Nataschadevreede schreef op zondag 3 januari 2010, 19:31:


Lettfeti,

Als je jezelf deze vragen stelt ben je misschien toe aan het boek "Empowered Horses" van Imke Spilker. Ook ik ben ooit met Parelli begonnen maar toen ik me ging verdiepen in de leerprincipes begreep ik pas echt goed wat ik aan het doen was.

Parelli is een leervorm die vooral werkt met negatieve bekrachtiging (ook wel vermijdingsleren). Het paard doet iets om een pijnlijke/vervelende prikkel te vermijden. Zodra het paard doet wat er gevraagd wordt stopt deze prikkel en op die manier leert het paard dus. Hoewel Parelli tegenwoordig ook met beloningen werkt is er nog wel een hele weg te gaan voor de methode echt paardvriendelijk te noemen is in mijn ogen.

Communicatie voor mij is tweerichtings verkeer. Dit houdt in dat je paard ook "nee" moet kunnen zeggen. Dit is in de paardenwereld eigenlijk ongehoord. Sinds mijn paard zijn eigen mening mag hebben en weet dat er naar hem geluisterd wordt zegt hij vaker "ja" dan ooit. Zegt hij een keertje "nee" dan is dat prima, even goede vrienden.

Imke Spilker stelt dezelfde vragen als jij en komt gaande weg in haar boek met ideeen en antwoorden die zeker de moeite waard zijn. Het boek is te koop via Amazon.com en echt een aanrader als je tot de conclusie gekomen bent dat vragen vaak beter werkt dan dwingen en dat vriendschap met je paard echt bestaat. Lees de reviews maar eens, dan krijg je een goed idee van de inhoud van het boek.

Nataschadevreede schreef op donderdag 14 januari 2010, 13:21:


Op 7 en 8 November 2009 was er een symposium van het Departement Gezondheidszorg Paard op de Uithof in Utrecht. Hier zijn de 3 belangrijkste "emerging diseases" bij het paard besproken:

1. Afrikaanse Paardenpest (wordt overgebracht door knut)
2. Equine Infectieuze Anemie (wordt overgebracht door o.a. dazen)
3. West-Nijl virus (wordt overgebracht door mug, via vogels)

In Europa is er eind 2008 en in 2009 een aantal gevallen van het West-Nijl virus bij paarden en mensen in Noord Italie en Oostenrijk vastgesteld. Het is dus mogelijk dat het virus binnen afzienbare tijd ook hier in Nederland opduikt.

Deze informatie (uitgebreid) en info over de andere ziektes die besproken zijn op deze dag is te vinden in de brochure "Paard in the Picture" die werd uitgedeeld op het sypmosium. Ik vermoed dat deze brochure nog wel te verkrijkgen is via de Uithof. Zeer de moeite waard!!

Nataschadevreede schreef op donderdag 14 januari 2010, 17:06:


Ja, ik ben er zelf geweest. Het symposium wordt 1x in de twee jaar georaniseerd door de Uithof en volgens mij worden alle mensen die ooit met een ziek paard op de kliniek geweest zijn uitgenodigd. Iedereen mag dan één introducé mee brengen en ik ben nu voor de tweede keer met een vriendin mee gegaan. Echt een aanrader. Elke keer weer andere interessante onderwerpen. Heel goed georganiseerd ook.

Oké nog een stukje uit de brochure dan (weet niet hoe het met copyright zit, maar ik heb de uitgave genoemd toch?) Komt ie:

"Na de introductie van West-Nijl virus in Amerika in 1999, heeft de aandoening zich in enkele jaren van de oostkust naar de westkust verspreid. Na de introductie van vaccins tegen het West-Nijl virus voor paarden en de enorme publieke campagnes voor muggenbestrijding vormt het virus bij paarden geen probleem meer"

De dame die de lezing gaf vertelde dat er behoorlijk wat doden gevallen zijn. Zowel paarden als mensen. Als ik me goed herinner vertelde zij dat er Staten in Amerika waren die met grof geschut (Gif dus) door de woonwijken reden om muggen (larven) dood te spuiten. Er hingen ook overal posters met instructies om muggen te weren.

