joop schreef op vrijdag 1 juni 2012, 13:55:


Het lijkt me juist de kracht van de wetenschap dat hypothesen betrekking hebben op zaken die meetbaar en dus toetsbaar zijn, en daardoor kunnen worden bijgesteld en verbeterd als er nieuwe inzichten of betere meetmethoden zijn.

ARIANE DESTUYVER schreef op donderdag 7 juni 2012, 17:21:


Misschien heb je hier inmiddels al over gelezen, maar een paardje van deze leeftijd is zowel lichamelijk als geestelijk nog niet klaar om bereden te worden, dus het is heel waarschijnlijk dat hij daarom uitgeput lijkt en weinig energie heeft. Met mijn jonge pony (wordt 4 dit jaar en is om te zien nog echt een puber) kun je ook goed merken dat hij nog niet zo lang zijn aandacht bij 1 ding kan houden en sneller mentaal moe is. Met hem doe ik nog niet meer dan af en toe wat wandelen en spelen in de wei. Ik was oorspronkelijk van plan hem met 5 te gaan inrijden, maar als ik zie hoe iel hij nu nog is, verwacht ik dat het nog wel wat langer zal duren.

In je andere berichtje (over voeding) staan al enkele links naar sites met meer informatie daarover, waaronder deze: http://users.telenet.be/peter.ryckeboer/artikels/welzijn/oudgenoeg.html

Leuk trouwens dat je je aan het inlezen bent over het natuurlijker houden van paarden .

Met mijn eerste pony ben ik ook begonnen met rijden toen hij nog maar net 3 was. Iedereen zei dat dat normaal was en prima kon, dus dacht ik er verder ook niet bij na. Ik reed 'slechts' een paar keer een de week een klein rondje buiten. Ik was toen een jaar of 15 en nam gewoon aan dat ervaren 'paardenmensen' en veeartsen altijd gelijk hadden.

Achteraf heb ik toch wel spijt gekregen. Toen hij een jaar of 10 was, werd er artrose vastgesteld en heeft hij om onduidelijke redenen een haarscheur in zijn dijbeen gekregen (die heel lang niet of verkeerd gediagnosticeerd werd - pas na een scintigrafie werd duidelijk wat er aan de hand was). Misschien heeft dat niets met zijn te vroege belasting te maken gehad, maar het is in zulk soort gevallen echt niet fijn als je denkt dat je er misschien (al is het onbewust/onbedoeld) aan hebt bijgedragen. Dat wens ik je echt niet toe.

Voor mijn pony kwam mijn spijt helaas te laat. We wilden de fractuur laten helen in de hoop dat hij pijnvrij met pensioen zou kunnen, maar toen hij tijdens dit proces ook nog hoefbevangen werd en hij dus zijn achterhand niet meer kon ontlasten en overal pijn had, hebben we hem uiteindelijk laten inslapen.

Misschien vindt het gros van de mensen het normaal dat je een paard met 3 jaar gaat beleren, maar helaas vindt het gros van de mensen het ook heel normaal dat een paard al op jonge leeftijd wordt afgeschreven of alleen met allerlei kunstgrepen (poeders, pijnstillers, speciaal beslag etc.) bereden kan worden.

Peet schreef op maandag 11 juni 2012, 16:00:


Op http://www.jaimejackson.com/page6.html staat dat er een 'natural trim clinic for horse owners and beginners' gegeven wordt, dus ik neem aan dat het de bedoeling is dat je daarna ook zelf het onderhoud kunt verzorgen...

Wieteke schreef op maandag 11 juni 2012, 17:05:

(nieuwe poging ipv naschrift...)

Hm, het lijkt er toch op dat dit meer een opleiding tot professional is dan een cursus voor mensen die alleen hun eigen paarden willen doen... Als de cursusprijs gelijk is aan die in Nederland ( http://www.paddockparadise.eu/en/training-programs/course-description.html ), denk ik dat er niet veel hobbybekappers bij zullen zitten...

Ik zou het inderdaad ook met een lege wormenspuit of iets dergelijks oefenen. Dan kun je beginnen met het belonen bij kijken naar de spuit, aanraken van de spuit etc., en voor je het weet doen ze 'm zelf in hun mond.

