AMA schreef op dinsdag 26 maart 2013, 18:46:


Weet je zeker dat je dat wilt proberen

http://www.wd40.nl/marken_wd40_sicherheitsdatenblaetter_nl.php
- Ontvlambaar
- Kan longschade veroorzaken na verslikken
- Herhaaldelijke blootstelling kan een droge of gebarsten huid veroorzaken

Als het om de visolie gaat, meng dan visolie met een natuurlijke olie en smeer dat liever op je paard om te proberen

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Jet van Gulik schreef op dinsdag 26 maart 2013, 22:18:

Doen we gewoon even in de kroeg
Op de foto da's Boully, slechts 25 jaar oud (ik schreef laatst 24, maar we zijn al weer een jaar verder )
Arco gaat eigenlijk erg goed (op het moment ). Alleen wil hij soms zijn halster niet af, om is nooit meer een probleem. Verder wordt hij steeds knuffeliger en kan ik af en toe met hem neus blazen, dan moet ik alleen oppassen dat hij niet mijn bril van mijn neus jat We blijven dol op hem!
En hij heeft nogal kale plekken op zijn rug, dat komt omdat hij veel met Boully aan het ravotten is. Boully heeft mottige wangen, waar Arco het haar wegbijt, Arco heeft een mottige rug, daar kan Boully het makkelijkst bij. Het is een mooi duo!

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Nylah schreef op dinsdag 26 maart 2013, 21:21:


Er zijn naast glucose nog andere moleculen die koolhydraten kunnen vormen. En dan kunnen ze ook nog op heel veel verschillende manieren aan elkaar gekoppeld zijn en ingewikkelde of minder ingewikkelde structuren vormen. Deze structuren worden weer op verschillende manieren afgebroken.
Het is, naar mijn mening, dus niet logisch om alle koolhydraten op één grote hoop te gooien.

Meer info over verschillende koolhydraten:
http://www.natuurlijkerwijs.com/suikers.htm
En zo is er nog wel meer te vinden op I-net.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Nylah schreef op woensdag 27 maart 2013, 14:58:

http://www.cavalor.com/int/info/nutritional-article/1039/are-fructans-and-sugars-the-same
In dit artikel worden diverse fructaangehaltes van gras gegeven.

Ik begrijp je twijfels wel maar het is eigenlijk een beetje jammer dat het fructaan verhaal mensen zo bang maakt dat ze hun paard niet meer op gras durven zetten. Ik denk dat er veel meer paarden zijn die wel op gras kunnen dan die niet op gras kunnen. Ik zou het een gezond paard zeker niet onthouden!

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Mijn ervaring als (veel) te zware ruiter ...
Ik heb nu zo'n 35 jaar op diverse eigen paarden gereden, nooit op manegepaarden of andere lespaarden (behalve een weekje bij Pien, maar toen was ik in mijn minder gewichtige periode). Mijn gewicht schommelde in de loop der jaren tussen de 80 en 110 kg. (Ik weet dat dat voor mij veel te zwaar is, maar dat is niet waar deze discussie over gaat.)
Ik ben begonnen op een vosje van ca. 1.52 m dat in eerste instantie van mijn vriendin was. Dit dier is 27 jaar oud geworden zonder rugproblemen en ik heb haar een jaar of 12 bereden. Ze had wel aanleg voor bevangenheid. Daarna ben ik overgegaan op fjorden. Toen ik de eerste kocht, vond ik dat zo'n beest te klein voor me was en dat het er niet uit zag, maar daar ben ik op een gegeven moment toch overheen gestapt. Doordat ze weinig schoft hebben, tonen ze toch al veel groter dan een pony met een hoge schoft, zet een fjord van 1.42 naast een "gewone" pony van 1.42 en je ziet een heel verschil. Mijn eerste 2 fjorden hebben me, welk gewicht ik ook had, vlot gedragen, ook door het duin. Beiden geen rugklachten gehad, één op 19 jarige leeftijd overleden aan koliek, de ander bij 23 in laten slapen door chronische problemen met de darmen. Ik heb ze beiden 16 jaar gehad en ze altijd recreatief bereden. Wel altijd dressuur- en springlessen gehad bij een rijvereniging.
Momenteel rijd ik niet/weinig omdat ik feitelijk maar één fjord heb die berijdbaar is en dat is Boully van 25. Ik vind mij zelf veel te zwaar voor hem, hij is ook nogal magertjes, dus dat voelt niet zo goed. Vorige zomer wel een paar stapritjes van 5 km op hem gemaakt langs de vlakke weg. En hij vindt dat leuk, wil graag opgezadeld worden en gaat ook graag met me van huis. Dus ondanks dat ik het zelf bezwaarlijk vind, lijkt hij daar anders over te denken.

