e m kraak schreef op zondag, 15 augustus 2004, 12:21:


Ok ik snap hem Een roofdier zijn we natuurlijk wel als mens, paarden laten zich gewillig naar het slachthuis brengen, dat is iets wat ik niet begrijp trouwens. In principe is een paard ook veel sterker dan een 2 bener, dus waarom is een paard eigenlijk bereid om zo veel voor ons te doen???
En waarom zijn de meeste paarden zo vergevingsgezind? Wraak nemen doen ze eigenlijk niet, ik denk dat ze eerder bang worden en proberen op de vlucht te slaan dan een 2 bener eens terug te pakken.
Paarden laten zich slaan, en zijn nog bereid om de 2 bener een plezier te doen. Ik bedoel hier natuurlijk niet mee dat je dat moet doen hoor, om even vast misverstanden te voorkomen.
Maar goed er wordt dus wel van de mens verwacht om je dominant op te stellen, en daar heb ik vaak wat moeite mee. Er wordt nmm heel snel gezegd dat als er iets niet helemaal goed gaat dat een paard je in de maling neemt, of dat er een dominantieprobleem is, maar is dat wel zo??
Ik geloof niet dat een paard redeneert om je in de luren te leggen, en denkt laat ik die eens lekker pesten. Maar hoe zou en paard ons zien, niet als roofdier denk ik toch, een roofdier op je rug betekent het einde, maar wat zijn we dan?? We zijn niet dezelfde soort. We zijn weer wel de voerverdelers, ik denk een soort samenwerking tussen mens en paard.
Ieder zijn eigen treetje in de rangorde, met het verschil dat een paard afhankelijk is van de 2 bener, andersom gaat dat weer niet op.
Hahaha wat een filosofie laat ik er op los zeg. In een berichtje ergens eerder had ik ook al geschreven dat Bjork in mijn ogen eerder agressief was dan dominant, een soort grote bek zeg maar om zich zelf te kunnen handhaven,. Ik ga mijn hersens nog eens breken hier over, vind het een leuk onderwerp.

Groeten Esther

Coralie schreef op Sun, 15 Aug 2004 15:53:11:


Kan het zo zijn dat het hoefmechanisme gaat werken en dat het paard nu gaat voelen???? Ik kan me namelijk nooit voorstellen dat het in een keer goed gaat, de doorbloeding en alles wordt gewoon anders, en vind het zo raar dat na een keer anders bekappen een paard ineens ongevoelig is voor ondergrond, ik denk dat juist door de doorbloeding een paard voelt waar ie zijn benen neer zet. Ik kan me dus niet voorstellen dat na een keer natuurlijk bekappen een paard ongevoelig loopt op alle bodems. Ik bedoel dit niet als een preek hoor, maar ik denk gewoon als de hoef mer doorbloed is, er meer gevoel in zit.

groeten Esther

Nick Altena schreef op zondag, 15 augustus 2004, 22:29:


hahaha het staat niet op de hoofdpagina, maar er is veel fotomateriaal op deze site te vinden, makkelijk als je even kijkt bij wat is er nieuw op de website!!

groeten Esther

Coralie schreef op Mon, 16 Aug 2004 08:46:06:


Hallo Coralie,

Onze paarden hebben ook nooit op ijzers gestaan, dus eigenlijk niet die overgang gemaakt van met naar zonder. Bjork haar hoeven zijn te lang geweest, zeg maar gewoon slecht onderhouden, ze is in haar begrazing gewoon nooit bekapt, dus had enorme platvoeten en een verbrede witte lijn door die te lange hoeven. Zij loopt wel gevoelig nog. Het liefste zoekt ze de berm op. Wij zijn gaan strasseren, mede omdat de smid die we hadden niet zo een succes was, dat werden rodeoos, de paarden waren gewoon niet te doen. Zelfs brave Falka steigerde en heeft zelfs gebeten, en Bjork was helemaal hopeloos. Dat gaat nu veel beter, alleen bij Bjork is het nog wel opletten, die wil zich wel eens laten vallen, en vertikt haar voet te geven. Met hoevenkrabben is het geen enkel probleem, maar ze kan behoorlijk eigenwijs zijn. Bekappen duurt haar te lang. Bij de vorige smid werden ze idd zo bakapt dat ze op de hoefwand liepen, de zool komt nu wel op de grond, en ik denk dat dat de gevoeligheid veroorzaakt. Maar Falk bijvoorbeeld heeft er geen last van, is eigenlijk haar leven lang natuurlijk bekapt, behalve dus bij die smid die 2 keer is geweest. Toen hoefde hij niet meer te komen, na die smid had ik ook 2 keer kreupele paarden.

groeten Esther

groeten Esther

e m kraak schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 9:34:


Gefeliciteerd, en ik sluit me hier volkomen bij aan.

groeten Esther

Bertine schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 10:00:


Ik denk dat dooie dieren de heren van het ministerie niet zo veel interesseert, maar waar ze niet om heen kunnen is denk ik zieke kinderen met leveraandoeningen e.d. Er is in 2002 wel al dit bericht verschenen op bij de PVE.

