Esther schreef op maandag 14 augustus 2006, 22:31:

Wat geef jij een naar kijkje op jouw karakter zeg. Hint, wel eens van inflitsen gehoord?!
Jammer voor je dat je DAT er uit haalt.

@vooral Eddy
Om de details goed te zien moet je de eerste foto maximaal opblazen. Is op meer en verschillende punten echt een heel veelzeggend plaatje.
Het mooiste in dit beeld op zich vind IK de ondersteuning van zijn zwaartepunt door de hengst.
Wat het waarom van het getoonde gedrag betreft mis je de situatie namelijk, maar als je HEEL goed kijkt krijg je een heldere hint. Dat is eigenlijk het allermooiste.

HC

Esther schreef op maandag 14 augustus 2006, 22:31:

Wat geef jij een naar kijkje op jouw karakter zeg. Hint, wel eens van inflitsen gehoord?!
Jammer voor je dat je DAT er uit haalt.

@vooral Eddy
Om de details goed te zien moet je de eerste foto maximaal opblazen. Is op meer en verschillende punten echt een heel veelzeggend plaatje.
Het mooiste in dit beeld op zich vind IK de ondersteuning van zijn zwaartepunt door de hengst.
Wat het waarom van het getoonde gedrag betreft mis je de situatie namelijk, maar als je HEEL goed kijkt krijg je een heldere hint. Dat is eigenlijk het allermooiste.

HC

Hoefsmid Rik schreef op maandag 2 oktober 2006, 13:34:


Fijn dat je ze goed op weg hebt geholpen en het verder ook maar onverantwoordelijk vindt.

HEB je ze eigenlijk wel goed op weg geholpen? Gaan ze nu elke week zelf onderhoud doen opdat de hoefschoenen passen? Hoe gaat het met de slijtage aan de schoenen?
Kijk, Niet Beslaan is beter voor van alles, maar niet ploep en ook niet voor deze paarden die van hoefsmeden onderweg afhankelijk zullen zijn.

Ik vind dit SCHANDALIG!
Enig idee wat die kar reisklaar weegt? De rolweerstand van die mini-luchtbandjes is ook ENORM.
Staan er twee ongetrainde, onbespierde fjordjes voor. Hop naar de bergen.
Zie je het je al voor je? Een beetje helling vraagt draf en enorme tractie, veulentje voortgesleurd er achter (als ze die kar al in draf omhoog krijgen). Vervolgens bergaf zonder broek....

Triest en jij zet er een rekeningnummer bij om ze te sponsoren.

Wij vinden het dom geneuzel zonder ook maar ENIG respect voor de paarden.

HC

Kijk, het veulen heeft een hoog zielig-gehalte maar het HELE plaatje is onverantwoord.
De met vooroordelen als dierenbeulen bestempelde spanjaarden zetten vier getrainde muildieren voor een dergelijke (maar lichtere) wagen op borsthoge wielen met hardrubber.

Wat veulens betreft is het ongedwongen kunnen lopen sleutel. Een veulen dat gewend is op harde ondergrond te lopen kan dan die 2 keer 6 kilometer MAKKELIJK aan Pien. Als hij nooit meegaat is het een kwestie van die route aan de hand een keer of wat lopen en dan is hij ook mee vertrouwd.
Onze Zorro gaat mee op pittige ritten. Natuurlijk niet vanaf de eerste week en ja ik heb het opgebouwd, maar nu met bijna vijf maanden is hij geen enkele beperking. We wisselen veel af, vaak even stoppen, maar ook gewoon in galop en we gaan door ELK terrein. Hij loopt gewoon los, laat zich op stem ERG goed sturen en is net zo handig in het nemen van hindernissen als de getrainde volwassen paarden.
Hij vindt het GEWELDIG en het grootste probleem is hem NIET mee te nemen als ik met een ander paard ga. Schriklint houdt hem dan echt niet tegen. Hij wil zelfs mee als we met Luna voor de kar gaan.
Zijn laat zijn moeder met het grootste gemak in de wei staan en vooral met zijn vader gaat hij DOLgraag mee.
Het is jammer dat hij weg moet.
Moraal van dit verhaal is dat je voor veulens geen vuistregels kan hanteren.
Kort achter een kar gebonden gedwongen constant meestappen op verharding echter is NIET goed. De HELE situatie is NIET goed.

