Anita Cats schreef op zaterdag 22 september 2007, 12:21:


Fijn, dat je er blij mee bent.
Moest meteen aan jou denken toen ik ze zag.
Beetje jammer dat het filmpje van het galopwerk niet te zien is. Want dat was ook mooi in het echt.
Ik ga proberen om deze winter of volgend voorjaar daar eens een workshop te gaan volgen, want ben er ook erg over te spreken.

Ans

Anita Cats schreef op zaterdag 22 september 2007, 12:25:


Ow daarover heeft ze iets gezegd in de clinic. (niet in de filmpjes)
Ze zei dat kaptoom handig is, omdat de teugel vast zit in het midden van de neus. Zo ga je scheefheid en kantelen van het hoofd tegen.
Een tip die ik ergens gelezen had, was om het bovenste deel van een (oude) gecombineerde neusriem te gebruiken. Kan je een touwtje halen door het lusje voor het sperriempje. Dan zit je leidtouw ook correct. (En heb je meteen controle dat je niet teveel kracht gebuikt, anders gaat je lusje kapot.)
Want kaptoom is inderdaad niet goedkoop.

Christel Provaas schreef op zaterdag 22 september 2007, 18:50:


Ook waar,
Maar laten we het er dan gewoon op houden dat dit afschuwelijke foto's zijn en beide dames op de foto de bal hier serieus misslaan ipv meteen te gaan insinueren dat de hele dressuursport hier zou achterstaan.

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 22 september 2007, 20:27:


Ach dat was natuurlijk maar een voorbeeld.
Ik denk dat de meesten hier, wel eens dingen fout doen? Maar je moest maar eens de pech hebben dat er ook nog beeldmateriaal van bestaat.
Ik zou het veel kwalijker vinden als zulke fouten systematisch gebeuren en ook nog eens achteraf verdedigd worden. (Waar natuurlijk ook voorbeelden genoeg van zijn)

En om op je laatste vraag te antwoorden: halve ophouding om hoofd omhoog te vragen en meer voorwaarts rijden. En t'is vaak ook een uiting van moeheid, dan kan ik maar beter gewoon stoppen met rijden. Heeft geen zin om dingen te gaan forceren.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 24 september 2007, 11:14:


Dat van die brandnetels heb ik ook al gemerkt.
Wat je hier schrijft, geldt dat ook voor Chaser? Is het ook beter met hem, dan wanneer hij bij Wil thuis stond?

Verder denk ik dat je wel een punt hebt, veel seme-paarden (Ik denk zelfs het merendeel) zijn te dik en zijn er verbanden met hoefbevangenheid. Dat zijn bijvoorbeeld dat slag seme-paarden die je ook op paardenmelkerijen enzo vindt. (Moet je eens nagaan, procentueel gezien hoeveel paarden op een paardenmelkerij schuren tov een normale populatie. Is zeer opvallend) Zijn ook overvoerd natuurlijk.
Maar helemaal veralgemenen kan je het niet hoor.
Er zijn er ook waar er geen verbanden lijken te zijn met hoefbevangenheid (harde manenkam etc..) en die niet te dik zijn. (De mijne is bijvoorbeeld snel te mager) En soms is er blijkbaar ook een genetische basis. (Want hoe noem je het anders wanneer 2 zusjes die 2 jaar in leeftijd schelen, sinds hun veulentijd 150 km van elkaar vandaan wonen in totaal verschillende omgeving en omstandigheden. En toch beiden een gelijkaardige vorm van eczeem ontwikkelen?)

Ik vond afgelopen zomer trouwens een ideale zomer voor m'n eczeembeest. Hoe minder hete zomerdagen, hoe beter die het doet.
En met haar deken op, maakt het toch niet uit hoeveel insecten er zijn.

Ans

Piet schreef op woensdag 26 september 2007, 8:26:


Die man heeft, dacht ik, Pête eens behandeld. (Toen ik nog niet wist wat er nou net mis mee was, ivm dat vallen en manken etc.) Was daar toen wel tevreden over, vriendelijke mens en zeer aanspreekbaar.
Hij kon toen trouwens niets ontdekken wat Pête haar problemen zou kunnen verklaren. Reflexen waren ok en niet echt grote blokkades. (paard was ook al meer dan een half jaar niet gereden) Alleen eentje thv van laatste halswervel, waardoor hij vermoedde dat paard een zware luchtweginfectie had gehad in het verleden? (rhino???)
En alhoewel er geen zekerheid was (nog steeds niet over sommige dingen) was hij niet te beroerd om luidop te denken en wat suggesties te doen. Vond ik wel positief. (Ik vind het namelijk erg vervelend als mensen dingen denken, maar niet willen zeggen of bevestigen omdat er geen zekerheid of wetenschappelijke basis voor bestaat. Wil graag weten in welke richting men denkt. Wie weet, zitten ze op het juiste spoor.)

