Heel vervelend. Maar het bokken doet hij dus iedereen.
Aangeleerd kan natuurlijk, maar weer je werkelijk 100% zeker dat er geen rugprobleem is, dat getriggerd wordt als je erop gaat zitten.
Ik hoor dit soort verhalen regelmatig, ook met de opmerking dat het paard lichamelijk in orde is. En toch werd er bij al die verhalen uiteindelijk een oorzaak gevonden.

Ik weet dat veel mensen hier niets hebben met d.a. en kliniek, maar ik denk dat ik hem toch een keer terdege zou willen laten doorlichten.
Als er lichamelijk iets mis is, kun je lessen en doen wat je wilt.... dat blijft het gewoon een tijdbom en rij je uiteindelijk alleen nog maar meer kapot
Verkoop is dan ook niet eerlijk.

e m kraak schreef op zondag 24 maart 2013, 14:44:


Klopt. Er zijn paarden die bij voorkeur planten eten die niet goed voor hen zijn.

Tja, het is natuurlijk ook maar een idee. Ik heb het gewoon veel in mijn omgeving gezien.
Maar zoals jij het omschrijft, met een fris traumaatje in het begin van zijn loopbaan, kan het ook daar zijn misgelopen.
Iedere keer dat het gedrag beloond wordt, wordt het sterker.

Alleen al om die reden ga ik met Wil mee. Eens een tijd niet rijden, veel andere dingen doen (misschien is bv lange teugelwerk een goede voorbereiding?)
En misschien later het rijden opbouwen middels rijden met de clicker, zodat gewenst gedrag wordt beloond?

Talitha schreef op zondag 24 maart 2013, 17:04:


Ja, pijn is ook een serieuze optie.
Het begon met paniek (rennen, flink poepen etc) en het is doorgaans mogelijk dat ze bij het panieken over hun pijngrens zijn gegaan (ze hebben immers beiden serieuze problemen)
Daarnaast is onrust/angst ook vaak een symptoom van pijn.

Maar het is nu rustig,. Hälga heeft alweer gegeten. Ze eet nog steeds niet veel en is nog altijd wat gespannen, maar goed... kan zijn dat ze idd in een cirkel terecht was gekomen van angst/onrust/pijn en dat ze nu, nu het eenmaal min of meer doorbroken is, daar weer langzaam uit komt.

De rust is goddank wedergekeerd.
Wat mogelijk de cirkel heeft doorbroken is het voeren van pulp geweest, toen ze echt koliekverschijnselen gingen vertonen door stress en niet eten.
Daarna begonnen ze met een paar hapjes hooi en is het stapje voor stapje wat beter gegaan

Sil trekt niet meer zo met haar been en Hälga lijkt ook weer redelijk in normale doen te komen, zij het nog steeds iets minder dan Sil.

De theorie is idd pijn. Ze zijn vrijdag ergens van geschrokken en hebben het op een hollen gezet. Gezien de ondergrond van ijs en sneeuw, is het doorgaans mogelijk dat iig hälga, maar wellicht ook sil gezien de aard van haar probleem, zich daardoor pijn hebben gedaan en dat die pijn de angst in stand heeft gehouden
Door de blijvende onrust, is die pijn mogelijk toegenomen en kwam daar later nog maagklachten bij.

Toen ze eenmaal weer begonnen te eten (heb daarvoor ook nog clickertraining geprobeerd met hen.... ze deden wel wat ik vroeg, maar waren er niet echt 'bij') is wellicht de maag wat tot rust gekomen/zijn ze weer hapjes hooi gaan kauwen, wat dan ook weer rustgevend kan werken en daarna hebben ze dus enorm veel geslapen en gelegen en hun ledematen rust gegeven en is het weer beetje voor beetje beter gegaan.
Maar dit is dus puur theorie.

Maar het kan wel een idee zijn om -mocht dit ooit weer gebeuren, maar ik hoop werkelijk van niet- meteen een pijnstiller te geven. En wellicht eerder pulp.

Maar goed... hoop dit dus niet meer mee te maken. Ze hebben ruim 30 uur (of meer) aan een stuk door gelopen en je zag later ook wat het hun had gekost, Hälga had de maag helemaal ingetrokken. Silja ook wel, maar niet in die mate.

Bokken doet ie toch met iedereen, begreep ik.¨

Na laten kijken door een osteo kan , maar neem dan in hemelsnaam een goede.
(eentje die ook d.a. is)
Hou er rekening mee dat ze er niet in kunnen kijken. Dat kan alleen middels foto's/scan
Maar een goede osteo/paardenarts kan wel een gedegen inschatting maken en daarmee ben je al een eind op weg.

(maar er zit dus aardig wat kaf onder het koren op dat gebied, en daarmee kom je niet verder dan een lege beurs)

Als je rugproblemen hebt uitgesloten, zou ik mij nog niet fixeren op het rijden buiten. Je moet kijken waar het nog goed gaat en die grens slechts milimetersgewijs overschrijden
iedere keer dat het fout gaat en je paard bokt onder de ruiter (maakt niet uit onder welke) oefent het in feite dit ongewenst gedrag en zal het sterker worden.
Daarom moet je zorgen dat je het zo ver niet laat komen. Daar zou je prioriteit moeten liggen

Vergis je niet. Een paard dat op die wijze bokt, is poeplink. Laat je niets anders wijs maken. Ik heb op die wijze mijn rug gebroken als jonge meid, toen ik dacht dat alles nog kon. (nou ja ik viel dus eerst met paard en meteen, een paar dagen later, van een paard wat dus idd zo gemeen bokte... waar het precies fout is gegaan, is niet duidelijk omdat ik al vanaf de eerste keer op pijnstillers stond. Maar het kreeg dus nog een keer een oplawaai met het bokkende paard. Mijn ruggenwervel was dus wel gebroken)
Voor geen geld ter wereld kruip ik nog op zo'n paard.

Dus terug naar 0 en dan kijken waar jouw grens en die van jouw paard ligt.
Dapper doen terwijl je bang bent heeft 0,0 effect. Het paard merkt het zelfs als je hartslag omhoog gaat.
Overschrijd je eigen grens dus ook niet, want dat werk averechts.
Zoek die grens op en vandaaruit babysteps.

Maar alleen als je dat nog kunt opbrengen en daar ook de tijd voor neemt.
Gaat het nog een paar keer mis, dan loop je het risico dat dit paard bij iedere keer dat het mis gaat een stapje dichter bij de slager komt.

Vergeet niet dat er maar verdomd weinig mensen zijn die voor een paard met probleemgedrag kiezen, tenzij het in de sport of fok flink wat geld kan opleveren.
In ieder ander geval lusten ze zo'n paard niet (hooguit letterlijk)

Uiteraard is verkoop ook alleen iets wat je kunt overwegen als lichamelijke oorzaken 100% zijn uitgesloten.
En dan nog... houdt rekening met mensen met mooie verhalen, aardige blauwe ogen en grote beloftes die je paard voor weinig geld overnemen.
Kans is groot dat het naar Italie, richting salami gaat.

Christel Provaas schreef op maandag 25 maart 2013, 9:53:


Nja ik ga er dan dus al vanuit dat je dat er eerlijk bij zegt...

Talitha schreef op maandag 25 maart 2013, 14:53:


Oh dat zou best kunnen, ja. Ik had wel het idee dat het hen goed deed, om welke reden dan ook.

Volgende keer hoop ik niet meer mee te maken, maar idd.. mocht het onverhoopt gebeuren, dan denk ik dat ik er maar wat eerder pulp en evt pijnstiller induw.

Heb Hälga gistermorgen maar paracetamol gegeven omdat ze zich nog erg afzonderde.
Maar vanaf gisteravond zijn ze volgens mij weer de oude, allemaal.

