Dag iedereen
Ik heb sinds 2 weken een eigen paard. Bij de vorige eigenaars voelde ze zich volledig baas over de ruiter en kreeg ze altijd haar zin.
Telkens als ik of mijn (dressuur)lesgeefster nu met haar rijdt wil ze in bepaalde hoeken in de piste niet draaien (dit gebeurt aan beide kanten). Ofwel steekt ze al 5 meter voor de bocht haar hoofd helemaal in de lucht en versneld ze, waardoor wij totaal geen controle over haar kunnen hebben. Ofwel is ze juist in de bocht gepasseerd en draait ze helemaal onverwachts toch nog naar de andere kant, waardoor je bijna van haar rug valt.
Zowel zonder als met bit haalt ze telkens de bovenhand.
Teugels los of strak, binnenbeen tikjes, buitenbeen aandrukken, teugels helemaal naar de juiste richting en zit helemaal naar binnen, volledig voorbereid op wat ze gaat proberen, en toch lukt het haar nog.
Nu is mijn vraag: hoe kan je zoiets oplossen? Zowel met bit doet ze dat, en ik haat het om een bit in haar mond te zien.... Zonder bit kan ze nog meer de bovenhand halen...
Volgens mijn dressuurlesgeefster is de enige mogelijkheid om respect af te dwingen om met sporen en zweep telkens te straffen wanneer ze het doet...Ben niet akkoord.

Bedankt alle lieve paardenmensjes
voor al de reacties
Ik ga alvast beginnen met al jullie tips en als jullie nog dingen tegen me te zeggen hebben:
zeker niet laten!

Hier zie je haar natuurlijk van achteren gezien hé, met haar prachtige ronde poep waar we zo trots op zijn
Maar ze staat altijd buiten en krijgt alleen hooi bij, dus normaal is er geen probleem denk ik...

Kitana is een kruising tussen quarter en appaloosa
En ja, dat is Jurgen, maar ik ken daar geen andere paardjes...

Ben ondertussen al een keer gaan wandelen, en ben zoveel mogelijk met haar bezig,
ben al een paar dagen niet meer in de bak geweest met haar en heb niet meer gereden...
van woensdag tot vrijdag ga ik op stage met haar, ga daar ook veel soorten grondwerk enzo leren, kijk ernaar uit

Hallo iedereen,
een tijdje geleden schreef ik jullie over Kitana, mijn merrie, die altijd in dezelfde hoek wegschoot...ondertussen weet ik al lang waarom en hoe het komt. Ik ben op stage geweest 'spelen met paarden' en daar hebben we ontdekt dat ze gewoon bang is van de ruiter, van zijn benen en zijn handen (die vroeger het bit bestuurden, nu niet meer), en dat ze van pure paniek en angst weg wou. Ze is gewoon ook heel gevoelig en onzeker.
Bij freestyle lukt het ook nog niet omdat ze niets durft te doen van op afstand van de leider...komt wel goed...
Ik lees nu ook het boek Grondwerk met paarden, van Inge Teblinck...

Nu komt mijn eigenlijke vraag: gisteren had de stalhulp Kitana in een andere weide gezet, en waarschijnlijk met nogal geweld, want de dag daarna wou ze helemaal niet meer volgen. Ze weigerde om haar beentjes te verzetten en stak haar hoofd helemaal in de lucht. In het boek staat daarover dat je lichtjes druk moet geven aan het leidtouw en dan weer moet lossen, dan je paard laten nadenken waarom ik los en wat ze nu moet doen, en geduld hebben, dusnoods nog eens opnieuw en normaal volgt ze daarna... (kort uitgelegt). Maar mijn papa, die 7 jaar heeft paardgereden, heeft haar uit de weide genomen en als ze weigerde met het leidtouw een tik op haar kont gegeven, waardoor ze wel volgende. Als ze de 2e keer weigerde moest hij een keer dreigen met het touw en ze ging weer vooruit. Hij zegt dat je eerst moet tonen dat je baas bent en dat grondwerk enzo allemaal veel te braafjes is.