Ik had trouwens net z'n nummer weer opgezocht, want ging hem zelf ook bellen voor Charly. (En mag hij Pête meteen ook nog eens checken)
Zou je ook even willen schrijven hoe het dan met Shiny gaat. Dan heb ik daar zelf ook weer wat aan.

Ans

Aafke schreef op woensdag 26 september 2007, 8:41:


Goh, toch mee oppassen hoor.
Kan gevaarlijk zijn. Het hangt een beetje af van het soort modder. Maar hele natte zuigende blubber laat je ze toch beter niet inlopen, ook niet eventjes.
En dan niet omwille van mok of rotstraal ofzo, maar omwille van kwetsuren.

Een paar jaar geleden heeft mijn paard haar spronggewricht als het ware uiteen getrokken met alle leuke gevolgen vandien.
De oorzaak was eerst een raadsel maar achteraf is mij verteld dat dit een typische 'modder-blessure' is. Paard blijft steken in de modder en trekt om vrij te komen z'n been kapot, ontwricht daarbij een gewricht, scheurt/verrerkt ligamenten enz... Gebeurt blijkbaar wel vaker.
Ze liep toen trouwens niet eens op zo'n hele modderige wei. Alleen aan de stal waren er enkele meters vrij diepe blubber waar ze doorheen moesten voor ze op de stenen kwamen. Enkeldiep ongeveer maar wel zuigend. ben er zelf ook wel eens een laars in kwijt geraakt. (en dan op m'n sokken verder ) De rest lag redelijk droog.
Toen zag ik die paar meter modder niet als een probleem omdat er plek genoeg was om droog te staan. Maar als er zich nu z'n plek vormt kap ik er toch snel een bergje zand over hoor.

Ans

Mijn paarden staan nu nog een maand op de grote zomerwei. En die wei is bijna helemaal omgeven door (zomer)eiken. En ligt dus boordevol eikeltjes.
Het is mij opgevallen dat Pête expres overal die eikels gaat opeten. Ze zoekt ze tussen het gras uit en is daar volgens mij zowat een hele dag mee bezig.
Die wei is in twee verdeeld en op het stuk waar ze nu lopen zijn er bijna geen meer te vinden. Die heeft ze op een week tijd allemaal naar binnen gewerkt. En als er nieuwe afvallen, vindt ze ze snel genoeg.
Ook als ik haar op het andere stuk zet om op te zadelen enzo. (En waar er nog wel heel veel liggen) Gaat ze meteen weer eikels eten.

Weet iemand waarom ze dat zou doen? Wijst dat op een tekort in de voeding ofzo? Of iets anders?
Kan het met haar eczeem te maken hebben? (Ik heb nu een week haar deken afgenomen. En alhoewel ze eigenlijk niet schuurt (manen zijn nog steeds heel), zit haar manekam al vol met open gesprongen etterende wondjes. Toch wel een teken dat het inwendig niet echt snor zit wat die eczeem betreft.)
Ik dacht ook altijd dat eikels giftig waren en paarden dat normaal niet eten.
Of is dit niet waar?

groetjes
Ans

trea hoex schreef op zaterdag 29 september 2007, 17:22:


Kan dit allemaal alleen maar beamen.
Ook ik heb slechte ervaringen met houtsnip en laat nu Scheldezand aanvoeren tegen de modder.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 29 september 2007, 23:33:


Ik had reeds de zoekfunctie gebruikt voordat ik deze vraag stelde.
Daarin vond ik geen antwoord op de dingen die ik mij afvroeg. En al helemaal geen bericht van Peter.
Wel eentje van jou met iets meer info, maar dat ging vooral over in welke hoeveelheid eikels giftig zouden zijn. Wel interessant maar ook niet echt waar ik naar op zoek was dus. Voor de rest nogal veel tegenstrijdige info.
Dus als er iemand die hier meer over weet, toch even wil antwoorden of verwijzen naar de betreffende forumberichten als die bestaan ? Ikke dan heel blij.

