CooLLady schreef op vrijdag 2 november 2007, 13:10:


Spat is een botwoekering in het spronggewricht, een soort van artrose. Het ontstaat tussen twee botjes, die toch al niet bewegen t.o.v. elkaar. Binnen een jaar heeft er vaak een complete aaneengroeiing plaatsgevonden en heeft het paard er doorgaans geen last meer van. 8 jaar is zo'n beetje de gemiddelde leeftijd waarop een paard spat krijgt.

De oorzaken zijn verschillend: aanleg, maar ook hoefbeslag en scheef rijden. De gemiddelde kliniek houdt het op aanleg. Wat aanleg betreft, komt het wat vaker voor bij paarden met een steil spronggewricht. Arabieren staan vaak achter wat steil.
Incidenteel komt het voor bij oudere paarden die veel zwaar werk op de achterhand hebben gedaan, dan is de oorzaak slijtage.

Er wordt vaak "spatbeslag" toegepast omdat door de iets veranderde hoek van het been het spronggewricht ontlast zou worden en de irritatie minder (voelbaar) zou zijn, binnendoor zetten heet dat geloof ik. Mijn hoefsmid vertelde mij dat men dat in Duitsland precies andersom doet. Haha! In beide gevallen houdt men zichzelf voor dat het werkt...! Het is natuurlijk geen structurele oplossing.
Domme veeartsen adviseren wel eens alleen het spatbeen van speciaal beslag te voorzien en het andere been niet. Daar wordt ie pas echt scheef van.

Wil de eigenaar blijven rijden met dit paard, dan zou hij er goed aan doen Antoine de Bodt op te zoeken. Ik heb daar regelmatig spatkreupelheid opgelost zien worden door 20 minuten correct rechtrijden. In die gevallen lag de oorzaak van de kreupelheid nl niet bij de spat zelf, maar was de spat een uiteindelijk gevolg van stelselmatig scheef rijden. Dit gebeurt -werkelijk waar- heel vaak zonder dat je er erg in hebt, zeker als er maar 1 persoon het paard rijdt. Wanneer je deze uitbreiding op je rijkunst zelf aanleert bij bv een van de leerlingen van AdB, kun je je paard de rest van zijn leven rad houden.

Omdat het hier over een artrosevorm gaat, is regelmatige beweging verreweg het beste. Een keer per dag het paard uit zijn hok halen om 20 minuten te stappen wat de meeste klinieken aanraden, daar wordt hij niet beter van, maar stijver. Vervolgens wordt de stijfheid verward met kreupelheid en is er geen goed oordeel meer mogelijk.

Je kunt het paard ook een jaar in de wei zetten en daarna eens gaan kijken hoe het is gesteld met de kreupelheid. Goed kans dat er vergroeiing heeft plaatsgevonden; dan is het probleem ook opgelost.

Op deze site is de tendens standaard anti-supplementen (behalve magnesiumchelaat), maar glucosamine wordt verondersteld te helpen, mits er ook chondroïtine in zit. Het effect is door het ene instituut wel en door het andere niet bewezen.

CooLLady schreef op zaterdag 3 november 2007, 1:35:

Ik zag dat Natumed een firma is, geen artikelnaam. Hoe zit dat, Piet?

Het is niet zo raar dat ze spat ontwikkelt terwijl ze niet eens op ijzers stond. Spat kan meerdere oorzaken hebben, waarvan beslag er één is. In het geval van dit paard is dat waarschijnlijk de oorzaak dus niet. Dat ijzers nu als remedie worden geadviseerd, is omdat men denkt dat daarmee de stand van het been en dus van het bovenliggende spronggewricht veranderd c.q. ontzien wordt.

Hoefschoenen zullen niet veel helpen in dit geval; de pijn zit nl niet in de hoeven maar in het spronggewricht.