Erg triest dat alternatieve hoefsmid Rick er een leuk verhaal dat steun behoeft in ziet, publiciteit geeft en zelf een rekeningnummer!
Erg triest dat publiciteit over een dergelijk verhaal het publiek het zoveelste verkeerde voorbeeld geeft. Wat fout gaat wordt zelden net zo goed belicht en wordt als zielige pech gebracht en gezien. Hop en daar gaat het volgende gezelschap verkeerd- of onvoorbereid op pad...

De jublileum-dag van de NVVR heeft trektochten als thema. Zullen wel veel standhouders voorlichting geven en.... hun producten aanprijzen. Het is booming business namelijk en zie hoefsmid Rick. Het paard is weer MIDDEL, in dit geval voor een romantische droom, of eigenlijk nachtmerrie.

HC

Spirit schreef op woensdag 4 oktober 2006, 11:34:


Zucht..., natuurlijk, dat wonderexcuus voor alles door mensen die hier niet geweest zijn is nieuw voor me. Vind je dat nu nodig? Ik schrijf nota bene dat er geen vuistregel IS!
Dat jij vindt dat je een armlamge lijst met redenen hebt om jouw veulens niet mee te nemen uit de wei is het punt niet. Ook onze Zorro kan zo achter de kar beter niet mee.

Terug naar het topic en vergeet het veulen, dat is zielig-gehalte tig en niet eens ZO een ramp, kijk naar de ribben van moederlief of naar de voorwieltjes of het goede zicht op het verkeer. Als die man voor een geparkeerde auto wil uitwijken ligt het linkeroor van het paard er al af voor hij de inhalende auto gezien heeft.
Er is gewoon niet met respect aan de paarden gedacht en dat vertaalt zich naar alles.

Maar goed, ik heb hier weer genoeg tijd aan besteed. Heb vanmorgen wat dingen met Zorro geoefend en wil dat vandaag nog wat meer herhalen. Hij moet nl. verkocht en ik wil hem goed voorbereiden op een andere eigenaar. Die woont namelijk vast in een bewoonder wereld.... of zo.

HC

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 4 oktober 2006, 15:13:

Teugel???

Het genoemde schouder binnenwaards is een erg goede manier, maar dan in de leerstappen 1 tm 10 op de grond. Voorkant los en het aantikken met zo stijf mogelijke aanwijszweep en opletten dat je niet irriteert of verveelt. Het paard moet het ZELF door krijgen.
Onder het zadel beenhulpen minimaliseren opdat het beest niet doof wordt daarvoor.

Een andere methode om het paard eigenlijk zelf door te laten krijgen hoe het zwaartepunt te verplaatsen is op hellingen werken. Ook weer voor en boven al vanaf de grond.

Onder het zadel is het laatste stapje en zou niet meer moeten zijn dan alleen extra gewicht.
S.G.Solinkski geeft in zijn boeken voor het HOE DAN? duidelijk en praktisch invulling als je geen hellingen op loopafstand hebt. Ik doe het zelf inmiddels anders, want ik heb wel hellingen letterlijk achter het huis en werk naar een andere manier van rijden, doch ook die weg ben ik mede via Solinskis uitleg ingeslagen.
Met name het laatste boek van Solinski, Pferdengymnastik, kan naar mijn mening erg verhelderend zijn voor wie zonder druk op de teugels meer gewicht op de achterhand wil laten dragen.
Voor wie het duits niet machtig is, is wellicht het boek van Mens-en-Paard J.Miesen een duwtje in de goede richting. Dit is haast plagiaat van de oudere werken van Solinski en de richting staat er prima in. Ik geloof dat voord NVVR-leden gratis een e-boek verkrijgbaar is.

Wat teugels betreft even wat doordenkers wellicht.
Als je de teugels alleen maar verhindert uit je handen te vallen is er NOG zeg 100 gram kracht links en rechts op de optoming. Als je lichte teugels hebt 50 of wat ook, maar dat is het punt niet.
Dit noemen de renaissance ecuyers door alleen de zwaartekracht aangetrokken.
10 gram meer in de hand nemen is 10 gram minder aan de optoming.
Het licht opnemen van een teugel heeft dus in eerste instantie het effect dat er MINDER kracht op de optoming komt want jij tilt meer gewicht met je hand op.
Dit is in feite een halve ophouding en kan je tot een halve EN hele uitbouwen. Dit is echt perfect om het paard van achter te laten onder treden want het is nl. eigenlijk een voorwaardse cue.
Hier maakten de ecuyers ook gebruik van, zij het aan de stang. Parelli doet dit ook bij de eerste stappen onder het zadel, laten stoppen voor het OPTILLEN van de teugels.
Uiteraard is dit geen handleiding of uitleg, alleen een hint voor een mogelijke denkrichting.

