eddy DRUPPEL schreef :

Geef maar mee aan Eva.... Gaat hier wel op komend weekend.

van lennep schreef op dinsdag 18 september 2007, 21:59:


Schatt, Jack verwerkt het zo dat je er niks meer van terug ziet in het eten

Ik had het er vanmiddag met Geertje even over, misschien moeten we dat dan maar eens doen:
Een open lesdag met Pien en Eddy!
Graag bij Pien thuis, ik heb meerdere paarden die we kunnen inzetten.

Ik heb toennet een poging ondernomen om de hele berichtgeving over de wendingen en het bitloze geruzie te volgen maar sorry, het lukt me niet; ik ben te moe van een hele dag werken en zit hier met een glaasje wijn op te warmen (vandaag was de eerste koude dag, - moet er nog even aan wennen).

Eddy, ik mail je even, zodat we eea kunnen kortsluiten en dan kom ik hier wel terug met een voorstel.

Greetz, Pien

van lennep schreef :


Ja, da's de manier waarop wij zo'n beetje allemaal hebben leren rijden.
Maar wat gebeurt er eigenlijk: tenen (en knieën) wijzen overdreven naar binnen: Je zet je onderrug en bekken vast en als je je hakken naar beneden drukt zet je kracht in je stijgbeugels en ga je in je enkelgewricht hangen. Gevolg: Minder doorstroming, balans. Dan zie ik liever iemand die met verende enkels rijdt met iets uitstekende tenen dan dat je geheel volgens het plaatje rijdt maar krampachtig bezig bent.

IK vind dat je als leraar ook moet kijken naar de bouw van iemands lichaam, naar je eigen mogelijkheden. Ik kan iemand met een slechte rug wel willen dwingen om in een bepaalde positie te gaan zitten, maar als het niet natuurlijk aanvoelt ben ik niet goed bezig, vind ik zelf.

Ach, zo kan ik wel uuuuren door l*llen....

Groet, Pien

Ik kan alleen maar aangeven wat ikzelf zeg:
Ik houd van simpele hulpen, goed te begrijpen voor zowel rijder als paard. Ik vind namelijk dat er vaak veel te technisch gedaan wordt over paardrijden en dan krijg ik altijd iets simplistisch (ik vergelijk het weer even met de wiskundeproef voor het lagere schoolkind).

Waar Eddy en ik het vaak over gehad hebben:

Ga je naar rechts, dan open je met je rechterhand de rechterdeur en je gaat op je linkerbil zitten dwz: Je verlengt je linkerknie en geeft lichte druk met dat linkerbeen. Mijn paarden hebben geleerd te wijken voor druk, dus als ik links druk wijkt het paard naar rechts.
In feite open ik de deur in d erichting waar ik het paard heen wil sturen en sluit ik de deur aan de andere kant (ook door de teugel aan de hals te leggen).

Ik heb nooit begrepen waarom een dresuurruiter druk met het rechterbeen geeft om zodoende het paard te vragen zijn gewicht ónder het gewicht van de ruiter te zetten en dus naar rechts te komen (ahw tegen dat been in te komen).

Ik vind dat niet logisch: We leren allemaal dat ons paard moet wijken (opzij gaan) als we dat vragen (bijvoorbeeld met poetsen/opzadelen), maar als we een wending rijden moet het paard met zijn massa onder je in komen?

Er is echter een 'maar':
Als het paard telkens van de hoefslag afkomt til ik de binnenteugel op (of houd hem tegen de hals, als naar gelang het opleidingsnivo van het paard) en druk ik wél met mijn binnenbeen. Ik denk dat dat vergelijkbaar is met het dressuurmatige rijden. Op die manier sluit ik binnen en open ik buiten.

Duidelijk zo? We hebben het er al eens eerder over gehad hoor

Pien

Edith Hartog schreef op woensdag 19 september 2007, 21:38:


Ja, binnenteugel iets optillen, niet trekken, gewoon optillen. Maar da's weer erg western he, ik weet niet of dat overal zomaar mag....
Groetjes, Pien

Christel Provaas schreef :

Neem me niet kwalijk dat ik nu pas reageerde, ik was laat thuis, er is niks uitzonderlijks aan deze manier van wenden; gewoon een manier van wenden waarvan ik vind dat ie duidelijk en simpel werkt.

Voor mij werkt ie, maar dat wil niet zeggen dat dit een wet is.
Ieder kiest datgene wat het beste bij hem/haar past.
Toch?

Pien

Spirithorses schreef :

Hm, bij het nalezen van mijn wendingverhaal blijkt inderdaad dat ik niet helemaal volledig was. Het sturen met je navel en 'ogen op je schouders' verhaal had ik niet vermeld (Nick, je hebt gelijk).
Verder: Open je rechterarm (om naar rechts te sturen he), trek idd niet aan de teugel maar wijs je paard in de juiste richting (ik zal dat het komend weekend op de foto zetten). In feite doe je bijna niks met de teugels behalve paard in de juiste richting wijzen maar het zijn de zit en de benen die het paard 'om' laten gaan. Je kijkt daarbij je hand achterna, je bovenlichaam wijst mee, zónder je bovenlichaam te laten draaien (twisten).

