Even een berichtje van Foxy Lady:
Deze foto hebben we genomen na een sessie natuurlijk bekappen!
Heerlijk ontspannen samen in de zon: leve het voorjaar!

Vanuit Friesland wensen we iedereen die deze stap (natuurlijk bekappen) gezet heeft een heel goed jaar toe!

http://nl.msnusers.com foxyladybeatrix

sorry klein type-foutje....:

http://nl.msnusers.com/foxyladybeatrix

alline schreef op donderdag, 7 april 2005, 12:45:


Ik heb nu ontdekt hoe de foto bij mijn naam krijg: alleen jammer, dattie een beetje vervormt.... Je zou haast denken, da'k bij het bekappen ook een stuk uit de rug van mijn paard gesneden heb )

Sorry voor deze onzinklets op dit toch wel serieuze forum, maar ik wilde graag laten zien hoe relaxed we samen zijn!

Ik weet niet of je bekend bent met Frans en Ilona van
Natuurlijkpaardrijden.nl?
Ik heb daar een cursus gevolgd natuurlijk bekappen: SUPER!!! mijn jonge
paardje van 4 had ook mooie hoeven van haarzelf, ik bekap haar nu zelf sinds
1 jaar en haar hoeven worden alleen maar mooier!
Ik rijd geen endurance, maar door gebrek aan bossen wel veel op de weg
buiten: stap, draf en galop en het gaat echt goed. Zo'n cursus is niet
goedkoop, maar als je goed nagaat wat een hoefsmid kost (natuurlijk of
niet...) en je kan je na 1 dag cursus ECHT redden!!

Ik zou er dus zeker voor gaan! Ijzers eronder kan altijd nog!!

Heel veel succes ermee!

Groetjes Bianca

format=flowed;
charset="iso-8859-1";
reply-type=original
Content-Transfer-Encoding: 7bit

lijkt me superleuk en we voldoen aardig aan de eisen: BOM-proof, natuurlijk
bekapt en rijdend op bitloos halster, nog vol van haren omdat we de hele
winter buiten hebben gestaan zonder deken, dus we pluizen er wat vanaf!,
etc...

maar om nu helemaal vanuit Dokkum te komen naar Maastricht: dat kan ik mijn
natuurlijk verwende paardje niet aan doen..... 4,5 uur in zo'n rijdend
hokje....

Dus, kom eens langs in het noorden zouden we zeggen!!

ojee, angst ken ik ook!
Remedie:
gewoon een stap (of meerdere) terug doen naar DAT, wat je nog wel durft: dit
kan heel ver terug zijn, eventueel idd. naar grondwerk (of zelfs alleen er
gewoon naast staan)

Vervolgens een bord voor je kop binden: want iedereen wil zich ermee
bemoeien, maar lekker en alleen op je eigen tempo weer met je paard bezig
gaan.
Ik ging terug naar stap en draf en heb een aantal maanden daarin vanalles
gedaan, als ik het ZELF maar vertouwde!

Na 2,5 maand stappen en draf (met heel veel wendingen, parcourtjes, etc. om
de afwisseling voor zowel mij als mijn paard erin te houden) kreeg ik toch
stiekem zo heel af en toe zin in galop en zowaar nu galoppeer en cros ik er
weer wat af!

Maar let op: SNEL willen lukt dus niet: mijn ervaring is dat angst opgebouwd
in 1 week door er 3 keer goed hard af te vallen een half jaar duurt voor dat
ECHT weer weg was!!!! En ik ben bang, dat ik er ook weer sneller in terug
zal vallen dan eerst, maar dat zie'k dan wel weer!

Het grote voordeel van die maanden stap en draf was, dat we intussen wel
ERRUG mooi wendingen om de voor- en achterhand kunnen maken!!

Ik ben ook bij Emiel Voest geweest en kan dat absoluut aanraden, maar in een
weekend kan ook hij geen wonderen doen: het is aan jezelf en aan tijd,
eventueel gewoon heeeeel veeeeel tijd! (jemig wat oudewijverig....)

Succes ermee!!

