eddy DRUPPEL schreef op maandag 8 oktober 2007, 12:39:



Goh, Ik ben eigenlijk wel verbaasd dat de reacties hier toch redelijk eensgezind zijn.
De dingen die hier geschreven worden kan ik mij zelf ook wel in vinden. Zo verkeerd is dat aanspringen op buitenbeen dan blijkbaar toch niet.

Dat paard moet 'aanspringen' en niet in galop mag 'vallen', kan ik alleen maar akkoord mee gaan, Eddy. Dat is dus ook de reden waarom ik haar laat aangaloperen vanuit een verzamelde stap.
We hebben hier niet zoveel goede galopweggetjes en Pête weet dus maar al te goed waar ze mag galoperen. Zodra we zo'n landweggetje in slagen, weet ze al hoe laat het is. Ik doe dan wel eens wat wachtoefeningetjes. Na een paar passen weer terug naar stap of zo'n weggetje helemaal in stap of draf nemen. Maar paard is natuurlijk ook niet dom
Aanspringen vanuit stap lukt mij in een piste trouwens niet. Dan moet ik haar echt actief aan het draven hebben, wil ik een iet of wat aanvaardbare overgang rijden. Komt omdat ze dan een stuk impuls mist, denk ik. Wat er buiten wel is. (Daarom dus dat verschil tussen buiten en in een piste.)

Wat Anita dan zegt, van die onspanning vind ik dan weer een moeilijke. Wat bedoel je daar dan juist mee?
Als ze weet dat ze wel eens zal mogen galoperen, dan is ze anders ja. Ik zou dat wel spanning noemen. Maar het is nou ook niet dat ze er als een gek vandoor gaat. Wel 3 keer zo gevoelig op inbreng van mijn kant, en eigenlijk kan ik er wel redelijk aan rijden dan. Krijg haar veel verzamelder en soepeler als ze zo is. dat is dan toch niet verkeerd denk ik?

Aanspringen zelf is dan eigenlijk ook geen probleem. De hulpen kent ze. En mijn intentie is vaak al genoeg voor haar. (Buiten dan toch) Wat misschien dan weer een nadeel is? (Omdat ze misschien niet genoeg wacht op mij en daardoor verkeerd aanspringt?)

Het zal dan waarschijnlijk toch aan de stelling liggen zeker? (Nu is dat rechts natuurlijk ook weer moeilijker, omdat ik vooral op die kant moet opletten dat ik binnenteugel er niet teveel bijneem)
Slangevoltes rijden en stellingen wisselen doe ik eigenlijk vaak. Probeer ook haar schouders eens naar binnen te zetten of te wijken enzo. Ik probeer eigenlijk continu hier mee bezig te zijn, omdat ik weet dat paard zich nogal gemakkelijk scheef durft zetten.
Maar waarschijnlijk doe ik dat te weinig bij het aanspringen zelf? Zal het eens proberen.

Ans

eddy DRUPPEL schreef op maandag 8 oktober 2007, 14:01:



Ik doe het ook vooral omwille van haar uithouding.
Kracht krijg je toch vooral dmv de overgangen, toch? Een correcte overgang draf-galop of stap-galop vergt toch kracht?

Piet schreef op maandag 8 oktober 2007, 16:25:


