Isabel van der Made schreef op woensdag 22 augustus 2007, 1:02:


terug bij het begin...bij mij op stal (hoe noem je een pension waar de paarden niet op stal staan) is iemand die als kind een pony kreeg van haar opa. Opa is nu overleden, maar de pony heeft ze nog steeds. Ze vind gewoon dat het haar pony was en blijft, die heeft toen en nu nog veel voor haar betekend en nu heeft ze een groot paard erbij. Ze doet er best financiële offers voor. Er zijn nu meisjes van een jaar of 11, 12 die spelen met haar, één meisje wil nu weer dressuur wedstrijden gaan doen. De pony telt nog mee, en is nu heel belangrijk voor andere kinderen, terwijl ze wel dezelfde baas hield. Het is nog een eigenwijs ding ook, wat ik zie ik dat ze elkaar opvoeden, het regelt zichzelf aardig goed. En bazin is er vaak in de buurt, kinderen die de pony teveel uitputten, mogen niet meer, eigenlijk houden we allemaal een oogje op de pony, of het goed gaat.
Ik vind dit een mooi verhaal, zo gaat het ook wel eens.

Christel Provaas schreef op vrijdag 24 augustus 2007, 12:51:


wow, wat een verwardheid allemaal, en wat een steun voor mensen die er ook last van hebben.
Ik moet zeggen, ik herken ook dingen van verstrooidheid, autosleutels in de koelkast terugvinden bijvoorbeeld....
Herkenbaar die Davinci, die deed heel veel verschillende dingen tegelijk....

Loes Scheres schreef op vrijdag 24 augustus 2007, 13:50:


tjee, interessant, hoe heb je dat aangepakt? (mag ook over pm, zo offtopic natuurlijk)

groetjes Clarissa

Peter Donck schreef op vrijdag 24 augustus 2007, 18:18:


Neee, we zijn niet oud, maar geniáál, alleen ziet niemand dat, het bewijs is geleverd....

Huertecilla schreef op vrijdag 24 augustus 2007, 16:53:



Ja, ik vind ouders inderdaad veels te zeikerig af en toe, maar als je die manegelessen ziet, ook weer niet raar. Je vraagt je af waar het plezier blijft.
Dat laatste over drie maanapen snap ik niet? ('t zal de verstrooidheid ehhhh genialiteit wel zijn)

marianne laenen schreef op vrijdag 24 augustus 2007, 18:57:


o jaaaaaa, dat was leuk! Ik hoor nog die stemmetjes...

marianne laenen schreef op vrijdag 24 augustus 2007, 21:31:


hihihi, weet niet meer, heb kaashanden want k'moet nog een barbq in elkaar flansen...

van lennep schreef op zondag 26 augustus 2007, 9:33:



ehhh, nou, allemaal gezichten die bij teksten horen, Frans en Ilona waren er, Eva, Jolien, Charlotte, Ingrid, Nathalie, Marianne, Els, Isabel, Cedric, Piet met pleister, Clarissa die schandalig te laat komt aanzetten met aparte aanhang, een hete barbeq, een filmpje van Piet en Shiny, Siny en Don live, Shiny die geen zin heeft om een demo te geven, Piet en Cedric die stoeien met gevaarlijke herrieapparaten bij een kadaverhoef, en wat daarvoor gebeurde heb ik allemaal gemist, want ik wist niet dat een tochtje van Zierikzee naar Koewacht 2 1/2 uur duurt. ....
Wie ben ik vergeten?

Terry van Niekerk schreef op zondag 26 augustus 2007, 17:43:


Wat voor grondwerk doe je? Is het de laatste tijd misschien wat teveel geweest?
Ik heb dat ook een tijdje gehad, 1/12 jaar terug, mijn merrie van toen 13 wilde helemaal niets meer...als ik haar wilde rijden ging ze haar eigen weg, om dan bij het hek stil te gaan staan en te gaan bokken als ik haar voorwaarts vroeg....
Het rijtje langs:
ze stond destijds 20 uur per dag in een stal
ik had haar nog niet zo lang
toen ik een holistisch dierenarts liet komen bleek dat haar hormoonhuishouding niet o.k. was en haar hartmeridiaan ook niet optimaal = daar wordt je natuurlijk goed chagarijnig van en suf
zelf voelde ik me ook niet super op die stal hoe het allemaal reilde en zeilde
ze was hartstikke stijf in haar lijf
later bleek dat er vijf wervels scheef zaten
en ze toch wel haakjes op haar tanden had
ze heel erg lang haar vorige baas heeft gemist
ik was bang om haar 'aan te pakken', want zo wilde ik dat niet meer, maar dat dat ook op een hele andere manier kan, je leiderschap duidelijk maken, wist ik toen nog niet en nu wel

veel succes!!

