Peter Donck schreef op dinsdag 25 september 2007, 11:34:


Ha ha nou alee hier zijn ze dan
http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=393

Piet schreef op woensdag 26 september 2007, 8:26:


Mooi dat voorop lopen Piet, die scheefheid zul je toch aan moeten pakken op 3 nivo's, eerst osteopatie dan buigoefeningen en tevens correcties zoals rechtrichten. En dan komt het wel goed.

Geef je zijn beloning wel vaker aan de andere zijde dat hij meestal zijn hoofd draagt? Toch niet ontstaan hé door links voeren? gisteren van Josien de schouder buitenwaarts geleerd (aande hand en onder zadel), en daar stapte hij dieper onder dan bij de schouder binnenwaarts. Dus dat is een goede buigoefening erbij.

Groetjes, Michiel

Aafke schreef op woensdag 26 september 2007, 9:09:


Ook zonder overkapping absoluut niet op stal zetten hé!

"Een droog paard in een koude stal met zijn voeten in zeikstro
"tv" te kijken naar die onbeikbare vriendjes. Met stramme spieren van het stilstaan en het vervelende wachten tot de deur open mag ... maar hij staat wel droog "

Hoe zit het met de wind? Als ze daarvoor beschutting hebben, dan
hebben ze een luxe leven buiten, óók in de regen. Zelfs in de wind is buiten mogen rondlopen verre te verkiezen boven de stal, tenzij je een zwak ziek of overgevoelig paard hebt (maw. de uitzondering die er ook altijd is).

Groetjes, Michiel

Aafke schreef op woensdag 26 september 2007, 17:26:


Je hoeft geen strijd aan te gaan met je man, hij wil het beste voor de paarden en jij ook. Respecteer en begrijp hem daarin, dat is belangrijk. Laat hem vrij of hij ze binnen zet of niet.

Verder doe jij gewoon wat jij moet doen. En dat is een goede plek maken buiten, zeker die verharding daarvoor gebruiken waar ze snachts op kunnen. Mooier is nog als die verharding aan kan sluiten op de zandpaddoc. De zandpaddoc iets droger krijgen is nog mooier. Een regendak op de verharding maken is helemaal mooi.

Hieronder staat zoals ik het zou doen ...
Goed als je die plek minimaal voor elkaar hebt (de verharding afgezet) zet je de paarden daarop als je dat nodig acht. Dát is jouw taak, niet die van je man. Hij zet ze binnen en jij zet ze weer buiten. Hij mag ze binnen zetten en jij bent vrij te doen wat jij belangrijk vind.

Het ergste wat er kan gebeuren is dat hij jou tegen gaat houden om de paarden buiten te zetten. Of woedend wordt omdat je verschillend met de paarden omgaat. In beide gevallen legt het precies bloot wat er nu al aan de hand is. En daar heb je beide mee te leven, zolang als dat duurd. Wil je om de lieve vrede je aanpassen aan hem, dan is dat ook goed. Jij bent vrij om te doen wat je wilt, dat is het mooiste!

Groetjes, Michiel

Piet schreef op woensdag 26 september 2007, 22:04:


Ik oefen het vaak zo (en dat legt ook makkelijk uit):
Bij 2 bomen een eind uit elkaar, vraag ik eerst buiging (van kop tot staart gelijkmatig gebogen) terwijl we een circel om de eerste boom draaien. De binnenachtervoet moet hierbij onder treden. Met behoud van deze buiging loop ik nu een rechte lijn naar boom 2, dit is de schouder binnenwaarts. Vervolgens maak ik weer eenzelfde (verticale lengte) buiging om boom 2 en ga schouder binnenwaarts naar boom 1.

Met een groepje van 5 bomen in een 5hoek kan ik zo mooie variaties maken. Opletten is altijd of het wel een werkelijke buiging is, ipv slechts een kromme hals en hoofd waarbij de binnenachtervoet niet onderstapt. Dat onderstappen daar gaat het vooral om, en Jur doet liefst zo makkelijk mogelijk. Oefening moet het schouderbinnenwaarts uitvoeren, uiteindelijk makkelijk maken dan is hij lenig genoeg .. voor vervolg oefeningen.

Groetjes, Michiel

Esther van Hardeveld schreef op donderdag 27 september 2007, 0:12:


Een warme winterdeken die de regen ook tegenhoud is dan voldoende.
Niets mis mee dat de eerste winter te doen, in barre tijden.

Groetjes, Michiel

Els Kleverlaan schreef op donderdag 27 september 2007, 8:40:


Mee eens natuurlijk.
En er is ook een uitzondering, dat is als beweging juist goed is,
terwijl pijn die bewegingen te veel stil leggen.

Ik ben zo'n persoon die eerder kiest voor rustig aan, mijn huisarts
zei ook nog rustig aan doen ... gevolg een frozen sholder doordat
ik die schouder een tijd niet meer gebruikt had.Een half jaar fysiotherapie
gehad om de beweeglijkheid enigszins weer terug te krijgen.

