Beste mensen, leuke site is dit. Ik hoop dat jullie tips voor mij hebben hoe ik beter met mijn Haflinger om kan gaan. Het is een 12-jarige merrie, ik rijd recreatief met haar. In de omgang is ze erg lief, ik kan veel met haar doen en ze luistert goed naar me. Als ik alleen met haar rijd, gaat het meestal ook wel goed, soms is ze wat eigenwijs en af en toe opeens schrikkerig, maar dat zijn buien. In het algemeen kan ik heel ontspannen met haar rijden en is ze heel attent op mijn hulpen.
Dat wordt anders als ik samen met iemand ga rijden... het is dan net alsof er een knop in haar hoofdje omgaat, waardoor ze opeens super heftig wordt. Ik rijd vaak samen met het paard waar ze bij in de wei staat, in de wei is dat andere paard de baas over haar (niet erg dominant), maar buiten wil mijn paard de leiding. Ze accepteert ABSOLUUT niet dat ze achter moet rijden of dat ze naast elkaar lopen. Ze wordt dan zo boos en agressief (niet bokken ofzo, maar trekken, zijwaarts etc.) En ze is zo sterk... ik probeer door stem en houding wel veel te doen en ze luistert uiteindelijk ook wel maar het is ZO'N STRIJD. en ik haat het om met haar te vechten. Laatst toevallig iemand tegen gekomen buiten en een stukje samen gereden. Nou zeg, hoe mijn paard zich dan aanstelt! Zo dominant. En als ze haar zin niet krijgt probeert ze het andere paard te meppen. Niets aan op deze manier om samen te rijden! Hoewel ze het ook saai vindt om steeds alleen te rijden, maar dat is voor mij een stuk rustiger en aangenamer!
Wat moet ik doen!? Hebben jullie goede tips? Is het normaal gedrag voor een dominante merrie, wil ze gewoon de kudde leiden, moet ik het maar accepteren en haar dan maar voorop laten lopen, of moet ik er wat mee doen? Zo ja, wat!? Het is dus niet dat ik haar niet meer houd, maar het is echt een worsteling, ook kleine voltes rijden enzo. helpt niet echt, ze wordt dan steeds gefrustreerder en heftiger. Aan de hand is ze wel altijd braaf. Is het wat om eens een tijdje met haar te lopen? Hoewel ik dan weer dezelfde problemen heb als ik er weer opstap vrees ik.
Bedankt voor jullie hulp vast!!
Groetjes Lisette

Hoi Jasja, vervelend zeg, voor je! Klinkt wel moeilijk ja. Kan je niets achterhalen over zijn achtergrond? Dat heeft voor mij veel gescheeld, dat ik wist waar mijn paard allemaal gestaan had, wat er met haar gebeurd was enzo. Dan kan je er ook achter komen of hij het gewoon niet gewend is om alleen te rijden, of dat het uitproberen / klierigheid is. Ik kan me van hem voorstellen dat hij eerst aan de nieuwe plek en aan jou moet wennen. Maar als hij na een tijd nog steeds niet alleen wil, is dat meer klieren denk ik. Mijn paard heeft dat ook weleens, zo van: ik heb geen zin om alleen weg te gaan. Dan is het heel moeilijk om door te zetten. Misschien kan je eens wat met hem gaan wandelen, misschien naar een weilandje ergens ofzo, waar hij lekker even kan grazen, dat hij het leuk gaat vinden om alleen met jou weg te gaan. Houdt hij verder wel van rijden? In de bak enzo. vindt hij leuk? Staat hij samen met andere paarden in de wei? Hoe is hij in de kudde?
Aan het halster hangen enzo. lijkt mij ook uittesten ja. Ik zou dan graag willen weten wat voor eigenaren hij voor jou heeft gehad en hoe hij toen was. Lijkt me erg belangrijk, als je daar achter zou kunnen komen...? Als er bijv. nooit veel met hem gedaan is, is het allemaal erg wennen voor hem. Zou helemaal goed zijn als je erachter kon komen wie hem beleerd heeft, dat je met diegene eens een praatje gaat maken.
Hoe doet hij verder tegen je in de omgang? Op stal enzo? Wel lief, vindt hij het leuk dat je komt, of doet hij weleens chagrijnig?
Heb je een goede manege / prive-instructrice in de buurt? Is wellicht goed om voor de eerste tijd wat hulp te zoeken?
Sterkte ermee, groetjes Lisette

