Die bovenste zin ben ik nu al een aantal keer tegen gekomen en ergens kan ik me er misschien ook wel wat bij voortsellen hoor. Maar op welk gebied wordt die persoonlijkheid dan aangetast?

Groetjes Maaike

Esther schreef op donderdag, 17 februari 2005, 21:01:


verschil tussen en vesectomie en castratie vat ik nu wel hoor .
Daar vroeg ik ook niet naar. Ik vroeg me alleen af wat er nu veranderd aan de persoonlijkheid van het dier? Afgezien van het feit dat ie merries niet meer dekt, maar dat is geen verandering in persoonlijkheid maar ene verandering in zijn gedrag...

Groetjes Maaike

Ik heb het ff in de van Dale opgezocht en die definieerd persoonlijkheid als : iemands hoedanigheden, eigenschappen en karaktertrekken

Voor een ruin onbreekt dus het voortplantingsgedrag, maar in hoeverre tast dat verder aan hoe het dier is?


Ik vraag me wel eens af hoe Sjo zou zijn geweest als ie niet gecastreerd was toen hij anderhalf was. Wat ik me trouwens ook afvraag is of hij het hengst zijn wel mist. Hij is al gecastreerd voordat hij enige tekenen van sexueel gedrag vertoonde

Vaak komt het argument naar

Nee de merrie niet natuurlijk .
Ik ben er nog niet helemaal uit voor mezelf. Ik zie in de wei mijn gelukkige pony met zijn groepje van drie merries van verschilende leeftijden. Dit groepsgedrag met die merries was niet mogelijk geweest als ie nog hengst was. Leuk en aardig dat Egon zegt dat het absoluut niet nodig is om een hengst te castreren maar helaas werkt het in nederland voor de meeste paarden eigenaren toch zo dat ze afhankelijk zijn van pensioneigenaren waar men zijn paard kan stallen. Meeste paardeneigenaren zien hun merrie toch liever niet besprongen worden door een hengst (die een vasectomie gehad heeft.)
In de natuur zou die hengst paar keer de merrie bespringen in de zomer totdat ze drachtig was en dan de rest van het jaar niet meer tot aan de eerste veulenhengstigheid. In hoeverre is het samenleven van een hengst (doe vasectomie heeft geahd) met ene kudde merries dan wel natuurlijk? Ze worden namelijk niet drachtig dus hij 'dekt'ze dan iedere maand..?


Uiteraard voor de twee bener, en misschien ne klein beetje voor het dier, tenminste wel in onze huisige manier van paarden houden...

Groetjes Maaike

Trudy schreef op zaterdag, 19 februari 2005, 20:04:


Schreeuwen maakt mensen doof Trudy....

In het wel of niet krijgen van OCD zit ook een zeer aanwezige factor van erfelijkheid in. Een andere grote factor is niet de beweging (hoewel dat wel meespeelt) maar het feit dat er tegenwoordig geen paarden meer worden gefokt maar kastelen. 'Wilde" paarden zijn meestal zo 1.40 - 1.50 groot. De gemiddelde KWPNer steld tegenwoordig niks meer voor als ie niet minstens 1.70 is.

Dan is de kans dat er iets fout gaat tijdens de verbening van zo'n 20 cm extra wel stukken groter. Toch groeit een deel van de veulens over OCD heen. OCD is aanwezig maar hersteld zich in de eerste 6 maanden van het leven van het veulen.

Groetjes Maaike

Ik heb gisteravond de lezing op de Universiteit van wageningen bijgewoond. Het onderwerp was voer en er waren 2 sprekers. Een voedingsdeskundige die haar Master heeft gehaald in Engeland en een voorlichter van de PAVO.

Hun beide verhalen kwamen verassend veel overéén met het voedingsverhaal zoals het op deze site verteld wordt. Brok werd absoluut niet gepromoot! Zelfs de voorlichter van de PAVO vond dat er veels te veel brok werd gevoerd.

Het verhaal kwam er kort op neer dat paarden nu eenmaal evolutionere zijn ingesteld op moeilijk verteerbaar en stengelig ruwvoer. Krachtvoer is zo lichtverteerbaar dat het het eerste deel van het verteringsstelsel zeg maar overslaat en de vertering ervan pas echt begint in de blinde darm. Het is extreem goede voeding voor bacterieen, die wanen zich in de hemel met zulke voeding maar kunnen er eigenlijk niet tegen en sterven af. De voedingsmevr. stelde zelfs dat de afvalstoffen die ze produceren als ze sterven (toxines) één van de oorzaken van hoefbevangenheid kan zijn.

