Mijn paarden staan nu nog een maand op de grote zomerwei. En die wei is bijna helemaal omgeven door (zomer)eiken. En ligt dus boordevol eikeltjes.
Het is mij opgevallen dat Pête expres overal die eikels gaat opeten. Ze zoekt ze tussen het gras uit en is daar volgens mij zowat een hele dag mee bezig.
Die wei is in twee verdeeld en op het stuk waar ze nu lopen zijn er bijna geen meer te vinden. Die heeft ze op een week tijd allemaal naar binnen gewerkt. En als er nieuwe afvallen, vindt ze ze snel genoeg.
Ook als ik haar op het andere stuk zet om op te zadelen enzo. (En waar er nog wel heel veel liggen) Gaat ze meteen weer eikels eten.

Weet iemand waarom ze dat zou doen? Wijst dat op een tekort in de voeding ofzo? Of iets anders?
Kan het met haar eczeem te maken hebben? (Ik heb nu een week haar deken afgenomen. En alhoewel ze eigenlijk niet schuurt (manen zijn nog steeds heel), zit haar manekam al vol met open gesprongen etterende wondjes. Toch wel een teken dat het inwendig niet echt snor zit wat die eczeem betreft.)
Ik dacht ook altijd dat eikels giftig waren en paarden dat normaal niet eten.
Of is dit niet waar?

groetjes
Ans

trea hoex schreef op zaterdag 29 september 2007, 17:22:


Kan dit allemaal alleen maar beamen.
Ook ik heb slechte ervaringen met houtsnip en laat nu Scheldezand aanvoeren tegen de modder.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 29 september 2007, 23:33:


Ik had reeds de zoekfunctie gebruikt voordat ik deze vraag stelde.
Daarin vond ik geen antwoord op de dingen die ik mij afvroeg. En al helemaal geen bericht van Peter.
Wel eentje van jou met iets meer info, maar dat ging vooral over in welke hoeveelheid eikels giftig zouden zijn. Wel interessant maar ook niet echt waar ik naar op zoek was dus. Voor de rest nogal veel tegenstrijdige info.
Dus als er iemand die hier meer over weet, toch even wil antwoorden of verwijzen naar de betreffende forumberichten als die bestaan ? Ikke dan heel blij.

Spirithorses schreef op zondag 30 september 2007, 0:35:


De hoefsmid vertelde gisteren iets.
Volgens hem was er een bepaald middel tegen teken bij honden. Wat ervoor zorgde dat paarden geen eczeemsymptomen meer hadden.
Hij kon op de naam niet opkomen. Maar volgens hem waren er al verschillende van zijn klanten die het met succes gebruikten.
Ik ben nou niet van plan het te gebruiken, want lijkt me nogal giftige troep.
Maar, kent iemand misschien de naam?

Ans

eddy DRUPPEL schreef op zondag 30 september 2007, 12:30:


Bedankt Eddy,
Het kan dus toch de lever aantasten? Want als dat inderdaad zo is, is een verband tussen haar eczeem en die eikels niet eens zo gek. Aangezien seme toch vooral een afvalstoffen probleempje is. En als je dan ook nog eens met een overbelaste lever zit.
Haar eczeem is trouwens erg vreemd nu. Ze heeft amper jeuk, schuurt ook niet. Maar haar manenkam is nogal gevoelig en barst spontaan open. Geeft vreemde ronde en vuile wondjes. Net alsof haar lichaam van een hoop inwendige smeerlapperij afmoet.
Ik probeer het vettig te houden, maar dat is blijkbaar niet afdoende.
Ik zal zo meteen maar aan het harken gaan.
Ze vreten trouwens ook de bomen zelf af. Dat doen ze alledrie wel eigenlijk.
Maar dat is dus ook niet zo gezond.

Wat ik wel gek vind, is dat ze er überhaupt van eten. Paarden hebben normaal toch een redelijk goed besef van wat ze wel en niet kunnen eten.
En op de wei staat eten genoeg en Pête wordt dan ook nog eens bijgevoerd. Van honger zal het dan al niet zijn?

eddy DRUPPEL schreef op zondag 30 september 2007, 12:31:


Zelf ervaringen mee?
Dat het rommel is, vermoedde ik al.
Al die producten tegen parasieten zijn zo toxisch als de pest.

charlot van r schreef op maandag 1 oktober 2007, 21:48:


Hihi
Alle baasjes van de seme-paarden zitten hier manen te sparen. En wat doe ik nu paard weer manen heeft,... ik trek ze terug kort.
Vond het niks die lange haren. Net een ander paard. Punk is veel leuker.

Omdat Pête nog kracht en uithouding mist, probeer ik er nu regelmatig buiten mee te gaan galoperen.
Maar het viel mij op dat ze buiten steeds links aanspringt in galop. Logisch eigenlijk want ze is ook linksgebogen. Maar dus niet wenselijk.
Vroeger galopeerde ik alleen korte stukjes met haar, en toen gaf ik er niet om. Maar nu wil ik dat uitbouwen en kan ik ik toch beter beide kanten evenredig belasten, denk ik?

Op de wei / piste kan ik haar zowel links als rechtsom laten aanspringen. Zolang ze mooi recht loopt, hoef ik daar niets speciaals voor doen. (Ze durft wel eens verkeerd omspringen, maar dat is dan eerder teken dat ze zich scheef maakt.)
Maar buiten ligt dat dus iets moeilijker, zo sloom als ze in een piste is, zo heet wordt ze buiten. En dat maakt het alleen maar moeilijker voor mij (al helemaal om haar recht te houden.)

Normaal laat ik haar aanspringen op m'n buitenbeen (afsraak die we jaren geleden hebben gemaakt ) vanuit draf. (omdat ze dus nog kracht mist.)
Buiten niet, dan laat ik haar verzameld stappen en laat haar vandaar uit aanspringen in galop. Ook op m'n buitenbeen. (Dus voor een rechtergalop gebruik ik meer m'n linkerbeen) Maar ze springt altijd linksom aan, ongeacht de hulpen die ik geef. Ik heb gisteren een beetje gespeeld met m'n gewicht en stelling enzo en toen kreeg ik haar twee keer in een een rechtergalop. Maar de hulpen die ik gebruikte waren telkens verschillend.

Nu zat ik te denken dat het misschien niet logisch is, dat ik haar laat aanspringen op m'n buitenbeen. Uiteindelijk wil je het binnenachterbeen actief krijgen, toch?
Ik weet dat daar waarschijnlijk wel wat onenigheid over is, maar wat vinden jullie zelf nu de beste en meest logische manier?
En wat doe je met je gewicht, stelling etc...
En wat zouden jullie doen met een paard dat steeds verkeerd aanspringt?

groetjes
Ans