Groetjes Bianca

wow mooi gezegd!
gr. bianca

Superverhaal: de mijne zou een copy ervan kunnen zijn: Ik geniet dagelijks
van mijn bitloze hoofdstelletje (model v. Emiel Voest) en vooral van de
bijbehorende gedragingen van mijn paard:
Foxy is zo ongelooflijk relaxed in alles (heeft veel bij Tinkers
gestaan.... dat ze ook niet snel onder de indruk is van iets:
Ik was haar nog maar net aan het inrijden met veel stem, veel druk, etc.
etc. vooral OVERDRIJVEN om je jonge paardje te vertellen wat je wilt....
Maar haar coole karakter (denk ik) was nergens van ondersteboven te krijgen.
TOT ik bij een cursus van Emiel Voest een andere insteek meekreeg:
Ga altijd uit van het voordeel van de twijfel bij je paard: ze voelen immers
een mug landen op hun huid: waarom zou jij dan beendruk van 25 kg nodig
hebben om een indruk achter te laten????

En sinds ik (met bitloos hoofdstel) vanaf de grond nieuwe dingen aanleer
(zijwaarts bv) probeer ik dat eerst met de lichte aanraking van een mug:
Het ongevoelige lichaam van Foxy wijkt ineens zonder tegenstribbelen.....
En wat nog mooier is: dat ontdeugende koppie van haar, welke ongevoelig was
voor mijn stem en mijn harde drukken is ineens geconcentreerd met MIJ bezig:
het hele voelen van elkaar is immers ineens veel spannender geworden: ze
moet veel meer opletten om mijn (vriendelijke) signalen op te vangen dan om
mijn hardhandige signalen te negeren.....

Ik sta nu in de line-up (tijdens westernlessen) met een geduldig stilstaand
paard, welke niet meer weg hoeft te lopen (voor of achteruit) voor de druk
van het ijzeren ding in haar bek
Ze heeft ineens tijd om op te letten op zowel instructice, als andere
paarden (en mij natuurlijk) omdat ze niet meer steeds bezig is met dat
bit...

En buiten?
Het enige wat nog weleens lastig is, zijn de opmerkingen van de
voorbijgangers en het idee dat je krijgt, dat je het steeds maar weer moet
uitleggen/bewijzen!

Verder gaat het super!

Het leuke idd is dat het lijkt, of juist door uit te gaan van het voordeel
van de twijfel en het opbouwen van de (goede) spanning door met minimale
hulpen te werken het onderlinge vertrouwen alleen maar verbetert!!!

Succes ermee, gr. Bianca en Foxy

Heerlijk weertje vandaag: ff melden, dat mijn eigenste FOXY, bang van alles wat met water te maken heeft, vandaag voor het eerst heeft genoten van een heerlijke koude broes-douche!!
Super! De omstandigheden eerst perfect gemaakt: omheinde schone paddock, geen halster om, geen getrek en gemoet, maar eigen keus:
De broes-douche op haar benen en ga maar lopen: kleine paddock, dus rondjes om mij heen. Ikzelf in water-outfit: korte broek en hemdje met mijn voeten in beschermende klompen (hihi). Veel tijd ervoor uittrekken en dan maar zien hoe het gaat:
Broes-douche dus erop en zij maar rondjes om me heen lopen; tot ze stil ging staan: DIRECT douche van haar lijf!
En wat bleek na 4x.... ze kon ineens de slang met die rare straal sturen: als zij stil ging staan, ging de slang van haar weg.....(hihi) Dus ineens was ZIJ de baas......????
Mooi hoor, zo snel als ze dat door hebben.
En als de rust dan eenmaal doorzet rondom diezelfde slang, is het ineens best wel lekker: 25 graden en een verkwikkende does!!!
Op rust staande afgespoeld worden met een auto-wasborstel aan de slang, waar je zo heerlijk mee gekriebeld kan worden..... best lekker dus toch....

Daarna heerlijk liggen rollen in de bak; zucht wat een leventje....

trea hoex schreef op zaterdag, 28 mei 2005, 12:23:


Ben ook errug trots; zowel op haar als op mezelf!!
Een uurtje later lag ze languit in de bak te slapen (in de zon) en lag de hond naast haar.... Met het maken van de foto ging de laatste rechtop zitten, maar madam bleef heerlijk relaxed liggen, met zo'n schuin oog opzij, wie er NU weer aan kwam lopen...
Nu lekker terug naar het land!

Karianne schreef op woensdag, 1 juni 2005, 1:50:


Van harte gefeliciflapstaart!!!!

Heb je een foto?
We zijn allemaal erg benieuwd naar dit 'verschijnsel'!!

