Sandra van Bommel schreef op maandag 6 december 2010, 7:58:


In het begin een draadje ertussen kan helpen vind ik. Het beste is als er geen gewonden vallen. In mijn geval had ik dat niet gedaan omdat de paarden elkaar bijna allemaal al kenden. Mopje, de stressmerrie, raakte toch nog een beetje in paniek en gaf haar vriendin Rosa een trap. Ze was er verbrouwereerd van. Als ik nu naar de kudde kijk: pais en vree.
Let nog even op: Toto is zo'n voorbeeld van een paard dat er helemaal bovenop is gekomen. Hij is zo sterk, je kan er gemakkelijk op rijden. Helaas ben ik geen goede ruiter en paarden als Toto en Gigi, daar ga ik niet opzitten.

Nils Vellinga schreef op zondag 5 december 2010, 19:12:


Ja, geen hengsten hier, ik heb 8 merries en 3 ruinen.


Soms werkt het gewoon niet en moet je ze uit elkaar halen. Ik heb in het verleden wel ruinen uit elkaar moeten halen maar merries nooit. Als een ruin een andere steeds wegjaagt wil ik wel voorkomen dat het slecht afloopt. Okky, de gehandicapte ruin, heb ik wel eens moeten redden uit zo'n situatie.

Danielle Zontrop schreef op zondag 5 december 2010, 19:24:


Soms worden de merries na zo'n krachtmeting toch nog goede vrienden. Mijn ervaring is ook dat het resultaat nogal verrassend kan zijn.

Tja, als de DA je zo op een presenteerblaadje wordt aangereikt zou ik haar ook laten komen. In mijn ogen heb je de juiste beslissing al genomen: Rappa gewoon laten rondlopen in de wei met de anderen en dan maar zien wat er gebeurt. Fijn dat je een leenpaard krijgt, zodat jullie toch kunnen rijden. Ik hoop dat je haar kan houden op den duur.

Cindy Helms schreef op maandag 6 december 2010, 11:14:


Mijn geluk is weer dat ik niks voer, al heb ik vorige week wel wat hooi over het hek gegooid toen er veel sneeuw lag. Dan is het voor iedereen oppassen geblazen, Docile en Toto gaan voor! De kleine Mopje is weer heel slim, zij gaat rustig verderop staan wachten tot ze wat krijgt, een beetje ver van de anderen vandaan, dan kan ze rustig eten. Rosa kan die zelfbeheersing ook heel goed opbrengen.
Ik vind zo'n kudde een genoegen om naar te kijken, ook omdat je allerlei vriendschappen ziet ontstaan. Rosa is nu bevriend met Docile, (ook met Mopje) en voor Docile is het prachtig dat ze nu een paard heeft dat niet bang voor haar is en waar ze sociaal contact mee kan hebben, na al die lange jaren op stal en alleen in psotzegelpaddock met paarden op afstand.

Sandra van Bommel schreef op maandag 6 december 2010, 11:17:


Als er 2 zijn en er komt er maar 1 bij, die ook nog rustig is en zelfverzekerd, zou ik ze ook wel gewoon bij elkaar zetten. Docile heb ik bij aankomst gewoon in de kudde gezet (7 paarden) en het was geen enkel probleem. Maar er komt ook wel eens een paard binnen dat ik onder geen voorwaarde zo zou durven introduceren. Ik kreeg 2 jaar geleden een afgedankte arabische fokmerrie binnen, zij was verwaarloosd geweest. Toen ze weer gezond was zette ik haar in de kudde, het leek heel goed te gaan, maar de volgende ochtend heb ik haar toch weer snel weg moeten halen. Toch is dat ook een zelfverzekerd paard en ze is nu leider in een andere kudde

Aan de foto's kan je niet zien hoe deze pony bekapt is, op het eerste gezicht lijkt het niet op HB en ook niet op HB gerichte bekapping. Kan je foto's van de zolen maken als ze op zachte ondergrond staat?
Mijn ervaring is wat anderen ook al schreven: laat haar lopen, ook al wil ze niet. De pijn kan daardoor heel goed minder worden. Soms verzet zo'n beestje geen stap alleen al uit angst dat het pijn doet, terwijl het in de praktijk opluchting brengt.

Stephanie Pots schreef op maandag 6 december 2010, 16:06:


Of achter gwoon laten zitten. Ik zie de zin van wegsnijden niet in. Ik snij alleen in de straal als het echt niet anders kan, als de straal te veel druk zou krijgen doordat hij te dik is. Ik heb 1 paard dat ooit met ernstig scheve hoef aankwam, dat is nu verholpen maar de straal van die hoef moet ik altijd bijsnijden. Verder bij niet 1 van de paarden.

Natasja Meersman schreef op maandag 6 december 2010, 15:17:


Ik denk dat je tevens aan een nwe smid (of liever bekapper) toebent, kies er 1 met veel ervaring op gebied van HB gevallen.

Inderdaad, het is beter de straal altijd binnen de hielen te houden, dus als het moet zou ik dan ook in de straal snijden, gewoon een plakje eraf, maar niet de zijkanten in een V.

Een shetlander met een deken vind ik bijkans dierenmishandeling. Zo'n beestje kan dat ding niet uitdoen als hij het te warm krijgt, shetjes hebben meestal enorm dikke vachten.

Spirithorses schreef op maandag 6 december 2010, 18:55:


Zou jij in zo'n geval de straal ook op tradi wijze schuin afsnijden of gewoon een plakje eraf en de breedte intakt laten?

Peter Donck schreef op dinsdag 7 december 2010, 18:50:


Vulsel valt er zowiezo gemakkelijk uit, toch weer verrassend dat men dus toch in de straal snijdt, ik probeer dat zo veel mogelijk te vermijden.

't gebeurt zomers toch ook: ik verloor een paard aan een glijpartij, mooi weer, rennen voor steekvlieg, gleed uit, brak heup, dood. Helaas, maar het leven hangt wat dat betreft zowiezo aan een draadje, van het ene moment op het andere verandert de idylle in een nachtmerrie.

Unartica schreef op donderdag 9 december 2010, 17:11:


Toch de moed erin houden, genezing van peesblessures duurt altijd lang, minstens een half jaar. Ik gebruik altijd SRL gelei, met symphytum, heerlijk spul, en helpt erg goed.