Gisteren heb ik een meeloop dag gehad met Remco (4bozzza). Leuk en interessant. Waarom doen deze mensen het niet zelf? Dat is interessant natuurlijk als je de hele dag, de een na de andere, een natuurlijk bekapper aan het werk ziet. En op welke manieren kan het zelf doen gestimuleerd worden? En hoeveel druk kan een bekapper op dit proces naar zelf doen uitoefenen?

Remco vindt zijn werk steeds minder interessant worden, als hij alleen nog maar hoeft te komen om goede hoeven bij te houden. En dat is het lot van elke goede bekapper bij "elk" paard waar hij bijgeroepen wordt, tenzij de mensen het zelf gaan doen.

Altijd hebben mensen wel een goede reden om het de bekapper te laten doen. Dat is heel duidelijk, soms is het te zwaar werk als je meerdere paarden hebt en zelf rugklachten. Soms kom je net vanuit de traditionele kant en vind een natuurlijke bekapper al twijfelachtig, laat staan dat je het zelf zou doen, eerst maar eens resultaten zien bij je probleem paard. Dan weer is het ronduit verstandig omdat het paard flinke probleem hoeven heeft en pas als dat genormaliseerd raakt kun je denken aan zelf doen. Een groot deel van de klanten van elke bekapper doet het echter ook zelf, en laat de bekapper komen voor bijsturing en advies. Dat zijn de klanten in de overgang naar volledig zelf doen.

Toch kan zelf doen nog meer gestimuleerd worden denk ik. Het is echter zo een individueel iets, en afhankelijk van zovele factoren dat er moeilijk algemene richtlijnen voor te geven zijn. De een heeft maar een kleine hint nodig "kijk je kan dit ook zelf" en de ander houd alleen zijn paard vast en loopt al hard weg, alleen bij het idee al, het zelf te moeten leren. En ook die laatste zit in het proces naar zelf doen.

Even een humoristische break: wie van jullie gaat wel eens naar de kapper?
Stel je voor dat ook die beroepsgroep zelf doen zou stimuleren?
En je aanmaand de volgende keer iemand mee te nemen die instructies krijgt om je haren te bekappen. "Het kan echt niet meer, nu ben je hier al 6 keer geweest en nog steeds kun je niet zelf knippen, bij je partner en kinderen. De volgende keer knip zou ik heel graag zien dat je man meekomt om het te leren, het begint saai te worden zo voor mij, bovendien je haren zijn veel al te lang als je hier komt".

Groetjes, Michiel

Kynshiri schreef op maandag 15 oktober 2007, 17:04:


Als je er wat zwarts onder weg schraapt stinkt het dan?
Zo ja dan kan het een schimmel zijn die vanuit een gaatje
begonnen is onderhuids te woekeren, en dan valt er ineens een stuk af,
als je er op trapt. Als dit het is zal je de gatranden schoon kunnen veilen
en verder behandelen met azijn en wat druppels theetree erdoor.
Wat tips van Remco gehad vrijdag

Michiel

eddy DRUPPEL schreef op maandag 15 oktober 2007, 13:01:


Dat dubbele spelletje Eddy is helemaal niets ergs. In mijn ogen dus geen dubbel spel. Ik ken die fora niet en weet niet wie daar wat zegt. Maar uit je woorden hierboven stel ik me voor dat er mensen zijn, die het schrijven (en de communicatie) op pn lastig vinden en tegelijk interessant genoeg om actief mee te willen blijven doen. Prachtige mensen vind ik dat, heel moedig ook nog. Tis maar hoe je zoiets beoordeeld, er daar kies ik altijd het positieve uit, dat voelt meer waar, happy me.

Groetjes, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op maandag 15 oktober 2007, 13:01:

Aan Eddy's kant is er natuurlijk ook niets mis met dat je verbaast kunt staan, van het bovenstaande. Meer is het niet zoals altijd een storm in een glas water. Maar wel pijnlijk als de storm niet in het glas mag zitten.

Michiel

eddy DRUPPEL schreef op maandag 15 oktober 2007, 23:37:


Ook dit zal allemaal waar zijn en ook dit is alleen maar mooi in mijn ogen!Vaandels zijn er in zovele soorten, we zijn een vlaams bos waar de wilde rozen niet onder doen bij de beukebomen in schoonheid en kracht. Die rozen met schaamrode wangen hebben weer kwaliteiten op hun manier. En als ze trailerladen wijsheden vekondigen dan is dat voor hen zelf als oefening. Zo gaat dat. Wat dacht je waarom ik dit schrijf? Daar moet iets van eigen oefening in zitten, ja toch? Zo schrijft iedereen (onbewust) om zich zelf te scholen en om goed te zijn, door te delen uit overvloed.

Groetjes, Michiel
Elk advies voor een ander is voor me zelf.