Ans Jondral schreef op maandag 22 oktober 2007, 20:09:


Ja ik begrijp het nu wel beter. Met artrose kun je beter verantwoord in beweging blijven dan stil gaan zitten, of in het geval van een paard staan. Op de wei bewegen ze vaak niet voldoende daar ben ik wel achter nu ik Mike bijna een jaar niet heb gereden en niet veel met hem heb kunnen wandelen. Hij is wat te dik bij De Poedertoren gearriveerd. Onze postzegels weiland en de veilige omstandigheden daar kun je nu éénmaal niet vergelijken met de echte natuur...

Longeren met enkele lijn is voor een gezond paard al niet je-van-het! Laat staan bij een paard als het jouwe, dat is klontje klaar.

Die clinic dubbele lijnen is denk ik wel erg goed om te volgen. Met dubbele lijnenwerk kun je vanaf de grond al een hoop bereiken.

En met artrose een ruiter dragen vergt denk ik ook een goed gebruik van de buikspieren toch? Die doen meer aan het dragen van de ruiter dan de rugspieren.

Esther schreef op maandag 22 oktober 2007, 20:22:

Aha, nu snap ik er wat meer van. Tsja volg niet altijd alle draadjes op het forum... Mijn nicht had vroeger een Anglo-arabische merrie (van veulen af) die enorm met haar hormonen zat. Die was tijdens de hengstigheid absoluut niet te rijden en ook best chagerijnig ook. Maar dat is het meest voorkomende verhaal...

Is het dan niet eigenlijk zo dat ze niet alleen aan het haar maar vooral aan haar lichaam erg gevoelig is? Vooral de buik en flanken? Zijn hier geen hormoon behandelingen voor?

Trouwens, heb je nooit na gedacht of je haar door de lichamelijke problemen misschien beter niet kunt rijden en haar als hand- en gezelschapspaard gebruiken? Als ik met Mike gewoon aan de hand een aantal kilometers ging slijten kreeg ik wel eens van die flauwe opmerkingen, zo van: "Hé, je hoort OP je paard te zitten hoor, niet ERNAAST te lopen! ." Ja hahah ehhh, gaaaaap! Snap je wat ik bedoel? Je kunt net zoveel plezier aan het samenzijn met een paard beleven als je er vanaf de grond iets mee doet als dat je op de rug zit...

Zou rijden op een paard als dit misschien 'not ment to be' zijn?

Esther schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 0:10:


Okee, zoals je het stelt zie ik zelf geen mogelijkheid het dan anders te doen zoals je het nu aanpakt... Heb ik ook niet voldoende kennis voor, zo'n complexe situatie. Het is dan toch roeien met de riemen die je hebt en hopen dat je dat bit, wat je eigenlijk niet wilt gebruiken, over niet al te lange tijd weg kan laten. Zou mooi zijn als je dat toch weet te bereiken! Wat een overwinning zou dat zijn niet?

trea hoex schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 9:08:

Frans Veldman schreef op woensdag 24 oktober 2007, 13:36:


Ha! Ben ik dus niet de enige in! Houdt helaas wel in dat ik daardoor de verjaardagen van anderen ook nog wel eens vergeet...
Heeft trouwens niets met mijn al wat rijpende leeftijd (41,5) te maken. Zeg niet dat ouder worden me niets kan schelen, in die zin dat elke verjaardag, (heel negatief bekeken) je wéér een jaartje dichter bij de dood brengt, oftewel wéér een jaartje korter om te kunnen doen wat je wilt doen. En dan die lichamelijke beperkingen die eens gaan komen...

Maar die rimpels maken me niets uit hoor!

e m kraak schreef op woensdag 24 oktober 2007, 13:00:


Dat positive punishment geldt in eerste instantie voor de Border Collie neem ik aan?
En ik hoor hier 2maal 'negatief' wat minder is dan positief, alleen valt een Border Collie dat niet te verweiten. Die kan iets alleen maar op zijn 'honds' doen toch?