Even over de pagina van paardnatuurlijk: het IS allemAAl beter voor je paardje wat je daar vind: goed doorlezen en ik zou (mijn eigen ervaring) ZEKER de cursus natuurlijk hoefbekappen bij Frans en Ilona gaan volgen:
je leert er eenvoudig en snel hoe je de hoeven van je eigen paardje op de natuurlijkste manier kan bijhouden: en daarnaast NOOOOOIT meer afhankelijk van een hoefsmid!!!!!

Bovendien wordt je op zo'n dag bij hen ontzettend aangestoken om te kiezen voor het paardvriendelijk houden (zo te horen was je daar al mee bezig?)

Heel veel succes met je Tinker (?)

Ik ben met mijn Welsh-K heel langzaamaan begonnen om alleen naar buiten te gaan: eerst natuurlijk samen met anderen, toen eens met een ander paard EN iemand op een fiets mee. Na een paar keer samen met een fietser (op de een of andere manier vinden ze daar steun aan). Toen dat goed ging, ging de fietser van alles uitproberen: een stuk achterblijven en toch weer aansluiten bij ons, of juist iets harder fietsen en zo vooruitkomen (zodat wij achterbleven-maar nog wel in het zicht) en van allerlei andere rare combinaties. En toen voor het eerst alleen naar buiten: niet van te voren bepalen hoe en waar ik naar toe wil, maar we gaan en we kijken wel hoe het gaat: als het na 300 mtr goed ging, gewoon omdraaien en weer terug naar de stal: paard afzadelen en rust geven: beloning!!!!!! De keer erop weer een stukje verder, maar steeds op tijd weten wanneer het ver genoeg is en dan gewoon de rit beeindigen!!

Niet meteen alles willen en een buitenrit maken van 1 uur, maar STOPPEN op het moment, dat JIJ de touwtjes (teugels hihi) nog in handen hebt en waardoor je pony ook niet radicaal OVER de grens van onzekerheid hoeft.

Het is dan idd eigenlijk heeeel simpel: geduld en helaas duurt het misschien wel een paar maand voor je die buitenrit van 1 uur helemaal in 1 keer kunt maken!!

Maar ALS het dan eenmaal goed is, is het ook heerlijk genieten!!

Neem de tijd, verleg de grens van het kunnen (willen) van je paardje op zo'n rustige manier, dat hij het zelf niet door heeft .

Peet schreef op zondag, 5 juni 2005, 12:22:


Ik rijt met het bitloos haster van Emiel Voest: het is idd geen hoofdstel, maar bevalt super: emielvoest.nl!

Horsewisper schreef op vrijdag, 10 juni 2005, 18:24:


Er staat in het boek van natuurlijk bekappen een super verhaal over gras/arm gras/eiwtten etc. (blz 35 of 53??)

Ik hoopte dat het ook op de DVD zou staan: alleen mijn DVD is niet helemaal goed: hij draait niet....

Misschien kan iemand anders even kijken hiernaar en anders misschien Ilona of Frans zelf wel: daar staat immers ook het (logische) verhaal over gefrustreerd gras (niet lachen: het staat echt in het boek en het klinkt nog logisch ook!!!)

Wie helpt er hier ff mee?

gr. Bianca

fairytale schreef op zondag, 12 juni 2005, 14:58:

WOW!
Goed plan: hier in Noord-nederland bv zou ik niet weten waar ik zoiets zou moeten zoeken: je komt als je iets anders wilt dan 'gewoon' dressuur al snel uit op western: ook mijn keus dus van manege.

Ik zou echt voorkeur hebben voor NH!

Ik denk echter wel, dat deze mensen met paarden een veel bewustere keus maken, dus dat je met 2 dingen rekening moet houden:
met het goede ervan: natuurlijk/paardvriendelijk met je paard omgaan
in het 'slechte'ervan: deze mensen zullen veel kritischer nog zijn op jouw manier van je bedrijf runnen (qua paarden-omgang dan).

Dit kun je echter natuurlijk weer naar het positieve draaien, maar ik denk dat je je daar wel erg goed van bewust moet zijn voor je eraan begint: juist omdat het hele NH (naar mijn idee) nog niet echt in georganiseerd verband wordt aangeboden, zijn de meeste mensen op hun eigen manier ermee bezig gegaan. Dit heeft natuurlijk ook al geleidt tot allerlei verschillende opvattingen en discussies (zie oa dit forum).

Het lijkt me wel een fantastische uitdaging, dus veel succes ermee en hou ons op de hoogte (helemaal als je richting noord-nederland zit te denken!!)

gr. Bianca