Mijn pony is erg gevoelig op haar tong (daar zit een litteken, volgens de tandarts waarschijnlijk veroorzaakt door een bit), en ik oefen ook regelmatig met de wormenspuit. Probeer nu de duur van het in haar mond houden van de spuit steeds verder uit te bouwen, en ook de spuit wat meer te bewegen. Vind dit ook altijd leuke dingen om te oefenen als de wei te nat is om iets actiefs te doen

jennet schreef op dinsdag 12 juni 2012, 8:39:


Denk dat er hier genoeg deskundigen zijn die je daarbij zouden kunnen helpen. Maar totdat die deze draad gevonden hebben alvast mijn 'two cents' .

Het belangrijkste is denk ik dat je het proces in zo klein mogelijke stapjes splitst (beginnend bij bijv. kijken naar het 'ding' dat je uiteindelijk in de mond wil hebben) en elk stapje beloont.

Ik heb dit ook wel eens gedaan bij een pony die panisch was voor wormenspuiten (of eigenlijk voor het geforceerd inbrengen van een wormenspuit...); dat paardje was niet bekend met clickeren (en ik toen eigenlijk ook nog niet echt), maar met het belonen van alle kleine stapjes had ze toch in korte tijd die spuit vrijwillig in haar mond.

Het lijkt me wel handig om vooral bij dit soort oefeningen een kort woordje ('ja', 'ex' etc.) als marker te gebruiken (ook als je nooit clickert), omdat je paard in het begin de spuit waarschijnlijk maar kort zal aanraken, en je duidelijk wilt kunnen maken dat DAT het gedrag is waarvoor je de beloning geeft.

jennet schreef op dinsdag 12 juni 2012, 9:01:


Waar heb je toen ten opzichte van je paard gestaan? Dat kan ook wel eens uitmaken. De vorige eigenaar van mijn pony had al gezegd dat het ontwormen en indoen van het hoofdstel een probleem was, dus was het al een patroon geworden. Op het moment dat je naast haar hoofd ging staan (zoals wanneer je een halster aandoet of normaal gesproken een wormenspuit inbrengt), ging ze al in de stressmodus.

Bij het oefenen heb ik dus gewoon voor haar gestaan, terwijl ze los stond. Ze moest dus steeds zelf de spuit benaderen, en mentaal was dat een heel groot verschil voor haar. Zodra ze het idee krijgt dat er iets geforceerd gaat worden, vervalt ze in haar oude patroon, en kan ze panisch reageren.

Bij de laatste keer ontwormen was ik bijv. wat laks geworden en probeerde het even snel te doen terwijl ik naast haar stond, maar ik werd gelijk afgestraft... Vervolgens heeft het me 5x zoveel tijd gekost als wanneer ik er gelijk aan het begin even de tijd voor had genomen. Leermoment dus . Ben nu maar gaan oefenen met het aannemen van de wormenspuit terwijl ik naast haar sta en licht haar hoofd vasthoud. Die stap had ik dus duidelijk overgeslagen in de eerdere voorbereiding.

Bij desensibiliseren en het oefenen met spuiten gevuld met appelmoes komt het er vaak toch op neer dat je eerst iets moet opdringen om je paard te laten realiseren dat het allemaal best meevalt. Dat is dus voor het paard een heel andere benadering dan wanneer je het paard zelf de kans geeft (en dus niet dwingt) een beloning te verdienen.

jennet schreef op dinsdag 12 juni 2012, 9:07:


O, dan komt het vast helemaal goed! Succes

Ik ben wel heel benieuwd hoe dit zich zal ontwikkelen.

Op Jill Willis' Facebookpagina over Paddock Paradise is duidelijk te zien dat ze inderdaad nogal overtuigd is van Jaime's opvattingen. Als iemand in haar ogen advies geeft dat niet aansluit bij hun denkwijze (ook al is het pro-NB, maar bijv. een advies dat van Pete Ramey is overgenomen), verwijdert ze het bericht gewoon. Ik denk dan ook niet dat ze bereid zullen zijn om concessies te doen (en mensen naar de mond te praten) om maar de hippische gemeenschap hier te vriend te houden .