Ik vind het een lastig onderwerp. Aan de ene kant vind ik nu dat je niet zoveel gewicht op een paard mag zetten, aan de andere kant dacht ik daar vroeger helemaal niet zo bij na en bleek het uiteindelijk ook geen probleem. Ik heb veel lichtere personen dan ik zelf gekend die wel altijd (rug)problemen bij hun paarden hadden. En dat waren juist diegenen die hun paarden ook in de sport uitbrachten.
Misschien zijn fjorden, net als ijslanders een ras apart, dat zou ook nog kunnen ...

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Ik lees vol belangstelling mee. Tenslotte heb ik ook Willem onberijdbaar verklaard omdat hij er mensen af blijft gooien. Naar mijn mening uit een ernstig gebrek aan vertrouwen in de mens.

Ik heb het idee dat ik twee meningen/oplossingen voorbij zie komen:

Eerste:
Het paard bokt omdat het ongehoorzaam is en niet wil werken. De oplossing zou dan zijn "doorpakken" of "sneller reageren", hem niet de kans geven om te bokken. Mijns inziens leg je dan jouw wil op aan het paard en dwing je het tot iets wat het zelf niet wil. Onderliggend zal dan altijd de kans blijven bestaan dat het paard in paniek of vreemde situaties toch weer gaat bokken.

Tweede:
Het paard bokt uit gebrek aan vertrouwen of misschien door pijn. Oplossing; pijn wegnemen en/of vertrouwen winnen. Vertrouwen win je mijns inziens niet door het paard jouw wil op te leggen, maar door te tonen dat je het waard bent. Door bijvoorbeeld clickertraining leer je het paard dat het bij jou leuk is en dat het op jou kan vertrouwen.

Vraag me toch af of dat met elkaar te combineren valt of dat je óf voor het één, óf voor het ander moet kiezen.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Christel Provaas schreef op vrijdag 29 maart 2013, 9:33:


Of heeft het te maken met de bouw van het paard?
Weinig schoft = sterkere rug?
Neklengte?
Het skelet en de bespiering zal daardoor toch anders zijn.

Ik denk niet dat het tijdstip van inrijden bij pony's nou zoveel verschilt van dat van paarden. Ze zien er vaak eerder volwassen uit dan een groot paard, dus de kans dat ze voor het derde jaar al worden ingereden is misschien zelfs wel groter.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Wieteke schreef op vrijdag 29 maart 2013, 14:30:


Oké, verkeerd uitgedrukt. Ze zien er vaak eerder "sterk" genoeg uit. Er werd bij het fjordenstamboek voor gewaarschuwd dat je je paard niet voor het derde jaar moest gaan berijden, ook al zag hij er met 2 al sterk genoeg uit. Ik kom daar overigens al jaren niet meer, dus heb geen idee hoe er nu over wordt gedacht.
Mijn eerste fjord kocht ik toen hij volgens de verkoper 4 was. Later vertelde de da me dat hij een jaar jonger was. (Ik wist toen nog maar bitter weinig van paarden en had dat zelf niet gezien). Hij werd al minimaal een jaar bereden, dus was 2 toen ze daar mee begonnen. (Was trouwens een oersterk paard, heeft alleen een blessure gehad door een uitglijer op het land en verder nooit wat gemankeerd.)

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Myriam schreef op vrijdag 29 maart 2013, 16:03:
....

Voorlopig heb ik met al mijn huidige mankementen meer dan genoeg aan af en toe een heel klein ontspannen stapritje op Boully
Maar ooit hoop ik toch voldoende gezond te worden om nog wat met Willem te kunnen ondernemen en zo niet, mag hij lekker het super lieve onbereden paard blijven dat hij nu is.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Preston schreef op donderdag 4 april 2013, 12:10:


Toen mijn oude merrie heel veel moeite had met over verharding lopen hebben we over het beton tot in de stal rubber (ouder transportband) voor haar neergelegd, daar kon ze wel over lopen. Nu is dat over 50 meter misschien erg ver, maar als je de mogelijkheid hebt zou je misschien stroken tapijt of iets dergelijks kunnen gebruiken.

Verder is mijn ervaring met bevangen paarden of paarden die daar chronisch aanleg voor hebben dat je ze absoluut het beste van het gras kunt houden. Ik heb nu 2 paarden die wel op het gras kunnen en 2 die niet op het gras kunnen en daardoor staan ze nooit alleen. Het is feitelijk, net als bute geven, een lapmiddel. Er is iets mis met het metabolisme van het paard en dat hef je niet op door geen gras te geven. Maar het zorgt wel voor een betere kwaliteit van leven. Pijn is slopend!

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Preston schreef op donderdag 4 april 2013, 16:30:

Zonder je aan te willen vallen, maar gewoon om over na te denken ...

De stal waar je nu staat lijkt me voor de gezondheid van allebei je paarden niet ideaal, hoeveel weide er ook is. Ze kunnen, of ik moet het verkeerd hebben begrepen, niet het hele jaar rond 24 uur buiten staan (met schuilstal). En er is geen gelegenheid het paard met problemen in een paddock of iets dergelijks met schuilstal te zetten zodat hij niet op het gras, hoe kort het ook is, komt.
Naar mijn mening is het voor geen enkel paard wenselijk om in de wintermaanden 's nachts opgestald te worden.


Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Moniek schreef op vrijdag 5 april 2013, 14:27:


Het hangt ook van de omstandigheden en de eigenaar af. Wat is hij/zij bereidt eraan te doen?
Ik ben ooit begonnen met een ernstig bevangen pony te bekappen en na de eerste bekapping liep het dier al een stuk beter. Weeks erna was het weer bevangen, want de eigenaar vond het zo zielig dat ze niet op het gras mocht en had de pony er toch weer opgezet. Na een tijdje medderen heb ik mijn handen ervan afgetrokken, want het was dweilen met de kraan open. Als ik een stapje naar voor had bereikt, ging het door toedoen van de eigenaar weer 3 stappen achteruit.
Het dier heeft nog een aantal pijnlijke jaren gehad, met bute, gras, brokjes, etc. en toen hebben ze haar in laten slapen.

Als de eigenaar bereid is er alles aan te doen, kan je overwegen het een kans te geven. Stel een tijdsbestek waarin je verbetering wilt/moet zien, is die verbetering er niet, laat het dier dan inslapen.
Als de eigenaar niet bereid is er alles aan te doen, zou ik er niet aan beginnen.

(Weet niet of je het zelf wilde gaan doen, maar dat maakt niet zoveel uit. Het principe blijft hetzelfde, alleen bekappen zal niet helpen.)

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Preston schreef op vrijdag 5 april 2013, 19:03:

Ik probeer de dingen altijd voorzichtig te zeggen, anderen zijn meer recht voor zijn raap en mij lukt het ook niet altijd om het goed te doen ...

Maar je vraagt wat je kunt doen als je paard HB is. Dat is niet met alleen een ontstekingsremmer op te lossen, maar vraagt een heel pakket aan maatregelen.
Eén daarvan is het paard niet meer op te stallen. Naast het gebrek aan beweging in een stal, staat een paard daar ook veel meer in zijn mest en urine, hoe netjes de stal ook wordt bijgehouden. Mest en urine tasten de hoefwand en zool aan, waardoor bacteriën en schimmels makkelijker de hoef binnen kunnen komen en ontsteking kunnen veroorzaken.
Verder kan door verkeerde voeding of het verkeerd opnemen van voeding ontsteking ontstaan. Daarom is het belangrijk het paard van het gras te halen. Wordt dat niet gedaan, blijft er een (laaggradige) ontsteking actief en zal het paard niet genezen.
Het is belangrijk dat het paard voldoende beweegt. Beweging bevordert de doorbloeding en dat helpt afvalstoffen afvoeren.
Goede bekapping zorgt ervoor dat het paard zo goed mogelijk kan bewegen en dat het hoefbeen zoveel mogelijk grondparallel komt te staan.
Het helpt niet om allerlei ontstekingsremmers of pijnstillers als bute of curcuma te geven als je de andere aanpassingen weg wuift. Het blijft dan dweilen met de kraan open.

En als laatste; we hebben allemaal dromen. Ik zou ook graag een track met hier en daar kiezels aanleggen, maar heb daar wel de ruimte en niet het geld voor. Ik heb niet de illusie dat ik hier een paardenparadijs heb, maar we doen ons best. Net als jij je best doet!

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Jean Mclean schreef op maandag 8 april 2013, 8:37:


Vind ik een beetje kort door de bocht. Er zijn al behoorlijk kosten gemaakt, foto's maken is echt niet gratis!
Het is voor ieder mens een moeilijk besluit, kan me ook voorstellen dat als je eenmaal de knoop hebt doorgehakt, je liever niet meer aan het twijfelen wordt gebracht.
En voor wat betreft dat laatste; ja, het advies van de da zal worden opgevolgd. Dat zie ik niet als onwil of onkunde van de eigenaar van de pony. Een da heeft er voor geleerd, gestudeerd en zijn advies weegt veel zwaarder dan dat van een buurvrouw die op een forum mee leest. Wij kunnen er met zijn allen van overtuigd zijn dat het anders kan en moet, dat weegt niet op tegen het vertrouwen in de kennis en kunde van een (dieren)arts.

Het is heel sneu voor Moniek. Ik heb het zelf ook heel moeilijk gehad met de pony met HB waar ik eerder over schreef. Ik heb bij die pony ook nog aangeboden om hem over te nemen, bij mij neer te zetten en alle kosten voor mijn rekening te nemen. Maar als het jouw dier niet is, kan je er verder niets aan veranderen en heb je de mening van de eigenaar te accepteren.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Jean Mclean schreef op maandag 8 april 2013, 10:25:


Ik vind het kort door de bocht als je schrijft dat mensen (die je niet eens kent) geen geld aan hun zieke dier willen uitgeven. Vooral als er al röntgenfoto's zijn gemaakt van een zeer oude pony waarvoor menigeen zonder meer de slager had besteld.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)