De PAVO voorlichter vond dat paarden pas krachtvoer bijgevoerd 'moeten' krijgen vanaf 1 uur serieuse arbeid per dag. Zeg maar 7 uur in de week flink trainen. Bij het voeren van brok schiet de glucose spiegel van paarden omhoog maar daarna komt een flinke dip in het glucose niveau in het bloed. Advies dus om minstens twee uur voor 'prestatie' geen krachtvoer meer te geven ivm met die dip die optreed.

Bovendien vroeg hij aandacht voor vochtverlies bijvoorbeeld bij vervoer en dat je je paard altijd de mogelijkheid moet bieden om wat te drinken. Beetje overdreven om daar nog op te wijzen maar het was wel een aandachtspunt waar ik niet zo over nagedacht had eigenlijk. Ook voeren van olie werd onder de aandacht gebracht als energie voeding.

Het opvallende was trouwens ook dat beide alleen over brok spraken ivm toevoegen van energie om een prestatie te leveren. Het hele mineralen vitamine verhaal werd niet aangehaald. Uit hooi/gras is volgens hen genoeg te halen en als je twijfelt (en als je een oud/ ziek of opgroeiend paard hebt) kun je altijd een mineralen/vitamine korrel bijvoeren (handje per dag)

Dacht, ik deel dat even met jullie.. wat vinden jullie ervan?

Groetjes Maaike

Ow en nog paar dingetjes die me nu te binnen schieten.

PAVO meneer, had het dus over de verteerbaarheid van granen.
Haver staat op 1 met verteerbaarheid van 83% (meteen na het pletten 85%).
Verteerbaarheid van gerst = 22 % en dat van mais 30%.

Door expanderen werd de verteerbaarheid van mais 90%. Nu was het me dus bijgebleven dat geéxpandeerde mais (popcorn?) niet goed was voor paarden. Waarom was dat ook alweer?

De voedingmevr. stelde overigens ook dat een hoop paarden in NL veels te vet zijn. Buiklijn moet oplopend zijn naar achteren en niet recht. Zelfs al zit zijn buik vol met hooi.

Groetjes Maaike

Jip dat was dus ook haar stelling dat dat ook een oorzaak is/kan zijn (weet ik niet meer precies, veel onderzoek is daar nog niet naar gedaan geloof ik) van maagzweren. Door veel brok te voeren ivt ruwvoer. Maag bij paard maakt continu maagzuur aan. het speeksel moet die PH waarde omlaag brengen. Door te veel krachtvoer is er dus minder speeksel --> zuurdere maag , --> meer maagzweren.
Ze hadden wel een onderzoek gedaan bij renpaarden die veel last hadden van maagzweren en na 6 weken rust op de wei waren veel maagzweren al weg en na een jaar hadden geen van de paarden meer maagzweren.


Die massale sterfte van bacteriën en die toxines die daarbij vrijkomen zijn zo abnormaal hoog dat de lever dat niet aankan en het paard zichzelf vergiftigd met hoefbevangenheid als gevolg.



Alstu :)

Groetjes Maaike

PS nog steeds geen geïntereseerde voor de laatste lezing ovdover twee weken over het thema huisvesting? Al was het maar voor de kritische vragen! Wageningen is erg bezig met dit nieuwe werkgebied en het opstarten van onderzoek. Nu zijn ze nog beïnvloedbaar. Tijdens de gezondheidslezing hebben we de biomechanicus die onderzoek gaat doen in samenwerking met Utrecht (helaas..) kunnen informeren over blootsvoetse paard bijvoorbeeld.

Sjobrend heeft een paar maanden terug ook zandkoliek gehad. Er was verder niet zo veel aan te merken. Maar ik vond hem toch wat sloompjes dus heb ik toch maar de dierearts gebeld. Sjo bleek dus zandkoliek te hebben en na een spierverslapper 9tegen darmkramp) en zo'n kuurtje was alles weer goed.

Een goede indicator is de hartslag, als ze koliek hebben wordt die flink hoger!

Groetjes Maaike

HannahFroukje schreef op maandag, 28 februari 2005, 20:03:


Nog niemand op het idee gekomen dat er mensen zijn die dit soort berichten plaatsen gewoon om te kijken hoe leuk er gehapt wordt?

Bovendien Nick, hebben die schreeuwende betogen van jouw meestal maar 1 effect op 'normale mensen' en dat is dat al hun nekharen overeind gaan staan.