*****************************************************************************
Vergiftigingen door Jacobs Kruiskruid

Sectorinfo de Paardenhouderij, 4 november 2002, nr. 7

Vergiftigingen door Jacobs Kruiskruid
Vorig jaar augustus werd de Gezondheidsdienst voor Dieren (GD) een aantal
keer geconfronteerd met ziektegevallen en sterfte van runderen en paarden/
pony's door Jacobs Kruiskruid (senecio Jacobaea). Half juli 2002 kwamen weer
meldingen binnen. De dieren zullen de plant in het land niet eten, maar met
hooi/ kuil wordt de plant wel opgenomen. De laatste jaren groeit de plant
Jacobs Kruiskruid steeds vaker in extensief beheerde weilanden, wegbermen en
natuurgebieden.

In augustus 2001 heeft de GD de natuurorganisaties via een brief erop attent
gemaakt dat beheershooi met deze plant erin niet verkocht moet worden als
veevoer.

Als paardenhouder is het goed om op de hoogte zijn van de symptomen en de
risico's van Jacobs Kruiskruid, omdat deze plant kan voorkomen in aangekocht
voer. Schakel uw dierenarts in waneer u over de sympomen twijfelt.

De opname van een hoeveelheid van 1-2% van het lichaamsgewicht per dag is
dodelijk voor runderen, schapen, geiten en paarden. Opname van een kleinere
hoeveelheid over een langere periode geeft ernstige leverschade. De
ziekteverschijnselen kunnen bij opname van kleine hoeveelheden van de plant
pas maanden na opname van de giftige stof optreden.

De klinische syptomen zijn: sloomheid, verlammingen, geen eetlust, persen
gevolgd door waterdunne diarree, zonnebrand, los vocht in de buik en soms
oedeem, evenals veel drinken. Of de dieren sterven een paar dagen na de
start van de ziekteverschijnselen, of ze vertonen een chronisch beeld met
vermagering en sterfte na enkele weken tot maanden.

Bij sectie worden los vocht in de buikholte, leververgroting met 1-5 cm
grote haarden en cirrhose, vocht in de darmscheil, omentum en galblaaswand
aangetroffen.
De diagnose kan gesteld worden via het klinische beeld, inspectie van het
rantsoen, het aantonen van verhoogde leverenzymen bij bloedonderzoek en
sectie.

Bron: Tijdschrift voor Diergeneeskunde, deel 127, augustus 2002
**************************************************************************

Dus zeggen dat het wel meevalt, kan eigenlijk al niet meer.

groeten Esther

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 19:36:


Ik vind de vraag zowiezo heel interessant Ingrid, wat gebeurt er met de compost, maar wat ik me ook afvraag is wat er gebeurt met dieren die geslacht worden? Niet alleen paarden gaan er aan dood, ook geiten schapen enz. die komen in het slachthuis en op ons bord, tenminste voor de niet vegetariers onder ons. Wat gebeurt er op dat moment met het gif, zou dat onderzocht zijn? Stel een dier heeft de vergiftiging, is nog gezond, wordt geslacht??? Als een dier al ziek is, dan is het te laat, maar ik vraag me af wat er gebeurt als een dier nog niet ziek genoeg is, dus gezond genoeg voor consumptie?? Ik vond dat stukje van de PVE al zo vaag, als uw dier symptonen vertoont schakel dan de dierenarts in, maar als het dier al symptonen vertoont ben je al te laat!!!!!
Misschien is dit ook een argument om JKK te bestrijden???

Groeten Esther

Coralie schreef op Tue, 17 Aug 2004 20:41:24:


Verbetering bij Bjork zie ik nog niet echt, maar ze had ook een probleem. ( de te lange hoeven en een uitgerekte witte lijn die niet mooi aansloot) De rest loopt wel goed. We doen hetzelf vanaf december, maar ze hebben geen van allen ooit ijzers gehad.

groeten Esther

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 11:08:


Hoi Ingrid,

op dat uitloopje staat vast ook gras, ze eet dan zand mee met het gras, en trekt de worteltjes mee. Ik denk dat juist een beetje gras gevaarlijker is dan geen gras. Maar ik begrijp je dilemma hoor. Maar ik denk idd dat je enkel zand hebt, dat ze niet probeert te grazen. Ik zou wel de voerplek verharden, zodat je die regelmatig zandvrij kunt maken.

groeten Esther

Rieneke Roozen schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 11:25:

. Ook schrapen die van mij eerst

Hoi Rieneke, dat putjes maken wijst vaak op een tekort op mineralen, zeker de sobere rassen zoals Shet en IJslanders hebben snel een tekort aan mineralen, waarom ze dan zand gaan likken weet ik niet, ik vermoed dat er in zand ook wat mineralen zitten. Heb je een rode mineralensteen in je wei of je stal? Er zitten ook nog verschillen in die stenen, ik heb zo een kleine die ze graag likken, en een grote, daar likken ze amper aan. Die kleine mineralensteen is van Pavo meen ik, er staan 3 letters op, maar kan nu niet opzoeken welke letters want de letters hebben ze al op

