Mijn paard en die van mijn vriendin (Tinker en kruising Camarque) staan 24/7 buiten. We hebben 1,5 ha. weiland, verdeelt in 3 lange stukken en 2 kleinere stukken. 's Zomers hebben ze de beschikking over een kaler stuk en doen we aan strip begrazing. 's Winters krijgen ze een van de lange stukken als soort van overwintering zodat ze de andere stukken niet kapot lopen. Maar dat ene stuk dat ze in de winter krijgen wordt compleet omgewoeld, het lijkt alsof er een groep varkens bezig is geweest. Ze doen dit elk jaar. Ze lopen met zijn tweeën en hebben dag en nacht de beschikking over een rondbaal natuurhooi, dit hooi komt van een weiland dat niet (meer) bemest wordt. Daarnaast krijgen ze ook wel eens ander hooi van een beter bemest weiland. Doordat we het gevoel hebben dat ze mineralen tekort komen omdat ze de wei zo omspitten (het lijkt of ze de wortels van het gras opzoeken) krijgen ze brok en
muesli bij ... maar ik begrijp dat jullie daar geen voorstander van zijn. Ze hebben wel de beschikking over een blauwe mineralen emmer die eigenlijk voor rundvee is omdat ze van de rode paardenliksteen geen gebruik maken. De weidegrond is hoge zandgrond.
Nu is mijn paard een paar weken flink aan de diarree (dunne brei) geweest, mest onderzocht; geen wormen, geen zand ... (vond ik wat vreemd gezien het gewroet in de wei). Nu ik sinds kort luzerne bijvoer krijgen de mestballen weer wat vorm.
Het andere paard heeft geen diarree, wroet ook in het zand, krijgt hetzelfde voer.
Wat mij betreft mogen ze de wei wel omwroeten als dat goed voor hun is maar als ze het doen vanwege een tekort dan wil ik graag weten wat dat tekort dan is. Hoe kom je daar achter? En wat kunnen we ze geven om dat tekort op te heffen?
Heeft het nut om grasbrok of kuilmais bij te voeren, of moeten we een beter soort hooi voeren?
Graag jullie reacties,
Greet Abbink
Warboel
