AMA schreef op donderdag 4 december 2008, 14:21:


Las net over die fijne migraine en buikkrampen vanwege het maandelijkse feest - ik had er ook altijd last van. Drie dagen ervoor slik ik magnesium. GEEN migraine meer, GEEN buikkrampen en niet meer zo lam geslagen.

De uitvinder daarvan moet wel een man geweest zijn - welke vrouw doet zich zoiets vrijwillig aan......
:)
Monique

Cindy Helms schreef op donderdag 4 december 2008, 16:13:


Nee zeg, straks krijg je de verkeerde terug (stiekum omgeruild) of nog erger, helemaal niet.

Herman schreef op vrijdag 5 december 2008, 7:40:


Super!
Monique

van lennep schreef op vrijdag 5 december 2008, 8:37:


Hopelijk mag je haar weer gauw mee naar huis nemen!
Ik denk aan je!
Monique

Danielle Schuwer schreef op maandag 15 december 2008, 14:56:


Ik hoop dat het helpt.

Een buurman meende eens dat Indy wel even zijn snoeiafval op zou kunnen eten. Hij gooide herhaaldelijk takken op ons weiland en stukken conifeer. Ik heb er wat uurtjes aan besteed en heb hem gewoon opgewacht. Hij vond het eerst maar stom, maar de mededeling dat hij de dierenartskosten of de aanschafkosten van een nieuw paard voor zijn kiezen zou krijgen gaf de doorslag. Hij had niet in de gaten dat bepaalde planten giftig zijn en ik er gewoon niet van gediend ben dat er maar vanalles op mijn weiland gegooid wordt.

Veel mensen denken nu eenmaal niet na of zien het gevaar er niet van in.

Monique

Het gaat goed met Indy. Vorige week hebben we voor het eerst weer een aantal rondes gedraafd in de bak - Indy is wat stijf in de achterhand en zal dat ook wel blijven volgens de therapeute, maar ze loopt niet verkeerd. Als ze warm gedraaid is, loopt ze niet meer mank. Begin volgend jaar krijgt Indy nog een behandeling.

Indy mag nog niet te laag met haar hoofd lopen en geen krappe wendingen maken. Zijwaarts mag ik mee beginnen als ze aangeeft dat ze het aankan. Verder is het afwachten hoe alles zich ontwikkeld, misschien mag het nog wel wat beter worden, maar zoals het momenteel is, daar ben ik al heel blij mee. Zo mag het eigenlijk wel blijven, want Indy voelt zich duidelijk goed, ze kan goed uit de voeten, ze kan wegdraven/galopperen als ze dat wil en gaat graag mee op langere wandelingen en af en toe zelfs ritten.

Momenteel houden we het vooral bij wandelen. Qua hoeven kan ze prima door de bevroren bak lopen, echter haar schouder trekt het niet. Ze moet echt haar weg zoeken en je ziet aan haar dat het niet fijn voelt, die ongelijke brokken. Moet ik tijdens een buitenrit de ongelijk bevroren berm in, dan heeft ze veel moeite daar door te komen, ik voel haar rechter schouder wegknikken. Ongelijke harde ondergrond is gewoon lastig voor haar, dat weten we sinds jaren. Gewoon aanpassen dus aan hetgeen ze wel kan en fijn wandelen.

Kerst was erg druk voor ons met familie bezoeken; ik heb verzuimd jullie een fijne kerst te wensen. Aangezien het met oud en nieuw ook weer druk wordt, nu alvast een goede jaarwisseling gewenst!

Monique

Spirithorses schreef op dinsdag 30 december 2008, 14:21:


Indy kwam vanmorgen op volle snelheid vanuit het weiland aandenderen, vol over de kapotgelopen stukken waar ik mijn nek over breek. Scheurt eerst rechts de hoek om, dan links, dan weer rechts (met de bijbehorende gallopwissels) om hinnikend voor het hek tot stilstand te komen. Eindelijk iemand om het ijs in de ton voor haar te breken.

Na jaren van problemen bij vriesweer en verplicht stalarrest een weldaad om te zien hoe ze zich nu redt! Ik hield wel mijn hart vast, met dit soort acties van idioot krappe wendingen is al menig maal haar schouder uit de kom geschoten, maar gelukkig niets gebeurt deze keer.

Normaal breekt ze het ijs zelf: met haar neus of als het ijs te dik is, tilt ze de metselton op en laat hem vallen. Vanmorgen schoot ze er niets mee op, het was een klomp ijs, geen wonder met -9. Brrrrrr...... Maar het tijdelijke voordeel: niet uitmesten. De mest in de bak is vastgevroren aan de ondergrond en met geen mogelijkheid los te bikken. Belooft wel wat als het gaat dooien....