Ja, had het gelezen hoor, Piet. Maar zo simpel als jij dat vindt, vind ik dat dan weer niet.
Ze kent de cue voor aanspringen. Met name dan het feit dat ik m'n buitenbeen naar achter leg. (En nog wat andere dingetjes natuurlijk) Daar zit ze dan ook op te wachten. Normaal gezien, in een piste differentieert ze wel tussen links en rechts (respectievelijk rechter en linker been etc...), waarschijnlijk ook omwille van de stelling. (Wat in een piste ook makkelijker is)
Maar buiten is die differentiatie blijkbaar niets waard. En betekenen mijn hulpen voor bijvoorbeeld 'rechtergalop' voor haar simpelweg 'galop'. Zover ben ik mee.
Dus je wilt dat ook op cue, zover ben ik ook mee.
Dan ga je proberen dat ze het correcte aanbied om dat te belonen. En daar zit dus het probleem. Ze biedt dat uit zichzelf niet aan.
Als ik haar 20 keer laat aanspringen, springt ze 20 keer links aan. Dan krijg je dat spelletje van aanspringen en terugnemen. En eindig ik met een gefrustreerd paard dat eigenlijk alleen maar ff haar benen wil strekken, maar niet mag en die niet weet wat ze nou mis doet. 3 of 4 keer terug nemen ça va, maar ik kan dat niet blijven doen.
Ik moet het haar dus makkelijker maken, om het juist te doen. En dat is toch wat de meesten anderen het hier over hebben?
Als ze dan wel juist aanspringt, kan ik dat inderdaad belonen bv met mijn stem en dmv haar te laten lopen.
Dat bedoel je toch?
Maar ik moet natuurlijk eerst iets hebben om te belonen, vooraleer ik het kan belonen.

Zie je ik luister wel
Ans

Felicitaties!!!
Hopelijk hebben jullie in juni een gezonde beeb om voor te zorgen.

En Marcia, die pony voor de kleine heeft ze toch al? Die kan mooi op Beereke!!

marianne laenen schreef op woensdag 10 oktober 2007, 14:15:


Ja, met mijn Pête is het van hetzelfde.
In de zomer staat ze thuis bij Charly en Puzzleke en is Pête de dominante merrie. (Alhoewel Puzzle maar wat graag de macht zou overnemen)
Vorige winter (en ook nu gaat ze weer terug) stond ze op pension waar ze op de wei loopt met 2 grote warmbloedmerries, die nogal dominant zijn en 1 pony-merrietje. Zij en de pony zijn dan de twee onderdeurtjes op de wei.

Pête is nogal een stuurs paard, zeker in de zomer. Is redelijk op zichzelf, speelt heel zelden en moet absoluut niet hebben van gefrunnik aan haar lichaam, ook niet door de andere paarden. (Alleen als ze jeuk heeft, zoekt ze wel ff een krabmaatje)
Maar in de winter is ze veel 'liever'. Naar mij toe maar ook met haar ponyvriendinnetje. Die twee hangen constant met elkaar te smoezen. Het zou natuurlijk nog van andere factoren kunnen afhangen. (seme, ander gezelschap of omgeving?) Maar die factoren verschillen sowieso al eens. En dan merk ik er weinig van.
Volgens mij is het echt de aanwezigheid van die twee ervaren merries.
(Eigenlijk is Pête absoluut niet gemaakt om leidster te spelen. Maar thuis is ze het noodgedwongen bij gebrek aan een dominatere en betere leider. Ik denk dat ze zich beter voelt in een lagere positie.)

Ans

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 16 oktober 2007, 16:58:


Awel, Ik heb er eens over nagedacht en volgens mij, kan je wel eens gelijk hebben. Zo bokken als in dat filmpje is niet alleen van't verschieten. Misschien dat hij wel schrok, maar dat is dan eerder aanleiding dan oorzaak.
Ik kan mij trouwens een soortgelijke stelling van jou herinneren, maar dan over steigeren? (Kan da?)
Ik denk dat er een nuance in zit waardoor het verwarrend wordt. Ik kan mij bijvoorbeeld wel indenken dat een paard schrikt. En door de reactie van de ruiter hierop, namelijk paard proberen tegen te houden, het paard genoodzaakt wordt een andere uitweg te zoeken. Zo zal mijn paard bijvoorbeeld wel eerst steigeren als ze schrikt, maar dat zal dan waarschijnlijk zijn omdat ik iets doe. (Of juist niets doe, maar ze uit vroegere ervaringen wel weet dat ik haar niet ga laten weglopen.) Ze kan niet weg, dus gaat ze omhoog? Een ander paard zal dan misschien bokken?
Dus: onderscheid tussen aanleiding en oorzaak
Aanleiding het schrikken, maar de oorzaak toch een andere irritatie.