Is dat zo? Geven jullie soms ook eens een tik?
Ik discusieer niet graag met mijn papa

Soms staat ze ook gewoon plots stil tijdens het rijden en krijg ik haar echt met geen mogelijkheid vooruit... en dan?

Als je nu nog niet natuurlijk bekapt hebt, maar er zijn wel geen hoefijzers aan, is dat dan ook heel slecht?

Wow jullie kunnen nogal op elkaar ingaan
veel verschillende meningen blijkbaar... kan nog iemand een besluit formuleren?
lore

Dag alle lieve mensen
ik moet binnenkort een zadel kopen, maar ik zit met een groot dilemma.
Kitana heeft een redelijk lange rug en daardoor is een westernzadel wat beter voor haar... Maar ik ben een engels zadel gewoon en voel me er wel wat comfortabeler op alhoewel ik denk dat ik daar wel zou aan wennen. Een engels zadel is wel veel praktischer voor te transporteren, en ik vind dat een westernzadel nogal bepakt en bezakt voelt (daarmee bedoel ik dat ik het gevoel heb dat ik nogal heel veel rond en tussen en aan mij heb)... Met een engels zadel vind ik ook dat ik meer contact heb met haar... Dus... wat nu? Dit vind ik een enorm belangrijke beslissing. Help

Lore, het indiaantje

Dag iedereen

Ik doe alles zo goed mogelijk en toch...
Kitana begint nu te staken, zomaar, vanuit stap of draf, staat ze stil en krijg ik haar met geen mogelijkheid vooruit.

Momenteel ben ik nogal wanhopig.

Lore

Is er in Belgie een tijdschrift over natural horsemanship en zo van die dingen?
Heel erg benieuwd...

Vragen aan het heelal of dit jou paardje is?
Naar je hartje luisteren...?
Ik geloof erin

Ik wil er enorm graag naartoe...
ik vrees dat ik niemand zal vinden die me kan brengen (ben nog een klein heel klein meisje)
waar ligt Herselt ergens?

@ Danielle, Katrien en Dani: sorry dat ik je reactie niet op tijd gezien heb, had niet verwacht dat jullie zo 'n lieve mensen waren
hoedanook ik woon aan de kust (Bredene) dus dat ging nogal moeilijk gaan...
Nogmaal sorry dat ik niet gereageerd heb op jullie o zo lieve voorstel

hello alle lieve paardenmensjes
heb weer een vraagje :)
Ik kan nu al redelijk veel van grondwerk met Kitanatje, maar dat is altijd met beloningen.
Werk vooral met het boekje van Inge Teblick
maar er zijn een paar mensjes die me al hebben doen twijfelen aan die werkwijze omdat ze zeggen dat voor eten paarden alles doen maar dat het zonder eten dan nooit zal lukken... Dan zei ik tegen hen dat ik het hoedanook beter vind dan straffen...maar ze waren niet echt onder de indruk

Ik heb vorige keer (lang geleden) geschreven over dat Kitana staakte, wel als dat opgelost was (met heel veel geduld weliswaar, mijn papa verklaarde me zot dat ik het zo lang volhield om niet te dwingen) en toen begon ze allemaal andere dingen uit te steken waar ik opnieuw geen raad mee wist.
Uiteindelijk is Erike De Brabant gekomen, osteopate en homeopate zij heeft Kitana al heel erg geholpen. Ze had last van haar rug, haar blaas, haar nieren. Ze kreeg daar nu medicatie voor en ik zie echt dat ze al veel liever beweegt. Ik ben zo blij als ik haar zo zotjes zie doen en haar vanzelf zie galoperen! Volgende keer gaat ze dan werken aan de energiebanen en ze komt helemaal tiptop in orde :)
Maar ik mocht nu dus 5 weken niet met haar rijden en moest me dus nog verder verdiepen in grondwerk...

Groetjes loreke :)

ps: in mijn hartje ben ik een indiaantje