Ik zou AdB erbij halen. Ik heb indertijd flink op Ans Jondral ingepraat (nou ja, getypt) om met haar paard Tempête een keer naar een clinic te gaan en die rijwijze te gaan leren. Dat paard had zelfs gewoon een gat in zijn sprong waar geen bot meer zat op de foto. We weten inmiddels allemaal hoe het met Tempête verder is gegaan.

Maar als er geopereerd is in twee benen, is het wellicht raadzaam om het eerst een aantal maanden met weiderust aan te kijken voordat je gaat belasten.

Karin schreef op zondag 4 november 2007, 17:49:


En als je met de 'vleug' mee scheert dus niet tegen de haargroei in, blijft er een haarlengte van zo'n 2 cm staan. Vind ik persoonlijk acceptabel.
Wanneer je alleen een racestreep zou scheren, zal ze het daar niet koud krijgen met liggen. Geen enkel paard ligt met de onderkant van zijn hals op de grond.
Dat is verlichting brengen, helpen. De oorzaak achterhalen is een volgend en veel gecompliceerder probleem. Het is net of haar thermostaat ontregeld is.
Hart is goed?

vagebond schreef op zondag 4 november 2007, 18:26:


Ik ben jaren geleden met Buck bij Erik Laarakker geweest, omdat Buck aldoor zo stijf was. Hij pendelde, zette naalden, manipuleerde en voelde en het paard bleek vervolgens11 dingen te mankeren, die ervoor zouden zorgen dat zijn gymnastische niveau nooit verder zou komen dan waar hij op zat. Omdat ik de man niet geloofde en mijn twijfels had bij de 11 afwijkingen en al helemaal de onnavolgbare wijze waarop deze gediagnosticeerd waren, heb ik hem dat eerlijk medegedeeld en de relatie beëindigd dus geen vervolgafspraak gemaakt. Hij respecteerde dat en stelde voor dat hij dan nog op zijn eigen kosten Bucks mest en diverse soorten voer uit zou pendelen/meten, "en dat doe ik dan voor het paard" zodat ik toch een richtlijn had en dan moest ik maar zien of ik er iets mee deed.
Uit deze meting bleek dat geen enkel voer (ik had 7 merken verzameld!) voor Buck passend was, ook geen rode liksteen, behalve Equiral Stud. Laat dat nu een brok zijn die voor het grootste deel uit granen bestaat en eigenlijk dus bijzonder ongeschikt voor een paard met aanleg tot hoefbevangenheid. Ik heb het een tijd gevoerd, maar de klachten bleven.
Uiteindelijk heb ik uitgevonden waar Buck op floreert: helemaal geen krrachtvoer, geen graan, alleen hooi met mineralen.

clarissa ruijgrok schreef op maandag 5 november 2007, 10:00:


Kan het zijn dat ze pijn in 1 hoef heeft door de werkzaamheden van de bekapper?

Enne... scheefheid is helemaal niet iets om bang van te worden hoor! Het is allemaal rekbaar materiaal, zo'n paard, dus je kunt er zelf wel wat aan veranderen.
Welk been zet ze verder naar voren? Naar welke kant buigt ze makkelijker in? Als je haar los laat lopen, op welke hand neemt ze meer contrastelling? Op welke hand loopt ze lekkerder, meer voorwaarts?

Esther schreef op maandag 5 november 2007, 11:49:

Omdat Queenie op het gefilmde moment staakt, is ze niet voorwaarts. Dan stappen de achterbenen onvoldoende door, dat is een momentopname.

Ik vind het wél onacceptabel als mijn paard van pure stakerigheid met zijn achterhand dwars de weg opdraait ivm eventuele verkeersoverlast. Ik zet hem op zulke wegdraaierige staakmomenten dus meteen al schoudervoor en gebruik tevens mijn stok zonder blaadjes wakend om een naar binnen draaiende kont terug te wijzen.

irene schreef op maandag 5 november 2007, 14:54:


O wat een geweldige redenatie! Haha, mijn dag is weer goed! Ik skip de St-Janskruidtabletten nog even!

