Hoi,
Even ter aanvulling van Ilona's reactie:
Dierenartsen zijn vaak heel snel met conclusies en inslapen, dat is mijn ervaring tenminste. Een aantal weken terug kwam ik terug van een week vakantie en mijn paard was onwijs stijf, wilde niet meer lopen, zat duidelijk niet lekker in zijn vel, afgevallen, etc. Ik was heel erg geschrokken en dacht eigenlijk meteen aan hoefbevangenheid. Ik had de dierenarts gebeld en hij kwam langs en zei: ja, dat zal wel hoefbevangenheid zijn, hier heb je pijnstillers en kom maar langs de kliniek, dan maken we foto's en weet je zeker of het bevangenheid is of niet. En oja, als het bevangenheid blijkt, wil je hem dan in laten slapen?
Even later kwam mijn NB'er langs en binnen 5 minuten waren we erachter dat het helemaal geen bevangenheid was, maar dat hij erg last had van zijn hoeven ivm de bevroren (zeeer puntige) ondergrond). Die pijnstillers (die ik overigens niet gegeven heb) zijn niet iets wat je m.i. zomaar kan geven; dat is zo'n troep!
In ieder geval kunnen dierenartsen soms zwaar overhaaste conclusies trekken. Niet dat dit meteen bij jou het geval is natuurlijk, maar ik zou er goed voor zorgen dat je 100% zeker weet dat je paardje in moet worden geslapen als je nog niet zeker weet wat er precies mis is met haar, bijvoorbeeld dmv second opinions.
In ieder geval heel veel sterkte.

Hoi allemaal,
Ik ben voor mijn paard op zoek naar een revalidatieplekje. Hij is een tijdje niet lekker geweest toen hij een tijdje geleden is verhuisd naar een nieuwe plek. Daar krijgen de paarden onbeperkt kuilvoer en hij kan daar niet tegen, is gebleken. Hij had een onwijs verstoorde stofwisseling, was onwijs afgevallen en zat echt tegen bevangenheid aan. Ik heb hem toen een aantal maanden apart kunnen zetten in een wei ernaast en heb mijn eigen (duitse kruiden)hooi gegeven en sindsdien is hij al erg opgeknapt. Zijn witte lijn is nog steeds verbreed en zijn zolen erg dun, maar hij zit gelukkig weer lekker in zijn vel. Nu mag hij nog tot en met eind april apart staan, maar daarna moet ik hem terugzetten bij de rest van de groep (en het kuil) of ik moet hem ergens anders neerzetten. Nu kies ik natuurlijk voor dat laatste want ik wil niet dat hij weer ziek wordt. Wij gaan zelf verhuizen binnenkort en ik had gehoopt dat ik daar in de buurt al een goede plek had kunnen vinden en hem daar alvast heen had kunnen brengen, maar dit is helaas niet gelukt. Ik ben daarom op zoek naar een revalidatieplekje waar hij een aantal maanden kan staan (tot wij zelf zijn verhuisd en een goede plek voor hem hebben gevonden in de buurt van ons nieuwe huis), waar onbeperkt goede kwaliteit hooi gevoerd wordt (geen kuil, of voordroog) en waar hij niet onbeperkt op het gras staat (i.v.m. de hoefbevangenheid), maar max. een paar uurtjes per dag (of helemaal niet natuurlijk). Wel natuurlijk 24/7 buiten in groepsverband. Vandaar gaat mijn grootste voorkeur uit naar een soort paddock paradise. Waarschijnlijk kan mijn paard bij een kennis terecht, maar mocht dit niet door kunnen gaan, dan ben ik zeer benieuwd of mijn paard eventueel bij jullie terecht zou kunnen! Het gaat overigens om een speelse ruin van bijna 19 die gewend is om in een (gemengde) kudde te staan.
Heb jij, of ken jij een goed revalidatieplekje voor mijn paard, dan ben ik erg benieuwd! Het maakt dus niet uit waar het is.
Voor een goede plek willen we ook een goede prijs betalen.
Groetjes en alvast bedankt.

Hoi Karen,
Bedankt voor het advies, ik heb gister naar stichting pmp gemaild. Ziet er inderdaad erg veelbelovend uit dus ben heel benieuwd!

Hoi Maria,
ik ben degene die een adresje zoekt, ben benieuwd naar je link. Zou je hem kunnen sturen naar fam.meck@gmail.com? Bedankt!

Bedankt voor de reacties allemaal, mijn paard kan gelukkig bij onze kennis terecht, ik ben dus voorzien!

