauw! Zo'n paard zou ik ook wel willen
Hoe weet jij dat eigenlijk dat ze dat zo graag wil?

Pien

eddy DRUPPEL schreef :

Hahahahahahah
Ik weet waar jij het nu over hebt, ik zie Gerd zó voor de spiegel staan

Pien (die het jammer vindt dat zij er niet bij kan zijn zaterdag).

eddy DRUPPEL schreef :

Zeg, je hebt het toch niet over mij he
Nee, grapje, weet ik ook wel.

Het meest moeite heb ik ermee wanneer een eigenaar doodleuk zijn paard wil dumpen omdat het 'het niet meer doet', niet goed presteert, ergens pijn heeft, ongewenst gedrag vertoont, etc. 'Geen geld, geen tijd meer, geen plaats' horen ook in dat rijtje thuis.
En dan vrolijk omdraaien en een nieuwe kopen die precies hetzelfde leven krijgt. Dán heb je er niks van geleerd.

Tuurlijk zijn er altijd verzachtende omstandigheden; iemand kan plots werkeloos worden, of ziek, of het paard blijkt écht een etterbak te zijn.
Tuurlijk maken we dat hier ook mee en ik wil er graag zijn voor dat soort 'gevallen' (ik kom er toch altijd wel achter wat de bedoelingen/motieven zijn).

Maar je moet je van te voren realiseren dat je een dier opneemt waar je een hele verantwoordelijkheid voor hebt, dus ook wanneer het niet zo leuk meer is. Veel mensen realiseren zich pas wat ze aangeschaft hebben wanneer dat paard er al staat en toch iets meer aandacht vraagt dan de cavia in de kooi.

Ik maak hier mensen mee die wel al een paard hebben, op les/cursus komen, maar niet in staat zijn een paard een halster aan te doen, laat staan met het paard om kunnen gaan, een band opbouwen, etc.
Een éénjarige kopen, die moederziel alleen in een weitje zetten en zich vervolgens afvragen waarom dat paard geen voetjes geeft bij de hoefsmid. Dat komt zó verschrikkelijk veel voor....

Het is denk ik ook het gevolg van de tweeverdienende mens; paard is statussymbool, een luxe die je je kunt veroorloven. Daardoor is het kopen van een paard voor veel mensen toegankelijker geworden.
Bovendien staat het hebben van een paard voor veel mensen voor een stukje vrijheid, buitenleven (naja, búíten als het paard op stal staat).
Paarden maken op de een of andere manier emoties los bij mensen, ze voelen zich vrij, gewaardeerd, machtig, kunnen zorgen voor iets (vooral veel kinderloze dames kunnen d'r wat van en voor hen is het paard het kind dat ze graag wilden hebben).

Ik blijf het een moeilijke discussie vinden want we zijn bijna allemaal ooit zo begonnen....

Pien

Christel Provaas schreef :


Ik heb het ook niet over jóúhóú, dus je hoeft je niet aangesproken te voelen, ik zeg wat ik in het algemeen vaak tegenkom.

Ik heb misschien meer dan een ander te maken met onervaren mensen die lessen nemen en mensen die een probleem hebben met hun paard.
Laten we zeggen dat 70 % hier zo bij ons binnenkomt.
Die mensen waarbij het allemaal goed gaat komen hier zelden.

Tis mijn beroep, weet je
Groet, Pien

Peter Donck schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 15:51:


Wat ik me afvraag bij deze advertentie is : Toen je de pony kocht wist je toch van te voren dat ze maar 1.36 meter groot is? Zo'n pony koop je toch niet voor een kind dat al in de pubertijd is en flink gaat groeien ?

Mijn 12 jarige zoon zeurt me ook de kop gek om een pony en hij krijgt hem niet. Dattie maar op een grotere kruipt, er staan er genoeg, over een jaar is hij te groot en staat de pony daar (Izzy is 1.38 en da's al klein, maar daar kan nog een niet al te grote volwassene op, bovendien hebben we haar gekregen).

Pien

Vicky Verreycken schreef op woensdag 22 augustus 2007, 9:24:


Onze Izzy is maar 1.38 m groot en is een van onze meest dierbare paarden. Juist haar eenvoud en pretentieloze manier van 'zijn' maken haar hier tot een zeer geliefde medebewoner.
Zij is bijvoorbeeld geen hoogstaand dressuurpaardje, en af en toe (naja váák) een beetje lompig wat de hulpen betreft, maar als je een evenwicht weet te vinden in wat een dier kán en wat jij zoekt, en er niet meer uit wilt halen dan wat erin zit, kun je met zo'n pony heel ver komen.
Dit is bijvoorbeeld een dier wat er altijd ís, 'het altijd doet', altijd graag meegaat en heel tevreden is met haar plekje onderin de rangorde.
Dus verwacht je van zo'n pony ook minder omdat ze het gewoonweg niet in huis heeft. Ik ga met Izzy geen dressuurachtige oefeningen doen, daar ziet ze de zin niet van in, maar haar zetten we bij enge dingen voorop en ze neemt het voortouw in spannende situaties.

Maar goed, ieder heeft zo zijn eigen redenen om een paard wel of niet te verkopen. Wij verkopen ook wel eens een paard, maar dat is meer wanneer wij zien dat een paard beter af is bij één particuliere eigenaar.

Ik vind het ook helemaal niks om een paard te verkopen omdat ie niet voldoet, maar de realiteit is dat een ander er misschien wél blij mee is, zich misschien wel meer moeite doet, het een betere combinatie is en dat paard er uiteindelijk veel gelukkiger van wordt.

Pien

Esther schreef :


Oja, hier ook hoor.
Holly, Puck en Oakley hebben al dekens opgehad afgelopen zomer, toen het maar blééf regenen. Die trekken het gewoon niet zonder.

Holly (Quarter) heeft een dunne zijde-achtige vacht, die weliswaar heel vet aanvoelt, maar waar je de huid zo ziet doorschemeren, die gaat staan shaken als het doorregent, zélfs met 24/7 hooi en weidegang.
Puck (Quarab) en Oakley (Quartermix) hebben nou eenmaal gevoelige spieren. <Zucht> Heb maar weer wat regendekens aangeschaft want ook ik kan het niet aanzien, die trillende paarden. En het is nog ongezond voor hun spieren óók, ze verkrampen er helemaal van.

Groet, Pien