Eva Saegerman schreef op maandag 5 november 2007, 15:07:

In theorie hè, in theorie, ben je het moment vóór dat je paard dwars over de baan springt, juist omdat je hem schoudervoor plaatst wanneer je 'iets' verwacht. Maar ik snap ook dat het plotseling kan gebeuren en dan is voorwaarts gaan een eerste vereiste. Ikzelf zou dan niet accepteren dat mijn paard zo lang pootje over met zijn kont over de weg blijft 'drammen', maar ik zou die kont hup terug wijzen, recht achter de voorbenen. Want dat pootje over kunnen ze echt lang volhouden!
Elk geval is verschillend hoor en ik heb nog nooit een notoire steigeraar meegemaakt zoals jij weet dat Q kan zijn. Steigeren is het ultieme niet-voorwaarts zijn, dus ik begrijp dat DAT op het staakmoment je primaire doel is en in die zin heb je het goed opgelost.

Isabel van der Made schreef op maandag 5 november 2007, 12:41:


Kadokind?

charlot van r schreef op maandag 5 november 2007, 18:00:
Anders de paardendrogist. Die leveren vast ook in België.
www.paardendrogist.nl
Bij 'zoeken' rechtsboven typ je in: Animalintex.

Esther schreef op dinsdag 6 november 2007, 9:41:

Wie eet er nu langdurig en overmatig honing? Beren misschien?

Esther schreef op dinsdag 6 november 2007, 9:41:

Het klinkt eigenlijk als olie op het uitdovende kruiskruidvuurtje. Als het gevolg is dat kruiskruid wat gestructureerder bestreden gaat worden, is het toch prima?

Maria Delavega schreef op dinsdag 6 november 2007, 13:45:


Het nieuwe Zaldi dressuurboomzadel voor Buck heeft vrij zachte zadelkussens, waardoor lichtrijden heel aangenaam wordt. Voor ons allebei. Het gevoel is te vergelijken met het rijden met verende beugels, die gebruikte ik vroeger voor endurance. De 'zitting' van deze beugel bestond uit een blokje foam, dat licht inveerde bij het lichtrijden waarbij je immers omhoog en terug veert.

Voor Cadiz heb ik een spaans Monturas Lucas zadel met behoorlijk flexibele boom, waaronder ik een Correctorpad leg omdat een impressionpad-test uitwees dat er gemiddeld meer druk op de plaats van de ophanging van de stijgbeugels kwam. Nu zijn deze zadels ook eigenlijk niet bedoeld om licht te rijden. De Corrector verdeelt deze druk van voor naar achteren. Je voelt weinig verschil, maar het is in dit geval beter voor het paard.

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 6 november 2007, 15:32:


Hee, daar ligt misschien de oorzaak! Rechtsvoor is ze nu kreupel? En ze gaat beter linksom dan rechtsom? Voltigeren gaat altijd linksom, toch? Linksom heeft het rechtervoorbeen het het zwaarst te verduren, een linksgebogen paard wordt dan ook haast altijd rechtsvoor kreupel.
Longeer je haar ook evenveel rechtsom? want van eenzijdig alsmaar rondjes lopen kan een paard heel gemakkelijk krom en kreupel raken. Als dat longeren aan een vrijblijvende 'hoofdconstructie' gebeurt waarin ze naar believen haar hoofd naar links of rechts kan steken, overbelast ze makkelijk daarmee een schouder met als gevolg op den duur kreupelheid. Zeker als de longeerlijn aan het onderste ringetje van het halster vastzit heb je weinig invloed op de hoofdhalshouding en daarmee de schouderbelasting.

Esther schreef op dinsdag 6 november 2007, 17:14:

Als je wil dat het werkt, moet je met je rug naar het scherm gaan zitten! Anders komt het aan de verkeerde kant binnen en heeft het een averechts effect!