Hallo,
Vandaag heeft mijn paardje zijn influenza enting gehad. Deze was een paar maanden uitgesteld omdat hij ziek is geweest. Doordat er iets mis is gegaan met de paspoorten wet ik niet precies hoeveel te laat, maar zeer waarschijnlijk is dat zo'n 2 maanden geweest (en anders zeker niet langer dan 6 maanden). Ik had dit allemaal tegen de dierenarts verteld en die zei dat het verder allemaal prima was en gaf de enting. Maar ik begin na afloop dan toch altijd te twijfelen omdat ze (in mijn ervaring tot nu toe) altijd zo snel mogelijk weg willen en nooit echt naar je lijken te luisteren. Weet iemand of de enting zo goed is uitgevoerd? Mijn paard heeft nu dus gewoon de "herhaalenting" gehad; had hij niet weer eerst een basisenting moeten hebben omdat er meer dan een jaar overheen is gegaan?
Alvast bedankt!

Ja ik las het inderdaad net op internet. En... een basisenting bestaat gewoon uit 2 normale entingen toch? Vlak achter elkaar? Dus het is nu goed gegaan zo als ik het na een paar weken nog een keer herhaal?

Oke, bedankt! :)

Hoi Patricia,
Mijn ervaring is dat ze zeker samen gaan komen. Het feit dat ze nu al rustig zijn naar elkaar toe, ookal staan ze nog in hun 2 "oude" groepjes, is naar mijn mening een heel goed teken. Maar vaak duurt het gewoon even.
Wat misschien wel een tip zou kunnen zijn is om goed op te passen met je nieuwe plek. Ik had mijn paard ook een tijd in een natuurgebied van 33 ha staan, waarvan het meeste gras was, en heb hem daar weer weggehaald toen mijn bekapper langskwam en schrok van de grote hoeveelheden gras en hoe de hoeven van de andere paarden eraantoe waren (lichte hoefbevangenheid), terwijl die er pas een paar maanden stonden. Hij zei dat zoveel gras gegarandeerd leidt naar hoefbevangenheid op een gegeven moment. Ik weet natuurlijk niet hoeveel hectare gras jullie hebben, of dat er vooral veel zand/bosgrond is, en of het gras in frankrijk misschien heel anders is dan in Nederland, maar ik zou er wel voor oppassen!

Daarnaast zorgt muizengif voor een pijnlijke, langzame kortom verschrikkelijke dood. Is onderzoek naar gedaan kan ik me herinneren. Het gif zorgt niet dat de muis op slag dood is, maar zorgt ervoor dat de muis uitdroogt om stank te voorkomen. Ik vind het echt afschuwelijk.

Hoefbevangenheid is inderdaad iets wat zich opbouwt. Juist het feit dat ze tot voor kort zoveel op de wei heeft gestaan en biks kreeg kan eraan bijgedragen hebben dat het nu niet goed gaat. Als het hoefbevangenheid is tenminste. Het lastige aan hb is inderdaad dat er niet een set vaste symptomen is die hb aangeeft. Hb gaat vaak in fases. Ik zou inderdaad een natuurlijke (!) bekapper laten komen (je kan bijv. op aanhcp.net kijken) - die weten meestal veel meer van hb dan reguliere dierenartsen en normale hoefsmeden. Ik zou met die natuurlijke bekapper dan een plan van aanpak vaststellen. Ik denk dat dat veel fijner voor je is, dan ben je niet in je eentje overal aan het zoeken naar oplossingen en dan allerlei verschillende meningen en aanpakken tegenkomt, maar dan is er een vast iemand die met je meedenkt.
Je zou wat pampers onder haar hoeven kunnen plakken met duct tape, haar laten bewegen en kijken of het helpt, vaak zijn ze in het begin nog een beetje voorzichtig met bewegen omdat ze bang zijn voor de pijn, maar als je verbetering ziet, dan zullen hoefschoenen een goede aankoop zijn.
En inderdaad het voordroog... ik zou zeker overgaan op goede kwaliteit energiearm hooi (duits kruidenhooi is een zeer goede keus - hollands hooi wil ook nog weleens energierijk zijn). Ik zou inderdaad niet het hooi nemen van je vaste leverancier, het moet gewoon goede kwaliteit zijn en geen vieze stoffige baaltjes. Kan je vertellen in welke regio je zit? Grote kans dat iemand dan een tip heeft. Als je goed hooi hebt gevonden, zou ik een hooianalyse uit laten voeren zodat je weet wat erin zit (niet te suikerrijk? - met duits kruidenhooi is zo'n analyse m.i. niet nodig).
Heb je een grote schuur waar je het hooi op zou kunnen slaan?
Als het hb is het inderdaad zaak dat je geen suikerrijk voordroog voert. Geen bietenpulp (ze moet als het goed is zelf weer op gewicht komen met de juiste voeding), geen brok, en geen sprietje gras. Echt alles ontwijken waar suiker in zit: zo nauw komt dat met hb.
Dan ook zorgen dat ze voldoende hooi kan eten; dus niet dat de ijslander haar steeds wegjaagt. Bijv. door 2 bakken te nemen en die een eindje uit elkaar te plaatsen in plaats van 1. Als het nog niet overgaat, dan zelfs apart zetten want het is belangrijk dat ze goed kan eten.
Maar goed, dat zijn allemaal tips voor als de hb eenmaal is vastgesteld.
Heel veel sterkte, en ik hoop dat je snel een oplossing kunt vinden!