hee, woon je echt in Panama?
Vergeet niet dat anderen slechts hun eindproduct op youtube zeten, de flaters zijn natuurlijk weggecencureerd

o ja, paarden zijn niet bezig om van mensen paarden te maken, eerder andersom. Dat paarden elkaar ook bijten en slaan, is vaak het excuus van.....keiharde manegemensen..
Je hebt het nooit helemaal verpest, zeg sorry tegen je paard
Ze begrijpen meer dan wij weten
Begin gewoon opnieuw, paarden zijn bijzonder vergevinsgezind
Houd je sessies kort, en houd de afwisseling erin met een jong dier, sla ook eens een dagje over
Zoek hulp van iemand die het op een Voest manier doet, soms verslijt je meerdere trainers tot je er een vind die bij jou en je paard past
Heb je een Fries?

groetjes Clarissa

marianne laenen schreef op maandag 27 augustus 2007, 21:31:


Nou, dit vinden we ervan:
#Nr:17938 bij hoefverzorgingsfilmpje en de hele draad eronder...
teringhoeven dus

Mijn hoefverzorger (nee, geen nb-er) zegt: je kunt er nog het beste gewoon vanaf blijven, een goede gezonde hoef regelt zichzelf

groetjes Clarissa

jo schreef op dinsdag 28 augustus 2007, 9:40:


Hee, dat herken ik wel, tijdens uitmesten in de groep, als je de ander paarden weg houd bij een bepaald paard, dat je dan een held kunt worden, het kruipt zowat achter je rug.
Terry , als je paard gaat uithalen naar jou, mag je het best ferm wegsturen of achteruit zetten, laat merken dat je er bent. Is iets anders dan je paard willen breken of mishandelen.
Als je paard niet wegloopt als je dat wil, zich niet weg laat zetten door jou, of zelfs een kont toedraait, maak je te weinig indruk. Ik heb dat ook meegemaakt, en ben toen gaan volleyballen....je moet dan wel zeker weten dat je paard echt niet schrikgevoelig is. Een bal op je arm hoog je lucht in slaan, paarden vinden meestal dingen die uit de lucht komen erg indrukwekkend. Als ze van haar plek gaat, neem jij haar plek in. Landje veroveren heet dat. Lukte dat weer, maak je gebruik van haar aktie en laat haar om je heen lopen, let op haar tekens, hoofdje laag, lippen smakken, losse mond, blubber spieren, wil ze zich gaan geven
dan is haar aandacht bij jou, als je je dan omdraait volgen ze doorgaans wel, soms moet je even wachten, soms moet je lang wachten, in mijn geval érg lang wachten.
Positief belonen met 'mooi' en een aai werkt heel sterk. De rest negeer je, tenzij ze naar je uit wil halen, natuurlijk. Dat hoef je nooit te pikken.
Succes!!
ik dacht aan een fries bij de naam Hendrickje, leuke naam trouwens.
groetjes weer

Christel Provaas schreef op dinsdag 28 augustus 2007, 15:37:


yuks!!! Die paarden lijken wel mutants...

jose schreef op dinsdag 28 augustus 2007, 14:52:


Nou, ik zit midden in mijn testperiode..ik ben nog aan het uitvinden hoe het op te brengen, want het mengt niet zo lekker met theeazijn, ik probeer nu gewoon met een watje onverdund, de vacht gaat er prachtig van glanzen. Heb nog wat meer info opgezocht, het werkt ook schimmeldodend, je kunt het op je planten spuiten, je planten zijn er blij mee, tegen slakken en bladluis bijvoorbeeld.
Het spul stolt bij lagere temperaturen, dus eerst even in de zon laten of in een kom warm water, niet te heet.
Neemolie schijnt te werken op de voortplantingsorganen van de insecten, de generatie die ze voortbrengt wordt zwakker.
Ik heb nog geen handige manier om het op te brengen, zo onverdund gebruik ik denk ik meer dan nodig is. Misschien verdunnen met groene zeep? Maar dat zit dan weer op die vacht...
Ik heb het op ruwe plekjes op de voorbenen gedaan waar ze altijd kriebelt, ik heb het haar niet meer zien doen.
En nu zie ik weer geen dazen, of komt dat door die Neemolie?
groetjes Clarissa

jose schreef op woensdag 29 augustus 2007, 9:55:


Volgens mij is het een heel goed spul om op lelijke plekjes te doen, de huid en de haren knappen er van op.
Trouwens, met die hertshoorn bleven er toch ook wel dazen komen, wat een rotbeesten. Ceder en walnootolie heb ik niet geprobeerd. Mischien zou een combinatie sterk genoeg zijn?
Allemaal oliën, en dat in een felle zon, als er dazen zijn..