Pête is geen bokker, maar de keren dat ik mij kan herinneren dat ze bokt, gaat steeds om irritatie/pijn. (En dan kan die wreed smerig uit de hoek komen)
Zo heeft die bijvoorbeeld toen ze vorige winter op werkkamp was, een paar dagen idioot gedaan. Schrikken om te schrikken en er dan met haar hoofd tussen haar benen stuiterend van tussen schieten. Maar voor een oorzaak moet je dan ook niet ver zoeken. Het was daar niet bepaald een luilekkervakantie voor haar. En dan wilde ze je er echt af.
En als ik bijvoorbeeld m'n benen niet stil genoeg houd naar mevrouw haar goesting, of te vaak (en niet consequent) gebruik,......ja dan mag ik ook een bok verwachten. Gaan de oortjes plat, begint ze met haar staart te zwiepen en dan 1 bok. Nou ja eigen schuld dikke bult, de waarschuwing heb ik dan al gehad. Maar dat is dan geen rodeo.
Dat is een "Helaba-stop-daar-eens-mee-bok"

Eva Saegerman schreef op woensdag 17 oktober 2007, 16:39:


Nu kiest ge ook wel een filmke uit hé Eddy,
De auteur van dit walgelijke filmpje, is dezelfde idioot als van die filmpjes waarin hij paarden hun hals scheef wringt, waardoor die van hun stokje gaan.
Als paardje (veulen eigenlijk) dan op de grond ligt, gaat hij erop zitten.
Is die gast zijn idee van zadelmak maken. En dat doet die systematisch zo.
Naar het schijnt werkt hij op racestallen in het verre oosten. (Japan dacht ik)
Op Youtube zit zo'n clubje van gelijkgestemden die zulke filmpjes fantastisch vinden. Is geen discussie mee mogelijk en elke onderbouwde negatieve reactie op die beelden wordt vaak nog dezelfde dag door hun verwijderd.

Monique Meijer schreef op maandag 22 oktober 2007, 10:16:


Die knieën zou ik me niet teveel zorgen om maken, Monique.
Dat heb je al snel bij van die gespierde rassen zoals quarters. Als die hun spiermassa verliezen, is dat een stuk drastischer dan bij bijvoorbeeld een arabje. (En uit de foto's die ik van Indy gezien heb, was dat toch wel een tankje hé ; ) )
Pête heeft dat ook gehad na haar operatie. 6 maanden op stal gestaan en bijgevolg ook al haar spiermassa kwijt. (en een stuk magerder) Die blokkeerde daarna ook in haar achterhand. (en viel ook om enzo) Veel moeite erin gestoken om de oorzaak te vinden. Maar sinds ze weer aan het werk is, en weer veel gespierder en sterker is geworden, heeft ze dit niet meer gehad.
Zal bij Indy dan ook wel in orde komen.
Veel succes hoor, jammer van de hoefzweer. (maar die heeft ze wel vaker hé?)
Ik hoop voor jou en Indy dat de stijgende lijn van de laatste tijd doorzet!

groetjes
Ans

Elzaliene Proost schreef op maandag 22 oktober 2007, 16:14:



Goh, mag ik daar op antwoorden.
Ik voel me nogal aangesproken.

Waarom lukt het niet...... een combinatie van dingen.
Bouw van het paard, namelijk een erg op de voorhand gebouwde half-quarter waardoor ze gemakkelijk duikt. Haar fysieke problemen, wat het noodzakelijk maakt om toch te rijden. Het paard haar karakter, namelijk nogal gemakzuchtig en met de mentaliteit om efficiënt met energie om te gaan. (Zoals iemand op een ander forum schreef. Vond ik echt een hele goeie, dus die pik ik even ) En dan natuurlijk eigen onkunde van de ruiter, ik dus.
En toch moet je daar het beste van maken.
En dus rijd ik nog steeds met bit ja.
Uitendelijk kan iedereen roepen dat dit verkeerd is, dat de enige reden waarom ik een bit gebruik mijn eigen incompetentie is. En misschien hebben ze gelijk ook.
Maar het is wel mijn paard, mijn verantwoordelijkheid en zij en ik moeten het maar met elkaar doen. Je kan wel hulp inroepen, les nemen,... (Wat ik ook doe/gedaan heb) maar als het erop aan komt, is paard toch op mij aangewezen.
Ik vind bitloos een mooi streven. Maar ik wil dat niet ten koste laten gaan van mijn paard. Ik heb het er zo al moeilijk genoeg mee om haar op een 'gezonde manier' te rijden.
Bitloos is nu echt nog een brug te ver voor ons.
Wie weet komt daar in de toekomst nog verandering in, als paard nog sterker wordt, beter verzameld kan worden en ze die duikneigingen achterwege laat,.. en als ik een beter ruiter ben. En tot dan trainen we gewoon door zoals we bezig zijn.

groetjes
Ans

Elzaliene Proost schreef op maandag 22 oktober 2007, 19:19:


Ze is lang overbouwd geweest, maar dat is op latere leeftijd nog redelijk bijgetrokken. (Het bruine paard op de foto naast m'n naam )
Nee, paard heeft artrose. Ik weet niet of je dat een beetje gevolgd had? (In't kort: paard was mank, afgeschreven, paard moest op pensioen, werd als maar slechter en ben er uiteindelijk bij mr. de Bodt mee beland. Wordt nu bijna een jaar weer mee gereden. )
Maar 'rust roest' is nogal sterk op haar van toepassing.


Ik denk dat dat de waarheid is. Eddy heeft altijd beweerd dat hij haar bitloos zou kunnen rijden. En als die dat claimt, wil ik dat gerust geloven.
Mijn intructrice zou haar, moest ze dat willen ook wel bitloos correct kunnen rijden, denk ik. Maar zelf vond ze dat onnodig gecompliceerd.
Maar dat is het punt dus niet. Hadden ik of Eddy dat gewild, dan had hij haar gerust een tijdje kunnen rijden. En wie weet zou dat inderdaad goed gegaan zijn. Maar wat dan daarna? Uiteindelijk neem ik dat paard weer mee naar huis. En moet ik haar kunnen rijden. Ik geloof niet dat ik zo verschrikkelijk slecht rijd. (Ik leer bij ) Maar bitloos rijden zoals ik haar met bit rijd? Nee, dat zou mij echt niet lukken.


Blijkbaar zijn dressuuroefeningetjes noodzakelijk om haar 'goed' te houden.
Ze heeft vorig najaar een half jaar op vervroegd pensioen geweest, maar ging zo hard achteruit dat ze niet eens meer draafde. Ze werd heel erg stijf en verplaatste zich alleen nog maar in een mank sukkelstapje. Zelfs als de rest van de kudde liep rond te sjeezen, stond zij er een beetje op te kijken en deed geen moeite meer om mee te komen. Dàt vond ik verschrikkelijk.
Sinds ze weer gereden wordt, is ze weer rad, soepel en een stuk actiever. Ze voelt zich duidelijk weer beter . Maar ik merk bijvoorbeeld wel, als ze wegens omstandigheden weer even stil staat, dat ze zeer snel weer stijf en scheef wordt. Daarom dat ik zoveel waarde hecht aan rijden.
Ik probeer me trouwens ook wel te verdiepen in alternatieven dmv grondwerk hoor. Longeren met enkele lijn mag ik niet. Maar zondag bijvoorbeeld ga ik clinic volgen in longeren met dubbele lijnen. En probeer ook wel werk aan de hand enzo. (Maar is ook allemaal geen volwaardig alternatief voor rijden.)