Deze samenwerking lijkt me een erg mooie kans, maar het is te hopen dat ze niet al te veel zullen overkomen als NB-extremisten. Ik stoor me soms al een beetje aan haar wel heel zwart-witte kijk op het NB-gebeuren, dus kan me voorstellen dat er in Deurne ook wel wat wenkbrauwen gefronst zullen worden...

Sjoukje schreef op woensdag 13 juni 2012, 14:51:


Hoi Sjoukje,

Er zal vast iemand reageren die een goede bekapper bij jou in de buurt kent, maar je zou je sowieso kunnen opgeven voor een herhalingscurus. Die kost maar EUR 30, dus dat heb je snel genoeg terugverdiend: http://www.paardnatuurlijk.nl/index_js.htm?http://www.paardnatuurlijk.nl/webwinkel/cursushoefh.htm

Bij een schimmelinfectie wordt volgens mij wel vaker een inkeping gemaakt (ook bij hoeven waarvan de wand niet onder de zool uitkomt). Als ik het me goed herinner wordt dat gedaan omdat de schimmels een voorkeur hebben voor plaatsen waar geen zuurstof komt. Weet je zeker dat de scheur door een schimmel komt? Volgens mij kunnen er in de toon ook scheuren ontstaan als de hoefwand daar te lang is.

Nog bedankt voor de reacties allemaal! Vandaag is het eerste deel gedaan, morgenmiddag komen ze het afmaken.

Ze hebben de grond eerst schuin afgegraven/gevlakt, en voordat het puin werd gestort hebben we gronddoek neergelegd. Het ligt op het natste deel van de wei, dus ik ben heel benieuwd hoe het eruit zal zien na een flinke hoeveelheid regen.

Net na het storten was het vrij donker van kleur, maar inmiddels is het al lichtgrijs opgedroogd. Het is eigenlijk exact dezelfde kleur als de kleigrond, dus van een afstandje zei je niet eens dat het pad verhard is.

De paarden vonden het storten van het puin totaal niet boeiend, maar de uitgegraven grond die in hun wei was gekieperd vonden ze wel heel interessant! Die moest echt even met de voeten bevoeld en geproefd worden .

Als het helemaal af is, zal ik proberen wat foto's in het fotoalbum te plaatsen.

Ik denk ook dat het te maken heeft met gevoeligheid voor suikers. Mijn pony (koudbloed) krijgt het ook soms van het gras, samen met een stuggere manenkam en opgezette klieren (?) tussen de kaken en bij de overgang kaak/hals.

Misschien een stomme vraag, maar door wat voor proces wordt dit eigenlijk veroorzaakt? Volgens mij heb ik nog nooit gelezen waardoor de manenkam precies harder wordt onder invloed van suikers.

Ik zag net dat Pete Ramey een flinke 'zomerkorting' geeft op zijn boek en dvd's.

Zijn dvd-set met 10 dvd's kost nu bijvoorbeeld USD 125 (USD 138,45 incl. verzendkosten) i.p.v. USD 250.

http://www.hoofrehab.com/

ARIANE DESTUYVER schreef op dinsdag 10 juli 2012, 19:14:


Hoe wordt je pony gehouden en op wat voor ondergrond?

Een van mijn pony is ook snel gevoelig op steentjes als haar hoeven door vocht zachter worden (als haar hoeven kurkdroog zijn loopt ze overal zo overheen). Eerder hadden ze geen verharding in de wei, dus konden de hoeven alleen 'wennen' als ik haar over straat liet lopen. Dat was onvoldoende, want ondanks dat ze al jaren natuurlijk werd bekapt, bleef ze dus soms wat gevoelig. Mede daarom hebben we nu een stuk verhard met puin (dus geen volledig egale ondergrond, zodat heel de hoef met steentjes in contact kan komen). Hopelijk wordt het na verloop van tijd beter, in de winter zal ze namelijk een groot deel van de dag op het puin staan.

In het ideale geval houd je je pony (gedeeltelijk) op het soort ondergrond waarop je hem/haar wilt gebruiken. En voldoende beweging is natuurlijk ook erg belangrijk. Je kunt moeilijk verwachten dat een paard dat een deel van de dag op een paar vierkante meter doorbrengt gezonde hoeven ontwikkelt, ook al bekap je nog zo 'natuurlijk' .