Caatje schreef op donderdag 4 oktober 2007, 17:14:
> Spirithorses schreef op donderdag 4 oktober 2007, 16:36:
>
> .>
> Ik zou nog steeds graag foto's zien, ben zelf ook aan het
> vergelijken en merk ook vaak dat mooie hoeven niet altijd
> rockcrushers hoeven te zijn...........dus heel graag (nog
> steeds) foto's!!!
Verhaaltje
Vanmiddag van 1 uur tot tien over half vier !! gestapt met Shiny.
Ik word er nog eens gezond van
Maatje voor me uit en ik erachter bewust op harde grond, asfalt, half verharde met van die blauwe stenen en weer asfalt over weggetjes waar we nog nooit waren geweest in een rechte weg verder van huis.
De enige aarzelingen waren bij plassen dwars over de weg, het tutje
We kwamen bij een stuk van een meter of 500 met zeer slecht liggende kinderhoofdjes, kasseien. Hij begon aan dat stuk zonder er zichtbaar problemen mee te hebben, op driekwart ging hij steeds gevoeliger en stunteliger lopen, tot zelfs weigeren verder te gaan.
De laatste 50 meter hebben we dan ook door de berm afgelegd. Daarna asfalt, nog een paar honderd meter verder en kwartiertje grazen en tiet veur een pafke.
Daarna zelfde weg terug naar huis. Eerst weer stukkie asfalt, daarna de kinderkopjes. Ik moest hem af en toe inhouden omdat ik weinig zin had er achteraan te bungelen. Zo snel stapte hij erover, geen moment gevoelig of gestuntel. Ook plassen waren geen probleem, hij liep er wel niet door, maar bleef in het bollere midden van de weg, 'snapte' nu wel dat hij er tussendoor kon, terwijl er op de heenweg dezelfde ruimte lag.
Kom op Piet, geen gezeur, we gaan naar huis !
Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat paarden die gevoelig lopen zich aanstellen natuurlijk, maar ik vond vandaag zijn trucs eigenlijk geweldig vermakelijk
Piet
"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"
Warboel
