van lennep schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 8:40:


Hahahahaha, en hier is witte klaver onderdeel van het voedingspatroon van de paarden. Hoe komt dat nou? Zou het met de smaak, en dus bodemgesteldheid te maken hebben? Zouden paarden op de ene plek het harder nodig hebben als aanvulling op hun rantsoen dan paarden op een andere plek?

Groet, Pien

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 9:03:


Ik kan er niks aan doen, ik zie dat weer gelijk voor me.
Terwijl ik me er vreselijk aan kan ergeren, k vind het zo barbie-achtig....

Wat die honden in kleine hokken betreft: Ik kan je geen ongelijk geven.
Wij hebben ook een herder die behoorlijk waaks is. Maar ze loopt hier de hele dag los rond, bewaakt het terrein, verwelkomt mensen en vertelt het ons wanneer er iemand aankomt. Tot zover de horizon reikt beschouwt zij als háár terrein dus fietsers, wandelaars en luchtballonnen moeten wéggeblaft worden. (--> onze paarden zijn net buiten het dorp in the middle of nowhere dus daar heeft niemand last van geblaf, anders dus dan de herder van de overburen).
Ik weet heel zeker dat ze wat zou doen als wij niet in de buurt zouden zijn, maar daar hebben we haar dan ook voor.
Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt deze hond in een hok te zetten. Mijn paarden los; mijn hond ook los!

Ik vond de oplossing van Es wel een goede om de hond van de overburen mee uit te vragen. Ik denk dat ik dat eens ga doen. Nu nog even de moed verzamelen om wéér aan te bellen

Pien

Wil schreef :


7,7 hectare, wát een paradijs.... en ook nog vlak bij zee... Yes!

Gaan jullie daar nou ook iets verbouwen op al dat land , wordt het een camping of ga je gewoon elke ochtend met je kopje koffie in de hand op de veranda zitten te genieten van al dat moois ? Ik zie het al helemaal voor me, Jules en Wil op het terras, en alles wat je ziet is van JULLIE!

Sjonge jonge, echt, fantastisch!

Groet, Pien

Caatje schreef :


Caatje, ik weet niet wat pram pushing is.
Waarschijnlijk zien we hetzelfde in de rug en schouders, maar wat bedoel je met die uitdrukking?

Groet, Pien

trea hoex schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 0:46:


Je kunt ook centered stáán op je paard. (Of hangen, of liggen, etc.).

Staan in de beugels met gebogen knieën zonder je knieën op slot te zetten, zonder te klemmen met je knieën of onderbenen, zonder tegen het zadel aan te leunen met je voorkant en zonder steun te zoeken met je handen. Is hier een oefening in de les. In alle gangen, te beginnen met stap uiteraard.
Probeer het zelf maar eens uit, als je naar voren valt dan heb je je benen te ver naar achteren, val je naar achteren dan heb je je benen te ver naar voren. Val je niet om (zónder te klemmen dus he) dan zijn je benen goed onder je lijf, waar ze horen. Dan sta/ben/zit/rijd je in je 'centrum'....

Een goed voorbeeld van centerd staan vind ik acrobatiek te paard. Als je daar niet gecentered staat lazer je zo van dat paard.

Groet, Pien

Huertecilla schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 9:43:


Ik denk dat jij wel snapt wat ik bedoel ja

Op het moment ben voel ik me eindelijk eens even rustig wat de zadels betreft; alles past goed en ik heb nu het zadel van Winner en BD omgeruild waardoor ikzelf comfortabeler zit. Beide zadels passen perfect op beide paarden dus da's zeer verheugend. Maar ik blijf de westernzadels groot en zwaar vinden, vooral op de wat kortere paarden.
Bovendien is de beugelophanging vaak te ver naar voren waardoor je nog al snel in een stoelzit terecht komt. De zadels die niet voldeden heb ik inmiddels allemaal verkocht. Verder hebben we weer de stugge zadelpads aangeschaft waardoor de zadels veel beter liggen.
Al dat fluffy gedoe voldoet niet. (Daarom ook geen Barefoot bij mij).

Aangezien ik nu 'officieel' artrose in mijn schouder en rug heb (gelukkig niet in mijn bekken) vind ik het getil en gesleep ook niet jé van het. Een licht zadel dat me toch bewegingsvrijheid heeft en de westernvoordelen biedt gaat het toch ooit worden ja. Of bijvoorbeeld een Guichard (jammie jammie....)

Maar kun je me toch een link geven? Heb niet veel tijd om te zoeken vandaag.

Groet, Pien