eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 1 september 2007, 18:25:


Ik begrijp dus nog steeds niet wat er bedoeld wordt, dat was dan ook mijn vraag aan HC. Ik begrijp de stelling niet.

Monique Meijer schreef op zaterdag 1 september 2007, 18:40:


Ik heb het niet eng gevonden met Ör, de beslissing nemen was moeilijker.
Wij hebben het wel op de kliniek laten doen, thuis was een hele slechte optie. Om haar nog de trailer in te krijgen was wel erg moeilijk, ze had de kracht eigenlijk niet meer. Voetje voor voetje hebben we haar de trailer in gedragen. Het kon niet thuis omdat het bijna kerst was, we op een pad wonen waar geen verkeer kan komen, de optie was dus om haar langs de weg in te laten slapen of over het schelpenpad te slepen. Aan de weg wilde ik niet, iedereen komt dan kijken. Ook kon het zijn dat ze er een paar dagen moest liggen. Over het schelpenpad slepen kon ook niet ik was bang dat ik weken later nog vacht tegen zou komen. De keuze voor de kliniek kan ik altijd nog achter staan. Ze kon in de kliniek tegen een muur staan, ze kreeg een eerste prik, en toen werd er een grote deur naar haar toe gereden zodat ze niet hard zou vallen, ze had dus aan twee kanten steun.
Het ging heel erg snel eigenlijk, ze zakte heel snel door haar benen en is zacht geland. Ze tilde haar hoofd op en legde dat hoofd op mijn schoot en keek me aan met zoveel warmte alsof ze zei bedankt. Toen was ze dood, de tweede prik was er net in, en nog niet eens helemaal. Ik wilde haar ogen dicht doen, dat gaat niet bij een paard, paarden houden hun ogen open. Het werd ook onmiddelijk verteld tegen me dat dit niet zou gaan.
De laatste uurtjes heeft ze gras mogen eten, ( gras was voor haar vergif) we mochten er bij blijven zolang we dat wilden. De operatiekamer waar het gebeurde was gewoon een paar uurtjes vrij gelaten zodat we afscheid konden nemen, maar het afscheid hadden we van te voren al genomen. Wel hebben we er even bij zitten janken, maar we waren ook blij voor haar. Zij is heel rustig dood gegaan en ik weet zeker dat het voor haar een opluchting was. Ze had geen pijn meer, ze hoefde die vreselijk vieze medicijnen niet meer en ze had de laatste uurtjes gras mogen eten. Een hele bijzondere plek in ons hart dat heeft ze nog steeds, dat zal nooit overgaan. Het was zo zonde van dit paard, haar hebben we niet kunnen helpen, maar ze heeft wel een fantastisch laatste jaar gehad met de kleintjes hier waar ze met hart en ziel voor heeft gezorgd tot ze echt niet meer kon. Moet eerlijk zeggen als ik er over schrijf komt er toch wel weer een traantje voor Ör. Goud was ze.

Piet schreef op zaterdag 1 september 2007, 19:40:


hahahahaha er staat ergens 'Het bepakken der poetszakken geschiedt naar de bepaalde voorschriften' wie zijn die poetszakken dan vraag ik me dan af?

Huertecilla schreef op zaterdag 1 september 2007, 19:49:


jawel het is er wel, als we dan toch spijkers moeten zoeken vind je ze wel, op marktplaza vond ik deze

Het lijkt me overigens vrij logisch dat mensen zelf wel in staat zijn om risico's te overwegen, maar het kan inderdaad kloppen dat mensen harder rijden in verkeer, op paard etc door overschatting van zichzelf. Maar dat is wel hun eigen verntwoording, ik ben beslist niet tegen helmen, wel voor valtechniek. Was ook een van de eerste dingen die we leerden naast zitlessen. Lachen was dat ook wel met voltige lessen, ben er vaak afgeknikkerd zonder enige bescherming.