Overigens kwam in één van de lezingen ook de Atypische Myopathie voorbij. Daar is nog weinig over bekend. Wordt druk onderzoek naar gedaan dat wel. Het vermoeden is dat de plotselinge dood van paarden veroorzaakt wordt door schimmels die ontstaan in typische paardenweides. (Weides met gras, afgevallen bladeren en boomtakjes, zoals ze dat tijdens de lezing omschreven) Men denkt dat er bij plotselinge weersveranderingen een schimmel of iets dergelijks ontstaat die voor paarden dodelijk is. Daarom werd geadviseerd paarden op dat soort weides altijd hooi bij te voeren, zeker als het gras schaars wordt.

Mijn paard moet zomer's sowieso een deken om tegen de dazen (Veluwe) maar komend jaar krijgt hij toch echt een eczeemdeken om, dag en nacht.

Moniek schreef op donderdag 14 januari 2010, 19:27:


Moniek,

Er werd niet echt advies gegeven over de enting.Wel werd er op gewezen dat nog niet zo heel lang geleden algemeen aangenomen werd dat het Blauwtong virus (overgebracht door de Knut) niet in Nederland op zou duiken. En zie wat er vorig jaar gebeurde. Na afloop van de lezing konden we vragen stellen en iemand vroeg naar die entingen. Ze zei toen iets in de trant van: "Iedereen moet dat voor zichzelf bepalen, maar mijn paarden heb ik in elk geval wel ingeent."

De zorg rondom het West-Nile virus heeft vooral te maken met het feit dat het virus door de muggen ook op mensen overgebracht kan worden. Niet vanaf een paard (is net als mens eindgastheer), maar door muggen die besmette vogels gestoken hebben.

Ik overweeg zelf wel te vaccineren. Ik heb foto's en filmpjes van besmette paarden gezien en dat was echt erg. Niet ieder paard wordt heel ziek (hangt o.a van de stam van het virus af) maar........

"Ongeveer 70% van de paarden die neurologische symptomen laten zien, verbetert. dit herstel kan maanden duren en er kunnen restverschijnselen overblijven zoals ataxie"

Ik heb toevallig net een boek gelezen met de titel "Mug, De fascinerende wereld van volksvijand nummer 1" geschreven door Bart Knols (Medisch entomoloog, specailist op het gebied van muggen en infectieziekten). Gaat over muggen en mensen. Ongelooflijk wat zo'n klein rotbeestje voor een gevolgen kan hebben. Wist je bijvoorbeeld dat 1 op de 17 mensen op aarde overlijdt door (de gevolgen van) een muggenbeet? En dat (malaria)muggen al bijna helemaal resistent zijn tegen het "wondermiddel" DDT? Facinerend, maar ook behoorlijk verontrustend. Ik ben echt niet een hysterisch type wat "enge ziektes" betreft, maar als ik met redelijk simpele maatregelen kan voorkomen dat mijn paard (of mijn gezin) besmet raken dan zal ik dat zeker niet nalaten.

Hmm, ik denk dat het helemaal geen kwaad kan om kinderen d.m.v. foto's te laten zien wat er gebeurt tijdens rolkur oefeningen, dressuur- en springproeven (met bit, sproren en zweep). Sterker nog, ik denk dat het heel belangrijk is kinderen te leren "zien" wat de gezichtsuitdrukking van het paard tijdens zo'n kuur of proef is.

Ik heb zelf een hele serie foto's van een bekende dressuur ruiter, die een demo gaf. Mijn man (die zeker geen expert is op het gebied van paarden) was ook bij die demo. Toen ik hem na afloop vroeg wat hij van de demo vond, zei hij dat hij het erg knap vond, mooi paard en mooie demo.