Als je ze zachtjes een richting op leidt dan zullen ze misschien wel meegaan, maar als ze een flinke duw krijgen dan hebben ze de neiging om terug te slaan...en wat heb je dan bereikt?

Groetjes Maaike

Wat een leuk filmpje! Gave sliding ook op het eind :).

Vandaag lekker buiten wezen rijden in de sneeuw dor de duinen. Echt zo gaaf! Super voetvast, hij heeft geen stap verkeerd gezet. Door twee wandelaars werdt er nog geinformeerd of ik nog iets om/aan mijn paard had zitten om met hem door de sneeuw te rijden. Heb maar uitgelegd dat ie aan zijn blote voetjes genoeg heeft .

Nog een voordeel van ijzerloos

Groetjes Maaike

Dat hangt van je pony af denk ik....
Sjobrend had dus laatst een flinke zandkoliek maar hij at vrolijk door hoor. Afgezien van sloomheid (en verhoogde pols) was der niks aan te merken (meste ook gewoon...)

Ik heb de afgelopen tijd ook een hoop km over de weg gemaakt, voornamelijk in draf en dat gaat harstikke goed, geen centje pijn.
Zo'n pad is echter iets heel anders bleek wel van de week. Hij loopt niet zozeer gevoelig. Ik zou het meer voorzichtig willen noemen. Ik kan me er ook wel iets bij voorstellen hoor. Normaal komt het holle gedeelte van de hoef niet in aanraking met harde grond. Dan lijkt het me dat dit gedeelte ook minder gehard is. Waardoor ze dus voorzichiger gaan lopen.

Als je zulke puinpaden nu in je paddock of wei had dan zou de hoef er wel aan wennen maar die paar keer dat je over zo'n pad gaat..ja dan lijkt me dat ook wel gevoelig aanvoelen.

Nog ene kleien opmerking over Strasser. Ik heb Sjo een jaar lang zelf begehouden maar nu toch maar eens de hulp van een expert ingeroepen. Gewoon om te kijken of er nog iets beter kon.
Ik ben dus super tevreden! Niks geen gehak in zolen of ruw corrigeren van afwijkende beenstanden. Alles gaat juist heel geleidelijk.
Ik ben er dus zeer over te spreken en herken niks van de vooroordelen die er bestaan over Strasser.

Groetjes Maaike

Spirithorses schreef op woensdag, 16 maart 2005, 22:21:


FANTASTISCH!!!
Zit nog met een big smile achter mijn pc. Wat een geweldig gezicht!!!


Groetjes Maaike

Dit heb ik met Sjo ook heel lang gehad en dat is nu nog wel een beetje zo.
Al zijn aandacht is ipv jouw bij zijn soortgenootjes. Aan de ene kant ook niet verwonderlijk natuurlijk. Ik vind de gevolgen van dit 'kleven' persoonlijk wat minder prettig en jij zo te lezen ook. Het gevoel van toale gebrek aan controle (vooral ivm overig verkeer) is geen fijn gevoel.

Het zegt wel iets over de relatie met je paard denk ik....maar ik vind het ook een heel moeilijk punt hoor. Ik heb het zelf één keer gedaan, het meerijden in ene grote groep en het was een verschrikking. Ik heb daarna een hele tijd uitsluitend in mijn eentje gereden, veel gewerkt aan een betere band op de grond en in het zadel in de bak en op velden buiten. Toen het aantal personen waarmee ik rij opgevoerd. Wel gaan rijden met mensen die begrip hadden voor de situatie en rustig hun paard stil zetten wanneer ik daarom vroeg etc. Dit heeft me wel erg veel geholpen. Zo heb ik het aantal mensen steeds een beetje opgevoerd. Als we met zijn 5en rijden gaat het wel goed nu.

Misschien helpt het om hem onderweg bewust te maken dat jij er ook nog bent (normaal met buitenrijden rij je toch maar een beetje rechtdoor en verander je alleen van tempo en af en toe van richting). laat hem kleine oefeningtjes doen onderweg die zijn aandacht van de andere paarden naar jouw verlegt. Als je je niet veilig voelt in het zadel. Werk dan ff op de grodn totdat ie weer aandacht heeft voor jouw en ga er dan weer.

En nog veel belangrijker, ga alleen rijden met mensen die een beetje 'savvy' hebben.

Ik hoop dat dit je wat helpt?

Groetjes Maaike