Oh oke, ik wist niet dat ze chronisch hoefbevangen was, sorry even overheen gelezen. Maar dan kan je er naar mijn mening vrijwel vanuit gaan dat haar hoefbevangenheid nu verergerd is.
Dierenartsen.... wat is dat nou voor advies: pijnstilling of in laten slapen?? Pijnstilling is toch geen genezing? Ik kan me voorstellen dat het soms echt nodig is, zodat het paard weer gaat bewegen en sneller geneest. Aan de andere kant is het ook weer een belasting voor een overbelast verteringssysteem. Maar goed, ik weet er zelf niet genoeg vanaf wanneer je wel en wanneer je het beste niet pijnstilling kan geven wat hb betreft.
Maar als ze chronish hb is, dan is wat ik zou doen: stoppen met al het bijvoeren (echt elk beetje is te veel - alleen een zoutblok), magnesiumchelaat geven, natuurlijke bekapper vinden, hoefschoenen aan laten meten/kopen, en echt koste wat kost goed suikerarm hooi vinden, alle toegang tot het gras verbieden, en verder goed nakijken of er eventueel meer aan de hand is. Zeker met shetlanders, die zijn zo gevoelig voor suiker, en dan dus al helemaal een hoefbevangen shetlander, is het zo belangrijk om suikerinname te minimaliseren. Verder zou ik haar van de ijslander splitsen, met een draadje bijv? zodat ze rustig kan eten. En ik zou water en hooi uit elkaar zetten, zodat ze gedwongen wordt om te bewegen en niet de hele dag stilstaat bij het hooi.
Sterkte

* voorlopig splitsen bedoelde ik natuurlijk, tot ze zich beter voelt.

Ik bedoelde niet dat pijnstilling niet zinvol is. Ik vind het advies van de dierenarts heel typisch, dat hij/zij als "oplossing" pijnstilling of inslapen biedt; in plaats van een plan van aanpak: pijnstilling neemt niet de oorzaak van de hb weg.
@Natasja: ik zou zo snel het voer als oorzaak van hb niet uitsluiten. Kan je vertellen waarom je het gevoel hebt dat het niet aan het voer ligt? Zoals ik al zei in mijn vorige post is hb er niet van de een op de andere dag. Je kan het zien als een emmer die volloopt (die waarschijnlijk behoorlijk vol is gelopen op de vorige plek waar hij stond) en nu is overgelopen zeg maar. Of vergelijk het met iemand die heel lang junkfood heeft gegeten en daarna overgaat op een beetje gezonder eten: dat laatste kan, ookal is het iets gezonder, nog steeds een hartziekte veroorzaken. Voor zover ik weet wordt veruit de meeste hb door voeding veroorzaakt namelijk. Ik bedoel niet te zeggen dat het per se zo is, maar het is in ieder geval de allereerste plek waar ik zou kijken in het zoeken naar een oplossing. Toen ik mijn paard verhuisde die destijds niet in niet optimale conditie was en hij op de nieuwe plek voordroog/kuil (kwaliteit wisselde) kreeg is hij binnen no-time onwijs afgevallen en zat hij tegen bevangenheid aan. Ik heb hem toen apart gezet en op duits kruidenhooi gezet. Het heeft een tijdje geduurd voor hij helemaal was opgeknapt, maar ik zag al onwijs snel verschil: minder stijf, ging beter in zijn vel zitten, glanzende vacht terug, meer bewegen etc.
Het is inderdaad lastig dat je een kleine opslag hebt, maar ik zou toch alles doen om goed hooi te regelen, indien dat mogelijk is. Bijv. bij een boer regelen of je hooi zou op kunnen slaan in de schuur? Vanuit mijn eigen ervaring bestaat er anders een grote kans dat haar conditie zo blijft. Ik ken shetlanders die bevangen zijn geweest en zelfs geen vierkante meter gras kunnen eten zonder terug te vallen: zo nauw komt dat met suikers.

Ik heb nog niet alles gelezen, maar als ik jou was zou ik contact opnemen met Bjorn Rhebergen (www.paddockparadise.eu). Hij is natuurlijk bekapper aangesloten bij AANHCP en is sinds een jaartje ongeveer een bedrijf begonnen om paddock paradise's te ontwerpen en realizeren, ook vanuit de visie dat dit een fantastische vorm van paarden houden is. Hij geeft advies bij elk aspect van de bouw, van schuilstallen tot voer.
@ Pien: paarden kunnen dan een tijdje per dag (bijv. 2 uur) de wei op om voedingsstoffen uit gras op te nemen en verder aanvullen met goed hooi.

ps. sorry wel even het haakje weghalen. www.paddockparadise.eu dus.