Hoihoi!

Ben "nieuw" op deze site, en trouwens in het hele paardnatuurlijke wereldje, en tjongejonge! Het lijkt wel of ik het verhaal lees van mijn eigen 15-jarige lusitano. Ook ik vraag me af of mijn paard sinds mijn overstap (oktober van dit jaar) naar een meer natuurlijke manier van paardenzorg bevangen is.

Op zachte ondergrond loopt hij geweldig, en met veel meer veer dan voorheen, maar ai-ai als hij op de harde ondergrond komt! Kort, gevoelig en stijf. Mijin hart breekt elke keer als ik het zie.... Ook als ik hem s nachts observeer, zie ik dat hij maar heel moeizaam stapt, zelfs op het zand.

Aanvankelijk dacht ook ik aan hoefbevangenheid, dierenarts laten komen, injectie etc. Maar beter ging het eigenlijk niet. En nu lees ik jouw verhaal...

Ik ben dus wel heel erg benieuwd naar hoe het ondertussen met je paard gaat? Knapt hij al wat op? Heb nl. zelf het volgende bedacht: door de natuurlijke manier van bekappen krijg je een beter transport in de hoef, en eigenlijk in het hele been, en daardoor natuurlijk weer in het hele lijf. Door een gemakkelijker vrijkomen van allerlei afvalstoffen (want beter werkend hoefmechanisme + natuurlijker voeding) die wellicht al heel lang ergens hebben vastgezeten, ontstaat er misschien een soort van spierbevangenheid?

Wie-o-wie wil hier zijn/haar licht eens over laten schijnen?

En als Piet dit berichtje leest: ik wacht het nog een weekje af, als er dan nog geen verbetering is, hoor je me!

Groetjes en hou ons op de hoogte!

Marie-Ella

Hallo allemaal! Dank je wel voor jullie reactie. Misschien was ik niet helemaal duidelijk, sorry, daarvoor. MIjn paard loopt al sinds 2006 blootsvoets, en had eigenlijk met die overgang geen moeite. Als hij in de loop van de dag wat gelopen heeft en ik ga dan met hem wandelen, loopt hij hartstiikke goed op het zachte. Maar 's nachts en 's ochtends, dus inderdaad nadat hij heeft stilgestaan (al staat hij 24/7 buiten), is het een ramp, zelfs op het zachte.
Ik heb inderdaad zijn dieet flink aangepast, maar niet heel plotseling. Geleidelijk aan heb ik krachtvoer en wortels (en allerlei andere lekkernijtjes) afgebouwd. Nu staat hij op hooi en ong. halve kilo luzerne.
Fijn Nescio dat je paard weer goed loopt!
Ik lees iets over toxische bevangenheid: wat is dat precies?
Ga in elk geval met de tips aan de slag. Hou jullie op de hoogte!

Marie-Ella

Foto's gemaakt, en was niks op te zien! En kan me moeilijk voorstellen dat artrose zo plotseling opduikt?
Het is lullig, maar het gedonder is begonnen met een natuurlijker voeding en een natuurlijke bekapping... Misschien staat mijn paardje heftig te "ontslakken"?

Hm ja, zal morgen Piet eens bellen...

Hoi Piet en Nescio!
Nee, jammer genoeg niet, foto's liggen bij dierenarts. Heb ze wel zelf bekeken en voor zover mijn tamelijk ongetrainde oog dat kan beoordelen, was alles inderdaad puntgaaf.
Trouwens, begrijp me niet verkeerd, niet alles gaat slechter sinds de natuurlijke bekapping. Het vele heen en weer schommelen van links op rechts is eigenlijk wel voorbij, en ik zie hem steeds vaker keurig vierkant staan, d.w.z. op elke hoek een been dat vrij normaal belast wordt. En nogmaals, als hij dan eenmaal in beweging is en hij loopt op het zand, zit er meer veer in m.n. de draf, en waar hij vroeger bij de opwarming nog niet eens kon instappen, begint hij nu meestal met overstappen. Uiteraard zal hier de meer natuurlijke voeding ook wel een belangrijk aandeel in hebben...Verder is de kleur van zijn urine beter, en is hij wel wat afgevallen, maar beslist niet mager geworden en lijkt nu ook aardig op gewicht te blijven.
Wat ik de laatste dagen zie is dat hij een wat slingerende beweging met de voorbenen maakt...Hij gooit zijn been dan ietsjes naar buiten en dan naar voor, een beetje zoals jel erg dikke mensen ook ziet lopen (in de hoop dat ik nu niemand beledig, en zo toch, mijn excuus). Ook zie ik spanning midden boven de kroonrand, aan de voorkant van het kootbeen...
En laten we wel wezen, misschien zijn er verschillende dingen aan de hand. Intuitief zou ik zeggen dat er door de veranderde voeding en bekapping een enorme berg afvalstoffen en route zijn gegaan, die (mogelijk mede door een ernstig verstoorde darmflora) de nodige tijd vragen om uitgescheiden te worden. En dus stijfheid veroorzaken. Maar misschien drukt ook het hoefbeen zodanig op de zool dat afwikkelen te moeilijk wordt. Dat gecombineerd geeft gestrompel, maar eenmaal de spieren in beweging wordt dat makkelijker, en geef toe, door pijn en overgevoeligheid kunnen ook wij heen lopen.
Ben dus blij, Nescio, dat ik niet alleen ben met mijn gedachtengang!
Koen stelde voor het een drietal weken af te wachten, dus daar probeer ik me aan te houden. Denk dat je me na het weekend wel hoort Piet....

Lief!!!! Maar heb net toch maar Piet ge-smst... Wordt vervolgd!