Peter Donck schreef op vrijdag 1 augustus 2008, 13:21:


Of laat een naburige boer een put spuiten en zet er een zwengelpomp naast, waarmee je de mortelkuip vult.
Heb je ook geen stroom nodig (wel meer spek eten )


Nils en Olly

Arabesk schreef op zaterdag 26 juli 2008, 10:30:


Dat noem ik "pootje baden"
dit is zwemmen http://www.paardnatuurlijk.be/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=672


Nils en Olly

Nick Altena schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 1:43:


Ik heb niet genoeg verstand van "mechanica" (zo hete dat vroeger op school?) en of dit ook op gaat bij een hoef?
Theorie dus van mij;
Een hoef-bevangen paard zet de voor-benen gestrekt naar voren en de achter-benen ver onder, om de tonen te ontlasten gezien daar de meeste pijn zit?

Het paard wil niet lopen, want lopen = afwikkelen over de toon = weer pijn!

Het land (de Wei)- de paddok of stal zijn allen harde bodem.

"zachte" zand bodem is afhankelijk van de struktuur van dat zand.

Zand (of grind) van ronde korreltjes, hechten zich niet aan elkaar, maar wijken gemakkelijk. (duin zand ?)

Zand (of grind) van gebroken korrels, haken wel in elkaar en vormen zo een stevige harde ondergrond. ( zie het fundament van het trein spoor ! )

Het staan in duinzand zal wel confortabel zijn, maar lopen een zware klus, omdat de korrels te snel wijken.
NOTE;
"verdrinken" in een gevulde graan-silo is zo gebeurd als je beweegt!
In een duin-zand berg is dit al veel "lastiger".
(heeft wellicht te maken met het gewicht van de korrels?)

Zelf zie ik niets in een dik stro-bed, dit is goed om op te liggen, maar niet om in te staan
Een zand bodem van een mix tussen rond en gebroken zand (mogelijk "metsel-zand"). geeft meer mogelijkheden, stevig genoeg om de hoef te dragen en los genoeg om te wijken voor de toon.

Nils en Olly

izi schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 10:05:


Iki schreef al, hoefstandaard mee slepen, dan is het ding al gauw niet eng meer. Later kan je even de hoef er op zetten en belonen.
Echt, ze zijn er snel aan gewend.


Ja van onder af, begin maar met onder een hoek van 45’(tot aan het pigment-loze = halverwege de wand-dikte), dan nog eens horizontaal.
De S-rasp is hiervoor ook een aardig instrument


Nils en Olly

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 1:03:

Je hebt gelijk, het was meer galopperen wat ie deed.
Iedere keer kon hij zich nog net even afzetten met de achter hoeven
Zou het paard kunnen zwemmen met de ruiter nog op de rug?
Of moet je er echt af, wil je het paard niet verzuipen?
Paarden schijnen een van de best zwemmende land dieren te zijn? Beter toch als de Hond.

Nils en Olly

laura vd schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 7:59:


Een zadel dat niets weegt......... Zweeft?

Nils en Olly

lunatic schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 9:07:


Even eentelefoontje en je weet alles Of mailtje.
Was het niet 1 jaar RIJ ervaring?

Nils en Olly

Eva Saegerman schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 11:07:


Ik denk dat je het antwoord al weet
Je bent er niet blij mee en terecht.
Voordeel is misschien dat ze zich niet zomaar laat stelen, maar een aantal "medische" handelingen kunnen we niet altijd zelf doen.

Trainen dus!

Nils en Olly

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 12:55:


Hmm, ik zie het belang van de wetenschap niet zo
Ga je beter opletten op hoefbevangenheid als je weet dat ze JKK eet?
Of ga je er rekening mee houden dat ze JKK eet, omdat ze vaker hoefbevangen raakt?
Of ga je er rekening mee houden dat er JKK in je hooi zit?

Nils en Olly

Moniek schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 15:52:


Wel, als ik de pagina van Wil goed interpreteer, dan valt er aan een JKK vergiftiging niets te behandelen. De lever-cellen worden namelijk
"vemoord".
Mocht je denken dat je paard vaker/gemakkelijker Hoefbevangen raakt door een lever-stoornis, (niets met jkk van doen dus) dan is een behandeling met medicijnen voor de lever misschien wel een optie.
Niet geschoten, is altijd mis hè.

Verse levende JKK in de wei, wordt zelden of nooit gegeten door het paard.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 19:01:

, ik bedoel natuurlijk Esther Hegt

Nils en Olly

Caatje schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 19:06:



Hihi, aan haar zelfvertrouwen mankeert niet zoveel, wel aan het vertrouwen in andere mensen.
Vaak genoeg nog terecht ook

Nils en Olly

De voorzitter van de pony/paarden-club was plotsling overleden.
Diepe wens was, naar het graf gereden te worden met paard en koets.
Mijn kameraad was gevraagt of hij dit wilde doen, die mij weer vroeg te helpen.
De voorzitter was een goede vriend en paarden mens, die kan je zoiets niet weigeren, dus we hebben JA gezegt.
De Friesen worden al een heletijd bitloos gement, (betrouwbaar als een huis)
maar toch...
Mijn kameraad wilde voor deze gelegenheid toch weer het bit in doen, niet vanwege de paarden, maar vanwege de mensen!
Mocht er toch iets mis lopen, (Niets is uit te sluiten ! ) dan kan niemand zeggen "zie je wel, bitloos is gevaarlijk".
En zoals HC het zo treffent kan zeggen, "dat collectief geheugen van de mens".
Mijn tegenspraak mocht niet baten, maar ik heb de bekkies gezien van de Friesen, dit wil je ze niet nog eens aandoen

Morgen weer lekker bitloos km maken.

Nils en Olly

Eva Saegerman schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 19:48:


Ja, ik heb de naald gezien, en Olly is ook niet lokaal verdooft. De beet van een daas is gevoeliger. Ik heb Olly nauwlettend in de gaten gehouden en hij gaf geen krimp. Anders zou ik het iedereen vertellen die nog moest chippen.

Nils en Olly

Esther schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 20:03:


Ik meende dat "vermoorde"cellen zich niet herstellen en dat er ook geen nieuwe cellen gemaakt worden na de geboorte. Je krijgt een aantal cellen mee in het leven en daar moet je het mee doen.

Nils en Olly