Monique

Spirithorses schreef op dinsdag 30 december 2008, 14:50:


Zal aan je denken als ik met enkele emmertjes water een paar metertjes moet overbruggen om bij Indy haar waterbak te komen!
Monique

vagebond schreef op dinsdag 30 december 2008, 15:30:


Bah, wat een vreselijk bericht. Om je paard zo aan te treffen, verschrikkelijk.

Indy krijgt zoals elk jaar rond 23:00 uur haar verdoving en dan gaat ze met een muziekje op stal. We hebben een camera in de stal gemonteerd zodat ik af en toe even stiekum kan kijken hoe het gaat, zonder dat ik naar haar toe moet. Is ook wel zo gezellig voor ons bezoek, mijn schoonouders komen langs om te gourmetten. Mijn moeder blijft dit jaar liever thuis, ze wil haar kater niet alleen laten. Heel begrijpelijk, geen haar op m'n hoofd die eraan denkt die avond weg te gaan!

Morgen moet ik eerst met onze poes naar de dierenarts. Ze hangt de hele tijd enthousiast voor de koelkast rond maar weigert te eten als ze iets krijgt, ze stinkt uit haar bekje en loopt smakkend en kwijlend door de kamer. Ze heeft last van haar tanden. In september was dit al een keer onderzocht, haar tanden waren bruin verkleurd, maar het was nog niet nodig iets te doen. Nu dus accuut wel. Het moet ook nog onder volnarcose. Arme poes. Ze heeft geen geweldig gebit, zal wel door gebrek komen als jong poesje (we hebben haar als 2 weken oud hoopje ellende in het weiland gevonden en met de fles grootgebracht).

Tja, zo heb je altijd wat.

Monique

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 7 januari 2009, 10:13:


Sterkte Esther,
Ik hoop dat ze er alle drie weer snel bovenop mogen komen. Bah, wat kun je je zorgen maken om je viervoeter(s) he? Ik weet er helaas ook alles van.
Monique

Vanmorgen heb ik Indy al vroeg op het weiland naast ons gezet, geen wind en een prachtig zonnetje. Indy ging graag mee en deed onmiddellijk haar hoofd naar beneden om te grazen. Ze stond al een tijdje rustig te grazen, toen ik plotseling een tractor met aanhanger in het oog kreeg. De aanhanger was beladen met kerstbomen - helemaal vergeten dat ze vandaag de kerstbomen op zouden halen. Rond de aanhanger renden kinderen heen en weer die kerstbomen naar de aanhanger brachten. Indy had hier nog niets van gemerkt, maar kreeg plotseling een rennende kersboom in het oog. Onmiddellijk hief ze haar hoofd op, staart kaarsrecht in de lucht. Een luid gehinnik en weg was mevrouw, in razende gallop richting rennende kerstboom. De kerstboom schrok ontzettend, Indy kwam op een meter van de jongen tot stilstand. Indy draafde een rondje en begon vervolgens de tractor uit te dagen, snuivend, met veel vertoon. Ze draafde lichtvoetig over de keihard bevroren molshopen, ik hield mijn hart vast. De kereltjes waren zwaar onder de indruk en slopen achter de tractor aan, bang dat mevrouw over de draad zou springen. Indy vond het prachtig en steeds weer met alle vier benen tegelijk in de lucht. Wat een vertoning.
Monique

van lennep schreef op zaterdag 10 januari 2009, 11:35:


Als het vriest, doe ik nauwelijks wat aan Indy haar hoeven, voor Indy werkt dat het beste. Alleen wat los zit haal ik weg en ik rasp haar hoeven alleen rond. Tot dusver kan ze er voor haar doen prima mee lopen.
De steunsels haal ik normaal helemaal weg, omdat ze anders gevoelig of zelfs kreupel gaat lopen. Nu de ondergrond hard bevroren is, breken de steunsels vanzelf weg. Als ik ze nu ook weghaal, gaat Indy geheid slechter lopen.
Monique

van lennep schreef op zaterdag 10 januari 2009, 11:53:


En ik haar maar met een stukje brood van die tractor proberen weg te lokken. Mijn vriend lag dubbel. Mevrouw kwam na afloop gewoon koninklijk aandraven en haar stukje brood in ontvangst nemen. Zooo.... dat ding hebben we even fijn verjaagd....

Het gaat de laatste tijd aardig goed met Indy, de therapeute heeft schijnbaar toch de kern van het probleem gevonden. Ik hoop maar dat Indy niet gelijk overdrijft. Maar haar kennende gebeurt dat toch wel. Als ze weer gek kan doen, dan zal ze ook....
Monique

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 10 januari 2009, 15:08:


Mooi te lezen dat het zo goed gaat met Jur!
Treurig, al die verkeerde diagnoses.
Monique

Michiel schreef op zondag 11 januari 2009, 12:44:


Hallo Michiel,
Ik ben erg blij voor Jur dat de oplossing zo eenvoudig blijkt te zijn.
Schandalig dat geen van de mensen die je erbij gehad hebt, dat niet gezien hebben. Blijft Jur nu bij Eddy?
Monique