Groeten Esther

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 12:12:


Isabelle het zandmonster dus, maar je schrijft Isabelle eet niet zomaar zand, dus nu moeten we er achter zien te komen waarom ze dat niet zomaar doet. Wat voer je haar precies? Gras en hooi neem ik aan, en ze heeft een liksteen, weet je toevallig wat voor soort liksteen, want er zit serieus verschil in likstenen, en ook in de mineralen die er in zitten. Een witte is enkel zouten, in de rooie zitten ook verschillen, maar ik moet dus even op gaan zoeken waar ik dat lijstje heb. Van die grote rooie blijven mijn paarden ook af, af en toe eens een likkie, maar meer niet. Die kleinere die ik heb,daar hebben ze duidelijk wel behoefte aan. Dus uit te zoeken is welke mineralen er precies in zo een blok zitten.
Een beetje zand binnen krijgen is niet zo erg trouwens, dat zullen die hier ook wel hebben. Met een hele schrale wei krijgen ze eigenlijk snel te veel zand binnen, maar ja een hele vette wei is ook weer verkeerd.

groeten Esther

Coralie schreef op Wed, 18 Aug 2004 18:10:31:

de witte lijn was overal verbreed, het gaat nu al veel beter, maar ze had me ook een paar platvoeten dat wil je niet weten. Bjork loopt ook op de zool, maar ik denk omdat de doorbloeding nu ook beter is en haar straal niet meer in is geklemd, dat dat de gevoelighied veroorzaakt. Ik denk gewoon dat al haar voeten zeer deden, en ze daarom niet kreupel kon lopen, nu doen naar mijn idee enkel nog de voorvoeten wat zeer. Die probeert ze nu wat te ontzien. maar als alles pijn doet, wat moet je dan ontzien??
Het kost gewoon wat tijd.

groeten Esther

e m kraak schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 13:39:


Ook een helm op??
tsja wij hebben hier een half half situatie min of meer, de ponnies wonen niet in huis, maar zeg maar in de tuin. Overdag gaan ze het landgoed op, daar staat ruim voldoende en is vrij ruig, maar omdat het nu eenmaal vreetzakken zijn en ik toch de verantwoording heb om hoefbevangenheid e.d. te voorkomen, mogen ze daar gewoon geen 24 uur per dag op. Dus we brengen ze s morgens weg, en halen ze s middags weer naar huis.
Ik zie er trouwens ook niets verkeerds in om een ponnie in huis te hebben, want idd waarom een hond wel? Wat voorop staat is natuurlijk wel of de ponnie het ook wil, dat is bij Els zeker het geval. En het is best een grote stap om daarvoor te kiezen. Ik denk zeker dat er voordelen zijn om een ponnie als huisdier te hebben t.o. slechte huisvesting, maar soms moet je roeien met de riemen die je hebt, en iedereen kiest naar zijn eigen mogelijkheden, en misschien ook wel naar zijn eigen weerbaarheid t.o. vooroordelen? Ik heb trouwens ook een stal, ze kunnen zelf kiezen of ze daar in gaan staan, en als het heel heet is dan doen ze dat dus ook, en blijven er uren staan, lekker uit de zon, dus met heel heet weer staan ze alleen in de ochtend op het landgoed, en daarna zijn we met zijn allen in de tuin en stal, en als ik dan meloen heb ................. dan zijn ze blij dat ze in de tuin staan Aan de tuin is trouwens ook nog een wei vast van iets van 1500 vierkante meter, maar ze vinden het wel zo gezellig dicht bij ons.
Maar je hebt gelijk dat het maatschappelijk inconsequent is. Een hond mag wel, een kat ook, ook is het doodnormaal om een vogeltje in een kooitje te stoppen of een vis in een kom te doen, het word tijd voor een forum natuurlijk vis.

groeten Esther

2 verschillende mineralensten, er zit behoorlijk wat verschil. Beide analyses zijn per kg. Van de andere soorten heb ik niet kunnen achterhalen nog wat de analyses zijn.

horselyx vividerm
Calcium
: 4.5%
Natrium 2.5%
: 35%
Kobalt 2.5%
: 110mg/kg
Jodium 8 mg
: 170mg./kg.
Selenium
: 15mg/kg.
Fosfor 5mg
: 0.5%
IJzer 1.6%
: 220mg/kg.
Koper
: 1100mg./kg.
Magnesium 600 mg
: 1250mg/kg.
Zink 0,40%
: 1400mg./kg.
Olien 6.% 1200 mg
Proteinen 6,5%
Droge stof 24.o%
Biotine 2mg
Mangaan 800mg
Lodum 6 mg
Kobalt 8mg
Selenium 5mg
Vit.A 25000mg
Vit D3 4000mg
Vit E 200 mg

greoten Esther

Esther schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 14:46:


argh als je op antwoorden klikt zie je wel 2 kolommen.