Veel plezier.

HC

Goh, wat een verrassing.

Weet jij wat die kar beladen weegt? Die 1300 kilo lijkt me leeg namelijk en ik kan me niet voorstellen dat er een weegbrug bij aan te pas gekomen is.
Ok, laat het inderdaad het totale rijklare gewicht zijn, dan is het nog VEEL te veel.
Drie keer het eigen gewicht is het MAXIMUM op een vlakke, verharde weg en echte rijtuigwielen met een minimale rolweerstand en.... een getraind paard!
De mini-luchtbandjes (zeker die aan de voorzijde) hebben een veelvoud aan rolweerstand ten opzicht van 23 inch met hard rubber. Als de bandenspanning maximaal is, zelfs dan al snel een factor 4, snel oplopend met afname van de spanning. Rolweerstand en gewicht hebben beiden een lineair effect op de benodigde trekkracht.
Maar goed, als jouw brede ervaring anders is, prima. Bij ONS stapt als we met zijn twee op de bok van de lichtgewicht terreinsulky achter een ZEER goed getraind paard van 450 kilo tegen een lange, steile helling op gaan 1 persoon UIT. Het verschil in hartslag en zweten is voor MIJ reden genoeg om ERG voorzichtig te zijn met gewicht. Of dat er nu op of achter is.

HC

e m kraak schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 2:10:

Er zijn het afgelopen jaar drie van die bedevaarten in verschillende uitvoeringen gestart. Alle drie ZEER slecht verlopen voor de paarden.
Na geen van drie is de lering eruit gepubliceerd.

De Noriker dames zijn met dit laatste een triest dieptepunt. Geen voor anderen leerzaam verhaal doch leugen en bedrog. Met dierenwelzijn in het vaandel sturen ze ter meerdere eer en glorie van zichzelf willens en wetens
andere paarden onder verkeerd voorgelichte ruiters op pad.

Het blijft mij verbazen.
Kijk naar de kennismakingsklasse van een willekeurige endurance. Dat maal een paar maanden...

Maar goed, mensen willen geen slecht nieuws horen en wijzen alleen boos naar de boodschapper. Zie inderdaad het topic van de Norikerdames en dit belgentopic heeft dat voor mij definitief bevestigd.

Jij veel sterkte met jouw wel grondige voorbereiding Waldo!

HC

tambayo schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 14:22:

Dat is betrekkelijk.

De initiatiefnemers van het LRG rijden zelf met een ronduit barbaarse optoming (gebaseerd op endorfine vrijmaken) die zo bij de DB aangemeld mag worden.
Verder staan er veel verslagen van gesponsorde ruiters vermeldt en zelf koppelen ze verkoop van hun verhalen aan hun reis. Ik zie daar echter geen enkel probleem is. Het wordt pas anders als er frauduleuze- of gecompromitteerde informatie door wordt gegeven.

Het is ook een principiele ethische vraag of een echt lange trektocht wel verenigbaar is met goed voor je paard zorgen.
Hoewel ik er geen waardoordeel over heb is het een grote belasting van het paard voor eigen lol wat niet in het beste belang van het paard is.
Dit betekent NIET dat elke trektocht te paard onverantwoord is, wel dat het ALTIJD een ethisch vraagstuk is.

Twee van de drie NL-voorbeelden hebben die ethische vraag onderweg in het voordeel van hun paarden beantwoord, de Noriker-dames hebben het welzijn van de paarden ondergeschikt gehouden.
Het blijft triest dat 3 van de 3 ondernemingen met serieus geblesseerde paarden zijn geconfronteerd en dat NUL leerervaring daarover bij de plannenmakers terecht lijkt te komen.

HC

e m kraak schreef op woensdag 11 oktober 2006, 1:40:


Andere ervaring in ander terrein? De gemmidelde rit hier heeft een gemiddeld hellings% tussen de 5 en 10%.
Ik rij dagelijks blijkbaar relatief veel. Ik rij draf met stukjes galop. Dan eraf en er naast wandelen, drag-galop. Nul problemen. Dag in dag uit.