Hee Nick, weet niet waar ik deze reactie aan 'te danken heb'...? Was vandaag voor het eerst op deze site, dus kan niet beoordelen of het waar is wat je schrijft. Zoals je zult begrijpen is het niet MIJN bedoeling om zo met mijn pony om te gaan....
Groetjes

Nick Altena schreef op dinsdag, 22 februari 2005, 14:25:

Hoi mensen, bedankt voor jullie welkom.
Sabrina, bedankt voor je uitgebreide reactie. Ze staat nu ongeveer 1,5 jaar samen met dat paard, en het gaat eigenlijk in de wei heel erg goed, samen in een loopstal enzo, samen eten, geen enkel probleem. Ze probeert ook eigenlijk nooit de macht over te nemen ofzo. Een paar jaar geleden heeft ze een jaar bij een IJslander gestaan, waar ze de baas over was. Dat ging met rijden WEL heel goed, dan was mijn Haf heel rustig en relaxt! Apart he, alsof ze zich buiten niet meer druk hoefde te maken over het leiderschap, net als jij beschrijft over jouw Haflinger. Vind ik heel typisch.
Als ik buiten andere paarden tegenkom is ze gewoon braaf. Ze vindt het natuurlijk wel spannend en is nieuwsgierig, maar ze blijft wel rustig. Het probleem ontstaat pas als ik echt samen met iemand oprijd. Ze wil PERSE voor en duld geen ander paard in de buurt, dan gaat ze ook met haar oren in de nek enzo., hoe rustig het andere paard ook is.
Het enge vind ik dat ze echt vergeet dat ik er ben op zo'n moment. ALs ik haar zou laten uitrazen ben ik bang dat ze zo het bos in crosst van de gekkigheid, ze slaat echt helemaal door, zo gefixeerd is ze op het overtreffen van het andere paard. Met haar vaste wei-kameraad is ze wel rustiger dan met een vreemd paard, maar dan nog is ze zo gefixeerd op harder gaan dan de ander.

Hoi Hannah, bedankt voor je reactie. Dat laatste ga ik eens proberen, wellicht helpt het. Ik weet nu al dat ze boos zal reageren, als ik dat andere paard haar steeds in laat halen... Maar misschien went ze er aan. Ik denk ook wel dat het uitmaakt met welk paard ik rijd. Met de een gaat het inderdaad rustiger dan met de ander. Zaterdag met een andere, voor haar nieuwe, haflinger, dat was inderdaad een RAMP. Ik vind het moeilijk om nu te beslissen WEL nog vaker met die haflinger te gaan rijden, of het maar te laten. Moet ik maar gewoon accepteren dat ze met sommige paarden niet overweg kan, of moet ik het juist opzoeken? Wat vind jij?
Dat van dat schuin lopen herken ik ook heel erg ja! Als ik voorop rijd, houdt ze SCHERP in de gaten wat het paard achter haar doet, als die iets naar links gaat, probeert ze hem de pas af te snijden, als hij dan weer naar rechts gaat, draait ze ook naar rechts, enzovoort.
Probleem is dat ik vaak in het bos rijd en de bomen geven niet echt mee.... (gelukkig nog nooit echt iets ergs gebeurd, maar is soms wel eng)

HannahFroukje schreef op dinsdag, 22 februari 2005, 15:27:

En hoe ging jij er mee om Connie? Gewoon maar niet zoveel met anderen rijden, of ... ?

Connie Tuk schreef op Sun, 20 Feb 2005 16:01:50: