>
> Volgens mij is er wel een verschil van wendingen rijden volgens
> western of dressuur. Western gaat meer vanuit de achterhand,
> dressuur meer vanuit het stellen van het hele paardenlijf,
> dacht ik.
Een wending naar rechts, het paard zal dan niet zichtzelf gaan gymnastiseren, door hem er ver onder te brengen.
Dat is iets wat wij proberen te doen, verbeteren.
En het ene paard zal hem er beter onder zetten dan het ander, of de ene kant beter, we hebben allemaal een makkelijke en moeilijkere (stijvere) kant.
Dat zie je heel mooi terug bij de keertwending om de achterhand, of b.v. de piroutte, als je je binnenbeen er niet mooi aanhoud, zal je paard niet mooi eronder stappen / springen.
Maar stapt of springt naar binnen, opzij, hij moet naar voren springen/ stappen.
het proefen boekje is niet voor niks zo opgesteld.
Ontspanning/ rechtrichten.
Voorwaart is erg belangrijk ( reageren op druk) Voorwaarts neerwaarts moet je kunnen tonen dat het paard de hand meeneemt (het vertrouwen in de hand hebben, ontspanning) ,aandraven galoperen etc. De B proef.
Daarna komt het
wijken voor druk bij de singel Proef L
In de M komt de verzameling aan bod, en buigingen, Zoals traver, keertwending om de achterhand.
Wij vragen buiging met ons binnenbeen, wat dus bij de L proef zachtjesaan begint.
Als jij je binnenhand naar binnen doet, en je paard valt gelijk naar binnen, heb je geen buiging bij de singel, door een volte groter proberen te maken, leer je ook dat hij voor je been weg moet.
Met de teugels heb je alleen contact, en je zou eens een ophouding kunnen maken, dat is een keer knijpen in de teugel, dan gebeurd er gelijk al zacht iets in de mond.
Maar wat je in de mond doet, is subtiel want anders krijg je het gelijk of uiteindelijk op je brood!
Je rijd met je zit, ook bij de dressuur!
Het moet ook bij de dressuur van achteruit komen.
Groetjes Anita
Warboel