Dat rijden doe ik voor MIJN lol en veel ritten ook met een beleer- of trainingsdoel ook voor MIJN lol.
Alle paarden waarmee ik rij zijn onbelast Kikkuli-fit en onbelast beleerd. Daar loop ik regelmatig (vaker wel dan niet) een marathon-afstand per week voor naast een paard.


Dit laatste Egon is voor mij al jaren een punt. IK zou graag een echt lange tocht maken. IK.
Ik beperkt me in het belang van mijn paarden tot een schier eindeloze aaneenschakeling van dagritten.
Ik ben nog steeds in dubio hoe ik een tocht met Capricho ga invullen. Ik GA een keer een langere tocht maken doch hoe ben ik nog niet uit. Het doel is geen afstand noch een plek maar de kwaliteitstijd.
Hoewel Arabella graag mee gaat en zelfs haar veulen daarvoor negeert, is Capricho het enige paard dat ZO graag mee is dat hij meestal helemaal niet terug wil. Ik wil daarom HEEL graag lagere tijd samen met hem de niet-bewoonde wereld hier in. Dat wordt dus ook echt SAMEN en niet met een ander paard of een andere ruiter en we gaan met minder bagage dan wat de meesten een absoluut minimum zullen vinden.
Hij heeft nog steeds tijd nodig om te ontwikkelen dus ik heb nog tijd om hem minimaal belast te beleren en er over na te denken. Het wordt echter GEEN trektocht met een REISdoel.

HC

Waldo50 schreef op dinsdag 10 oktober 2006, 2:48:


To: Peter Bosman
From: CuChullaine O'Reilly
Subject: Validity of Santiago equestrian journey
CC: Margriet Dijkstra

Dear Mr. Bosman,

CuChullaine O'Reilly of The Long Riders' Guild here, writing to thank you for contacting us with your concerns regarding the recent equestrian journey done by Margariet Dijkstra and Jeannette van den Eng.

Allow me to reassure you that The Guild treats with great seriousness any question regarding the validity of an equestrian journey.
However, based upon the information submitted in your email, your concern seems to be in regards to the occasional use of a horse trailer during the journey from Holland to Santiago de Compostella.

While The Long Riders' Guild requires every potential Member to have ridden at least one thousand miles on a single journey, we do not require an equestrian explorer or long distance traveller to make the journey without adequate support.
Some journeys, such as the 8,000 mile solo ride from Mongolia to Hungary currently undertake by Australian Long Rider Tim Cope, are done with the use of pack horses.
Yet some journeys, such as the 3,000 mile ride from Los Angeles to New York undertaken this year by American Long Rider Howard Wooldridge, require a back up vehicle.
For example, the English Long Rider Keith Clark was recently forced to trailer his horses through one of South America's most traffic heavy cities rather than subject his horses to unnecessary suffering and danger.

The Guild recognizes that the Long Rider must adapt to the particular conditions each country and climate demand.
A ride across Siberia in winter, for example, could hardly be done without adequate support.
Whereas a ride across the gentle countryside of England would not require such a necessity.

Yet whereas The Guild is not strictly opposed to the use of a support vehicle, we do not tolerate bad behaviour in the saddle.
And it is the suspicion that Margariet and Jeannette were involved in forging their equestrian credentials which caused us to contact them immediately.

I am happy to report that Margariet has instantly addressed all our concerns and fully explained exactly where the trailer was used, why the horses were moved for safety reasons, etc.

There is therefore no reason in our opinion to further suspect these Long Riders.

In closing, we would like to thank you for taking the time to contact The Long Riders' Guild with your concerns.
As I explained to Margariet in an earlier email, there are the rare cases where someone posing as a Long Rider takes advantage of the public's trust.
In each of these cases The Long Riders' Guild instantly ejects that person from the organization.
Here is a link to a recent article which explains how such a travel villain was discovered.
http://www.thelongridersguild.com/knave1.htm

Though your concerns appear to be unfounded, we nevertheless appreciate the fact that you took your duty so seriously as to inform us.
We hope that your interest in equestrian travel will continue and that you will someday make your own thousand mile ride.

Until then, best wishes.