Thuis heb ik hem de close-ups van het hoofd van het paard laten zien, hij schrok zich een ongeluk. Hij begreep niet hoe hij dat had kunnen missen. Pijn in de ogen, tong uit de mond, totaal verkrampte uitdrukking en houding. Ik denk dat het komt omdat mensen kijken naar het totale plaatje en niet op "details" letten. Het paard is helemaal gepoetst, manen gevlochten, dekje van de sponser, mooi zadel, enz. De ruiter is ook helemaal opgetut, dus het plaatje ziet er super gelikt uit.

Ik denk dat heel veel mensen, incl.kinderen inderdaad naar het totaalplaatje kijken en niet letten op de gezichtsuitdrukking van het paard. Hoe is het anders te verklaren dat er zelfs foto's in tijdschriften gepubliceerd worden waarbij de mond van het paard in een pijnlijke grimas open hangt, en de ogen weggedraaid zijn? Ik vind het onvoorstelbaar. Als prof ruiter zou ik me werkelijk doodschamen voor zo'n foto.

Als we willen dat er dingen veranderen op dit gebied is het belangrijk om onze kinderen te leren letten op details. Hoe ziet dit paard er uit? Is dit het plaatje van een z.g. Happy Atlete? Hoe ziet een blij paard er eigenlijk uit? Ik las in een boek (Karen Pryor meen ik) dat mensen helemaal niet beseffen dat een paard pijn lijdt of ongelukkig is, de meeste mensen hebben n.l. nog nooit een blij paard gezien! Nou denk ik dat dat bij de PN aanhangers anders ligt, maar ik geloof wel dat het gemiddelde manege kind totaal gedesensiteerd raakt door de eindeloze ellende die het te zien krijgt. Ik spreek uit ervaring, mijn eigen dochter toen ze 8 was van de manege afgehaald omdat ze aan de kant stond te huilen toen drie (!) 14 jarige meisjes een ponny aan het indrijden waren, met zweep, sporen en scherp bit. Ik werd er zelf misselijk van.

Ik vind het dus wel een goed idee om d.m.v. foto's te laten zien wat er mis kan gaan. Geen gruwelfoto's van Nevzorov ofzo, maar er zijn er zat te vinden die veel subtieler zijn. Google maar eens op "worried eyes" bijvoorbeeld. Of kijk in het e-magazine Horses For Life.

Laatste nieuws (Bron: The Horse.com)

It's a variant of Murphy's Law: Anytime you think you have a handle on something, the unexpected happens and you're off balance again. The equine health world might be in this boat now concerning West Nile virus infection in horses. With several different types of vaccines available and in widespread use in the United States over the last several years, West Nile virus had gone from terrifying to just another disease to watch out for.

Enter a new variety of West Nile virus, known as West Nile virus genetic lineage 2, which was discussed during the 2009 American Association of Equine Practitioners Convention held Dec. 5-9 in Las Vegas, Nev. This form was previously only seen in horses in sub-Saharan Africa and Madagascar, but it is now showing up in Europe, reported Orsolya Kutasi, DVM, of the Szent Istvan University, Hungary. She discussed the first known outbreak of genetic lineage 2 West Nile virus infection in European horses, which affected 18 animals in Hungary in 2008.

Previously the lack of significant outbreaks with this form had led to the belief that it was not very virulent--that it was not capable of causing severe disease like the lineage 1 form. However, this case series suggests the virus' virulence might have increased, as it showed similar morbidity (illness) and mortality (death) rates in this outbreak that are similar to published lineage 1 rates.

Kutasi explained the 18 cases of lineage 2 infection showed clinical signs quite similar to those of lineage 1 infection--weakness, ataxia (incoordination), muscle twitching, recumbency (lying down), fever, and hyperesthesia (hypersensitivity). Thirteen of the horses survived, and 10 recovered fully.

"The occurrence of the disease was not limited to a certain wetland area as it had been typical for European outbreaks, but we experienced significant northwestern spread of the pathogen," noted Kutasi.

Perhaps the largest cause of concern with this form is that the West Nile virus vaccines currently on the market were not tested against lineage 2 strains, according to Kutasi--thus, the vaccines might or might not cross-protect against lineage 2. Hopefully, research will soon be able to answer this question.