Zoals Nick het beschrijft doe ik het volgens mij dus ook.
Maar Nick, jij zegt dat de meeste maneges het de mensen zo leren, ik heb andere ervaringen met de mensen die hier voor het eerst komen rijden. Haast iedereen 'hangt' op de verkeerde bil tijdens de stuuroefeningen.
Gaan ze naar rechts dan hellen ze met hun bovenlichaam mee naar rechts! En dan gaan mijn paarden naar links want ze wijken voor die druk. Ik merk dat de meesten die hier komen het hartstikke moeilijk vinden dit zo toe te passen, vandaar dat ik altijd zeg dat wij dat hier anders doen.

En toen ik het er een keer met Eddy over had, bleek dat hij dat ook zo doet. That's all. Geen A 4 tje voor nodig, en niks bijzonders, lijkt mij.
Dan kun je inderdaad nog specifieker op wat extra hulpen ingaan, maar daar heb ik het nu niet over. Dit was de basishulp bij het rechtsafgaan.

Zo, nu ga ik mijn kopje koffie drinken, tot later,
Doei!

Piet schreef :

Naja, dat is natuurlijk ook heel erg Western he.
Maar pas op met het vooruitschuiven van je linkerbil bij het naar rechts gaan. Veel mensen trekken hun rechterheup daarbij op, en zo moet het niet. Vandaar dat ik altijd zeg 'linkerknie laten zakken', dat heeft vaak net dat gewenste effect, probeer het verschil maar eens te ontdekken.

Kóóófffie....
Pien

trea hoex schreef op donderdag 20 september 2007, 9:00:


Tja, Parelli is van oorsprong ook gewoon een westernrijder he

Over het algemeen kennen de westernrijders die van andere maneges komen deze hulpen wel, terwijl de dressuurders ze dus bijna altijd andersom doen. Daar leer je bijvoorbeeld bij zijwaarts gaan dat het paard zich steeds weer onder je been wil zetten, terwijl wij dat dus andersom doen, van het been weg. Dat is wel eens moeilijk in het begin, want dan 'doen' onze paarden het niet op de andere hulpen.

Van de andere kant zeg ik: Tis maar wat je zelf gewend bent, het gaat erom dat je goed kunt communiceren met je paard en dat je het samen een beetje leuk hebt. (Is het doel van 98 % van alle rijders niet gewoon een beetje leuk en veilig buiten kunnen recreëren met je paard?)

Wij gebruiken daarbij weer stemcues, terwijl anderen (Parelli oa) dat niet doen. Zo heeft ieder zijn eigen redenen en maniertjes en ieder kiest datgene wat bij hem/haar past.
Ik merk wel dat er toch veel paarden rondlopen die verwarrende hulpen krijgen en dán wil een duidelijk andere aanpak wel vaak helpen.

Wat ik eigenlijk bij iedere nieuweling tegenkom is dat ze overal de tongklik voor gebruiken, ik vind dat weer typisch 'engels'.
Veel mensen klikken al automatisch met hun tong zodra ze al maar een paard zíén, dan klikken ze met de tong om aandacht van het paard te vragen, om hem aan het halster mee te leiden, voetje te laten geven, weg te stappen etc. In feite dus wordt die tongklik voor alles en nog wat gebruikt, hartstikke onduidelijk dus.

Wij gebruiken een klikje met de tong alléén om in draf ('jog') te gaan, verder nergens anders voor. Mensen moeten dat dus echt afleren hier en dat is heel moeilijk. Net zoals het kusgeluid hier alleen en altijd gebruikt wordt om het paard in galop aan te laten springen.

Ik kom dus veel mensen tegen die in het zadel op en neer zitten te schuiven als paardlief niet vooruit wil, én met de benen, én te klikken, én tegelijkertijd een kusgelkuid maken. Een overweldigend aanbod van hulpen dus, geen wonder dat het paard niet loopt....

Daarom hou ik het zo graag bij simpel.

Groet, Pien

Christel Provaas schreef op donderdag 20 september 2007, 8:11:


Precies. Eens.
En hoeveel mensen sturen er alsof ze op een tractor zitten, met de buitenhand over de hals van het paard? Offeh.... alsof ze op een fiets zitten? Offeh.... alsof ze een paard de bocht om moeten trekken ipv wijzen? Daar komen heel wat problemen vandaan ; onduidelijkheid in hulpen, slechte timing en niet consequent zijn in je hulpen.
Kom ik weer met mijn basis.

Groet, Pien

Anita Cats schreef :


Gáát het nu niet om. Ik geef alleen aan wat ik zie.
Ik noem het maar even dressuur, maar dat kan net zo goed springen of endurance zijn, weet ik veel. Het gaat mij erom om aan te geven dat er bij verschillende disciplines blijkbaar verschillende manier van je paard rijden zijn.
Ik ben een westernrijder, dus ik probeer het verschil aan tegeven.
Maar ik ben ook Centered Ridingjuf, en da's weer heel dressuurmatig, snapppie....

Groet, Pien
(Zo, koffie is op, ik ga maar eens aan de slag, tot vanavond.)

4bozzza schreef :


Niet lachen, Simon....

Simon, je zult behoorlijk wat pijn hebben nu, maar ik denk toch dat je dankbaar zult zijn dat je dat tenminste nog kúnt voelen.
Ben hartstikke blij dat je het overleeft hebt. Ik schrok heel even toen ik Piets berichtje las, gelukkig is het goed afgelopen.

Sterkte, ook van Jack!
Pien

Caatje schreef :

Ik nu even niet, ik heb het te druk om te forummen vandaag.
Ik lees het vanavond wel....
Groetjes, Pien