Esther schreef op zondag 11 november 2007, 21:12:
> A: Wie heeft er leren rijden met bit
> B: Wie heeft er leren rijden zonder bit
Ik heb leren rijden toen ik 13 was, in 1998, met bit. Op traditionele dressuurmanege. Als ik aan die manege terugdenk word ik nog naar.
Eigenlijk heb ik daar niks anders geleerd dan harder trekken, schoppen of slaan als het paard iets niet deed. Dat was gewoon hoe je een probleem moest oplossen. Rijtechnisch kon ik dus ook niets.
Op een gegeven moment ging ik een keer 'vrijrijden' (mocht je een uurtje zelf in de bak klooien op een paardje naar keuze) op een pony die 'keihard in zn mond was', zo een die als je 'm naar links stuurde heel hard de andere kant op ging. Aan één teugel zat hij zó 'vast' dat je daar amper iets mee kon. Tijdens mijn vrijrijden toen eens besloten om zoveel mogelijk van de teugels en vooral zn moeilijke kant af te blijven, en voila, paardje liep actief en nageeflijk. Dat werd opgemerkt dus ik met dat paardje de wedstrijdles in. Vanaf dat moment ging het achteruit, ik moest harder trekken, harder schoppen, enz. Het paard zou m'n hulpen niet voelen.
In die periode moest mijn huidige paardje, Sieta, naar de slacht en heb ik haar gekocht, dat was in 2002. Direct bij de manege weg gegaan. Vorig jaar nog een aantal pogingen gedaan om die ene pony ook te kopen, maar de manege eigenaar wilde hem niet verkopen.
En ja, met Sieta ook gewoon met bit en zweep gereden, één keer met sporen maar vond ik helemaal niets. Toen ik les kreeg en het voor geen meter ging (rennen, bokken, steigeren, weigeren verder te lopen) is er ook een slofteugel om geweest een tijdje. Tot Sieta zonder slof alleen nog maar met haar hoofd in de lucht liep en ik niets meer met haar kon.
Door ander gedrag wat ze had ben ik op internet gaan zoeken en op paardnatuurlijk terecht gekomen, ik denk dat dat ergens in 2004 was. Ik weet het nog zo goed, ik woonde nog bij mijn ouders thuis en zat aan de keukentafel met open mond te lezen. Daarna wist ik niet hoe snel ik alles tegelijk en door elkaar aan mij moeder moest vertellen, ze moet er geen bal van begrepen hebben :)
In 2005 begon ik af en toe mee te schrijven op dit forum.
> A: ging je van de ene op de andere dag over om het bit weg te
> laten, of heb je er lang over nagedacht.
Ik wist meteen dat ik het overal mee eens was maar ik was heel bang dat ik het niet zou kunnen. Eerst maar eens een andere manier van met haar omgaan gerealiseerd en daarna vrij snel een
bitloos hoofdstel besteld en omgedaan over mijn hoofdstel met bit. Meteen naar buiten gegaan en geprobeerd om alleen op het bitloze hoofdstel te rijden, wat prima ging. Dus de tweede keer gewoon
bitloos naar buiten. Het ging alsof we nooit anders gedaan hadden. Waarschijnlijk dacht Sieta, "pfff ze heeft eindelijk een helder moment, laat ik dat maar belonen" :).
> B: Of wanneer en in welke situatie besloot je om toch eens een
> bit te gebruiken.
Sieta is twee jaar kreupel geweest, in die tijd was ik erg met Antoine de Bodt en rechtrichten bezig, denk dat het nu een jaartje terug is. Volgens de fysiotherapeut die ik toen had die ook volgens AdB principes werkte, moest Sieta gelongeerd worden met bit en vastgezet worden met touwtjes. Ik was zó wanhopig dat ik ermee akkoord ben gegaan, maar na drie keer proberen heb ik de fysio opgebeld dat ik er niet mee verder ging en deze wilde vervolgens dus ook niet meer komen om het zonder te proberen.
Ook al heb ik er spijt van, ik heb er ook van geleerd. Dat laat ik me dus nooit meer gebeuren!
M'n nieuwe sidepull is al in bestelling bij Pien en heb ook net m'n nieuwe trainingshalsters binnen (mag dan ook wel zeggen dat die van Junik.nl komen?), touwhalsters met zo'n leren neusstukje. Daar rij ik nu mee en ben dik tevreden.
Ik hou namelijk nog steeds van alles in verschillende kleuren en bijpassend bij het zadeldekje natuurlijk! Dat krijg ik er toch niet uit hoor :) Jammer dat ik nou niets meer aan al die mooie bijpassende bandages heb haha!!
Groetjes Franca