Huertecilla schreef op zaterdag 1 september 2007, 20:14:


wat wil je horen? Geloof namelijk dat er niemand hier spijkers op laag water zoekt en er niemand loopt te muggenziften, alhoewel ik me nu bij jou discussietechniek dat wel een beetje begin af te vragen.
Ieder bestaan heeft risico, iedere sport heeft riscico, misschien is er zelfs wel een markt voor helmen met gezichtsbescherming. Ze zijn er nog niet, wat let je om zelf de verantwoording te nemen en er een uit te vinden en patent te vragen in plaats van gelijk te vragen om een gedichtje?

Piet schreef op zaterdag 1 september 2007, 19:50:


maar wist je wel wat een Palander.is, dat is een
verouderde benaming voor bombardeergaljoot!!!

Piet schreef op zaterdag 1 september 2007, 20:49:


Ik heb vroeger les gehad van een cavalerist, tsjonge wat een kadaverdiscipline was dat, toch kon ik wel een potje breken bij die man.
Als ie les gaf dan bulderde die stem door de hele omgeving, hij kreeg mensen ook werkelijk in tranen want het was natuurlijk ook nooit goed, maar balans dat leerde je wel. Als je halt moest houden waren het ook echt van die commando's Colonne Halt! Colonne werd dan langzaam gezegd, maar als er halt werd gezegd dan moets je stilstaan ook. Op een bepaalde manier kwam ik altijd wel onder zijn toorn uit, ik denk dat dat kwam omdat ik altijd ook vaak een potje yatzhee met hem deed, hahahaha als ie dan geen grote straat kon gooien begon ik te brullen dat dat geen discipline was. Het lukte hem ook nooit een grote straat te gooien op een of andere manier. Ik heb echt wel gelachen met die man, niemand durfde grappen te maken met hem en dat leger op de hak te nemen.

Es

clarissa ruijgrok schreef op zondag 2 september 2007, 15:19:


Als je de hele bovenste link plakt in je zoekopdracht doet ie het wel.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 2 september 2007, 17:24:


Zo zeg, jij oordeelt snel, in die wei staat gras. Misschien is dat paardje daar net. Ik zou eerst met de mensen gaan praten en wat meer willen weten over de achtergrond van dit paard en willen weten wat er met dit paard is gebeurd en waarom het zover is gekomen, daarnaast zou ik mijn hulp aanbieden.

charlot van r schreef op zondag 2 september 2007, 18:02:


Je kunt heel eenvoudig je interesse tonen en vragen of je iets kunt doen om te helpen. Ik zou het zelf ook niet zo erg fatsoenlijk vinden als ik hier een opvangpaardje heb staan dat je een kans geeft er gelijk schande wordt gesproken zonder iets van de achtergrond te weten, dat zou jij ook niet zo leuk vinden denk ik.

Aafke schreef op zondag 2 september 2007, 18:33:


Ook dat kun je niet uit een foto opmaken, misschien wordt ie wel rustig aan het gras gewend, steeds wat langer op het gras.

charlot van r schreef op zondag 2 september 2007, 19:03:


Uit je vorige post begreep ik dat het paard er pas sinds gisteren was. Ik zou eerst maar eens gaan informeren voor je mensen publiek zwart loopt te maken en niets van de situatie afweet.

charlot van r schreef op zondag 2 september 2007, 19:23:


Precies, ik denk dat dat heel verstandig is, misschien is beest wel doodziek en krijgt een wereldkans daar. Misschien hoeft ie ook helemaal niet te wennen aan gras en is er iets anders aan de hand. Soms kunnen paarden broodmager worden als ze ziek zijn.

Monique Meijer schreef op maandag 3 september 2007, 12:49:


Ik heb ooit eens een jaarling opgehaald, ook uit een donkere stal gevist, arme beest kon er niet eens rechtop staan. Ook graatmager en dikke gewrichten onder de wormen etc. Ook met dit paard is het goed gekomen, heel vervelend was het toen wel dat wij verantwoordelijk werden gehouden voor de erbarmelijke toestand van die jaarling. Toch hebben we hem in de wei laten staan ondanks alle kritiek. In de stal verstopt voor iedereen zal ie lang zo snel niet opgeknapt zijn als nu het geval was.

charlot van r schreef op maandag 3 september 2007, 17:28:


Goed gedaan!!!