hallo,

Ik ben de dagelijkse verzorger van de 29 jarige arabier.
De echte reden dat ze aanviel weet ik niet.
Als ze in de wei stond en je wilde haar pakken dan viel ze aan,ze jaagde je gewoon weg.
Wat ik nu doe is een beetje in haar buurt bezig zijn ,kijken hoe het gras groeit enzo en proberen steeds dichter in haar buurt te komen zonder haar verder lastig te vallen.
Als ik dicht in haar buurt was gaf ik haar een aai over de bol en liep weer weg,en er is niets aan de hand.
Aanvallen heeft ze tot nu toe ook niet meer gedaan.

groetjes

gefeliciteerd met je 18de verjaardag Piet ; )
Maak er een leuke dag van,

groetjes Marsha.

En zo gaat het ook bij mijn verzorgpaarden,ze kunnen absoluut niet zonder elkaar maar ze zijn elkaar dan ook al rond de 28 jaar niet uit het oog verloren.
De ene kan iets beter zonder de ander ,de ander doet er dan ook alles aan om weer bij haar vriendin te komen en andersom zal het alleen maar roepen zijn en een beetje heen en weer rennen.
Ik heb vaak kleine stukjes met ze apart gelopen en ging wel redelijk goed maar ik moest dan echt niet verder gaan zodat ze elkaar helemaal niet meer konden zien of elkaar konden horen roepen.
Ik weet zeker dat je dit wel kunt bereiken met veel geduld en veel oefenen.
Ikzelf ben er niet verder mee gegaan omdat ze al zo oud zijn en het niet noodzakelijk voor mij is om apart met ze te gaan wandelen(met zijn drieén is veel gezelliger).
Alleen wanneer de één ooit zal komen te overlijden zal het wel heel moeilijk worden.