Doet niets af aan jouw standpunt hoor, dat komt vaker voor.

Groetjes, Michiel

Esther schreef op donderdag 27 september 2007, 15:58:


Bret zou echt een paard voor mij zijn, dan mag ze haar hart ophalen en alles verkennen wat haar leuk lijkt. En tegelijkertijd geen stap tegen mijn wil in zetten. Dat laatste heb je nodig bij alle paarden trouwens. En dat eerste is het mooiste bij een paard als Bret.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 19:44:


Nu een maand verder, en het proces gaat verder de goede kant op. Vandaag heeft Tessel een super rit gemaakt in haar eentje! Twee uren door het bos heen en ook nog door het water heen ('t was warm in Zwolle ... eventjes Op 3 plekken nog enige twijfel of hij wel verder zou gaan. Maar dat was ook na wat scheef lopen snel over.

Ik zal kijken of er interessante dingen te vertellen zijn:

We vertrekken in draf van huis af, omdat hij daar zo akelig langzaam weg stapt, doen we het maar in draf tot dat hij daar normaal vlot kan doorstappen.

In het bos is hij nu wel in zijn element, alle andere routes in en rond de stad zijn compleet nieuw voor hem lijkt het wel. Hij moet nu voorop lopen hé. En dat terwijl we er de afgelopen 1 1/2 jaar tientallen keren daar rond getourt hebben (zie website) en hij als een mak lammetje over de smalste bruggetjes ging. Als de fiets maar voorop ging. Wat onzekerheid betreft gedraagd hij zich gelijk aan de eerste maanden dat we met hem reden. Het is ook wel mooi dit mee te maken, dat overwinnen van zijn onzekerheid op die nieuwe/oude routes.

We overvragen hem gemakkelijk merk ik, omdat zijn weerstand moeilijk voor te stellen is, laatst keerden we halverwege om om dat we niet zoveel tijd hadden voor een volledig rondje, en ohh wat was hij

Groetjes, Michiel

Christel Provaas schreef op vrijdag 28 september 2007, 8:19:


Je laat me schrikken eerst een ramp verhaal dan een haleluja er achteraan, en allemaal op het zelfde stukje weg neem ik aan. Ik heb de reacties nog niet gelezen maar ik zou zo werken aan verbetering:

Begin altijd goed en dan schuif je heel langzaam op naar voren, waarbij je zorgt dat het goede gedrag er in blijft. Klaar dat is alles, wat geduld en vaker oefenen.

Tenminste als het probleem in de positie ligt, als het probleem ligt in "bezig gehouden willen worden" dan doe je het zelfde en zul je activiteiten moeten toevoegen. Maar ook op andere momenten en plaatsen activiteiten verminderen met behoud van rust.

Groetjes, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 28 september 2007, 11:53:


Tja een ernstig trauma dus, nu kun je kiezen gewoon geen stokje meer mee te nemen en niet meer naast de schouder te gaan lopen ... van mensen weet ik dat elke angst beter weg genomen kan worden, omdat angst de gewoonte heeft om zich te gaan hechten aan toevallige dingen.

Dus vaker oefenen met dit drama, waarbij je tijdens een heel goed gevoel bij het paard, telkens een miniem deel van het drama toevoegt. Dat kan onmerkbaar klein opgebouwd worden maar ook even heel kort, zodat het goede gevoel verbonden wordt met de angst, en dat positieve overwint dan en wist het trauma uit na verloop van tijd en oefening.

Hoe dit practisch in te vullen ... dat kan op vele manieren.
Bijvoorbeeld als je in de bak oefeningen doet zou iemand anders op afstand met een zweep mee kunnen lopen en de grens van angst even aanraken. etc. etc.

Michiel

Balans schreef op vrijdag 28 september 2007, 20:20:


Weggegeven bied de hoogste zekerheid dacht ik zo, dan houd
je de eigendoms papieren zelf. Een koopcontract van 1 euro
bied die zekerheid niet. Eddy zal echter ook wel zekerheid willen hebben,
dat je het paard niet weer terug neemt als het helemaal beleerd is over 6 jaar. Tja een rare wereld wordt het als je uitgaat van wantrouwen.
"Morgen" heeft je paard een super adres, dat is zeker.

Michiel

Spirithorses schreef op zaterdag 29 september 2007, 9:07:


Krijg je snippers hout uit een houtsnipperaar, gemalen takken dus?
Of krijg je houtschaafsel, lange dunne zachte slierten het afvalproduct van een ontvelde boom? Die twee zijn erg verschillend, dat zachte schaafsel ken ik als bak vulling, en is heerlijk aan mijn blote voeten. De gemalen takken ken ik van een bospad bij onze tuin waar elk jaar nieuw overheen gaat. Het loopt met mijn blote voeten zéér voorzichtig door de scherpte daarvan. Als het enkele maanden oud is, is die scherpte echter weg gerot, en is het te belopen. Het houtschaafsel is niet gratis maar ook niet duur.

Groetjes, Michiel