Alleen heeft troel luisjes. Maar ja, dat is geen ernstig probleem.Das makkelijk op te lossen.

inge heeft een boek geschreven dat erg diep ingaat op clickeren, ook ivm rijden; denkwerk. Ze werkt nog aan een boek over clickeren ohz. Misschien dan een aanrader voor je.

Alexandra Kurland heeft twee boeken (grondwerk en rijden met clicker) en een hele reeks les dvd's, van grondwerk tot en met rijden met clicker.

Misschien handig om eens een van die dingen aan te schaffen.

Hier valt het met de wind wel mee. Tussen 2 en 4 geloof ik. Zonnig, overdag boven nul(net boven nul) snachts flink eronder maar dat is niet zo erg.

Uiteraard ligt er nog sneeuw, maar die begint rondom de bomen al weg te trekken. Zal wel even duren voordat hij echt weg is, maar overdag, met zonnetje, net boven nul en niet te veel wind is het best al lekker.
Kan niet klagen.

Over de luisjes... nee, dat was niet het probleem. Alleen ons Troelke is aangedaan en dat was nu net de enige die rustig was. Die vond het vrijdag na een uurtje panieken wel weer welletjes en ging over op de orde van de dag; eten, slokje drinken, slapen, af en toe met opgetrokken wenkbrauwen naar de grote paniekers kijken en weer verder gaan met eten. En oh ja... krabben natuurlijk vanwege de luisjes. Dat wel. Daar zijn de stenen in de wei dan weer prima voor. En de kabel waarmee de telefoonpaal op zijn plek wordt gehouden, zodat de hele handel rammelt als zij er even gebruik van maakt.

Ik denk dat het boek 'denkwerk'van inge teblick wel een aanrader voor je is.
Gaat heel diep in op het clickergebeuren. Toch wel handig voordat je probleemgedrag gaat aanpakken.

Ik denk dat je daar veel aan gaat hebben. Het gaat behoorlijk diep overal op in en dat kan heel erg handig zijn als je meer geavanceerd wil werken.
Succes ermee.

Zal ze geraden zijn.... dat ze zich maar gewoon gedragen naar de oma's die ze zijn.

Lenneke keijzer schreef op dinsdag 26 maart 2013, 13:16:


Hälga is 18. Klopt; volgens mij valt dat gewoon onder dementie. Honden en katten kunnen gewoon dement worden en dan krijg je dit soort problemen
(heb ik twee keer bij een hond gezien)

Maar dit is toch een heel andere situatie,.

Ik kwam dit artikel tegen op het gezichtsboek:

http://www.dailymail.co.uk/news/article-2298405/Not-hot-trot-Horses-victims-human-obesity-crisis-overweight-riders-giving-mounts-health-problems.html

Mijn commentaar hierop is dit:

Interesting. It would mean that a lot of people just shouldn't get on a horse. There's a lot of discussions about this; that it depents on the skills of the rider (but we all have to learn before we come to that, don't we?), that it depents on the horses breed, how its build, how strong the muscles are (but they can't be strong before they are going into training, can they? Not without building up muscles before the fist ride) etc. Horsetrainer Nevzorov decided never to get on a horse again, because he is convinced its unpossible not to hurt a horse with riding (and did some research about this that should prove that). On the other hand seems like a lot of horses enjoy riding/working, I think a more extentive and accurate research would be interesting. Especially because so many horses get euthanized at young age because of severe damage in backbone, joints and tendons.

Maar ik ben eigenlijk benieuwd naar de meningen hier daarover?
Ik heb natuurlijk makkelijk l''len want ik rijd niet meer, maar goed.... ik weet dat de meningen daarover erg verschillend zijn. Weet ook niet of er meer onderzoek is op dit gebied. Heb wel gehoord dat het gewicht 20% zou mogen zijn, maar weet eigenlijk niet waarop dat gebaseerd is?

Kan mij ook iemand uitleggen waarom een ijslander verhoudingsgewicht meer gewicht mag dragen? Zijn deze paarden anders gebouwd? (ik heb hierover geen oordeel, laat ik daarin duidelijk zijn. Het is gewoon iets wat ik mij al vaker heb afgevraagd)