Spirithorses schreef op zondag 30 september 2007, 0:35:


De hoefsmid vertelde gisteren iets.
Volgens hem was er een bepaald middel tegen teken bij honden. Wat ervoor zorgde dat paarden geen eczeemsymptomen meer hadden.
Hij kon op de naam niet opkomen. Maar volgens hem waren er al verschillende van zijn klanten die het met succes gebruikten.
Ik ben nou niet van plan het te gebruiken, want lijkt me nogal giftige troep.
Maar, kent iemand misschien de naam?

Ans

eddy DRUPPEL schreef op zondag 30 september 2007, 12:30:


Bedankt Eddy,
Het kan dus toch de lever aantasten? Want als dat inderdaad zo is, is een verband tussen haar eczeem en die eikels niet eens zo gek. Aangezien seme toch vooral een afvalstoffen probleempje is. En als je dan ook nog eens met een overbelaste lever zit.
Haar eczeem is trouwens erg vreemd nu. Ze heeft amper jeuk, schuurt ook niet. Maar haar manenkam is nogal gevoelig en barst spontaan open. Geeft vreemde ronde en vuile wondjes. Net alsof haar lichaam van een hoop inwendige smeerlapperij afmoet.
Ik probeer het vettig te houden, maar dat is blijkbaar niet afdoende.
Ik zal zo meteen maar aan het harken gaan.
Ze vreten trouwens ook de bomen zelf af. Dat doen ze alledrie wel eigenlijk.
Maar dat is dus ook niet zo gezond.

Wat ik wel gek vind, is dat ze er überhaupt van eten. Paarden hebben normaal toch een redelijk goed besef van wat ze wel en niet kunnen eten.
En op de wei staat eten genoeg en Pête wordt dan ook nog eens bijgevoerd. Van honger zal het dan al niet zijn?

eddy DRUPPEL schreef op zondag 30 september 2007, 12:31:


Zelf ervaringen mee?
Dat het rommel is, vermoedde ik al.
Al die producten tegen parasieten zijn zo toxisch als de pest.

charlot van r schreef op maandag 1 oktober 2007, 21:48:


Hihi
Alle baasjes van de seme-paarden zitten hier manen te sparen. En wat doe ik nu paard weer manen heeft,... ik trek ze terug kort.
Vond het niks die lange haren. Net een ander paard. Punk is veel leuker.

Omdat Pête nog kracht en uithouding mist, probeer ik er nu regelmatig buiten mee te gaan galoperen.
Maar het viel mij op dat ze buiten steeds links aanspringt in galop. Logisch eigenlijk want ze is ook linksgebogen. Maar dus niet wenselijk.
Vroeger galopeerde ik alleen korte stukjes met haar, en toen gaf ik er niet om. Maar nu wil ik dat uitbouwen en kan ik ik toch beter beide kanten evenredig belasten, denk ik?

Op de wei / piste kan ik haar zowel links als rechtsom laten aanspringen. Zolang ze mooi recht loopt, hoef ik daar niets speciaals voor doen. (Ze durft wel eens verkeerd omspringen, maar dat is dan eerder teken dat ze zich scheef maakt.)
Maar buiten ligt dat dus iets moeilijker, zo sloom als ze in een piste is, zo heet wordt ze buiten. En dat maakt het alleen maar moeilijker voor mij (al helemaal om haar recht te houden.)

Normaal laat ik haar aanspringen op m'n buitenbeen (afsraak die we jaren geleden hebben gemaakt ) vanuit draf. (omdat ze dus nog kracht mist.)
Buiten niet, dan laat ik haar verzameld stappen en laat haar vandaar uit aanspringen in galop. Ook op m'n buitenbeen. (Dus voor een rechtergalop gebruik ik meer m'n linkerbeen) Maar ze springt altijd linksom aan, ongeacht de hulpen die ik geef. Ik heb gisteren een beetje gespeeld met m'n gewicht en stelling enzo en toen kreeg ik haar twee keer in een een rechtergalop. Maar de hulpen die ik gebruikte waren telkens verschillend.

Nu zat ik te denken dat het misschien niet logisch is, dat ik haar laat aanspringen op m'n buitenbeen. Uiteindelijk wil je het binnenachterbeen actief krijgen, toch?
Ik weet dat daar waarschijnlijk wel wat onenigheid over is, maar wat vinden jullie zelf nu de beste en meest logische manier?
En wat doe je met je gewicht, stelling etc...
En wat zouden jullie doen met een paard dat steeds verkeerd aanspringt?

groetjes
Ans