CuChullaine O'Reilly FRGS

Huertecilla schreef op donderdag 12 oktober 2006, 9:31:


Mijn interesse in lange afstand trekken is vooral afgrijzen.
De Noriker-dames hebben voor zichzelf een standbeeld op het LRG opgericht met daarin het hoe dan ook halen van de afstand als afgod.
Het LRG accepteert de uitleg van de dames en geeft een nauwelijk bedekte veeg in mijn richting zonder te weten dat is per jaar veel MEER rij.....
Exit LRG.

Ok, het IS blijkbaar voor veel mensen moeilijk te erkennen dat een paard houden in feite gevangen houden is, dat erop rijden niet in het belang van het paard is en dat een echt lage trek maken een ruiterambitie is. Dat verandert echter niets aan het gegeven.

Ik vind het in-triest dat in deze tijd het welzijn van paarden ZO ondergeschikt wordt gemaakt aan hobby-ambities.
In het geval van de Noriker-dames is het zelfs ronduit schandalig dat het onder een welzijnsvlag en gekoppeld aan een goed doel wordt uitgebuit.
Deze dames liegen en bedriegen zichzelf in faam. Geven lezingen en hebben ongetwijfeld plannen om een boekje uit te geven. Het VERKEERDE boekje, want ze zouden wel degelijk een uniek GOED boekje KUNNEN maken, want hun ervaring is wel degelijk bijna uniek.
Dat zou dan wel terecht onder de vlag van hun welzijnsstichting passen en bijdragen tot verbetering. IK heb nl. beslist een paar dingen geleerd van het oorspronkelijke verhaal.
In paardenland zullen zij echter waarschijnlijk uitgroeien tot de experts van lange afstandsrijden. Het zij zo. Jammer voor de ruiters en paarden die er door op het verkeerde been gezet worden.

Ik ga er verder geen tijd aan spenderen, want het is hier lekker weer en ik moet toch al paardjes teleurstellen omdat ik niet elke dag met allemaal kan gaan rijden.


HC

Christel Provaas schreef op donderdag 12 oktober 2006, 12:08:

Ik begrijp de knipoog.
We komen hier echter op het punt van aangeleerd gedrag.

De merries hebben door hen te belonen voor wat IK gewenst acht GELEERD uit rijden te gaan leuk te vinden.
De meiden doen het voor de beloning van MIJ.

Capricho en zijn zoon halen lol, beloning uit de rit zelf, die willen echt GRAAG op pad. Een enorm listige en steile helling op of af bijvoorbeeld doen die pielemansen gewoon voor de kick ervan, vanwege het blijkbaar belonende gevoel het te KUNNEN en die moet ik regelmatig weerhouden van een dergelijke actie.

Allemaal hebben ze GELEERD uit rijden gaan leuk te vinden en dus stel ik die welke niet meegaan beslist teleur ondanks dat mijn erop aan zitten niet GOED voor welke dan ook is.
Met hen gaan LOPEN zou in HUN belang zijn. Het erop gaan zitten om te RIJDEN echt alleen in het MIJNE.

HC

Eva Saegerman schreef op donderdag 12 oktober 2006, 14:05:


Gebruik de zoekfunctie Eva.

Kijk jij eens op http://users.telenet.be/huertecilla/

Is gratis en schijnt enorm de moeite te zijn!
Stuk minder commercieel ook dan Nevzorov...

HC

Peter Donck schreef op dinsdag 17 oktober 2006, 7:54:


Wat jij schrijft wel, maar op zich niet nee. Lijkt wel religie met al dat dogmatische geneuzel over details.
Het hilarische erbij is dat het over details gaat in ANDERE omstandigheden dan die in NL.

Natuurcompenseren van hoeven is ZO simpel. Ook feitelijk alleen maar een afgeleide.
Het vervelend van eenvoud echter is dat het verassend lastig in kadertjes te persen is. Daardoor lastig als methode uit te leggen. Tool, not rule zegt een zeer kundig hoefmens hierover.
Bij gebrek aan inzicht over het tool wordt houvast aan de rule belangrijker en daarbij de essentie van het natuurcompenseren meer uit het oog verloren.

Ik blijf de site van Marjorie Smith erg goed vinden. Onder het kopje Breakover staat een voor velen wellicht verhelderend stukje info. Wederom..... geen rule!

HC