Ik weet dat sommigen het niet eens zijn met mij hoor, maar je wilde 'begrijpen' dus hopelijk is dat nu het geval?

groetjes
Ans

Anita Cats schreef op maandag 22 oktober 2007, 21:57:


Als mijn paard zou lopen en ik zou rijden volgens de regels van de kunst zoals het in de boekjes staat, dan zou dat inderdaad geen probleem mogen zijn.
Maar dat is dus niet zo. Dat mijn eigen incompetentie ermee te maken heeft, had ik al lang en breed toegegeven.
Je moet nou ook niet denken dat ik mij paardje in de krul zit te trekken ofzo (asjeblieft niet, zeg Neee) Pête is normaal redelijk licht in de hand. (ik denk niet dat dat het geval zou zijn, als ik zulke harde handen zou hebben?) En ze zal uit zichzelf niet zo snel veel contact gaan zoeken. (En al zeker niet voor langere tijd.)
Maar dat bit heeft bij ons echt wel functie. Ik probeer m'n handen constant te houden. (of dat me lukt of niet laat ik aan anderen over om te beoordelen.) Bij een moeilijke overgang ofzo (En nog niet zo lang geleden behoorde een overgang stap-draf nog tot die categorie) duikt ze dan in m'n handen en wringt zichzelf scheef. Het bit geeft dan de grens aan. En omdat ze niet snel veel contact neemt, komt ze daar ook sneller weer vanaf en gaat ze sneller zoeken naar de juiste manier om de oefening uit te voeren. Bitloos gaat ze er wel doorheen, heeft ze minder respect voor.
Ook heeft ze wel eens de neiging om gezellig aan de LDR te gaan. (Doet ze trouwens nog erger zonder bit, dan met bit) En vind ik het absoluut niet simpel om haar daar weg te krijgen. Bitloos al helemaal niet. (Moet wel zeggen, dat die momenten zeldzamer worden)
Ja, paard van achter naar voor rijden. Maar die kan dus ook gerust met een rotvaart op haar voorhand duiken.
Komt nog eens bij dat paard nogal flegmatiek is en liever lui dan moe. Impuls is altijd een groot werkpunt.

Nou, ik kan dat allemaal niet zo goed uitleggen. Ik doe ook maar wat, naargelang wat ik voel. (en wat verteld wordt in de les)
Als ik het helemaal verkeerd doe, dan hoor ik het wel???

Ans

Esther schreef op maandag 22 oktober 2007, 23:17:


Das wel een goeie,
Als ik met dubbele lijnen longeer, en dan 1 lijn achter haar kont langs, heb je een beetje hetzelfde effect.
Maar zou dat tijdens rijden ook kunnen doen ja.
Het is inderdaad zo dat ze die achterhand soms gewoon 'vergeet'. T'is dan wel geen gangenpaard, maar zo nu en dan moet die toch ook nadenken wat ze met haar benen aan moet. Bijvoorbeeld met wijken in het begin, daar moest ze echt zwaar bij nadenken voor ze het snapte.

Christel Provaas schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 20:45:


Je begreep wel wat Esther bedoelde.
Longeren doe ik met stalhalster. (zeker als ik die longe achter haar kont doe) Met bit haal ik de buitenste lijn over haar rug. (maar dat vind ik dan ook weer niet handig) Want als ik de lijn dan achter haar kont doe en er staat wat spanning op, trekt ze inderdaad zichzelf in haar mond. Kaptoom zou ik inderdaad moeten hebben. (Maar die dingen zijn blijkbaar van goud gemaakt ofzo?) Nou ja, longeren is sowieso nog behelpen en improviseren. En heb het ook nog niet zo vaak gedaan. Vooral gewenning aan die lijn achter haar kont en wat stuuroefeningetjes. Dat was al moeilijk genoeg. (Hoop wat te leren van die clinic zondag ; ) )

Eerste woord moet 'Ja' en niet 'je' zijn, sorry typfout. (leest verwarrend zo, vandaar rechtzetting)

e m kraak schreef op woensdag 24 oktober 2007, 15:06:


Ik zie haar ook alleen maar 1 kant opdraaien, linksom (tegen de klok)

Wat is de betekenis daarvan eigenlijk?